evi
Messi Oosom Łajf
Dołączył: 05 Lip 2008
Posty: 8577
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: skądinąd
Płeć: Kobieta
|
 Wysłany: Wto 13:06, 25 Wrz 2012 Temat postu: |
|
|
Właśnie obejrzałam. I się cała trzęsę z emocji. Castle to aktualnie (obok Leverage) mój ulubiony serial.
Premiery odcinka sezony piątego wyczekiwałam z niecierpliwością, odkąd tylko ujrzałam finał sezonu numer cztery. Wreszcie zadziało się to, o czym (można tak powiedzieć) marzyłam przez cztery długie sezony - Kate przyznała się przed samą sobą (a w konsekwencji przed Rickiem), że zależy jej na niej bardziej niż na kimkolwiek/czymkolwiek innym. I powiedziała to głośno!
What do you want?
You.
A teraz obejrzałam premierę i... cóż, nie mogę się doczekać kolejnego odcinka. Wątpię, bym z tym serialem mogła zrobić tak, jak udawało mi się z wieloma innymi. Poczekać sobie do przerwy midseasonowej i nadrobić zaległe odcinki, gdyż przy Castle'u tak się po prostu nie da. Mój komentarz do odcinka podczas jego oglądania wyglądał mniej więcej tak:
| Cytat: | | Aaaaaaaaaaaaaaaaa! O nieeeeeeeee! Taaaaaaaaaaak! Hefwihfkwheoihwefouiwefhoiu! Bosze! Jesu! MASAKRAAAAAAAAAAAA! |
i dalej w tym stylu. Co mogę podsumować jednym zdaniem: podobało mi się.
Była drama, był humor, była miłość (na którą się tyle naczekałam!), był i strach, i stres, i radość. Oczywiście pojawił się też trup (a nawet dwa), zagadka śmierci matki Kate nareszcie została rozwikłana (co jednak nie przyczyniło się do postawienia mordercy w stan oskarżenia - ale co się odwlecze, to nie uciecze, senatorowi kiedyś Kate [lub Rick] zetrze ten uśmieszek samozadowolenia z twarzy), a już sama końcówka, ostatnia scena - tak bardzo pozytywna, w stylu zabawnego Castle'a, niosąca nadzieję na fantastyczne następne odcinki.
Bardzo mi się podobał sam początek odcinka. Rick wybudzony ze snu, Kate niosąca kawę, nagłe pojawienie się Marthy, stanik na podłodze, kac Alexis, ucieczka Kate od Ricka, "kłótnia" w mieszkaniu Kate... A potem zrobiło się poważnie, ale nie mniej wciągająco. Kiedy akta wybuchły prosto w twarz temu okrutnemu mordercy (ciarki mnie przeszły, gdy złamał palce Smithowi), o mało nie spadłam z kanapy, tak byłam zaskoczona (pojawienie się Esposito nagle w budynku również o mało nie przyprawiło mnie o zawał). Gates, która zazwyczaj mnie irytowała, jakoś w tym odcinku trochę chyba złagodniała, a plusa ode mnie ma po rozmowie z Kate w sprawie jej rezygnacji.
I to tyle ode mnie. Cieszę się, że scenarzyści prowadzą ten serial w taki właśnie sposób. Liczę, że będą trzymać tak wysoki poziom, jak do tej pory, i w sezonie 5. Poczekamy, zobaczymy. Ale po tym odcinku jestem dziwnie spokojna.
Ocena? Poza skalę! 
Post został pochwalony 0 razy
|
|
