6x06 - "Brave Heart"

Nisia

Premiera odcinka w USA- 19 października 2009.

Pietruszka

Po kolei, w trakcie oglądania, jak zwykle.
-> WOW. Ten początek, ta muzyka! A ten koleś to co, spiderman?!
-> Dzięki ci, czołówko. Gdyby nie ty, już dawno zaczęłabym sprawdzać linki z 6 razy przed ściągnięciem

-> znowu WOW. Dla Hilsonka. Nie sądziłam, że cokolwiek jest w stanie mnie rozśmieszyć o 5 rano. "morning glory"

-> Cameron ślicznie wygląda. Też mi się podobają te spodnie.
Jezu, minęło 6 minut, a ja już jestem zachwycona. Taki stary, dobry House w którym się zakochałam. Brawa dla sezonu 6. (Zauważyliście, jak często powtarzam "6" w swojej wypowiedzi?)
-> Cieszę się, że ta cała sprawa z morderstwem wpłynęła na Chase'a. Powinna.
-> I Nawet House znowu patrzy na tyłek Cuddy. Jestem zachwycona. Po tym dekolcie w zesżłym odcinku już myślałam, że nic go nie ruszy.
-> Wow. Najpierw było mi trochę nieswojo, widząc te wszystkie zdjęcia Amber, potem było mi jeszcze trochę bardziej nieswojo, słysząc te szepty. Dziwnie mnie poruszyło to "Are you okay?" Wilsona.
-> Ojej. I znowu podoba mi się przypadek. Dzieci to jednak potężna siła i wstawianie ich w storyline to mocne zagranie.
-> "Pacjent jej gotowy do wypisania" "piiiip"

-> gra tego dzieciaka trochę płaska. A szkoda, do kewstie śliczne.
Ekhm. "No"?
Teraz znowu mamy dylemat moralny. Co krzywdzi bardziej? Momożliwość poznania lepiej własnego ojca, czy, po poznaniu go, świadomość, że umrze? Moim zdaniem to pierwsze. Jeżeli ktoś cię nie chce w swoim życiu, to nie znaczy, że go od razu zapomnisz, kiedy odejdzie...
-> "you don't deserve candy"

> Podoba mi się przedstawienie tej relacji między House'm a Chase'm. Zawsze czułam, że mieli coś takiego... "ojciec-syn marnotrawny", tutaj też widać, że House dba. Ciekawy kontrast do całego odcinka, gdzie House wydaje się niemożliwie House'owy, taki stary. Ta scena pokazuje, że zarazem jest też nowy.
-> Jeszcze trochę, i wyrzuty sumienia zamordują Chase'a. Teraz zostaje zadać sobie pytanie: czy to nowy House, który twierdzi, że wszyscy są idiotami, czy nowy, który chce oszczędzić człowiekowi zmartwien związanych z jego złudzeniami?
-> Zawsze, jak oglądam House'a, wydaje mi się, że nie mogę bardziej uwielbiać Hugh. A potem przychodzi kolejny odcinek... Autentycznie sama się wystraszyłam w chwili, gdy rzucił się na tę lampkę i zaczęło się pukanie do drzwi.
-> W scenach Chaseronowych ciągle dostrzaegam ten dystans między aktorami. Niektóre scany same się proszą o pocałunek czy chociaż cmoknięcie w policzek. Czy naprawdę nie ma tutaj przyszłości? Chciałabym, żeby była. Ta scena w sypialni mi się bardzo podobała.
-> Scena autopsji - OMG.
-> "Diagnosis for resurection - go!"

Co House mówił o swoim dzieciństwie? Lubię zbierać takie nowinki, ale tej wypowiedzi nie zrozumiałam.

-> 'i'm right here"

> Fuj! I tylko tyle mam do powiedzenia na temat wyrywania sobie tego i owego.
-> Oh God. Wilson rozmawiający z Amber to absolutnie najwspanialszy fragment tego odcinka. To jednak była miłość jego życia. W ogóle brakuje mi słów, żeby to jakkolwiek opisać. Po prostu... Zwaliło mnie z nóg. Dobrze, że siedziałam.
-> "You know". A ja wiedziałam, że on wie!

Chciałabym, żeby u Wilsona coś się zmieniło. To taki kochany, słodki facet. Z drugiej strony, dobrze, że nie zapomina... Ale to już prawie dwa lata, prawda?
-> Cuddy w fajnej spódnicy! I w dodatku dobrze gadająca. Oby tak dalej.
I House wraca z komentarzami na temat jej sutków. TO mi się podoba. TO jest Huddy, którego chcę. Uwaga tych dwóch dziewczyn mnie trochę zbiła z tropu, jakby scenarzyści koniecznie chcieli nam coś przypomnieć. Tymczasem ta scena powinna mówić sama za siebie. Wkurzyło mnie to.
-> "Ile minęło od twojej ostatniej spowiedzi?"
"Zabiłem człowieka."
"Oh."
-> Ostatnia scena... Wow. Może to znaczy, że dowiemy się w krótce czegoś więcej na tematy tabu? Zawsze byłam pewna, że relacja House'a z jego ojcem, rodzicami w ogóle, jest znacznie bardziej skomplikowana niż myślimy... A ta scena to udowadnia. Oficjalnie mam mętlik w głowie.

To mój ulubiony odcinek 6 sezonu.

Justynka

Mi też odcinek się bardzo podobał. Zresztą jak na razie cały 6 sezon jest rewelacyjny. Przypadek ciekawy, też oglądając pierwsze 3 min zastanawiałam się czy ty aby na pewno nowy odcinek Housa. Od samego początku czułam, że za omamami słuchowymi Housa stoi Wilson. Nie podejrzewałam że całkiem nie świadomie. Martwi mnie wątek Cameron i Chasa. Ale zastanawia mnie też jaka będzie reakcja Cameron na prawdę. Sceny Housa z Cuddy świetne. Bardzo za nimi tęskniłam. I wielki plus za brak 13 i Tauba!

SzczurekPB

Odcinek bardzo mi się podobał

Ciekawy przypadek, House myślący, że traci rozum i Wilson rozmawiający ze zmarłą dziewczyną. Szczerze, to w pewnym momencie myślałem, że House znowu zobaczy Amber

Końcówka Wilsona: "You see? He really is getting better" bardzo pozytywna

O wiele lepsze wydają się odcinki ze starą ekipą a nie Taubem i 13.
Dla mnie najlepszy odcinek 6 sezonu.

PS. No i mieliśmy polski akcent w odcinku

Mistrustful

Odcinek rewelacyjny. Bez dwóch zdań. Początek jak zwykle - utrzymany w dobrym stylu, sądziłam, ze ten starszy policjant trafi do szpitala. A ten uciekający bandyta.. Spiderman? Podejrzewałam, że go nie złapią. Typowe akcje z amerykańskimi policjantami

Przypadek bardzo interesujący. Czy pacjent wyrwał sobie ząb czy coś tam w ustach miał, co mu przeszkadzało? W każdym razie, wyglądało strasznie. No i akcja w kostnicy - w moim przypadku zaowocowało to paroma przekleństwami i zupą na bluzce. Świetny moment

Powoli staję się chyba zwolenniczką Huddy. Jak Greg za nią patrzał! Eh.

Myślałam już, że pod koniec dojdzie do pocałunku, ale się zawiodłam. Mówiąc na marginesie - podobała mi się sukienka Cuddy. Też chcę taką xD

Co do Hilsona. Dlaczego Jimmy od początku nie pozwolił spać House'owi w tym pokoju? Dziwi mnie to trochę. Cała ta akcja z szeptami była lekko przerażająca xD Miałam nawet pewne obawy, czy Amber nie wyskoczy gdzieś zza szafy, gdy Greg sprawdzał cały pokój nasłuchując. Wilson rozmawiający z Amber - to było takie słodkie! Prawdziwa miłość nie umiera nigdy, oto dowód.

Nie spodziewałam się, że Chase aż tak mocno przeżył przypadek Dibali. Dobrze, że poszedł się wyspowiadać. Szkoda jednak, że nadal nie przyznał się Cameron. No i niepotrzebnie się schlał. Oglądałam odcinek bez napisów, nie wszystko zrozumiałam, ale dobrze załapałam, że Cam zgłaszała jego zaginięcie?

Końcówka wcisnęła mnie w fotel. "Cześć tato." Mocne. Niespodziewane. A gdy krzyknął "Wilson!" znowu się przestraszyłam, bo tego jaszcze bardziej się nie spodziewałam. xD

Odcinek 10/10. Albo i więcej nawet.

Jedyne, co strasznie mnie irytowało, to te szumy w scenach, gdzie występowało łóżko. Czy oni tam w Ameryce muszą mieć takie szeleszczące kołdry?

fasior

Odcinek super... dałem 9/10, czegoś mi brakowało,sam nie wiem czego...

Jeden z lepszych początków odcinka odkąd pamiętam.. aż mi się przypomniał film "13 dzielnica" xD

Te szepty które słyszał House'a trochę mnie przeraziły i myślałem że znowu świruje, ale na szczęście nic z tych rzeczy ;]

Moment "zmartwychwstania" kolesia był... zaj...sty xD takiego House'a i Foremana jeszcze nie widziałem i te słowa " myślę że autopsja może trochę poczekać" zwaliły mnie z krzesła xD

Trochę niepokoje się o Chese'a oby jakoś przetrwał ten trudny okres...

Cieszy mnie powrót Huddy ;] gdy Greg rozmawiał z Cuddy pod koniec odcinka, myślałem że powie coś mądrego, ale nie powiedział... trzeba czekać dalej, aż coś się będzie poważniejszego działo xD

I jeszcze na koniec końcowa scena gdy Greg "rozmawiał" z tatem to myślałem...właściwie to sam nie wiem co xD wiedziałem że u House'a to nie podziała ;]

jessica

woow jestem pod wielkim wrażeniem tego odcinka:)
Cuddy i House OMG! te ich sceny piękne, cały czas jest coś miedzy nimi i teraz jeszcze bardziej to widać, nawet że Cuddy powiedziała "jest dobrze tak jak jest" to widać, że ich ciągnie do siebie ostatni ich scena wspaniała

Co do Cameron i Chase to coś czuję, że miedzy nimi jest nie tak i jeszcze Chase pijany przyszedł masakra

Cały odcinek dla mnie rewelacyjny

Dioda14

Ten odcinek był rewelacyjny! To pierwszy odcinek w 6 sezonie którego początek oglądałam z dreszczykiem emocji...czyli przypadek super:) scena zmartwychwstania pacjenta obłędna,przerażenie House'a i Formana=bezcenne...równie bezcenne są sceny Huddy...zdziwiło mnie że to House zapytał''What about us?''nie Cuddy,ale House to House-jeszcze nie jednym nas zaskoczy(tak myślę)...Hilson-kolejny plus,Hamber-ryczałam w scenie Wilsona rozmawiającego do zmarłej Amber...co do końcówki to poczułam przyjemne uczucie w sercu jak przy ,,Birthmarks'' kiedy House powiedział do Wilsona''Mój tata nie żyje''-mimo że to nie był jego tata...

mam pytanie:co House powiedział w scenie gdy''rozmawiał'' z ojcem...jakby ktoś mógł po Polsku to bardzo proszę....

Atris

Zacznę od najlepszych rzeczy.
Na początku ostatnia scena, kiedy House próbuje mówić do ojca i jest też najazd na Wilsona...
Och...rozpłynęłam się

I podobał mi się Czesław w konfesjonale, i Czesław upity...i w ogóle w tym odcinku był taki...wyrazisty. Ja chcę więcej takiego Czejsa!
I House, wreszcie jako House...tylko mi się to całe Huddy nie podobało...
Za to podobało mi się wdzianko Cuddy

No i te nieszczęsne głosy...i Wilson opowiadający o groszkowym oddechu...ehh

Pacjent był taki...nijaki. Nie podobał mi się. Tylko ta autopsja była cool. Przypomniała mi się ta kobieta co ją House najął i nastraszył Tauba i Kutnera...
A właśnie. Gdzie jest Taub??

monad

Dla mnie najlepszy odcinek 6 sezonu

Sam wstęp zaskoczył mnie tak jak wszystkich chyba

już myślałam ze jakiś szajs ściągnął mi się z sieci

Ale powolutku po kolei:

House i te jego pseudo halucynacje, przestraszyłam się że znowu coś się złego dzieje

na szczęście nie

Tak na marginesie nie wiem czemu bo oglądam wszystko ładnie nie wiem czemu on mieszka u Willsona?? ktoś może mi to przypomnieć? Bo co boi się mieszkać sam?

Jak House chodził i nasłuchiwał tych swoich pseudo halucynacji to się prawie bałam

niezłe to było

Hilson - niezłe, wracają dobre dialogi

brak mi tej pary było.

Wilson i rozmowa z Amber.. niesamowite wrażenie zrobiła na mnie... smutne to bardzo i przeokrutnie wzruszające

Mam nadzieję że coś dobrego się wydarzy wreszcie u dobrego Wilsonka... No i potem ta rozmowa Housa z ojcem... w poprzednich sezonach to by było totalnie niemożliwe... jejku House to jednak człowiek

tak trzymać !

Chejs i a cała sprawa chyba ostro namotają w małżeństwie z Cameron.. czuć to, że zaczynają się nieporozumienia...

Scena zmartwychwstania

BEZCENNA

A no i oczywiście HUDDY

wreszcie!!!!!!!!!! widzę że powolutku wracamy do uszczęśliwiania fanów Huddy

ja jestem szczęśliwa

jak to ładnie powiedziały tam dziewczynki "gra wstępna"

to czekam niecierpliwie na ciąg dalszy

10/10

artur5289

A był moment, że już myślałem, że House wróci do psychiatryka

Kama

Nieźle.

Plusy:
- fajny początek, taki pierwszosezonowy.
- bardzo ciekawe sceny, jak House się boi, że znów mu odbija
- zabawne sceny z House’em „uczącym się” na obchodach
- medycyna, w tym wizualizacje, których mi brakowało
- tekst: “A little devil on your shoulder told you to kill a guy, and now the little angel won't shut up, telling you you're gonna burn in a lake of fire”
- Huddy:
„It's amazing how you did 120 hours in one day.”
“Is it possible for me to get a five-day forecast?”
I napięcie seksualne, w tym: „You do make me feel funny”,
ale…
- Hilson: trochę humoru, sporo dramatu
„I just need it Tuesdays for animal sacrifices”,
“Can you be right here somewhere else?”
śliczna końcówka,
ale…

Minusy:
- Huddy: ile razy osoby postronne mogą mówić o Huddy w taki sztuczny sposób? Ok, też uważam, że to „foreplay”, nie trzeba mi narzucać. A jak ktoś nie uważa, to takie teksty tylko go zniechęcą.
- Hilson: Wilson nadal traktuje House’a chwilami jak jakąś karę bożą
- pacjent beznadziejnie nudny w telenowelowym wątku prywatnym
- Chaseron sztuczny do bólu
- banalnie pokazali wyrzuty sumienia Chase’a, nie ruszało mnie to

Ogólnie lepiej niż w zeszłym tygodniu. Nic wiekopomnego, ale tak na 8,5.

homan_the_bigeR

jak Cameron rzuci blondasa, chętnie się z nią ożenię

chuckstermajster

Nie ma co, same plusy. A myślalem, że scenarzyści już niczym mnie nie zaszkoczą i już nie ma sposobu na świeżość. Okazało się, że jednak jest - wielki szacunek dla scenarzytów. Chyba żaden serial, który miał 5 < sezonów nie był tak wyrazisty i ciągle "świeży" - jak House M.D

+ Huddy ("you really make me feel funny")
+ Głosy + wyjaśnienie

+ Wilson: "(...) I'm right here
House: "Great. Can you be right here somewhere else?"

+ Sekcja

+ Gadanie House'a do ojca

+ zbesztanie Wilsona

+ Wątek Chase'a

Wszystko zreżyserowane i zagrane mistrzowsko. Ukłon w stronę reżyserów i aktorow. Daje 9, bo liczę że można wycisnąć z serialu jeszcze wiecej, a jak dotad kazdy odcinek jest coraz to lepszy. Jesli tak dalej pojdzie, to braknie skali

jusini

Wg mnie odci ten byl najlepszym od czas 15 i 16 odc 4 sezonu. Stary dobry House wraca, znowu było smiesznie, napiecie miedzy nim a Cuddy i super przypadek. A no i poczatek zarabisty. 9/10

vicodin_addict

Dobra. To było genialne. Oficjalnie uważam ten ep za mój ulubiony ep 6. sezonu. Poważnie.

Zacznijmy od początku. House w mieszkaniu Wilsona. Nadal. Początek cudowny, to przerażenie Jamesa, zresztą powtórzone też później, na widok House'a na jego kanapie. House 'slyszący głosy'. Damn, on chciał wrócić do Mayfield [a Wilson po prostu chciał go odwieżć. ;<] Poza tym Wilson rozmawiający z Amber - ta scena była cudowna. Kiey House otworzył cicho drzwi do jego pokoju i sluchał. A na samym końcu House rozmawiający z ojcem, przyznam, nie spodziewałam się. Wilsonowe 'See, he's really getting better' =

Chase. Coraz bardziej go lubię. Zawsze go lubiłam, ale poważnie. Ta cała sprawa... to rzeczywiście mocno nim potrząsnęło, nie radzi sobie, dziwnie się zachowuje. [czy ja poważnie widziałam szklanki w oczach, kiedy gadał z House'm? ;O] SPowiedź - damn. Spowiedź mnie rozwaliła. Chciałam, zeby usłyszał to 'forgiven', naprawdę chciałam, to by mu pomogło. Za to ostatnia scena, kiedy wraca zalany do domu... tak jak nie przepadam za Cam, naprawdę zrobiło mi się jej szkoda. Lubię Chase'a, ale to nie był najlepszy sposób na poradzenie sobie, powinien z nia porozmawiać.

Cuddy. Cuddy mnie irytuje. Ale dziś... dziś jakby irytowała mnie trochę mniej. Nieważne.

Przypadek. Podobał mi się. Naprawdę, był ciekawy, był interesujący. Zresztą, wplecenie do przypadku tego chłopca, gawd, to było genialne. W paru momentach czulam się naprawdę niepewnie, pierwszy jego dialog z ojcem, potem, jak ojciec wjechał na wozku do niego. To było cudowne, poważnie.

No. Więcej nic nie napiszę.
Ale z czystym sumieniem daję 10.

marycha336

tak właśnie myśłałam, że Chase'owi psycha zacznie siadać. ale niech coś konkretnego wymyśli, bo szkoda mi Cam.

a House jest po prostu cudowny! choć zaciekawił mnie swoim ostatnim szeptaniem...

zdecydowanie trzeba wyczekiwac kolejnych odc!

Verti

Czołówka zachwycająca... z początku zastanawiałam się czy to House czy może coś innego.

Co do odcinka wygrały dwa momenty: zmartwychwstający pacjent i Wilson 'rozmawiający' z Amber.

I na końcu House mówiący do swojego taty nie wiem czemu ale padłam.

Chaseron zdecydowanie zbyt sztuczny... minus za to, chociaż szczerze powiedziawszy nie za bardzo przepadam za nimi.

I te szepty, które słyszał House. Cudownie wkręcone ^^.

Przypadek nieco stracił na wątkach prywatnych Chase' a i Cameron, ale ciekawy trzeba przyznać.

Jestem zachwycona

Jak narazie chyba najlepszy odcinek serii. Daję 10/10. Oby tak dalej

EDIT.
Jeszcze takie pytanko do wszystkich: w napisach podczas pierwszej sceny szeptów w pewnym momencie wyskoczyło mi coś takiego: 'Kroczmy ostrożnie, bowiem kroczymy po naszych marzeniach.'. Nie wiecie może czy to jakiś cytat, czy House to usłyszał, czy to może tekst piosenki (w ostatniej scenie wyświetliło mi się tłumaczenie piosenki). Z góry dzięki za odpowiedź

Ganzi

@Verti biblia?

vicodin_addict

Vesna

właśnie obejrzałam - świetny odcinek - jednak do tej pory najlepszy z szóstego sezony - i House w wersji trochę poważniejszej - jeszcze bardziej mi się podoba - nawet nie wiedziałam , że to możliwe

))
Pacjent, przypadek, ząb, "głosy", Wilson, House rozmawiajacy z ojcem, sytuacja w kostnicy - bezcenne....
No i wreszcie poprowadzono fajnie wątek Huddy - bardziej dojrzale, tzn. ze strony House'a, bo to on miał z dojrzałością problem - świetnie zaserwowane Huddy, teraz sytuacja trochę znów się odwraca, Cuddy widać już nie za bardzo jest za związkiem, skończyły się maślane oczy - ale to dobrze, wolę ją taką a i tak wierzę, że w ostatecznym rozrachunku nie uda jej się oprzeć Houseowi

kwiatek

Plusy:
+HUDDY!! Nareszcie

I jak każdy fan Huddy napisze, że ich rozmowa pod koniec była... ohh..

I nie tylko ta pod koniec

House: "What about us?"
Cuddy: "Is good, just like this"
+HILSON!! Dramatycznie i śmiechowo(tego pierwszego więcej)
+Początek przed intro.
+Chase nie zapomniał o Dibali.
+Szkieleciki xD
+Ciekawy przypadek.
+Szepty

I wyjaśnienie

+House w "szkole"

+Sarkastyczny House!
+Sekcja zwłok

+Chase się spowiada.
+House wpada na rozwiązanie podczas rozmowy(tym razem z Cuddy)
+House probuje metody Wilsona

Minusy, praktycznie to nie ma, ale...
- Wilson dalej uważa House'a za dupka(on naprawdę myślał, że słyszy głosy!), choć nie powinien!
-Fakt, ta pościel trochę za bardzo szeleści.
-Chaseron jakiś taki niezbyt.

I tak jak zwykle czegoś zapomniałam, ale to jest większość.

Z czystym sumieniem stawiam 10/10

Mój ulubiony odcinek 6 sezonu - na razie

hiszpania91

Moja ocena odcinka to 9/10.bardzo dobry, choć do 10 trochę zabrakło.Ogólnie podobał mi sie hilson w tym odcinku, choć mam wrażenie, że wilson jest jakby za mało zaangażowany w pomoc houseowi.Rozumiem mógł być wkurzony ale żeby od razu odwozic housea od mayfield?Nie podobne to do Wilsona i to był chyba jedyny naciągany wątek w tym epie.Co do plusów to oczywiście ciekawy przypadek,wreszcie forreman jako szefuńcio tak nie razi, wszystke sceny z chasem, szczególnie konfesjonał i house:szepty i jego "wilson, to jest głupie".
Wnioski z odcinka:house zaczyna mysleć innymi kategoriami niż dotychczas, co sam stwierdza(skupiałem sie na niewłaściwych rzeczach).dugi wniosek jest taki, że cuddy nie wytrzyma zbyt długo w takm dystansie do house, jestem bankowo pewny, że niedługo coś się mocniej uszy w huddy.Tak dawkowany ship wzmaga tylko naszą chęć ujrzenia tego czegoś....no jeszcze nie wiem czego ale spodziewam się, że będzie to cos mocnego.
ps.juz nie mogę się doczekać następnego odcinka

M.eD.ical

Świetny odcinek

Pierwsze co mnie rozbroiło to muzyka na początku

potem upadek tego kolesia ( nazwać go idiotą to mało

). Rozterka Chase'a i fazy Housa coś pięknego

No i oczywiście napięcia między Housem a Cuddy

Coś pięknego

Aa no i oczywiście scena zmartwychwstania pacjenta (hahaha House jak odskoczył, dobry miałam zrzut). Nie brakowało wątku przykrego, jako że jestem osobą wrażliwą to zwracam na to uwagę, rozmowa Wilsona z Amber..piękne

mambala

odcinek trzyma poziom
-Ciekawy przypadek
-Czejs i jego dramat świetny (motyw u księdza i upicie się wymiatają )
-Wilson - Gadający po niemal dwóch latach z dwulicową ździrą nie co dziwaczny (no ale każdy posiada jakieś swoje dziwactwa)
-Scena końcowa gdy House zaczyna rozmowę z tatą pewnie doprowadziła by mnie do wściekłości jednak dzięki puencie "Wilson to jest głupie" Prawie spadłem z krzesła ze śmiechu

-Foreman tym razem nie irytował
-Świetne żarty z wylaniem uryny i "bipczącym" monitorem

Tradycyjnie 8

aż trudno uwierzyć że to już 6 sezon a poziom nadal wysoki

Sarusia

TAK!

To był odcinek na który czekałam od początku sezonu! 10/10 plus serduszko i wykrzyknik

Huddy, Huddu, Huddy!

*polewa, opija, świetuje*

To lubieżne spojrzenie House'a siedzacego na podłodze i ostatnia Huddy scena... aaaaaa. Moje Huddzinowe serce krzyczy z radości, a 'You do make me feel funny' zostaje moim hasłem roku!

Reszta odcinka traci przy tym na znaczeniu, ale:

- świetnie pokazane rozterki Chase'a. Brawo za scenariusz i brawo za grę Jessego.

- Wilson gadający do Amber... Gosh. Naprawdę się bałam, że House'owi coś się dzieje. I ta końcowa scena - aż do momentu, w którym House zaczął gadać do ojca myślałam, że usłyszy coś mimo stoperów.

- No i a'propo - House gadajacy do ojca mi się nie podobał. Przesadzili z tym jego człowieczeństwem.
Podobał mi się za to Wilson informujący Amber, że z House'm lepiej.
Chociaż takie "rozmawianie" i tak uważam za... dziwne? Ale to tylko moje osobiste odczucia.

- Sam początek odcinka - aż miałam wrażenie, że mi się jakieś CSI przypadkiem włączyło. Coś nam ostatnio serwują niecodzienne początki, ale może to i dobrze. Ot, odskocznia

- Sprawa mnie średnio zainteresowała, szczerze mówiąc, natomiast zmartwychwstanie było mocne. I to wyrywanie sobie zęba... brrr.

- Było mi żal Cameron. Naprawdę żal. I tutaj też pokłony do Jennifer, za dobrze oddane emocje.

- "Obchód" z udziałem House'a... niezła jatka

A poza tym: Huddy, Huddy, Huddy. Po stokroć Huddy i to ze strony House'a!