7x15 Repo Man

Rory Gilmore · Wysłany: Sob 12:58, 10 Mar 2012 Temat postu:

W związku z tym, że Lucyfer miał wrócić do serialu, postanowiłam oglądać na żywo i siedziałam do czwartej wydając z siebie odgłosy, których nie sposób jest opisać. Tak, cierpię na ostry przypadek fangirlismu.

Serial od wielu odcinków obniżał poziom, jednak widzę, że powoli wydostaje się na powierzchnię co jest dobre.

W każdym bądź razie odcinek opowiadał o mężczyźnie, który został opętany i z premedytacją mordował młode kobiety. Bracia postanowili mu pomóc i wypędzić dermona do piekła. A tymczasem Sam zmagał się z nawrotem swoich halucynacji.

Przede wszystkim odcinek miał mocny początek, który naprawdę zbudował napięcie. Egzorcyzmy, krew, płacz, przemoc. To wszystko w zaledwie kilku minutach. Dalej było tylko lepiej. Mężczyzna, którego bracia uratowali przed demonem okazał się psycholem, który kochał być opętanym. Za wszelką cenę chciał przywrócić demona, którego wypędzili Winchesterowie i nie wahał się przed niczym. Z jednej strony grał bezradnego i przerażonego chłopczyka, który boi się własnego cienia a z drugiej z premedytacją zamordował ludzi, psa i porwał człowieka by poświęcić go dla demona. Po prostu czuło się powrót starego, dobrego Supernatural, w którym się zakochałam kilka lat temu. Było dużo akcji, cały czas się coś działo. Czuło się to napięcie i ze strachem czekało się na to co może się wydarzyć następne. Wartka akcja, nowe wydarzenia, strach. Po prostu powróciło moje kochane Supernatural!

Oczywiście ciężko jest pominąć Lucyfera, który powrócił jako halucynacja Sama. Tu wielkie brawa należą się Markowi Pellegrino, który po prostu mistrzowsko wcielił się w tą rolę. Jego Lucyfer zachowywał się jak rozpieszczone dziecko, zabiegał o uwagę Sama, który postanowił go ignorować a gdy osiągnął co chciał, postanowił zamienić jego życie w piekło. Scena z wężowym językiem Lucyfera była naprawdę przerażająca a sceny, gdy zachowywał się jak dziecko wprawiały mnie w napady śmiechu. Chociaż czuło się to napięcię, tą grozę z pojawienia się Lucyfera w życiu Sama. Teraz powrót Szatana każe nam się zastanawiać co dalej. W końcu Sam długo opierał się temu, czasem słyszał głosy i widział coś, jednak teraz po tym jak doszło do interakcji między nim a Lucyferem, połączenie całkowicie zostało nawiązane. Już nie może sprawić sobie bólu i Diabeł znika. Mam nadzieję, że jakoś się to rozwiąże, bo chociaż uwielbiam postać Lucyfera to wiadomo, że nie może być w serialu na stałe.

Odcinek oceniam jako rewelacyjny. Po prostu cieszę się, że w końcu poziom się podniósł i naprawdę czeka się z niecierpliwością na kolejny epizod. Plusy Repo Man'a mogę wymieniać i wymieniać. Jednak główne zostały przedstawione powyżej.

Mam nadzieję, że jednak nie schrzanią tego. Sera Gemble jest określana przez fanów jako przekleństwo serialu, Erik Kripke miał o wiele więcej pomysłów, ewentualnie potrafił je wykorzystać i nie bał się ich wykorzystywać. Sera może i jest dobra w tym co robi, jednak czuje się ten dystans, tą obawę przed wykorzystaniem pomysłów. Mam nadzieję, że jednak teraz pokaże na co naprawdę stać ten serial!