4x11 Enough Is Enough

Ave · Data emisji: 28.01.2015 Post został pochwalony 0 razy

Data emisji: 28.01.2015

evi

Aczka kazała przyjść i skrobnąć chociaż kilka słów o odcinku, co niniejszym czynię. Niedawno dopiero wróciła do Suits, bo w trzecim sezonie gdzieś w połowie się zatrzymałam - przejadło mi się, miałam ochotę na coś innego. Teraz byłam gotowa, by wrócić, toteż nadrabiam - i muszę powiedzieć, że idzie mi to nadzwyczaj szybko.

Po tym odcinku moja sympatia do Luisa spadła poniżej zera. Uważam, że wszystko, co go spotkało, stanowiło wyłącznie jego winę i nie powinien na nikim się wyładowywać (co jednak zrobił, bo on taki skrzywdzony przez los i w ogóle świat się na niego uwziął). Jasne, wiele razy robiło mi się go żal, że Harvey nie traktuje go poważnie, a Jessica nie widzi jego dokonań. To nie zmienia jednak faktu, że sam był temu winien - bo ileż razy najpierw zrobił, a potem dopiero myślał? I to nawet nie sam, ktoś za niego musiał mu pokazać, że w danej sprawie przydałoby się myślenie. A tam, gdzie idzie najpierw akcja, a potem myślenie, tam nie ma miejsca dla dobrego prawnika. Więc generalnie dziwię się, że zaszedł tak daleko

No, ale to problem do dłuższego rozważania o Luisie, a to temat o odcinku.

Jessica jak zwykle zaskoczyła mnie swoją przebiegłością. Nie lubię jej (tzn. nie mam w stosunku do niej cieplejszych uczuć), jednak nie sposób jej nie podziwiać.

W tym odcinku nie było w sumie nic więcej. Luis na pierwszym planie (nie lubię go już i nie wiem, co musiałby zrobić, żebym znów sympatię do niego poczuła), wszędzie się panoszący. Donna jak zwykle idealna, moja ulubiona postać tego serialu

Widziałabym ją z Harvey'em, bo uwielbiam ich chemię, a ta cała Scottie była o kant... stołu potłuc

I ciągle mi się kojarzy z Blablą z HIMYM (a poza tym ma płaczliwy wyraz twarzy, chociaż jest śliczniutka). Nie mogę zapomnieć o Harvey'u, który wyglądał jak zwykle megaseksownie w tych swoich garniturach

Ale to w sumie standard (i też wolę go w białej koszuli z podwiniętymi rękawami i ze szklaneczką whisky w dłoni). Anyway... to tyle. Rachel coś ostatnio za dużo płacze. Zawsze wolałam od niej Katrinę, bo była (jest) bardziej... charakterna. Ciekawa jestem, co by było, gdyby Katrina z Mikiem się spiknęli...

To tyle. Jutro po pracy kolejne odcinki, może recenzje też

Ave

Generalnie ja Luisa lubię, ale co prawda, to prawda, działa pod wpływem impulsu. Zawsze. I to się pewnie nie zmieni. Także znielubiłam go na troszkę, ale potem mi przeszło.