6x02 "The Decoupling Fluctuation"

Alumfelga

Premiera: 4 października 2012.

evi

Jeżeli znów zerwą Leonarda z Penny, to chyba wyrzucę laptopa przez balkon. I to tak tytułem wstępu, bo odcinek znów był świetny i znów się upłakałam ze śmiechu, a Sheldon był uroczy i go w tym epizodzie uwielbiam całkowicie

Za co uwielbiam Sheldona w tym odcinku?
Za scenę w kinie.
Za próbę rozmowy z Leonardem.
Za wizytę nocną u Penny.
Za telefon do Amy.
Za wspomnienie o Avengersach.
Za rozmowę przy grze (wiem, że wspomnienie o Avengersach i stwierdzenie, że Mark Ruffalo był lepszym Hulkiem niż Norton - bo był!

, miało miejsce w czasie rozmowy podczas gry, ale ten punkt zasługuje na oddzielne wskazanie).
Ogólnie to uwielbiam Sheldona za każdą scenę!

Reasumując tę krótką wypowiedź - czekam z niecierpliwością na odcinek następny.

Kamylka

TBBT ciągle utrzymuje swój wysoki poziom. Oczywiście były słabsze odcinki, ale 6 sezon zaczyna się super.

Odcinek bardzo śmieszny, głównie za sprawą Sheldona, który wypadł cudownie. Rozmowa z Amy w kinie (za Amy na początku nie przepadałam, ale teraz jest o wiele lepiej), podchody do poważnej rozmowy z Leonardem, odwiedziny u Penny (oczywiście "knock knock knock" musiało być

). I to "Nie zrań mojego przyjaciela" niby nie Sheldonowskie, ale wyszło bardzo naturalnie i słodko.

A jeśli chodzi o Leonarda i Penny to już mi to obojętne jest. Tyle razy się schodzili i rozchodzili, że zdążyłam się przyzwyczaić. I nie jest to ship, na którym kiedykolwiek mocno mi zależało.

Alumfelga

Męczy mnie to męczenie Howarda. Ja wiem, że to wszystko jest po to, żeby on po naprawieniu jakiejś poważnej awarii zyskał w końcu szacunek, ale nie podoba mi się po pierwsze dosadność tego wszystkiego (umówmy się, że "normalnie" Howard mógłby spotkać się najwyżej z ignorowaniem jego osoby - i samo to byłoby już ciężkie), a po drugie bazowanie na stereotypach (bo oczywiście wredny musi być Rusek). Ale najwyraźniej twórcy serialu chcą go doprowadzić na samo dno, żeby się mocniej odbił (i może nawet się z tym zgadzam, że trzeba mu naprawdę potężnego kopa, bo przecież Sheldon od zawsze wyrażał się o nim i jego pracy bardzo lekceważąco, a poza słabymi próbami Howard nie reagował), więc akceptuję, bo widać wyraźnie, że ma to na celu rozwój postaci. A ja lubię rozwój postaci. I lubię Howarda, który, wbrew pozorom może, ma moim zdaniem najbardziej znośny charakter z całej czwórki. Więc trzymam za niego kciuki

Sheldon. Cóż mogę powiedzieć

Jest uroczy z trzymaniem się za ręce z Amy. Jest jeszcze bardziej uroczy, gdy troszczy się o Leonarda. I za cztery lata ożeni się z Amy (halo, panowie twórcy, ile sezonów planujecie?). I jej, Amy się już zdarzało mówić o swoim pociągu do Sheldona, ale tekst Leonarda pochodzi rodem z fanfika! I zachodzę w głowę, czy to odpowiedź scenarzystów na trend "chcemy seks Shamy!", czy zapowiedź czegoś, co będzie nam się powoli rozwijać w tym sezonie... (może jedno i drugie?)

A, mówiąc o łóżkach, niech się wyjaśni sprawa z Penny i Leonardem, bo męczą mnie te wycieczki od zerwania do powrotu i z powrotem.

Ave

Znowu się uśmiałam.

Sheldon przeszedł na wyższy poziom w kontaktach międzyludzkich. Tak długiego trzymania się z Amy z ręce nie spodziewałam się.

Ogólnie cała scena w kinie zasługuje na miano sceny tygodnia spośród wszystkich seriali, które oglądam.
I nie spodziewałam się, że Sheldon aż tak martwi się o Leonarda.
Co do Penny i Leonarda, to też przyzwyczaiłam się do tych ich wzlotów i upadków, że trochę mi to zwisa w tym momencie.

A, zapomniałabym. Sheldon w sypialni u Penny. Scena tygodnia nr 2.

"Przestraszyłaś mnie"