Fic: Falling (by dzio) [M]

Richie117

Kategoria: friendship

Zweryfikowane przez Richie117

motylek

rozmowa między nimi jest ostra ale pokazuje ich relacje.

Any

Ładne. Bardzo ładne. Pokazuje House'a jako prawdziwego przyjaciela, który nie boi się ryzykować dla drugiej osoby wszystkim - całym życiem.

Poziomka

Świetnie napisane i przetłumaczone.

Naprawdę głębokie... I takie... prawdziwe...
Gratuluję kolejny raz.

Katty B.

I po raz kolejny. Najpierw na ff.net, później tu. I znów jestem pod ogromnym wrażeniem, zarówno działań Autorki, jak i Tłumaczki.

Opowiadanie... No cóż. To właśnie jest najgorsze. Najgorsze uzależnienie. Uzależnienie od drugiej osoby, od jej obecności, od jej specjalnego uśmiechu. I niemożność powiedzenia "nie", mimo iż bardzo tego chcesz, tylko dlatego, że to prosi Ta Osoba, ta dla której potrafiłbyś zrobić i poświęcić wszystko. Bo bez niej już nie umiesz żyć.

Sądzę, że to jedno kiwnięcie głową mówi wiele o przyjaźni, jaką House darzy Wilsona. Nie z wzajemnością, nie na odwrót. Bo o ile przyjaźń Wilsona jest dość zabawna, jest cierpliwa i daje się wykorzystywać, to przyjaźń House'a jest tą głęboką. Tą, do której zawsze można się zwrócić, tą na którą można liczyć. Jest tą prawdziwą aż do przesady. Bo mimo wszystkiego, co Wilson zrobił i powiedział, bądź czego nie zrobił i czego nie powiedział, House nie potrafi mu odmówić. He passed the point of no return w tej przyjaźni, jeśli mogę zacytować Erica.

Gratuluję.
Kat.

Em.

Kolejna perełka napisana przez dzio i przetłumaczona przez Richie. Nawiasem mówiąc, dobrany was duet.

House, który jest rozdarty między potrzebą obecności Wilsona i własnym doświadczeniem. Wie, że to się kiedyś skończy, więc nie może przestać naciskać, nieważne, co by się stało. Nie sądzę, żeby tą granicą była jego śmierć. Za późno, żeby się wycofać. To musiało boleć, kiedy kochasz kogoś tak mocno, że potrafisz zaryzykować wszystko. Nawet jeśli ta druga osoba, w ostateczności, nie do końca była tego warta. Każdy ma prawo żyć.

Zdaję sobie sprawę, że mój post to niezrozumiała zbitka luźnych rozmyślań, nie do końca trzymająca się tematu, ale tak na mnie działa twórczość dzio. Jeśli wymyślę coś sensowniejszego, dam znać. Na razie jestem pod zbyt dużym wrażeniem. Jeśli chodzi o tą miniaturkę i o całość.

Richie117

Dzięki za komentarze :smt058

Kat, tak się zastanawiam, czy napisać to, co mi chodzi po głowie, czy jednak sobie darować... Ale w zasadzie co mam do stracenia? :smt016
Bo ja to jednak mam nadzieję, że House nie poświęcił się dlatego, bo jest "uzależniony od Wilsona". Bo gdyby zrobił to właśnie dlatego, wątpię, że można by wtedy mówić o "przyjaźni" - House właściwie poświęciłby się dla siebie, bo nie chciał stracić dostępu do swojego "narkotyku"... (Czy można nazwać poświęceniem np. sprzedawanie własnego ciała, żeby mieć kasę na kolejną działkę?) Wierzę, że House zrobił to, co zrobił, mając na względzie szczęście Wilsona - wtedy można to nazwać poświęceniem w imię przyjaźni...

Nawet mnie jest trudno bezkrytycznie bronić przyjaźni, jaką Wilson darzy House'a, po tym, co zrobili scenarzyści... Ale nie potrafię tak po prostu spisać jej na straty. Mogę mieć tylko nadzieję, że Wilson będzie miał jeszcze okazję udowodnić, że był warty House'owego poświęcenia - oby jak najprędzej :smt003
A zresztą... Czy to do końca sprawiedliwe kłaść na jednej szali to, co Wilson robił przez lata, a na drugiej to, co zrobił House??? Nie miałam okazji sprawdzić mojej teorii w praktyce (jakoś nie trafiłam jeszcze na odpowiedni materiał na przyjaciela), ale zawsze uważam, że najważniejsze jest to, żeby robić wszystko, co możliwe, by pomóc tej drugiej osobie, a nie to, co samemu można stracić...

**

Em. - ja i dzio jesteśmy jak dwie połówki jabłka... Poczekaj, aż przeczytasz "Zagadkę" w jej interpretacji... Cudeńko po prostu :smt007

Poza tym... Cóż, chyba faktycznie nie zrozumiałam Twojego wywodu... Bo czy Ty napisałaś, że Wilson nie był wart, żeby zaryzykować dla niego wszystko? :smt010 (nawet boję się tak myśleć :smt009 )

****

Czy ktoś się na mnie obrazi, jeśli walnę tutaj częściowego off-topa?

Wydaje mi się, że scenarzyści trochę namieszali i zrobili aferę z tej stymulacji mózgu... Przecież na początku, kiedy House starał się przypomnieć sobie o kogo właściwie chodzi, bardzo ochoczo podchodził do tego eksperymentu, tylko (o ile dobrze pamiętam) Wilson go powstrzymał... A potem nagle zrobiła się z tego taka wielka sprawa... Cóż show must go on...

Katty B.

Coś się chyba nie umiem wysłowić. XD Richie, oczywiście masz rację i zgadzam się z Tobą w 100%. House - w pozytywnym sensie, nie bić! - jest uzależniony od Wilsona. To bardzo duży skrót myślowy dla "zależy mu na Wilsonie, na jego szczęściu, chce, żeby Wilson był szczęśliwy, bo Wilson jest najbliższą mu osobą i bardzo go kocha" (bez romantycznych podtekstów, cichaj, skarbie XD).

Richie117

Oki, jeśli to był skrót myślowy właśnie od tego, to również się z tym zgadzam, Kat :smt001
("kocha" bez romantycznych podtekstów? - będzie trudne, ale spróbuję :smt002 )

Heh... Nadal stoję twardo po stronie Wilsona... Bo był gotowy stracić pracę i pójść do więzienia, kiedy było trzeba, bo "wsypał" House'a dopiero wtedy, kiedy uznał, że to jedyna szansa, zanim House zabije jakiegoś swojego pacjenta... W porównaniu z poświęceniem House'a wydaje się (przynajmniej ja uważam, że tylko się wydaje), że to niewiele, bo to przecież Wilson, Boy Wonder Oncologist, Cameron z Marsa, który kocha wszystkich itd, a House to werdny nieczuły sukinsyn, który kocha tylko siebie i każdy ludzki gest z jego strony wydaje się taaaki nieprawdopodobny O.o
A że Wilson wtedy wyszedł... (Kocham wyjaśnienie tego wątku w "One Step" :smt007 ) Cóż, Wilson nie jest święty, ma prawo do chwili słabości, do zwątpienia, czy jego wysiłek w ogóle ma sens... Może lepiej, że wyszedł i ochłonął, niż gdyby nawrzucał House'owi i tam na miejscu zakończył tę przyjaźń...

(jeśli ktoś rozumie mój tok rozumowania, to gratuluję, bo sama się pogubiłam :smt001 )

**

EDIT

Cóż, teraz się okazało, że wczoraj nie napisałam do końca tego, co miałam na myśli. Bo chodziło mi o to, że Greg-Chcę-Spróbować-Wszystkiego-Na-Sobie-House, nagle miałby się bać grzebania we własnym mózgu... Jakby od początku nie zdawał sobie sprawy, że to niebezpieczne i dopiero przekonały go argumenty Cuddy/Wilsona (nie pamiętam czyje w końcu, bo oglądałam 4x16 raz i więcej nie zamierzam... Przynajmniej jeszcze przez długi czas :smt010 )
Okej, ze względu na to, jak zachował się Wilson to jest "wielka sprawa" (tylko ja ją ciutkę pomniejszam, bo mam spaczony obraz rzeczywistości...) Tylko (wiem, znowu - jestem uparta jak House) czy rzeczywiście chodzi tylko o nieładną stronę osobowości Wilsona? A może taka jest osobowość każdego zakochanego człowieka?...

PS. Wiem, Kat, że lubisz Wilsona - to scenarzyści namieszali nam w głowach :smt003

Katty B.

Ha, rozumiem.

Widać, że w kwestiach spornych dotyczących przyjaźni panów stoimy po przeciwnych stronach Chińskiego Muru. Ale cóż, dobrze i tak.
...
Chociaż proponuję od tej pory zgadzać się w jednym: przyjaźń chłopców to podstawa serialu, której będziemy bronić do upadłego.

Richie117

Katty B.

Nawet PO ostatnim klapsie na planie! Nie damy pogrześć tego niecnym fanfickciarzom! XD

(... Szczęściara.)

Richie117

(zawsze możesz zmienić stronę... )

Katty B.

(Niee, zmienianie strony tylko dlatego, że po tej drugiej jest aaach! *mindblowing* facet jest sprzeczne z moim kodeksem moralnym. XD W tej bitwie supportuję House'a.)

dzio

Wow, ależ tu się dyskusja wywiązała... ;] Ja w tym waszym sporze stoję po tej samej stronie, co Katty - patrząc na przyjaźń House'a i Wilsona zawsze mam wrażenie, że ze strony House'a to jest... hm... czystsze? Prawdziwsze? Głębsze? Jeżeli ktoś ma wątpliwości, wystarczy rzucić okiem na tę scenę, którą w tym fiku wykorzystałam. On nie zaryzykował śmierci albo zamienienia się w śliniące się warzywko po to, żeby zatrzymać przy sobie swój "narkotyk", czyli Wilsona. On to zrobił, żeby uratować kogoś, przez kogo Wilsona tracił, tylko dlatego, że wiedział, że dzięki temu Wilson będzie szczęśliwy. House ma w sobie bardzo dużo z takiego wiecznego dziecka i zawsze mam wrażenie, że on Wilsona kocha (again, bez podtekstów) też tak, jak dziecko - bez żadnych hamulców.

Anyway, wielkie dzięki za komentarze, a jeszcze większe dla mojej drugiej połówki ( ;] ), czyli niezastąpionej Richie.

Richie117

dzio, czy to możliwe, że zgadzam się z Tobą, a jednocześnie stoję po stronie Wilsona? (uzasadnienia nie napiszę, bo nie chcę powtarzać swoich postów :smt002 )

Czy osoby niezastąpione mogą się rumienić? :$

PS.
Jest mi smutno, jest mi źle, gdy Cię nie ma na gg :smt058
(mam nadzieję, że sprawy, które Cię zatrzymują, jakoś się układają mimo wszystko...)

Katty B.

Gora

Przyjaźń Wilsona bardziej widać. W każdym odcinku, lunchu, dniu... W każdej złośliwej uwadze zniesionej z uśmiechem, w każdym momencie gdzie wbrew wszystkiemu ciągle stoi koło niego. A ze strony House;a... też widać. jak się bardziej przyjrzy. Lub w takich momentach jak tu, gdy potrzebne są wielkie poświęcenia.

Nie wiem co jest większe, co bardziej kosztuje. Wielkie poświęcenia czy te małe, codzienne. Na to chyba nie ma odpowiedzi. Dlatego ja po prostu jestem za ich przyjaźnią.