On i on [M]

lisek

Kategoria: friendship

Zweryfikowane przez -lisek-

Miało być dopiero jutro, ale nie wiadomo, czy wszyscy będą mogli się pojawić, to znaczy chodzi szczególnie o pewne dwie specjalne osoby.
Błagam nie bijcie. To gwiazdkowy prezent dla moich ukochanych Hilsonek i debiut w tym dziale. Dla Agusss i Jakastam. Napisałam już kilka Hilsonków, ale żaden nie nadawał się do wrzucenia. Ten zresztą też nie powinień ujrzeć światła dziennego. Ale ryzykuję dla Nich. W końcu w Wigilię wszystko się wybacza, nawet nieudane fiki.
Chciałam pokazać jak sama odbieram Hilsonka. Dwie skrajności, które idealnie współgrają. Nie wszystko jest powiedziane wprost. Czasem trzeba wyczytać coś między wierszami albo samemu sobie dopowiedzieć. Ale taki był mój zamiar.
Krytyka wskazana.

On i on [M]

- Przystojny, uroczy, seksowny – wymieniał w myślach stojąc w łazience przed lustrem. Odłożył grzebień i suszarkę. Na twarz nałożył balsam po goleniu, a na pięknie ułożone włosy dodał odrobinę żelu dla podkreślenia efektu.
- Boże! Długo jeszcze?! Jakbym mieszkał z babą – wymamrotał pod nosem osobnik starający się dostać do środka.
- Bardzo proszę – młodszy mężczyzna opuścił pomieszczenie z wymalowanym na ustach uśmiechem. Był gotów zmierzyć się z całym światem.
- Nawet Cuddy nie używa tylu perfum – westchnął współlokator.
- To nie perfumy, a zapach czystości i świeżości. Polecam – dodał, a triumfalny uśmieszek nie znikał z jego zadbanej twarzy.
- Zrób tosty! – krzyknął diagnosta nim zniknął w łazience.
- Przyszedłeś tu po szampon? – zapytał zdziwiony, krzątający się po kuchni Wilson.
- Nie. Już skończyłem - rozczochrane włosy mówiły same za siebie. – Gdzie papu? – zrobił smutną minkę.
- Hej! To moja sałatka. – Onkolog uderzył diagnostę w rękę. – Chciałeś tosty – przypomniał mu.
- To zielone coś też może być – wyjaśnił pochłaniając kolejną porcję z talerza przyjaciela.
- Nie wybierasz się do pracy? – zapytał wstając od stołu ze swoim talerzem. House wywrócił oczami.
- Nie. Mama nie zrobiła mi drugiego śniadania więc nigdzie się nie wybieram – zrobił naburmuszoną minkę.
- Drugie śniadanie leży w lodówce – James przez ten krótki czas wspólnego mieszkania z szalonym diagnostą sporo się już nauczył.
- Nice – na ustach niebieskookiego mężczyzny pojawił się szczery uśmiech samozadowolenia. Uwielbiał mieszkać z Jimmim. W końcu miał kogoś, komu na nim zależało. Nie okazywał tego wprost, ale bardzo tego potrzebował. – Kurczak! – krzyknął jak pięciolatek, który dostał wymarzony rowerek.
- Tak kurczak – James nie mógł wyjść z podziwu jak niewiele wystarczyło, by jego najlepszy przyjaciel był szczęśliwy. Z nim był. Wiedział to. Obaj to wiedzieli i obaj tego potrzebowali.

- Do wieczora – odezwał się Wilson zmierzając w stronę drzwi. – Na pewno wrócisz pierwszy więc wstaw obiad do piekarnika – wskazał palcem w stronę diagnosty. – Ja będę około osiemnastej – dodał i zniknął za drzwiami ich nowego wspólnego domu.
- Chyba mi się to naprawdę spodoba – westchnął mężczyzna z laską w ręce. Wyjął z lodówki pudełko z kurczakiem i rozsiadł się wygodnie na dużej zielonej kanapie.
- House!!! – nagle w holu rozbrzmiał znajomy głos. - Ruszysz wreszcie te swoje cztery litery?! – diagnosta aż podskoczył.
- Myślałem, że już cię nie ma! – krzyknął równie głośno.
- Chciałbyś – okolog nie odpuszczał. – Osobiście zaprowadzę cię do szkoły – wyjaśnił.
- Tak, z tatą Wilsonem lepiej nie zadzierać – pomyślał i niechętnie ruszył w stronę wyjścia. Narzucił skórzanną kurtę, porwał kurczaka, kluczyki od motoru i dołączył do szczerzącego się na korytarzu przyjaciela. – Jesteś okropny – wycedził.
- Miło mi, że to doceniasz – onkolog poklepał go po ramieniu.

- Ładna z nich para – zauważyła sąsiadka zwracając się do swojej przyjacółki. Obie uśmiechnęły się do dwóch przystojniaków przemierzających korytarz ramie w ramię.

- Pięknie – diagnosta wywrócił oczami. Obaj z Jimmy'm usłyszeli ich niedyskretny szept.
- Mamy problem – wyszeptał zmieszany onkolog.
- Ja nie mam – zaznaczył dumny z siebie diagnosta i objął zdezorientowanego przyjaciela ramieniem. Jimmy nie wytrzymał i również go objął.
- Będziemy tu swego rodzaju atrakcją – zaznaczył ledwo powstrzymując śmiech.
- A mówiłem, że kupno nowego domu to dobry pomysł – odezwał się diagnosta.
- Ale to był mój pomysł… – sprostował onkolog.
- Witam szanowną panią – House wyszczerzył swoje ząbki w kierunku mijającej ich skonsternowanej staruszki. Zmierzyła ich wzrokiem i dziwnie przyspieszyła kroku.
- House! Nie wbijaj we mnie maślanych oczu przy staruszkach – zganił przyjaciela.
- Sama się o to prosiła.
- Tylko na nas spojrzała – wyjaśnił.
- No właśnie.
- Sam byś się gapił widząc takich dwóch porąbanych gości jak my – onkolog zatrzymał się i przepuścił go w drzwiach.
- Czyli co? W naszym związku to ja mam robić za cizię? – zapytał przekraczając próg jako pierwszy. – Ale do założenia tych czerwonych podwiązek mnie nie namówisz – dodał widząc zbliżającą się do nich kolejną przerażoną staruszkę. Wilson ukrył twarz w dłoniach i tyle go było widać.

Wspólne mieszkanie zdecydowanie im służyło. I mimo, iż na pierwszy rzut oka wydawało się, że to diagnosta zyskał więcej w ostatecznym rozrachunku oboje byli równie szczęśliwi.

marysiaaa

OLA336

Lisku, powinnaś była napisać, że nie powinna nić jeść, ani pić czytając to

*prawie udusiłam się kanapkom przy sąsiadkach

* Pięknie

jak zawsze!

I myślę, że dziewczyny będą zadowolone

coolness

Dla mnie?
Boże jaki cudowny prezent. Nie dość, że fick liska, to jeszcze Hilsonek. Uśmiech na usta od razu zawitał

333bulletproof

Hej ^^

Dziaga

Agusss

LISEK!!!
Lisuś mój kochany w Hilsonku!!
Dla mnie? Naprawdę dla mnie? Nie uważam bym zasłużyła sobie na coś tak wspaniałego!!
Niech spróbuje ktoś powiedzieć coś złego! Będzie mieć ze mną doczynienia !!

Pięknie! Jeżeli Ty widzisz w ten sposób mojego kochanego Hilsonka, to jestem pod wieeelkim wrażeniem

Na coś się przydała moja nauka!

Genialne opisanie tego co sie działo, i do tego to ich wspólne mieszkanie!

Jej nie potrafię pisać komantarzy! Wybacz!!

Kocham!

Jeszcze raz dziękuję za tak wspaniały prezent! Chyba najpiękniejszy jaki dostałam!!

Richie117

Oboje to wiedzieli i oboje tego potrzebowali. oraz Oboje z Jimmim usłyszeli ich niedyskretny szept. a także w ostatecznym rozrachunku oboje byli równie szczęśliwi.
OBAJ, OBAJ, OBAJ... *powtarza z uporem maniaka*

Nie wiem, czemu nie chciałaś pochwalić się tym fikiem. Uroczy jest. Przez duże U!

Chłopaki wyszli Ci jak żywi, tzn jak w pierwszych 3 sezonach, bo teraz to trudno dostrzec tę wyjątkową przyjaźń między nimi. A może Shore przeczyta Twojego fika i wykorzysta pomysł?

No, w każdym razie było sweet. Aż się to prosi o love'owy sequel

PS. Jakie są szanse, że chłopaki pojechali tego dnia do szpitala motorem House'a? Gdyby się tak poobściskiwali na siodełku, to by dopiero sąsiadki miały powód do plotek...

lisek

Marysiu dzięki

Nie na razie jeszcze Huddyzm choć w otoczeniu takich zagożałych Hilsonek nie jest łatwo

Nie no żartuję kocham Wilsonka i House'a więc Hilsona też

Oluś, lisek prosi o wybaczenie, kanapkowa śmierć

ale wszystko dobrze?
Buziaczki moja dobra duszyczko

Jakstam ty moja perfekcjonistko

Zaraz poprawię

To ja uwielbiam jak piszesz zwłaszcza opisowo i bajecznie chyba wiesz, o który fik mi chodzi

Pozdrawiam

333bulletproof, hej
Wiesz z tymi Hilsonkami to masz trochę racji, dużo Was jest i macie sporą siłę przebicia

A propo cytatu to dokładnie tak odbieram Wilsonka

Dziaga, nawet nie wiesz jak mi miło, tyle tu uzdolnionych Hilsonek, tak zaglądam do Was, że miałam opory, kto wie może coś kiedyś jeszcze napiszę, bardzo tu u Was miło

I nikt nie bije chyba, że to dzięki znajomości z Agusss

Pozdrawiam

Agusss właśnie

moja Hilsonowa przyjaźni, tym lisusiem mnie rozbroiłaś

Twoje nauki są bardzo cenne

Ja też KC

Richie117, łał Ty to chyba tu jesteś jakąś osobistością z tego co wiem, więc tym bardziej mi miło, że skomentowałaś

Zaraz poprawiam.
Bo wiesz lisek to taki skromny jest

Ale skoro Ty mówisz, że wyszło uroczo to ja jestem happy

Ps. Oczywiście, że pojechali motorem, a po co niby Wilson czekał na House'a

Tak sąsiadki do końca dnia miały o czym plotkować

Dzięki

Richie117

taaa, jestem tutaj najbardziej perwersyjną osobistością, jaką Hilsonki widziały - stąd ta moja sława

...
no cóż, Wilson mógłby czekać na House'a z wielu powodów, np. z powodu nadziei na szybkie bzyku-bzyku w windzie

Ale na potrzebę chwili, jazda motorem mnie jako powód mnie satysfakcjnuje

...
zawsze do usług

Klarense · Wysłany: Sob 18:31, 20 Mar 2010 Temat postu:

Urocze

Strasznie mi się podobało. Więcej takich miniaturek

Izoch · Wysłany: Nie 20:10, 21 Mar 2010 Temat postu:

To i tu jesteeeem (swoją drogą, nie wiem, jak to możliwe, że mnie tu nie ma, w sensie z komentarzem, skoro jestem pewna, że czytałam? xD). Heeej! *macha*

W sumie właśnie taki jest Hilson

Pełno niedopowiedzeń - ktoś odbierze dialog jako przyjaźń, inna osoba z kolei doszuka się miłosnych podtekstów ;D
Kiedy były te czasy, gdy siedziałam grzecznie i nie zwracałam uwagi na to, jakim wzrokiem obdarzy Wilsona House...

Bardzo mi się podobało! Lekki, przyjemny i zabawny tekst - idealny wręcz na taką godzinę, po takim dniu ;D

dr dom · Wysłany: Nie 21:50, 21 Mar 2010 Temat postu:

Strasznie mi się podobało

.Genialne

NiEtYkAlNa · Wysłany: Nie 23:54, 21 Mar 2010 Temat postu:

lisku Tekst kanoniczny i ładnie napisany. Oddaje w pełni Hilson f-ship, a może i coś więcej

[czego oczywiście ja się dopatruję, inne Hilsonki zapewne również

]

Ale...

Jedno, takie całkiem spore. Błędy. Interpunkcja leży. Nie wiem czy tylko w tym fiku. W Huddy nie wiem *przyznaje bez bicia*

Naliczyłam około dwudziestu przecinków, tylko. Prawie żadne zdanie złożone nie jest oddzielone przecinkiem. A przed "więc" w szczególności.

Przykłady:

advantage · Wysłany: Pią 14:39, 26 Mar 2010 Temat postu:

cześć.
w końcu znalazłam chwilę zeby wpaść i trochę i się tu pokręcić

fik uroczy! Genialnie oddałas relację House-Wilson:D
tak, serialowo jest... dobrze by było, zeby scenarzysci wpadli na cos podobnego:)
aż poszukam Twoich innych fików

lisek · Wysłany: Sob 19:31, 27 Mar 2010 Temat postu:

Lisek otwiera szeroko oczy ze zdziwienia

Łooo... Boziu, ktoś mnie jeszcze czyta

Kiedy to było

Richie, z czegoś w końcu trzeba zasłynąć

A perwersja to całkiem dobry powód

Klarense, dziękuję, ale ja tu tak przez przypadek

to znaczy w wyniku manipulacji pewnej Hilsonki

*patrz mój podpis*
Więc z tym więcej może być trudno choć przyznam, że Hilsonik jest uroczy

Izoch, lisek również *macha*
Bardzo mi miło, że się podobało

Dzięki

Dr dom, dziękuję

Ale do genialności jeszcze temu daleko

Nietykalna, dziękuję

Z tego, co widzę Ty bardzo poważnie podchodzisz do pisania, rozwijasz się z każdym tekstem, stawiasz sobie poprzeczkę coraz wyżej, piszesz, tłumaczysz...
Brawo

Nie ma tu chyba osoby, która nie lubi Twoich tesktów, mam na myśli również Huddy

Tym bardziej mi miło, że poświęciłaś swój czas na przeczytanie czegoś mojego, jeśli chodzi o błędy, mam ich świadomość, w Huddy mam betę, *buziaczki dla Jiki* tu jej nie miałam więc jest jak jest. Skupiłam się na treści i na tym jak widzę relację tej dwójki i taki był cel

Dziękuję,

Adventage, cześć

Dziękuję za tak miłe słowa

Bardzo mi miło, że to cUś przypadło Ci do gustu

Ale mojego nic więcej tu, w Hilsonie nie znajdziesz, to był taki jednorazowy wyskok

Prezent dla bardzo specjalnych osóbek

Jakastam, Agusss buziaczki

Bo ogólnie to ja Huddy jestem

Choć Hilson pogłębia się u mnie równie mocno jak pewna znajomość z przedstawicielką tego gatunku czyt. Hilsona

Vincent · Wysłany: Pon 20:40, 29 Mar 2010 Temat postu:

Lekkie, przyjemne, radosne ... aż czuć wiosnę.

Bardzo mi się podobało. Takie frywolne