Zawiódł [M]

Atris

Wstawiam to dziś, bo nie chciałabym wam psuć nastroju w Wigilię.
To ja mam popsuty nastrój. Doszłam do wniosku, że chłopcy są tak beznadziejni... niesprawiedliwi... i są idiotami. Bez wyjątków... no dobra, pewnie parę jest, ale i tak są idiotami! Grrr... w każdym razie... parszywy nastrój zaowocował tym:

Kategoria: friendship

House był w mieszkaniu sam.

Niby to jest coś, co działo się każdego dnia. Diagnosta wracał do domu, opadał z jękiem na kanapę i połykał kilka Vicodinów. Oglądał telewizję, nadużywał alkoholu, nie martwił się niczym. Później kuśtykał do łóżka, kładł się, a sen nie przychodził i nie przynosił ukojenia.

Ale dziś nie był każdy dzień. Dziś była Wigilia Bożego Narodzenia. Dziś nie powinien być samotny. Dziś miał mu ktoś towarzyszyć. Ale dziś ten ktoś zawiódł.

Dziś miała być kolacja, ciepła, nie taka odgrzewana, tylko prawdziwa kolacja Bożonarodzeniowa. Dziś miała być pachnąca choinka, dziś miało być święto, którego od dawna nie celebrował. Dziś miało nie boleć, dziś miało nie być pusto. Dziś miało być jasno, swojsko, po prostu... świątecznie.

Ale dlaczego towarzyszył mu jedynie kurz i ponury nastrój, który wżerał się w każdy centymetr jego skóry, jego umysłu? Dlaczego był sam?

James obiecał, obiecał, że będzie. Dlaczego go nie ma...? Zapomniał? Zostawił go? Nie chciał już więcej pustej przyjaźni z kaleką? Dlaczego?

Tyle pytań, brak odpowiedzi, bo i któż miałby odpowiedzieć? Echo w pustym mieszkaniu jedynie powtarzało zapytania, sprawiając, że czuł się podle, czuł się niepotrzebny, porzucony... samotny.

Telefon leżący na stole zabrzęczał cicho, wyrywając go z marazmu, pełnego wspomnień i poczucia beznadziejności. Sięgnął po niego jedną ręką, wpatrując się w przestrzeń, nie myśląc o tym, co robi.

- Doktor Gregory House?

- ...

- James Wilson wyznaczył pana medycznym pełnomocnikiem, właśnie miał wypadek i...

Słuchawka wypadła diagnoście z ręki.

James nie zawiódł. To on zawiódł...

coolness

Mnie nie musisz mówić, że chłopcy to idioci. Przekonałam się o tym wiele razy na własnej skórze. Z ostatniego razu się wciąż nie otrząsnęłam...

***

Smutne, krótkie... a jednak ma pewien urok i jest piękne. Teskt akurat w sam raz dla mnie, jak na ostatnie czasy.

Nie dość, że pod pewnymi względami oddaje mój nastrój, to jeszcze jest pięknie napisany. Zresztą jak wszystko co ty napisałaś, Atris.

Atris

Ja już nie wiem, co mam z nimi robić. Zero kultury, inteligencji, ogłady, nic!
A co do komentarza o tekście, dzięki. Nie byłam pewna czy to się w ogóle komuś spodoba, bo ogólnie święta to czas radości i tak dalej...

coolness

Cóż ja też nie wiem co z nimi zrobić xD

***

Mi się podobało. Może dlatego, że ostatnio kocham angsty pisać...

Atris

A wiesz, mam pomysł na kolejny, a raczej tytuł

Ale czy tak wypada dwa angsty w jeden dzień?

coolness

Jak dla mnie wypada

Mogę nawet pomóc jakby co (i wcześniej przeczytać

)

Atris

Jeszcze nie wiem czy napiszę

Mam pomysł, koncepcję ogólną, ale żaby to zapisać... oj dużo wena trza, więc szukam inspiracji, próbując zobaczyć siebie na jednym z klipów nagranych przez uczestników koncertu Happysadu w Dekompresji

coolness

Dasz radę! Wierzę w ciebie!
Weny

Dziaga

Agusss

O matko!
Popłynęła samotna łza... To takie smutne

Ale ma w sobie pewien urok.. Mimo wszystko coś w tym jest, że bardzo mi sie podoba

Uwielbiam ostatnio takie ficki pełne tragedii^^

Super Atris

333bulletproof

Atris

No nie wierzę, zachęcacie mnie do pisania angstu, czyżbyście chcieli koniecznie wigilijnego death!ficka?

Lubię jak wam płyną samotne (!) łzy! Jak rzewnie płaczecie to nie, ale samotne łzy mówią, że był świetny klimat, bynajmniej u mnie tak jest

333bulletproof, kocham wasze komentarze, często potraficie mnie rozbawić do łez

Taaak, wiewiórki nie są cudowne, na pewno nie te rozjechane