Konwersacje... [P]

marguerite.

To znowu ja.

Wczoraj wieczorem tak bardzo mi się nudziło, że usiadłam i wzięłam długopis do ręki. Wyszło... Takie coś, czego nie jestem w stanie podporządkować do odpowiedniej kategorii...

Polega to na wymianie listów między Cuddy a House'm.
Z góry przepraszam za użycie słów z tak zwanej "łaciny podwórkowej", ale pomyślałam, że one najlepiej oddadzą to, co ja chcę przekazać...

Konwersacje...

Droga Cuddy!

Twoje oczy roziskrzone,
budzą we mnie przerażenie
i chęć na nagłe spełnienie.
Chciałbym patrzeć w nie nocami,
lub całymi godzinami.
Chciałbym tulić Cię do snu
i całować ile tchu.
Twoje piersi... Ach... Marzenie,
wywołują me westchnienie.
Ja ich pragnę, potrzebuję,
i to teraz właśnie czuję...

Drogi Hous'ie!

Ty idioto,
Ty cyniku, gburze, cioto!
Już przepraszam za te słowa,
burzy mnie wiadomość nowa.
Jak ty mogłeś? Powiedz, jak?
Naśmiewywać ze mnie tak?
Moje piersi? Moje oczy?
Chyba diabeł z Tobą kroczy!
A ja biedna, zrozpaczona,
jestem teraz zagubiona.
Zaufałam, zatrudniłam,
nawet piwo z Tobą piłam!
A Ty teraz... Tak bezczelnie,
ponabijałeś się ze mnie!

Droga Cuddy! Słońce moje!

Nie ma takich, jak my dwoje.
Pokłócimy się... Czasami,
nagadamy, posprzeczamy.
Ale prawda jest już taka:
ja bez Ciebie, jak bez wody.
Bezustannie, aż spragniony.
Twego ciepła i widoku,
błysku tego w lewym oku,
Twoich ust do całowania,
i tyłka... Do dotykania.

Hous'ie Drogi! Hous'ie miły!

Czemu wiersz Twój tak zawiły?
Nie rozumiem już nic z tego,
co przyszło na meila mego.

Droga Liso! Moja miła!

Miłość wyznałem Ci... Chyba.
Ja Cię kocham, potrzebuję,
życie z Tobą już planuję!

Drogi Gregu!

Jesteś pewny?
Nie chcę, aby to uczucie,
skazane było na spsucie.

Liso moja! Moja miła!

Twa odpowiedź jest zawiła.
Czy ją dobrze odczytałem?
Też mnie kochasz sercem całym?

Gregu!

Nie wiem, co mam Ci odpisać.
Też Cię kocham, czy to widać?

Liso!
Też to teraz czuję
i Twe rączki wycałuję!
Mam jeszcze pytanie jedno:
spotkasz się wieczorem ze mną?