Wchodzenie pod górę [Z]

Becia

Mój pierwszy tłumaczony fik

Zweryfikowane przez Saph

Umiejętnie zdołała otworzyć drzwi z napisem ‘Lisa Cuddy M.D.’ nie upuszczając przy tym kawy w prawej i teczki w drugiej ręce. Po jednym szybkim kopnięciu Lisa wskoczyła do gabinetu, a drzwi zamknęły się za nią z cichym skrzypnięciem. Kilka długich, wdzięcznych kroków później położyła kubek z kawą na biurku, po sekundzie teczkę. Prędko zwróciła swoją uwagę na guziki płaszcza. Jej smukła palce powściągliwie rozpinały guziki nim zsunęła płaszcz z ramion, a następnie całkowicie go zdjęła. Z powrotem zwróciła się w kierunku drzwi i zawiesiła płaszcz na wieszaku. Kiedy podeszła do biurka i w końcu zajęła miejsce w fotelu, ulżyło jej, że może już zacząć swój dzień.

Zauważyła ogromną stertę dokumentów, które potrzebują jej autoryzacji. Wygląda na to, że nie ważne jak bardzo będzie się starać, żeby jej głowa skupiła się na nieustępliwym zadaniu, zawsze znajdzie sposób, aby nadgonić zaległości. Wzięła pierwszy stos dokumentów i zaczęła je czytać.

Nawet nie kłopotała się z podniesieniem wzroku, kiedy usłyszała jak ten idiota otwiera drzwi. Wiedziała bez żadnych wątpliwości kto wchodzi do jej biura bez pukania. Tylko jedna osoba byłaby tak odważna. House.

- Czego chcesz, House? – zapytała, bez podnoszenia wzroku.
- Skąd wiedziałaś, że to ja? – spytał się po dłuższej przerwie.
- Mogę wyczuć twój zapach na kilometr. Spytam ponownie, czego chcesz?- tym razem długopis upadł jej na podłogę i kiedy go podnosiła zauważyła, że House trzyma bukiet kwiatów w ręce.
- Nice – odpowiedział i uśmiechnął się – Dzień dobry, dr. Cuddy. Przyniosłem ci kwiaty.

lisa

aaa juz mi sie podoba baaaaardzo! House z kwiatami dla Cuddy boskie, ciekawe czego chce bo chyba ot tak kwiatów nie przyniósł

*Madziula*

House i kwiaty... to jakiś zakład? Zapowiada się fajnie xD

dr Asia

Em.

Kwiaty? House i kwiaty? Pewnie ukradł je z pokoju pacjenta w śpiączce

. Ciekawe, jak zareaguje Cuddy

.

Becia

Em. ta część fika jest dla ciebie bo zgadłaś

Już wyczuwała nadchodzący ból głowy i automatycznie jej palce zaczęły masować skroń. Czasami, zadawanie się z Housem było jak wchodzenie pod górę prosto w nadchodzący uliczny korek. Któregoś dnia, uda ci się wyjść z tego bez szwanku, a kiedy indziej zostaniesz z problemem do rozwiązania.

Uniosła brew i spojrzała prosto na kwiaty.
- Z którego pokoju je ukradłeś?
Szeroki uśmiech przeszedł przez jego twarz.
- Faceta w śpiączce. Nie martw się. Nie będzie za nimi tęsknić.
Cuddy jęknęła w myślach. Kolejna rozmowa między nimi, wypełniona wzajemnymi natarciami i napięciem. Po raz kolejny musi wejść pod tą górę.
- Po co przyszedłeś? Skoro przyniosłeś mi fałszywy prezent musisz mieć dobry powód. – klasnęła w dłonie i poświęciła mu swoją uwagę. Jej brwi pytająco spoglądały na niego. House usiadł ciężko w fotelu naprzeciwko niej.
- Pacjent. Potrzebuje nowego serca. Pomyślałem, że możesz użyć swoich kobiecych sztuczek żeby wpłynąć na komisję – ich spojrzenia się spotkały, uśmiechnął się i dodał – W końcu, czy nie w taki sposób dostałaś tą pracę?
- Mądre, House. Obraź mnie. To sprawi, że będę bardziej przychylna twojej sprawie. – spojrzała na niego podnosząc swoje nogi i kładąc je stanowczo na biurku. Obserwowała jak jego oczy nieumyślnie podążały za ich ruchem. Jego oczy, lekko zamroczone pożądaniem. Następnie z powrotem spojrzał na nią.
-Być może, obrażanie ciebie nie sprawi że będziesz przychylna, ale bardziej winna. – kręcił swoją laską w jednej ręce, kiedy to mówił, ale nigdy nie spuścił wzroku z Cuddy – A bez przeszczepu serca mój pacjent umrze i to będzie twoja wina. Wina to kluczowe słowo. Pomyśl, jak mogłabyś żyć z czymś takim na sumieniu.
Przewróciła oczyma i odpowiedziała.
- Przysięgam, masz tupet.
- A ty masz duży tyłek – odpalił.
Uśmiechnęła się szeroko.
- Wiesz co mówią. Trzeba być dupkiem, żeby rozpoznać dupka.
Przymrużyła oczy, zdjęła nogi z biurka i wstała. Bez słowa po raz kolejny podeszła do drzwi. Kiedy je otworzyła, odwróciła się i powiedziała:
- Spadaj stąd, House.
Postawił laskę na ziemi, wstał i kulejąc zbliżył się do niej. Zatrzymał się tylko kilka cali przed nią i przy użyciu laski zatrzasnął drzwi z taką siłą, że Cuddy aż zamrugała.

dr Asia

domyślałam się, że nie kupił tych kwiatów

Niech żyje przekupstwo

Em.

Buhuhuha! O ja ZŁA

. Zakładam, że zamknął je będąc jeszcze w środku, prawda?

Jego oczy, lekko zamroczone pożądaniem. - moje ulubione zdanie. becia18, wrzuć House'a jeszcze do wody, to będę cię uwielbiać

.

lisa

faaaajne! można sie było spodziewac że kwiaty nie pochodzą prosto z kwiaciarni

dialog - bezcenne

jeanne

Gdyby sam kupił te kwiaty to nie byłby Housem

Zgadzam się z poprzedniczką

Mam nadzieję że te drzwi zamknął jak był jeszcze w środku

hihihi:P
Można było się spodziewać, że nie przyniósł jej tego kwiatka żeby powiedzieć jak bardzo ją kocha

Becia

tak, zgadza się, został w pokoju i szykuje się na ostrą rozmowę

Em.

Kto powiedział, że będą koniecznie rozmawiać? Jest tyle innych rzeczy, które mogą robić...

dr Asia

Becia kiedy będzie ciąg dalszy

??

vajoj

Jego oczy, lekko zamroczone pożądaniem. - Em. chyba sie w jakis pokrecony sposob rozumiemy ;p ale u Greganiema lekko, nie wzgledem Cuddy

poooooodooobaa mi sie

i oczywiscie czekam na wiecej b jestem ciekawa czytez sie rzuci na nia, albo w jaki sposob wymusi serce

Becia

Przykro mi, ale to jest przedostatni odcinek.

Pochylił się tak, żeby jego twarz znajdowała się cale od niej, tak blisko, że czuła powiew jego oddechu na skórze.
- Zawsze profesjonalnie ubrana na wysokich szpilkach i z głęboko wyciętym dekoltem – jego wzrok padł na jej biust.
Spojrzała na niego z dozą szacunku.
- House, idź, pobaw się w doktora i przestań mnie dręczyć – po raz kolejny sięgnęła do klamki, ale zablokował jej drogę. Zrobił krok w przód, który zmusił ją do odsunięcia się w tył i wpadnięcia na ścianę.
Uśmiechnął się.
- Po co? Żeby przegapić taką zabawę? Nie sądzę. Dręczenie ciebie jest jak promyk światła w pochmurny dzień.
- Jesteś kretynem – odpowiedziała kładąc swoje dłonie na jego ramionach. Miała go właśnie popchnąć, kiedy jego następna deklaracja sprawiła, że zamarła.
- Ale mnie kochasz – odpowiedział.
Przez moment, prawda tego oświadczenia uderzyła ją jak kij baseball’owy w brzuch. Zorientowała się, że nie może oddychać. Jej oczy zdradziły sekret, który ukrywało jej serce. A on czytał z niej jak z otwartej książki.
- O Boże, ty naprawdę mnie kochasz? – jego oczy było ogromne, zawierały element zaskoczenia i zmieszania. A ona nie była pewna czy to było zdanie twierdzące czy pytające skoro rzeczywiście go kochała.

vajoj

- O Boże, ty naprawdę mnie kochasz?- mniam

szkoda ze juz przed ostatni... ciekawe kiedy w serialu wreszcie Grega oswieci

lisa

- Ale mnie kochasz – odpowiedział.
Przez moment, prawda tego oświadczenia uderzyła ją jak kij baseball’owy w brzuch. Zorientowała się, że nie może oddychać. Jej oczy zdradziły sekret, który ukrywało jej serce. A on czytał z niej jak z otwartej książki.
- O Boże, ty naprawdę mnie kochasz? – jego oczy było ogromne, zawierały element zaskoczenia i zmieszania. A ona nie była pewna czy to było zdanie twierdzące czy pytające skoro rzeczywiście go kochała.

mój love love fragment, szkoda że to już prawie koniec

dr Asia

szkoda, że to już prawie koniec...
fajne to

Sintiara

uuuuuuuaaaaaaaaa kocham tych ludzi

Em.

Nie wierzę, że House był zmieszany

. Przecież wie WSZYSTKO

. Szkoda, że to już przedostatni odcinek, no ale z niecierpliwością czekam na CDN

.

Becia

Potrząsnęła głową, wyraźnie wykończona tym jak akcja się potoczyła.
- Oh, proszę. Nie pochlebiaj sobie.
House nadal szeroko się uśmiechał pokazując, że oczywiście nie kupował niczego co ona mówiła, więc dodała:
- Chciałbyś.
Zbliżył się do niej jeszcze bardziej, tak, że jego klatka piersiowa praktycznie stykała się z jej, torując drogę ucieczki. Przysunął usta do jej ucha i wyszeptał:
- Przyznaj, że mnie kochasz.
- Ha – krzyknęła, powodując, że zrobił krok do tyłu, a na jego twarzy pojawił się grymas – Masz niekontrolowaną potrzebę wkurzania mnie? – zapytała, ale zanim House zdążył odpowiedzieć ona kontynuowała – Może to ty jesteś we mnie zakochany? Dlatego cały czas do mnie przychodzisz. Żeby być bliżej mnie – tym razem ona się uśmiechnęła zadowolona z udanej riposty.
- Przychodzę do ciebie, żeby cię wkurzać.
Cuddy stanęła na palcach, żeby jej usta znalazły się bliżej jego uszu i wyszeptała:
- Przyznaj, że mnie kochasz.
Uśmiechnął się szeroko i uniósł brwi.
- Koniec z tą grą. Po prostu mnie pocałuj.
- Niech będzie – odpowiedziała i ku jego zaskoczeniu położyła mu ręce na karku, przyciągnęła go do siebie, żeby złożyć pocałunek na jego ustach. To było jak ogień, który spotkał się z benzyną i po chwili wybuchnął z ogromną pasją. Ręce zanurzane we włosach, usta dotykające usta i wtedy się odsunęła.
Stali w ciszy próbując złapać oddech. On odezwał się pierwszy.
- Oh, ty zaczęłaś.
Uśmiechnęła się, kiedy otwierała drzwi do gabinetu, ale zatrzymała się, żeby spojrzeć przez ramię.
- Nie martw się. Nie ma niczego czego nie mogłabym dokończyć później – posłała mu uśmiech i odeszła. Kiedy szła holem powiedziała:
- Wejdę pod tą górę.
Sekundę później usłyszała odpowiedź.
- Będę czekał.

THE END

lisa

- Koniec z tą grą. Po prostu mnie pocałuj.
- Niech będzie

fajny fragmencik

skoro sam House proponuje kto by nie skorzystał

ofwca

bardzo fajny fik

zaskakujący, House z kwiatami i Cuddy kusicielka

Ann

Wow...House i kwiaty

niecodzienne połączenie...
Tekst ciekawy i lekko zaskakujący

"- Wejdę pod tą górę.
(...)
- Będę czekał." - esencja

Koszałek

Podoba mi się. Motyw jet na tyle prawdziwy, że widzę go jako fragment odcinka. Nawet muzyczka pasuje. Jedyny kłopot mój polega na tym, że trudno było zauważyć, czy to jest już nowy odcinek czy tylko komentarz. Takie kwitki z pralni.