Fic: Śmierci się nie przeżywa [u] Angst!, death fic.

nefrytowakotka

No cóż, przyznaję ze mnie zatkało. Bardzo dokładnie.
Dżuczek, jesteś bardzo, bardzo dobra jako pisarka i mówię to jako osoba znająca sie na tym. Pisz dalej bo masz autentyczny talent.

BuTtErfly...?.!

Prześlicznie to napisałaś.
Nie mam nic więcej do powiedzenia.

Dżuczek

Strasznie milo mi to słyszeć tzn czytać

BuTtErfly...?.!

Musze to napisać

ginger_42

Wreszcie mogę skomentować.
Niesamowity fic! :} Taki... (trudno znaleźć odpowiednie słowa)... kunsztowny. Dialogi (zwłaszcza House - Wilson) bardzo autentyczne. Opisy szczegółowe i plastyczne, refleksje świetne... Ogólnie pięknie napisane. Pomysł można było krótko i po łebkach zrealizować, ale Tobie udało się stworzyć z tego dzieło. Można by się kłócić, że historia mało prawdopodobna albo słabo realistyczna, ale (domyślam się - jakby nie o to chodziło - poprawiać!) właśnie o to chodziło. Na tym polega fanfiction: "co by było, gdyby...". Szczerze mówiąc, miałam łzy w oczach, gdy zbliżałam się do końca opowiadania.
House'owego Nobla tej mistrzyni!

Gora · Wysłany: Wto 23:04, 24 Mar 2009 Temat postu:

Mocne. Ciężkie ale dobre.

To boli. Bo z jednej strony w pewien sposób sam do tego doprowadził a z drugiej... nikt mu nie pomógł. Pozwolili mu umrzeć.

Ale mimo wszystko, jak oni mogli tego nie zauważyć?.. Jak można nie zauważyć czyjejś agonii. Takich zmian. Kaczuszki jeszcze ok (szczególnie po akcji z rakiem), Cuddy też, ale Wilson? Jakim cudem on nic nie zauważył? Koniec z wyżeraniem jedzenia, z chińszczyzną, Vicodin, zmiana wyglądu? Nie mogę w to uwierzyć.

Pocieszające (w ten gorzki, okrutny sposób) są ich wyrzuty sumienia. kiedy go znajdą (Wilson? Cuddy?) i nagle zrozumieją, że mówił prawdę. Że prosił ich o pomoc a oni pozwolili mu umrzeć w samotności. Nigdy nie zdołają sobie tego wybaczyć.

Pozdrawiam
g

Estelle

Gdy zaczęłam już czytać, nie mogłam oderwać oczu od tekstu. Bardzo mnie wciągnęło, zastanawiałam się nad zakończeniem. Myślę, że mnie zaskoczyłaś. Sądziłam, że znajdzie się ktoś kto pomoże Gregowi. Liczyłam, że Wilson przejrzy na oczy, że Allison postanowi zobaczyć jak on się czuje, a tutaj taki koniec. Smutno jest czytać o tym, jak House powoli stacza się na dno, ale uważam, że naprawdę warto było.
I jeszcze dręczy mnie takie pytanie. Czy wy też uważacie, że winny jest także House? Na przykład, gdyby nie obrzucał wszystkich błotem i zachowywał się w porządku, ktoś na pewno zauważyłby, że coś się z nim dzieje. To takie moje gdybanie, bo gdyby rzeczywiście tak było House nie byłby Housem, ale jednak...

Dziękuję Dżuczku za ten fik, jest wspaniały pod każdym względem!

Dżuczek

Ależ to ja dziękuję za odkopanie, przeczytanie i skomentowanie tego tekstu jakże ciepłymi słowy

Kruczek

Przemierzając to umarłe forum, postanowiłem zajrzeć do fanfikcji. To pierwsze co przeczytałem i jeżeli większość fików tutaj tak wygląda, to chyba trzeba będzie zarwać parę nocek.
Świetne opisy, genialne dialogi. Po prostu cudowne.

Richie117

Witam, witam w naszych skromnych fanfikowych progach

To prawda, że Horum czasy świetności ma już za sobą, ale jeszcze całkiem nie umarło, póki my żyjemy

Nie wiem, co masz na myśli z tym "jeżeli większość fików tutaj tak wygląda" - chodzi Ci o wyszukany kunszt literacki czy o skłonność autorów do angstu i uśmiercania House'a? Jeśli chcesz znać moje zdanie, to w obu przypadkach mówienie o większości byłoby przesadą, ale genialnych na swój sposób fików i autorów jest tutaj całkiem sporo

Życzę owocnych poszukiwań, żeby Twoje zarwane nocki nie były zmarnowane. Przyjemnej lektury

Kruczek

Miałem na myśli że całkiem wysoki poziom tych opowiadań, a przynajmniej większości.
Dziękuję, zapewne będzie zajefajnie ^ ^

Richie117

uff, no to mi ulżyło, bo jestem... nieufna w stosunku do osób, którym podoba się znęcanie nad House'em

Dżuczek

Ha, raz na jakieś dwa, trzy lata ktoś odkupuje ten tekst. Hurrrrra!

Fajnie, że się wciąż może podobać :-)

I zaiste, lepszych, ba, naprawdę świetnych opowiadań znajdziesz tu więcej. Warto zarwać niejedną noc.