Żywot człowieka nieszczęśliwego [M]

NiEtYkAlNa

Ogłaszam wszem i wobec, że tekst ten zainspirowany jest pięknym i dającym do myślenia utworem IloveNelo, jej również jest dedykowany, mimo iż nie jest wesoły, ani nawet piękny, ale to dla Ciebie

<i>Zweryfikowane przez NiEtYkAlNa</i>

Smutek, żal, rozpacz – to wszystko składa się na nieszczęście człowieka.
Cóż taki nieszczęśliwy człowiek czyni, utknąwszy pod toną przygnębiających myśli, gdy wydaje się, że nie ma już wyjścia z sytuacji, że unieszczęśliwia go ona na tyle, że nie potrafi już dłużej ‘prawidłowo’ funkcjonować, bo przecież można być nieszczęśliwym przez długi czas, ale w końcu coś ‘pęka’. Jedni otwierają się przed bliskimi, drudzy tego nie chcą, odpychają ich, albo nie pozwalają nawet domyślać się innym, że wszystko jest nie tak, jak potrzeba.

Owy człowiek zastanawia się, wciąż i w kółko, w końcu ‘łamie się’ pod ciężarem swoich własnych myśli, tworzy mroczny scenariusz, później długo rozważa, czy na pewno postąpić w ten sposób, boi się, aż w końcu… no właśnie, są dwa wyjścia. Zrobić to, co się zamierzyło lub wyciągnąć rękę do bliskiej osoby. Ten człowiek wybiera pierwsze.

Izoluje się od wszystkich pomocnych dłoni, posępne myśli popychają go do czynów, których w normalnej sytuacji nie byłby w stanie się podjąć. Samookalecznie, samobójstwo.
Próbuje przygotować swój umysł i ciało, do tego co nastąpi, upija się, pali papierosy, spala ich wiele wciąż siedząc w kącie z butelką, rozmyśla. O tym co, będzie potem, tylko, że później nic nie ma, jest tylko tu i teraz.

W kółko rozważa swoją decyzję i sposób w jaki miałby się owego aktu dopuścić. Szybko i bezboleśnie, czy cierpiąc długo w samotności. Co będzie najlepsze? Wydaje się być przekonany o swojej racji, być pewien, że jest w stanie dopuścić najgorszego, ale nie jest.

Próba.

Bierze do ręki ostre nożyczki, nóż czy żyletkę i zaciska mocno swoją pięść w dłoń tak, że widzi swoje pulsujące żyły. Przykłada ostrze i nacina powoli kłykieć, nie czuje bólu, towarzyszy mu ulga, gdy widzi krew cieknącą wzdłuż załamania wierzchu dłoni. Robi to więc kolejny raz i następny, popijając coraz to większe ilości alkoholu, w końcu jego dłoń jest już tak zakrwawiona, a on nieprzytomnie pijany, że daje spokój. Na razie.

Żywot człowieka nieszczęśliwego.

anna lee.

aaaaach...

ależ ze mnie masochistka

po prostu uwielbiam takie teksty...

co uwielbiam w tym..? realizm. bo wbrew pozorom niełatwo jest oddać rozpacz i bezsilność udręczonego bólem umysłu.

IloveNelo

Dziękuję Ci bardzo i cieszę się niezmiernie, że Cię zainspirowałam

I mam teraz problem, jakich użyć słów

Zgadząm się z koleżanką powyżej w zupełności

Pozdrawiam