Studia medyczne-Prawdy i mity

joasui

justykacz, wszystko ładnie pięknie, ale polskie realia są takie, że przez pierwsze -naście lat pracy godne zarabianie i "pamiętanie, jak wygląda rodzina" niespecjalnie dają się pogodzić. Lekarz specjalista, ordynator itp. mogą zapewne liczyć na coś więcej, ale równanie "lekarz=bogaty" spotyka się najczęściej w amerykańskich filmach.
Natomiast sprawa powołania, przez które pacjenci spodziewają się, że będziesz dostępna 24 h/dobę, to kwestia, którą czasem trudno wytłumaczyć "cywilom".
Takie wnioski wysnuwam po dość pobieżnej obserwacji lekarzy podczas zajęć i praktyk. Może osoby ściślej związane ze środowiskiem to jakoś naprostują.

Morfeusz

m90

A jakie teraz specjalizacje są deficytowe?

justykacz

- anestezjologia i intensywna terapia
- chirurgia onkologiczna
- epidemiologia
- geriatria
- ginekologia onkologiczna
- kardiologia
- kardiologia dziecięca
- medycyna pracy
- medycyna ratunkowa
- medycyna rodzinna
- neonatologia
- neurologia dziecięca
- onkologia kliniczna
- onkologia i hematologia dziecięca
- ortopedia i traumatologia narządu ruchu
- patomorfologia
- pediatria
- radiologia i diagnostyka obrazowa
- radioterapia onkologiczna
- rehabilitacja medyczna
- stomatologia dziecięca

Ale ktoś niech potwierdzi dla pewności

Sarah

A ja mam takie pytanie- jest możliwość jeżdżenia na wykłady z medycyny jeszcze w liceum? I potrzebne to jest? Procentuje w przyszłości? Bo wiele osób jak usłyszy, że chcę iść na medycynę właśnie o takiej możliwości mi wspomina.

Iziun

Witojcie,
aktualnie jestem na etapie rozmyślań dotyczących mojej przyszłości, a co za tym idzie wymyślam co raz to nowe ścieżki dalszego kształcenia mojej osoby. Ostatnio wpadł mi do głowy pomysł studiowania na kierunku zdrowie publiczne o specjalności organizacja i zarządzanie w ochronie zdrowia na bydgoskim CM. Wydaje mi się, że jest to ciekawsze niż psychologia, na której, obawiam się, będę się nudzić. I tutaj właśnie kieruję do Was, drodzy Horumowicze, moje zapytanie: czy ktokolwiek wie coś więcej na temat tego kierunku, może ktoś takowy ukończył? Interesuje mnie przede wszystkim możliwość zdobycia pracy po ukończeniu takich studiów, bo nie chciałabym spędzić 5 lat na nauce, a później zostać zmuszoną do pracy w Biedronce, czy innym Piotrze i Pawle..
Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedzi,
Iziun

truskawka

nieeeee idzzzz na zdrrooooowie publiczneeee ... prosze

jestem na ZP uzupełniającym mgr i w ogóle nie wiem co robie na tych studiach, jeśli nie chcesz sie nudzic to idz na psycho ... zdrowie to dopiero nuda , a poza tym to z praca jest różnie ... jak po kazdym kierunku studiów

H@ns

Również jestem na zdrowiu, ale dopiero pierwszy rok. Kierunek dla mnie bardzo ciekawy, mamy zagadnienia medyczne, społeczne, psychologiczne, socjologiczne, ekonomiczno - statystyczne, ogólnie wszystko. Problem jest w tym, że ten kierunek jest na prawdę mało przyszłościowy. Specjalista ds. ochrony zdrowia w PL nie ma szans na jakąkolwiek pracę, bo system ochrony zdrowia u nas nie istnieje. Na zachodzie jest to bardzo ceniony kierunek, sami specjaliści są bardzo cenieni i zarabiają grubą kasę. Według mnie do administracji szpitala będą woleli wziąć osobę po ekonomii/administracji/zarządzaniu niż po ZP. Co najwyżej pracę w rejestracji dostaniesz. Przy ewentualnych znajomościach możesz wkręcić się do sanepidu (znajomi z poprzednich lat mieli tam praktyki).
Nie dostałem się na lekarski i nie żałuję, że jestem na zdrowiu. Inną ewentualnością była biologia i całe szczęście, że nie zdążyłem papierów przenieść.

muszi

hey a ja mam podobny dylemat tez nie wiem czy wybrac psychologie czy zarzadzanie w ochronie zdrowia tyle ze mam do wyboru studia dzienne na umk (zarzadzanie ) lub zaocznie psychologie w bydzi co byscie wybrali na moim miejscu ???

Vincent

Psychologia na pewno ciekawsza, jednak pracodawcy nadal patrzą przychylniejszym okiem na ukończone studia dzienne.

yummy

skalpel122

Orientuje sie ktoś może jakie są warunki wyjazdu na Erasmus'a (oprócz znajomości języka)?

madzia199

Od września zaczynam naukę w liceum o profilu biol-chem. Już zastanawiam się nad studiami medycznymi. Od dziecka chciałam zostac lekarzem i "czuję" powołanie. Jednak nie do końca znoszę widoki zmasakrowanych ciał, wnętrzności itp. Czy żeczywiście sekcja zwłok jest taka straszna, i czy do tych wszystkich widoczków da się przyzwyczic? Pomóżce, proszę.

Reporterek

Ja wiem tylko tyle że najpierw trzy lata chodzi się na studia medyczne bez wybranego kierunku dopiero później przez trzy kolejne lata wybiera się kierunek i chodzi się do szóstego roku a później można dodatkowo jakieś doktoraty robić i różne takie. A co ilości punktów ile trzeba mieć aby dostać się na medycynę do za bardzo się nie orientuję ale myślę że około 190/200.

skalpel122

Tegoroczne wyniki:
*Poznań od 176
*Gdańsk od 176
*Katowice od 180
*Białystok od 172
Nie jest tak źle ;D

Morfeusz

joasui

madzia199: sekcja zwłok pojawia się w programie studiów dopiero na III roku. Podczas bardziej obrzydliwych momentów zawsze można zamknąć oczy

. Na I roku tylko się patrzy na preparaty tkankowe i z tego, co słyszałam, nigdy nie było to powodem rezygnacji ze studiów. Na zajęciach z patomorfologii (III rok, lekarski ma tak samo) nie my osobiście przeprowadzaliśmy sekcję. Chętni mogli sobie ewentualnie podotykać aortę, twardą z powodu miażdżycy.
Przyzwyczaić się da. Podczas praktyk na chirurgii jedynym zabiegiem, który wzbudził u mnie obrzydzenie, było usuwanie żylaków. Na rozcinanie ropnia w jamie ustnej patrzyłam wczoraj niezwruszona. I usuwałam już zęby kompletnie bez emocji (poza tymi związanymi z komplikacjami, ale to inna bajka

). Może nie jesteśmy (my jako studenci stomy) wystawiani na mało sympatyczne obrazki w takich ilościach, co kierunek lekarski, ale determinacja chyba pomaga w zwalczeniu chwil słabości.

Osoby zastanawiające się między stomą a innym kierunkiem medycznym: radzę wybrać wymarzoną specjalizację przed rozpoczęciem studiów. Stomatologia to odrębny kierunek, ze swoim własnym limitem punktów na rekrutacji, osobnymi przedmiotami (zawodowe pojawiają się już na I roku) i własnymi specjalizacjami po studiach. I trwający 5 lat, a nie 6, jak medycyna.

Reporterek

Może i tak ale z tego co mi wiadomo to jest tak jak napisałem moja ciocia jest dermatologiem i coś mi na ten temat wiadomo.

wave

Reporterek, jest 6 lat studiów, potem idziesz na staż 13 miesięcy, potem zdajesz LEP. Potem dopiero specjalizacja - i tu już różnie z długością bywa. Najkrótsza jest chyba med. rodzinna, 4 lata, chirurgia coś około 6, ale tutaj nie mam gwarancji.

Musiało ci się więc coś przekręcić... - bo na bank nie ma tak szybko, prosto i hop-siup

to ci mogę zagwarantować i przysiąc *podnosi dwa palce w górę*.

joasui

A jak to wygląda w Stanach? Tam chyba bodajże są jakieś wstępne, przygotowawcze studia (college), potem się idzie na te "prawdziwe", razem wszystko trwa mniej-więcej tyle, ile u nas. Tak mi się wydaje. Reporterek - może to o tym słyszałeś? Morfeusz pewnie będzie wiedział

. Bo w Polsce jest tak, jak napisała wave.
A LEP można zdać jeszcze w trakcie stażu

Morfeusz

Ala

skalpel122

Obijać się przez rok? O to chyba warto sie postarać i pojechać w siną dalllll ;D

ultraviolet

Myślicie, że warto uczyć się łaciny przed pójściem na medycynę? Czy ciężko jest później z tym językiem? Jeszcze nie wiem czy moja droga życiowa będzie powiązana z medycyną, ciągle się nad tym zastanawiam.

Ala

Na pewno NIE warto!!! Nie jest później ciężko. Dużo jest po łacinie, więc szybko załapiesz, bo te "kilka" słówek jakich się trzeba nauczyć wciąż się powtarza. Szczególnie jeśli nie jesteś pewna czy będziesz studiować medycynę nie ma najmniejszego sensu się jej uczyć. Strata czasu.