So scared to be alone.

vicodin_addict

Kategoria: love (wnioskując z komenta)

Zweryfikowane przez vicodin_addict

Hello sick people and Hilson's fans. Dobra, przejdźmy na poslki. Tak, to jest fik, który mam zamiar rozwinąć. Nadal nie wiem, ile bd miał części, bo nie wiem, jak długo bd chcieli go czytać. Mam nadzieję, że was zainteresuje.

Klasyfikacja jest narazie taka. Nie gwarantuję, że taka zostanie, bo nie wiem, co mi moja *chora* wyobraźnia kaze napisać. Zawsze bd mogła zmienić, nie?

Part 1 zainspirowana pisoenką BFS - When we die. Tak, znowu, ale co ja pradzę, że ona po prostu 'pasuje' ddo relacji House - ojciec.
Tytuł to fragment piosenki 'Passing afternoon' - Iron& Wine.

Tyle we wstępie. Miłego czytania!

Part 1.

Well, I know it's been years now,
And I don't look the same
And the hopes and dreams you had for me
You thought went down the drain.
And the room feels so empty
where my pictures used to be
And I can't say that I blame you,
But you can't blame me
BFS – ‘When we die’

Studenci ostatniego roku medycyny wyszli z budynku. Zajęcia już się skończyły, zbliżały się wakacje, ostatnie egzaminy były do zaliczenia. Jedyny, co się teraz liczyło, to nadchodzący czas wolny. Czas, w którym będą mogli robić wszystko, poza uczeniem się.
Wysoki chłopak szedł szybko, mijając poszczególne grupy. Niektórzy wołali, go po imieniu, prosili, żeby podszedł, chcieli z nim porozmawiać, zapytać o ostatnie wskazówki przed zaliczeniem. On jednak spieszył się do domu.
- Greg, zaczekaj. – młodszy chłopak dobiegł do niego i uśmiechnął się. – Dlaczego na mnie nie poczekałeś? Miałem iść z Tobą.
- Myślałem, ze się rozmyślisz. – odparł tamten.
- Mogę, jeśli uważasz, że tak będzie lepiej. Naprawdę, to … to nie jest ważne …
- Nie, nie ma problemu. Chodzi tylko o to … - House zawiesił głos.
- O co?
- Nieważne. Choć, bo ucieknie na autobus.

Zdążyli w ostatniej chwili. Nie to, żeby House’owi zależało, do domu nie lubił przyjeżdżać, nie kiedy wiedział, co, a raczej kogo tam zastanie. Ale obiecał mamie. I obiecał Wilson’owi. Nie miał skrupułów do łamania obietnic, ale jeśli chodzi o dwie najważniejsze osoby w jego życiu … nie, im nie mógł tego zrobić. W duchu wierzył, że może tym razem nie będzie tak najgorzej, że może się ułoży. Jeszcze nigdy się to nie sprawdziło, ale kiedyś musi być ten pierwszy raz …
Podróż dłużyła się. Mieli opóźnienie. Pasażerowie zaczynali się uskarżać, że nie zdążą przed wieczorem, a on siedział przy oknie ze słuchawkami na uszach. Słuchał muzyki, musiał się wyciszyć, uspokoić. Nagle głowa Wilson’a opadłą na jego ramię. Drgnął lekko, uważając, żeby go nie obudzić. Tak mu zazdrościł, chciałby mieć taką rodzinę jak on, chciałby mieć takiego ojca. Ojca, który przynajmniej od czasu do czasu powie mu coś miłego.

Obaj chłopcy weszli do domu. Był już wieczór, więc Greg zapalił lampkę w hall’u. James był tu już nie raz, bardzo lubił tu przychodzić, mama jego przyjaciela zawsze była taka miła. Nigdy nie miał za to okazji poznać jego ojca, nigdy nie było go w domu.
Z kuchni dobiegł ich znajomy damski głos:
- Greg? To ty?
- Tak. Ja i Wilson.
- Jimmy? – młodszy chłopak zarumienił się, słysząc swoje imie – To dobrze, chodźcie, zaraz podam kolację.
- Nie jesteśmy głodni, weźmiemy tylko pączki i pójdziemy do mojego pokoju.
- Nie sądze. – z salonu wyszedł ojciec House’a. – Mama przygotowała posiłek, powinniśmy zjeść go razem.

James pierwszy raz go widział. Wysoki mężczyzna, po którym Greg odziedziczył wiecznie roztrzepane włosy. Chociaż u starzego mężczyzny włosy nie były roztrzepane. Jedyne, co dostrzegł Wilson, to wyraz twarzy, tak inny od wyrazu twarzy syna, od błysku bystrych oczu studenta.
House spojrzał na przyjaciela, dając mu do zrozumienia, żeby wszedł na górę. Jego pokój był jedyną bezpieczną przystanią w domu, jeśli akurat był w nim ojciec.

- Dlaczego nie chcesz zjeść z rodziną? – na piętro dobiegł podniesiony głos.
- Nie jestem głodny, jadłem w szkole. – głos Greg’a był nadzwyczaj spokojny, jakby próbował wytrącić nim ojca z równowagi. – Poza tym … kogo masz na myśli mówiąc o rodzinie, bo chyba nie siebie?
- Posłuchaj …
- Nie! To ty posłuchaj! Jesteś w domu tak rzadko, nie były cię nigdy, gdy byłeś potrzebny, nigdy nie spędziłeś ze mną najkrótszej chwili, nigdy mnie nie pochwaliłeś. Nie zależy mi na tym, ale czy chociaż raz pomyślałeś jak to jest, kiedy nie masz z kim iść na ryby, kiedy nikt nie pomaga ci w lekcjach?! Wiesz, co czułem, gdy słuchałem jak inni chwalą się, co robili z ojcami, czego się od nich nauczyli?
- Nie mów do mnie podniesionym głosem!
- Nie martw się. Nie będę się odzywał w ogóle. Wychodzę. – wszedł po James’a na górę, złapał go za rękę i wyciągnął z domu. Udało mu się tylko przechwycić od mamy pudełko pączków. Wyszli. House trzasnął dzwiami.

Any

Łyczek kawki i biorę się za fika.

vicodin_addict

Any

O mój Boże.
Przepraszam! Ja pierniczę, co się ze mną dzieje?! Zaraz to zedytuję.

vicodin_addict

Pewnie efekt niewyspania, u mnie to zazwyczaj jest przyczyną. Nie ma sprawy, nic się nie stało

*hug*

Any

Efekt grypy jeśli już

Naprawdę strasznie Cię przepraszam...

Richie117

No dooobra, tytuł mnie zaintrygował :smt003 więc zajrzałam...

Jakoś nie przemawiają do mnie fiki z Housem i Wilsonem w czasach szkolnych, głównie dlatego, że nie przepadam za młodszymi wcieleniami HL i RLS... (takie zboczenie :smt002 ) Nawet jeśli fik zawiera erę :smt016 Ale mimo wszystko je czytam :smt003

Twoje dziełko zapowiada się ciekawie (i po cichu liczę na zmianę klasyfikacji wiekowej :smt002 ), nawet coś podejrzewam, w jaką stronę to będzie zmierzać (ale pewnie się mylę).

Scena w autobusie była słodka :smt007 i jak przedmówczynie - zazdroszczę House'owi :smt003

Rumieniący się Wilson zawsze wywołuje uśmiech na mojej twarzy :smt007

House stawiający się ojcu? No, tego się nie spodziewałam... Czyżby obecność Jimmy'ego dodała mu odwagi?

Zdecydowanie czekam na więcej :smt003

Any

vicodin_addict

Any

ceone

zapowiada się jak najbardziej świetnie i House i Wilson ^^" to mówi samo za siebie, jestem fanatyczką Hilsona ;p

Richie117

marengo

Ledwo zaczęłam czytać, a już się skończyło. Ale może być ciekawie, więc czekam na następne części

.