Victims of love. [NZ/P]

minnie

Bardzo fajna część

Ja już się domyślam po co jest ten cały Chris

Czekam na cd i Wena życzę

vicodin_addict

P.

Bardzo fajnie się ten fik zapowiada. I już nie mogę się doczekać następnej części

Pozdrawiam

i weny życzę

vicodin_addict

vicodin_addict

Patrzcie. Patrzcie, jaka jestem wspaniała *narcissism* Napisałam kolejną część. I, żebyście mieli co czytać na początku przerwy świątecznej, wrzucam teraz, nyah. N'joy!

Siedział w domu. Hipnotyzującym wzrokiem wpatrywał się w butelkę szkockiej, jakby starał się dostrzec w niej coś głębszego, niż tylko bursztynowy płyn. Nie miał ochoty na alkohol, nie tego dnia. Myślał o tym facecie, Chris’ie, czy jak mu tam było, i jego zachowaniu wobec Cuddy. Leciał na nią, to było pewne, a oznaczało to ni mniej, ni więcej, tylko uczynienie ich śmiertelnymi wrogami. House podniósł się i pokuśtykał w stronę fortepianu. Kiedy tylko dotknął palcami klawiszy, poczuł się lepiej. Poczuł, że wszystko jest jasne, poczuł, że wszystko będzie dobrze. Zamknął oczy, chcąc zatracić się w muzyce, ale po chwili otworzył je, słysząc dzwonek do drzwi. Zaklął pod nosem i sięgnął po laskę.

- Co do cholery? – powiedział, widząc Taub’a i Kutner’a z wielkim pudłem, stojących na progu.
- Zapomniałeś o tym. – powiedział niższy z nich i wyciągnął ręce z paczką.
- A nie pomyśleliście, że specjalnie go nie wziąłem? – House spojrzał na nich, nawet nie starając się ukrywać złości.
- To... prezent. – powiedział Kutner, jakby nie był pewny owego stwierdzenia,
- No i...? – zapytał House. – Cholera, jesteście beznadziejni! – dodał, nie widząc ich reakcji.

Wziął pudło i trzasnął drzwiami przed nosem swoich pracowników. Mrucząc pod nosem wrócił na do salonu i usiadł na kanapie. Tym razem jego wzrok skupiony był na pudle, a nie na butelce, tak jakby samym błękitem jego oczu chciał prześwietlić paczkę na wylot.
Potrząsnął nią lekko, zastanawiając się, ile czasu minie, zanim jego mieszkanie wyleci w powietrze, ale nic się nie działo. Nie usłyszał odgłosu czegokolwiek, co mogłoby być prezentem. Ciekawość zaczynała brać górę. Mocnymi szarpnięciami zdarł ozdobny papier (Czerwony, przez jego głowę przewinęła się myśl, mój ulubiony.) i zamarł.

- Nie... – szeptał, bo szept był jedynym, na co mógł się zdobyć. – Nie, cholera jasna. Czy ta kobieta jest szalona?! – ostatnie zdanie wyrwało się z jego ust odrobinę za głośno.

Drżącymi ze zdenerwowania dłńmi sięgnął po słuchawkę telefonu.

- Tak? – usłyszał zaspany głos Wilsona.
- Nie wiem, co robisz, ale nie obchodzi mnie to. Naprawdę mnie to nie obchodzi. Rusz tyłek i przyjeżdżaj, bo muszę ci coś pokazać.
- House, to ty?
- Ja, a co, spodziewałeś się świętego Mikołaja?
- Nie... to znaczy... jestem zmęczony, czy to nie może poczekać do jutra?
- Gdyby mogło, do nie zawracałbym sobie głowy telefonem do ciebie. Czekam. – powiedział i, zanim onkolog zdążył zaprotestować, odłożył słuchawkę. Zajrzał jeszcze raz do pudła i wpatrywał się długo w jego dno, z niedowierzaniem kręcąc głową.

Cuddy, uśmiechnięta, położyła dłoń na ramieniu Chrisa Comwella. Nie bawiła się tak dobrze od... w zasadzie sama nie pamiętała od kiedy. Mimo że doskonale wyczuwała, że ten mężczyzna ją podrywał, to niewiele robiła, żeby temu zapobiec.
Schlebiało jej jego zainteresowanie. Czuła się wartościowa, czuła się tak... kobieco. Mimo iż myślami wciąż była przy innym mężczyźnie, to bawiła się naprawdę wyśmienicie. Nie mogła wiedzieć, że w tym samym czasie House klnie pod nosem na jej odwagę, na jej pomysł, na jej prezent i, w końcu, na nią samą.

- Myślisz, że to naprawdę ona? Przecież nie ma liściku. – powiedział Wilson pochylając się nad przezentem House’a.
- A kto? Tylko mi nie mów, że to ty...
- House!
- No, co? – diagnosta popatrzył na niego z miną niewiniątka. – Ja to po prostu wiem. Nie pytaj skąd, po prostu jestem pewny. CO TY ROBISZ? – krzyknął, widząc, że Jimmy pakuje tam rękę.
- Daj spokój, chyba mogę to wyjąć. Pogryzie mnie?
- Nawet się nie waż tego dotykać. A jeśli to jest... a jeśli... – przewrócił oczami. – No, wiesz...

Onkolog podniósł głowę i wzruszył ramionami.

- Nie wiem, jak chcesz się zmierzyć z rzeczywistością, skoro nawet boisz się to wyjąć z pudła. Naprawdę, kiedyś i tak będziesz musiał to zrobić.
- No właśnie. Kiedyś. Na szczęście sam mogę wybrać termin. I jedno mogę ci obiecać – to nie nastąpi szybko. – wziął prezent, łącznie z całym opakowaniem, i wstawił go do szafy. – Masz ochotę na butelkę piwa, skoro już tutaj jesteś?

Wilson wzruszył ramionami i skinął głową. Zniknął w kuchni, by po chwili wrócić do salon z czterema butelkami piwa. Usiadł na kanapie obok starszego mężczyzny. Pili piwo, rozmawiali, a jednak coś było inaczej. House był jakby bardziej zamyślony, był obecny tylko ciałem, bo jego myśli krążyły wokół prezentu, który dostał od Lisy Cuddy.

PatKam

Pierewsze co mi przyszło do głowy to to, że dostał pieska. Ale chyba by słyszał, że spaie, szczeka. Poza tym tak biedne zwierzątko zamykać w pudle i szafie? I że może wyjąć to kiedy chce... zdechłby.

Więc rozpatrując wszystkie za i przeciw doszłam do wniosku, że nie mam pojęcia co to jest

czekam na cd.

MarlaSinger

Przerywać w takim momencie!! Pójdziesz do piekła

A tak na serio, to przez Ciebie będę się ciągle zastanawiała co ona mu dała!?
Czeekaaaam!

vicodin_addict

PatKam

vicodin_addict

minnie

Badzo fajne

No ja myśle, że nie karzesz nam czekać miesiąca

Czekam na cd i wena życzę

vicodin_addict

runiu

No teraz jak już przeczytałam tytuł, to wiedziałam co to za fik, pomimo długiej przerwy.

Bardzo mi się podobało, ale chyba umrę z ciekawości, zanim się dowiem co House dostał.

vicodin_addict

Izabella

Chyba nie karzesz nam czekać do 24 grudnia?
Jesteśmy grzeczne i juz chcemy wiedzieć co jest w środku?

Niestety, ja nie mam pojęcia. Też myślałam o psiaku, potem o stringach. Ale wycofuje sie z tego. Moja ciekawość jest na b. wysokim poziomie.

Może uda ci sie dzisiaj coś wrzucić?

vicodin_addict

nimfka

świetny fik - mam nadzieję że jak najszybciej wrzucisz dalszy ciąg, czekam niecierpliwie - co ona mu mogła dać

MarlaSinger

jeanne

Że niby jak?! Ty nas straszysz, że wstawisz cd za miesiąc?!

Ja tu zaraz Ómrem... Moje pomysły na to, co dostał Hałs skaczą od najbardziej zÓych, do najbardziej niewinnych

I badz tu człowieku madry!
Ale 24 jest dopiero za 4 dni!

Nie wytrzymam tyle!

vicodin_addict

Katarzyna

Dobra zÓa kobieto - mów co było w pudełku!

Czekam na następną część

.

vicodin_addict

amandi

O kurczę, to ty chcesz, żebym przez calą Wigilie, niecnoto, myślała i zastanawiała się, co jest w tym pudełku??

? O ty!

Pewnie pierścionek zaręczynowy

. Albo cos szokującego... bielizna? nnie... kostium króliczka?

. to nie byłby tak zdenerowany.. wspólne zdjęcie? nie pokazywałby Wilsonowi. Yhhh... pisz szybko, co to jest

!

Zachwyciłam się tym odcinkiem - naprawdę, świetnie napisany, jakby kolejne obrazy przesuwały się przed moimi oczami. Doskonale oddane targające House'em emocje, spokój Wilsona i uczucia Cuddy. Bardzo, bardzo mi się to podoba

. Nie wiem, co powiedzeć - może tyle, żebyś szybko pisała dalej, bo to uwielbiam

!

uściski

vicodin_addict

Cave

oj , ci jest w tym pudle ??

wstaw jakas czesc do swiat