alcusia

Rory Gilmore

Fik Sherlockowy - awwwwwwww Nie jest ckliwy, jest piękny!

Fik pingwinowy

haha pięknie pokazałaś, że youtube to zuo!!!

Chociaż nie jestem zaznajomiona z Pingwinami to ossom fik!

evi

Fik o pingwinach bardzo mi się spodobał. Czekam teraz na jego ekranizację

Świetnie oddałaś charaktery poszczególnych pingwinów i oczywiście Marlenki. Było wesoło i zabawnie, jak to u pingwinów bywa.

Alcusia

HMF WSKAZÓWKA 5
Tytuł: Oczy szeroko zamknięte
Autor: alcusia
Fandom: Iron Man
Uwagi: Tony/Pepper

brak spojlerów
A/N: obecnie jeden z moich ulubionych szipów

oby w Iron Manie 3 dostali więcej scen razem.

***

Geniusz. Miliarder. Playboy. Filantrop.

Tony Stark nie był człowiekiem skromnym i doskonale znał swoją wartość. Wiedział, że każda kobieta w Nowym Jorku sprzedałaby duszę za jedną noc z nim i chętnie z tego korzystał, jednak partnerki wybierał sobie nadzwyczaj ostrożnie. Dlatego, kiedy pewnego poranka Pepper ujrzała go w ramionach rozhisteryzowanej, młodej dziewczyny, była głęboko zdziwiona.
-Ale ja cię kocham! Ożeń się ze mną! Tony, kocham cię! – zawodziła dziewczyna, uwieszona na jego ramieniu. Tony mrugnął porozumiewawczo do Pepper, która dyskretnie wezwała ochronę. – Nie rób mi tego, Tony! Jesteśmy dla siebie stworzeni! – krzyczała, kiedy barczysty strażnik próbował odczepić jej palce od koszuli Starka. Kiedy kobietę udało się wreszcie okiełznać, Tony odetchnął z ulgą.
-Chyba muszę wprowadzić ostrzejszą selekcję – mruknął do Pepper.
-Podpisz tutaj, tutaj i tutaj – asystentka podsunęła mu dokumenty, całkowicie ignorując zaistniałą przed chwilą sytuację. Tony złożył kilka zamaszystych podpisów, nawet nie patrząc, co podpisuje. Miał do Pepper bezgraniczne zaufanie. Nigdy tak naprawdę nie zdawał sobie sprawy, ile jej obecność dla niego znaczy nie tylko w sprawach zawodowych, ale także prywatnych. Tylko z nią mógł porozmawiać o wszystkim, zawsze. Minął ją i podszedł do barku.
-A ty co o tym myślisz? – zagadnął, nalewając sobie whisky.
-Przede wszystkim uważam, że powinieneś zacząć się umawiać z porządnymi kobietami – odparła Pepper, porządkując dokumenty w teczce.
-Czyli… Z takimi jak ty? – zapytał i upił łyk. Był bardzo ciekaw jej reakcji. Kobiecie kilka pojedynczych kartek wypadło z rąk.
-Tak, Tony. Dokładnie z takimi kobietami, jak ja – odpowiedziała opanowanym głosem. – Z kimś, komu możesz zaufać, kto nie prześpi się z tobą tylko dla pieniędzy – dodała, nie patrząc na niego.
-Umówi się pani ze mną, panno Potts? – zapytał wprost Tony, podchodząc bliżej.
-Ty mnie w ogóle nie słuchasz. Powiedziałam, że powinieneś umawiać się z kobietami, takimi jak ja, a nie ze mną – odparowała Pepper i ruszyła w stronę drzwi. Stark delikatnie chwycił ją za ramię i obrócił w swoją stronę.
-Jedna randka ze mną – szepnął. – Co ci zależy? I tak spędzamy w swoim towarzystwie niemal dwanaście godzin.
-To stanowczo wystarczy, panie Stark – odpowiedziała z uśmiechem.
-Zastanów się, Pepper. Będę zaszczycony, móc zabrać cię na kolację – powiedział Tony i skłonił się lekko.
-Mam inną propozycję. Zgodzę się, jeśli ty coś dla mnie ugotujesz – oczy Pepper rozbłysły. – Zabrać kobietę na kolację, jakie to wygodne! Przygotuj coś tutaj, w tej kuchni, bez pomocy JARVIS’a.
-Czy ty rzucasz mi wyzwanie? – zapytał Stark, mrużąc oczy.
-Tak, wyzwanie. Ciekawe, czy podołasz – odparła Pepper. Obróciła się na pięcie i wyszła, zostawiając Tony’ego pogrążonego w myślach, z szatańskim uśmiechem na ustach.

***

Ktoś mógłby powiedzieć, że salon, przygotowany przez Tony’ego na ich randkę wcale się nie zmienił, ale Pepper znała to miejsce tak dobrze, że dostrzegała każdy detal. Zauważyła świeże kwiaty na stoliku, szampana chłodzącego się w barku, dwie delikatne świeczki tuż przy oparciu sofy. Słyszała cichą i nastrojową muzykę, leniwie sączącą się z ogromnych głośników. Ale przede wszystkim czuła niesamowity aromat ziół i przypraw, unoszący się w powietrzu. Zaśmiała się cicho. Tony prawdopodobnie używał kuchni po raz pierwszy odkąd tu mieszkał.
-Punktualna jak zawsze. Kolacja będzie gotowa za 20 minut – powiedział głośno Stark, kiedy ona wciąż rozglądała się po pomieszczeniu. Zaskoczyło ją, że był ubrany w grafitowy garnitur. Spodziewała się raczej jeansów i koszulki z Black Sabbath. W tym eleganckim ubraniu prezentował się doskonale.
-Piękne kwiaty – szepnęła, wskazując na obfity bukiet. – Szkoda, że nie znoszę lilii – dodała złośliwie.
-Że co? Uwielbiasz lilie – Tony wyraźnie się zdziwił.
-Już kiedyś dałeś mi te kwiaty, pamiętasz? Dostałeś bukiet za wywiad w radiu i przywiozłeś mnie, jakbym miała uwierzyć, że kupiłeś go z własnej inicjatywy – wypomniała mu.
-Rzeczywiście, mogło tak być… - zamyślił się Stark. – Nie podobały ci się wtedy?
-Powiedziałam ci, że dostaję od nich kataru i kazałam ci się z nimi wynosić – przypomniała mu, ale tylko roześmiał się serdecznie i nie wyglądał na ani trochę zawstydzonego.
-A więc nie ma lilii – odparł i jednym ruchem zrzucił kwiaty na podłogę razem z wazonem, który roztrzaskał się na drobne kawałki. Spod stołu natychmiast wyjechał robot, który pozamiatał całe szkło i pozbierał rośliny. Tony tylko skinął mu głową. – Szampana? – zwrócił się do Pepper.
-Tak, koniecznie. Na trzeźwo może być ciężko – westchnęła i podeszła do przeciwległej ściany, całej ze szkła. Uwielbiała stamtąd spoglądać na miasto. Tony wręczył jej kieliszek.
-Za udaną randkę – wzniósł toast.
-Za późno – zaśmiała się Pepper.
-Nie grymaś – jęknął Tony i wypił zawartość swojego kieliszka. Odstawił go na stoliku i wyciągnął rękę. – Zatańczysz? – zapytał, skłaniając się lekko. Pepper tylko się uśmiechnęła. Wiedziała, że był doskonałym tancerzem.
-Z przyjemnością – szepnęła i podała mu dłoń, a on bez wahania położył jej ręce na talii i przyciągnął do siebie.
-Wiesz, tak naprawdę nigdy się nie zastanawiałem, ile dla mnie robisz – powiedział Tony, po chwili milczenia. Kiwali się leniwie do powolnego rytmu piosenki.
-Zginąłbyś beze mnie – odparła Pepper bez ogródek i poprawiła mu krawat.
-Z pewnością – przyznał Stark, zahipnotyzowany bliskością jej oczu. Wpatrywał się w nie długo, przypominając sobie każdą chwilę, którą spędzili razem. Wspominał każdy niewinny flirt, każdy przypadkowy dotyk, każde dobre słowo, na które zupełnie nie zwracał uwagi. Szukał dla siebie kobiety podróżując po całym świecie, a przecież ona była tu cały czas, tuż pod jego nosem.
-Chcesz mnie pocałować, prawda? – zapytała Pepper szeptem i zarzuciła mu ręce na szyję.
-Zawsze chcę cię całować – odparł Tony i uśmiechnął się szeroko.*

***

FIN

* - cytat z House'a, sezon 5, odcinek 23.

Alumfelga

Ach, te pingwiny

Takie zdyscyplinowane i co drugi rozsądny, a Internet zrył im móżdżki.

Ave

Dzisiaj wzięłam sobie na tapetę lacusię.

Party Hard