Addictions [Z, T]

Marau Apricot

Czy ktokolwiek spodziewał się mnie tutaj?

I dzięki piękne Richie za pomoc przy trudniejszych kawałkach.

Zweryfikowane przez autorkę

Fic: Uzależnienia ([link widoczny dla zalogowanych])

Dwa dzisiaj rano, zaraz po przebudzeniu; jeden w czasie dyżuru w klinice; jeden po monologu Cuddy do papierkowej roboty; dwa po tym, jak widziałem Stacy odrzucającą włosy, kiedy rozmawiała z Wilsonem na korytarzu. Dwa, jeden, jeden, dwa... jeden powinien zostać. Co, do cholery?!

House rzucił pustym opakowaniem do kosza na śmieci i zaklął. Ledwo zaczynał się wieczór.

- Może się z tobą podzielę? - zapytała Cameron, pojawiając się w drzwiach jego biura. Trzymała jego ostatnią tabletkę między palcami.

- Niegrzeczna. Gdzieś to znalazła? - zapytał na pozór obojętnie, zaciskając dłoń z wybielałymi knykciami na trzonku laski. Nie chciał się ruszać w jej stronę; nie chciał panikować. To nawet nie musi być Vicodin. - Myślałem, że pójdę do domu, zrobię sobie masaż stóp, otworzę butelkę wina, będę miał przyjemny, łagodny wieczór...

Uniosła sugestywnie brew.

- Jeśli chcesz się nawalić, znam pielęgniarkę która może przynieść ci trochę fioletowych oparów.

- Mój pomysł jest o wiele lepszy.

Zrobiła gest rzucania tabletki o podłogę.

- Czekaj! - powiedział, opierając się ręką o biurko gdy wstał.

Cameron zastygła i otworzyła szerzej oczy w doskonałym obrazie niewinności.

- Może więc chcesz, żebym się z tobą podzieliła?

Roztrzaskanie go byłoby gorsze od nieposiadania go wcale.

Nie patrząc już na nią, House podniósł słuchawkę i z pamięci wykręcił numer.

- Apteka jest zamknięta do jutra. - zauważyła Cameron, kładąc dłoń na biodrze. Cisnął słuchawkę na widełki i pokuśtykał w jej stronę, przeszywając ją wzrokiem.

- Chcesz, żebym cię błagał.

- To byłoby miłe, ale nie.

- Chcesz, żebym przeprosił cię za tą złośliwość na temat twojego stroju w czwartek.

Jej mina wyrażała niedowierzanie.

- To z zeszłego tygodnia? Myślisz, że trzymam kajecik twoich zniewag? Tak w ogóle, nie zrobiło to na mnie wrażenia.

House nadal kuśtykał w jej stronę. Spięła się, nieznaczny rumieniec skradł się na jej policzki, ale nadal trzymała postawę. Był z niej dziwnie dumny. Jeśli w porę by nie zaprotestowała, zostałaby przyparta do ściany jego biura. Szybko rozważał najlepszy sposób postępowania.

- Chcesz, żeby twoja praca tutaj stała się śmiesznie nieprzyjemna? - zapytał nisko.

Świadoma ich różnicy wzrostu przy tak bliskiej odległości, cofnęła się.

- Nie...

- Daj.

Wyciągnął swoją rękę. Położyła tabletkę między zębami zupełnie jak kawałek kredy. Popatrzyła na niego z niewielkim błyskiem w oku zanim zamknęła usta.

- Zabierz mi ją.

House rzucił okiem na korytarz, patrząc w obydwie strony. Byli sami. Teraz. Podparty na lasce, podszedł jeszcze bliżej i obezwładnił ją między swoim ciałem a ścianą.

- Nie mogę cię połknąć. - powiedział. Teraz ostrożnie. Gwałtowna reakcja i może przez przypadek ją połknąć.

Swoją wolną rękę położył na jej karku. Przeciągnął między palcami jej kosmyki, które zwijały się jak wstążki. Zniżył twarz i otarł się wargami o jej usta. Zadrżała, tylko trochę. Przytrzymał ją, poruszając dłoni po jej plecach. Pogłębił pocałunek językiem wewnątrz jej ust, mając zamiar zgarnąć tabletkę do swojego gardła.

Cameron. Pamiętał ją z pokazu monster trucków. Uśmiechała się do niego, z lekkością, z różowymi policzkami. ("Zupełnie jak... randka?") Pamiętając pozostałości waty cukrowej na jej wargach i gdy teraz poczuł jej smak, przypomniał sobie, że są inne sposoby panowania nad bólem.

Cameron drażniła swoim językiem jego i jęknęła łagodnie, gdy zwolnił swoje poszukiwanie do powolnego pełzania. Mocniej przycisnął ją do ściany, nieświadomie dotykając swoim kolanem jej nóg, całkowicie zatracając się w całowaniu tej ślicznej, zgrabnej kobiety.

Tabletki tam nie było. Bez przerywania łączności, przeciągnął ręką wzdłuż jej pleców i z powrotem. Musnął dłonią jej piersi - wygięła się w łuk, zaskoczona - wtedy przeciągnął dłonią po jej klatce piersiowej i wzdłuż biodra. Właśnie kiedy westchnęła i osunęła się całkowicie w jego ramiona, a jej kolana zaczęły się gwałtownie rozszerzać, House włożył swoją rękę do kieszeni jej fartucha, wyciągnął tabletkę i przerwał pocałunek.

- Moje.

Włożył szybko Vicodin do ust i błyskawicznie połknął, przechylając szyję w szybkim szarpnięciu. Cameron przełknęła ślinę jednocześnie, jednak z innych powodów i zajrzała na korytarz, całkowicie ignorując jego spojrzenie. Troskliwie zapięła swój fartuch.

- Następnym razem wepchnij go głęboko w stanik. - powiedział House, przechodząc obok niej i otworzywszy drzwi, zasugerował jej wyjście.

Richie117

Zawsze wiedziałam, że z Cam jest podstępna diablica

Dobrze, że House ją rozszyfrował (a te chwile słabości... cóż, jest facetem, należy do gorszego gatunku

)

****************************************************************************************************

To ja się teraz domagam od szanownej tłumaczki, żeby zajęła się fikiem, w którym House w ten sam sposób próbuje odzyskać swoje... lody

Ofkors od Wilsona

motylek

powinna wymyslić coś jeszcze .jest świetne, taka frywolna scena

mroczny kiciuś

Czy ten fik to taki drabbelek, czy ma coś jeszcze? Jest niesamowity!

Marau Apricot

Kontynuacji nie ma, czego raczej nie żałuję

MlecznaCzekolada

Fic jest genialny. Pewnie dlatego, że przepełniony Hameronem. Kocham takie akcje.

Couvert de Neige

O świetne. dobrze ze bez kontynuacji. psuło by efekt *_*

Jen

Trochę szkoda, że to tylko tyle z ficka, ale efekt tego jest wspaniały. Czekam na tłumaczenia może jeszcze jakiegoś Hameronka, co ?

Narenika

Nierealne, ale z fantastycznym klimatem, baaardzo ehotycznie się zrobiło.. Oryginalny opis, no i Cotton Candy

Richie, gdyby Cam była podstępną diablicą, House już od pierwszej serii byłby tylko jej :smt077

Richie117

Eithne

Jakąż autor miał wyobraźnię...
Tylko takie bardzo mało Cameronowate. Ten fick możnaby tylko uznać za jeden z House'owych snów.

Nisia

dyla

Cudowne! Cam sprytna diablica.

:smt077

MartaOSB

WoW ale mnie wciągnął ten fic. Ale się działo... ^_^

freelance

1. Jakim cudem ja jeszcze tego nie skomentowałam?!
2. Nie mogę pozwolić, żeby ten fic zniknął gdzieś na drugiej stronie, przecież każda fanka Hamerona musi go przeczytać?!

Cud, miód i orzeszki. Chwała, że nie ma ciągu dalszego.
Intryga godna Cam, rozwiązanie a la House.
i wszyscy są szczęśliwi ^^ dorzućmy do tego ładny opis całego zajścia i jesteśmy w Hameronkowym raju

Xsanti

Aj aj cudowne:D będzie więcej?? Zawsze wiedziałam że Cameron ma świetne pomysły

Marau Apricot

Xsantni, oczywiście, że NIE BĘDZIE.
CZYTAJ. Albo spójrz w oryginał dla pewności.

Xsanti

Sorry nie zauważyłam ;/ ale wiesz nie trzeba było używać Caps Locka ;/

Bajeczka

W te wakacje wzięłam sobie za punkt honoru przeczytać wszystkie hameronkowe ficki i może nie tylko... I ten jest świetny, ale brakowało trochę tego hm.... zakonczenie troche psuło efekt, jakby to zaszło dalej

Sonea

Super miniaturka.
Dziwi mnie to od kiedy Cam jest taka odważna.

Pozdrawiam:)

M.eD.ical

to było piękne