Dramatyczne rozmowy[3/3][Z]

Agusss

Zweryfikowane przez Agusss

Cóż za dziwny tytuł, nieprawdaż?

Ale wszystko sie wzięło od kompozycji, którą wymyśliłam

Chodzi tutaj dokładnie o to, jak zbudowany jest dramat^^ Czyli: ekspozycja, zawiązanie akcji, rozwinięcie akcji, punkt kulminacyjny, rozwiązanie akcji. Ja trochę to skrócę, ale pozostanę przy takim schemacie

xD
Cóż więcej? Nie wiem co mi z tego wyjdzie...
Nie betowane, więc jak ktoś sie do błędów chce doczepiać, droga wolna^^
Zainspirowane TYM

Viel Spass

Część pierwsza [ekspozycja, zawiązanie akcji razem wzięte

]

(kanapa w salonie House’a)
- Czego ode mnie oczekujesz?
- Hmm?
- Pytam się, czego ode mnie oczekujesz.
- Słyszałem, ale nie rozumie, co chcesz osiągnąć tym pytaniem.
- Chcę się dowiedzieć. Od tego są pytania.
- Więc chcesz się dowiedzieć, czego od ciebie oczekuję?
- Dokładnie.
- Niczego.
- Ale… Jak to?
- Stajesz się irytujący.
- Dlaczego nie chcesz powiedzieć?
- Bo już POWIEDZIAŁEM!
- „Niczego” nie jest odpowiedzią.
- Jest! Nie oczekuję od ciebie niczego! A wiesz czemu? Ponieważ zawsze robisz to, co trzeba. Mogę na tobie polegać. Ufam ci. A ty czego ode mnie oczekujesz?
- Rozmowy.
- Przecież rozmawiamy.
- Oczekuję, ze będziemy rozmawiać na poważne tematy. Jak normalni dorośli ludzie.
- Nie jesteśmy NORMALNYMI ludźmi.
- Nie? A to dlaczego? Bo się kochamy?
- Normalni ludzie nie robią takich rzeczy jak my.
- My nie robimy nic, co jest nienormalne! Kochamy się, więc żyjemy w związku.
- Nie nazwałbym tego związkiem. To raczej czysty seks.

(skrzypnięcie kanapy, trzask zamykanych drzwi)

- Wilson!
- … (drugie skrzypnięcie, House staje pod drzwiami)
- James, otwórz.
- …
- Otwórz, bo je wyważę.
- Nie zrobisz tego.
- Dlaczego tak uważasz?
- Bo za dużo dla ciebie znaczą. (cichutko) Więcej niż ja.
- Nieprawda!
- Przed chwilą właśnie to powiedziałeś! To dla ciebie tylko seks!
- Otwórz… Dobrze, porozmawiajmy przez te cholerne drzwi!
- Nagle chcesz rozmawiać?
- Czy nie tego od mnie chciałeś?
- Słucham. (westchnięcie House’a)
- Wiesz co do ciebie czuję, ja wiem co ty czujesz do mnie. I uważam, że sytuacja jest jasna. To nie jest dla mnie tylko seks, ale uważam, że inni nie muszą o tym wiedzieć.
- Kłamiesz. Mówisz „a”, ale boisz się powiedzieć „b”. Kochasz, powiadasz?(sarkastyczny śmiech) To dlaczego boisz się zaangażować w to emocjonalnie?
- Nie boję się! Tylko po co ludzie mają wiedzieć, co dzieje się w naszym życiu?
- I znów kłamiesz! Boisz się. Ale ja nie zrobię ci krzywdy.
- Przecież powiedziałem, że ci ufam.
- Więc w czym problem?
- Jeżeli uznam naszą sytuację za związek, to otworzysz te drzwi?
- Skąd będę miał pewność, że nie kłamiesz?
- Zaufaj mi. (skrzypnięcie drzwi)
- Wybacz. Masz rację. Teraz jesteśmy zmęczeni, więc pójdźmy spać. Porozmawiamy jutro.
- Obiecujesz? (czuły pocałunek)

cdn...

OLA336

Jimmy zapragnął poważnej rozmowy, ale z House’m?

Będzie ciekawie!

I jak on mógł mu powiedzieć, że to tylko seks?

Obraził go!

Ja bym mu nie otwierała!

Nie zasłużył!

Czekam na cd

KC

lisek

Hilsonka z krwi i kości

To pierwsze, co mi przyszło go głowy po przeczytaniu tego

House bardzo House'owy i Wilson bardzo Wilsonowaty

Takich ich uwielbiam

I mimo, że wyznaję friend - Hilsona bardzo mi spodobała ich rozmowa o związku, to było takie... hmm... z tym czymś, czyli w Twoim stylu

Wiem, że się powtarzam, ale uwielbiam Cię czytać

Ciągle wierzę, że dokończysz pewne swoje dzieło

Ty już wiesz o czym mówię

Buziaczki i wena mój Hilsonowy oposku

Agusss

Oluś!

Zapragnął i chyba myślę, ze pożałuje

Obraził owszem... No, ale wiesz "miłość ci wszystko wybaczy"

Kiedyś będzie CD xD
KC

Lisusiu! Ty mnie po prostu przeceniasz

Naprawdę oni tacy tutaj są?

Cholera nie zauważyłam jak pisałam

Ciekawe "tym czymś w moim stylu"

Czy to była odpowiedź na moje komentarze?

Toż to plagiat!

Ale połechtałaś moje ego z pierwszym zdaniem

Aaa wiem, wiem jakie xD Nawet o nim myślałam wczoraj, więc....

Dzieki

Dziaga

Agusss to jest świetne. Jimmy jest taki słodki, chce prawdziwego związku a Greg jak zwykle nie chce się zaangażować *_*
Podoba mi się, że wszystko jest pokazane za pomocą dialogów, bez żadnych zbędnych komentarzy i opisów.
Czekam na kolejną część, wenyy

Izoch

Agusss

Dziaga!
Jak miło, ze trafiłam w czyj gust

Ja sama nie byłam do końca przekonana, co do tego sposobu pisania, ale jak widać...

Jimmy jak Jimmy

a Greg... Zobaczymy co wywinie xD
Dzięki

Izoch, jestem Ci wdzięczna

Literówki niestety przez moją nieuwagę są stworzona

Zaraz poprawiam xD
No jak przed chwilą powiedziałam, ja też nie byłam przekonana do tego stylu pisania, ale jakoś tak

Przytulanie Wilsona zostawmy jednak House'owi

Chociaż...

Ja mogę go wziąć w objęcia xD
Danke

Agusss

Postanowiłam ruszyć swój leniwy tyłek i napisać coś... Tyle, że nuestety nie wyszło dokładnie jak chciałam. No cóż... Ale dążę do ostatniej części

Chcę zadedykować to Dziadze

Bo jej się podobało. I mam nadzieję, ze sie nie zawiedzie

Część druga [rozwinięcie akcji, punkt kulminacyjny]

(szturchnięcie w ramię)
- Ghmm…
- Śpisz?
- Jusz nje. (ziewając)
- Naprawdę tak myślisz?
- Że mam ochotę cię zabić? Taaak.
- Wiesz, że nie mówię o tym.
- Taaa… Czyli… "Tak" to znaczy jak?
- Że ci nie ufam i dlatego nie chcę się zaangażować.
- Teraz to ty stajesz się irytujący. Mieliśmy porozmawiać jutro.
- No właśnie. Już jest nasze jutro.
- Jest 2 w nocy!
- Dokładnie 2:28.
- House! Naprawdę mam ochotę cię zabić!
- Tak czy nie?
- Nie wiem.
- Teraz ty kłamiesz. Co oznacz, że nie spodobałaby mi się twoja odpowiedź.
- Czy naprawdę musimy teraz o tym rozmawiać?
- Nie widzę przeciwwskazań.
- A ja tak! Jestem zmęczony, śpiący i niemyślący…
- Wtedy najlepiej się z tobą rozmawia. Chcesz pozbyć się rozmówcy, więc
mówisz prawdę.
- Dobrze, porozmawiajmy.
- Czekam…
- Tak. Uważam, że mi nie ufasz.
- To śmieszne!
- Czy kiedykolwiek pokazałeś mi to? Nigdy. Tylko mówiłeś. A słowa to nie
dowód.
- Czyli chcesz dowodów?
- Tak, House, chciałbym dowodów. Bo raczej udowadniasz mi, że nie ufasz
mojej osobie.
- W jaki sposób? Przecież nic nie robię!
- Nie, w ogóle! Ciągle mnie sprawdzasz, szpiegujesz, o byle co osądzasz.
I uważasz, że zdradzam cię z każdą napotkaną kobietą.
- Będziesz mi to wypominał? Czy ty widziałeś jak ona na ciebie patrzyła?
- Jak pacjentka na lekarza.
- Chyba raczej chciała się zabawić w doktorka. Ona rozbierała cię
wzrokiem!
- House! Histeryzujesz! Kocham cię i nie mam zamiaru cię zranić!
- Taaa… Swoim żonom też tak mówiłeś?!
- Jesteś chamem. Wierzyłem ci, gdy mówiłeś… (westchnięcie) I my rozmawiamy o zaufaniu?
- James, przepraszam. To nie tak miało zabrzmieć.
- A jak? To była jednoznaczna wypowiedź. Zresztą…
- James, proszę. Nie chciałem tego powiedzieć.
- Nie, w ogóle! Wiesz co, lepiej już nic nie mów. Właśnie pokazałeś na ile mi ufasz. Dziękuję za jasną sytuację. (skrzypniecie materaca)
- James! Proszę, ja naprawdę nie miałem tego na myśli!
- Już się nie tłumacz. Wystarczy tyle ile usłyszałem. Wystarczający dowód.(trzaśnięcie drzwiami)
- Proszę bardzo! Idź sobie. Popłacz jeszcze do tego. Chcesz dowodu? Twój problem. Wiedziałeś z kim się wiążesz. Nigdy nic nie obiecywałem. (cicho, jakby z żalem) A może przesadziłem? Wrrr… Jutro pomyślę…

OLA336

Eeeeeee, już wiem, dlaczego ci było szkoda Wilsona

Mi też jest go szkoda!!!

House!!! Ty idioto!

Jak tak mogłeś?

Ty, ty… przegiąłeś!

Masz iść i natychmiast go przeprosić! Nie jutro, tylko dzisiaj! Ale później będzie dobrze, prawda?

Pięknie

Kocham i czekam z niecierpliwością na 3 tylko błagam, nie miesiąc

lisek

Hilsonowe rozmówki

Moim zdaniem dość, a nawet bardzo prawdopodobnie przedstawiłaś ich związek. Podoba mi się, że każdy jest sobą

Masz rację Olu, biedny Wilson

ale przy Housie zawsze, ktoś musi cierpieć, albo on sam, albo ktoś z kim jest związany. Taki już chyba jego urok.

Ciekawe jak to zakończysz

Wena

Dziaga

At first, bardzo dziękuje za dedykacje droga Agusss i muszę powiedzieć, że druga część lepsza od pierwszej. Nawet nie ma mowy o zawodzie!
Kolejny part wydaje się bardziej poważny, Wilson tym razem nie ma zamiaru odpuścić tak szybko i widocznie strasznie przejął się tym co powiedział House jednak jako ten 'dobry' pewnie i tak ulegnie urokowi Grega (bo kto by mu nie uległ...

)

Bardzo ładne Agusss, weny

Agusss

Hmmm... Nie ja wcale się nie lenię xD
No Olu miało nie być miesiąc xD Wyszły dwa miesiące^^
To chyba najdziwniejsza część[według mnie], ale zarazem myślę, że najlepsza

Zresztą sami ocenicie

Viel Spass

Część trzecia[rozwiązanie akcji]

(następnego dnia wieczorem, House wraca do domu i zastaje Wilsona w sypialni)
- Co ty robisz?
- Nie widać?
- To nie jest to co myślę, prawda?
- Obawiam się że jest, House.
- Ty się pakujesz?!
- Po co się głupio pytasz jeżeli wiesz co robię.
- A możesz mi łaskawie powiedzieć dlaczego się pakujesz?
- Chyba sobie żartujesz!
- Nie. Jestem jak najbardziej poważny.
- I dlatego próbujesz kpić?
- Nie. Coś dzisiaj słabo wychodzi ci dedukcja. Wiec co? Odchodzisz?
- Nie utrudniaj House.
- Nie dosłyszałem odpowiedzi Wilson. (chwila ciszy) Odchodzisz…
- Tak. Nie.. Nie wiem!
- To nadal nie jest odpowiedź.
- Jezu, House! Uważam, że powinniśmy od siebie odpocząć.
- Czy ty słyszysz sam siebie?
- O co ci chodzi?
- Boisz się przyznać, że odchodzisz .Czaisz się, kryjesz. A ja chce wiedzieć dlaczego? (krok do przodu)
- Nadal nie rozumiem, o co ci chodzi?
- Obawiasz się zostawić się mnie samego. Boisz się, że zachleje się bądź zaćpam. Nie chcesz tego i wiemy to obaj. (kolejny krok)
- Co ty piep…
- Będziesz czuł się przez to jak śmieć. Będziesz obwiniał siebie za taki obrót spraw. To zacznie powoli cię dobijać, aż w końcu staniesz się zwykłym śmietnikiem wyrzutów. (jeszcze jeden krok)
- Zmierzasz do czegoś konkretnego?
- Każdego dnia coraz bardziej będziesz się staczał. Patrzył na mnie spode łba i pluł sobie w twarz. Zapragniesz zapaść się pod ziemie, czując na sobie mój wzrok. Twoje życie dzień za dniem stawać się będzie piekłem, które sam sobie stworzysz. Staniesz się wrakiem człowieka. (kolejny krok)
- …
- Zaczniesz myśleć o śmierci. Boli ta myśl, prawda? Ale tak będzie. Jestem tego pewien. Jesteś słaby. Za słaby, aby przez to przejść. Za bardzo się zaangażowałeś. To jest teraz twój świat. Ja jestem twoim światem. (Wilson podnosi wzrok) Chciałbyś zaprzeczyć, ale nie potrafisz. Mimo to myślisz w tej chwili o odejściu. (następny krok powoduje, że stają twarzą w twarz)
- Eee…
- Ale tego nie zrobisz. Za bardzo mnie kochasz. Za bardzo nienawidzisz się za te myśl. Nie chcę, abyś mnie opuszczał, bo cię potrzebuję. A ty jesteś tego świadomy.
- Co powiedziałeś?
- Nie odchodź. (szeptem) Proszę…
- Ja… Ja… (palec na ustach Jamesa)
- Ci… Spokojnie.
- Przepraszam.
- Nie. To ja przepraszam.
- Ty? Za co?
- Za wczoraj. Za zawsze. Za wszystko. Ja wiem, ze nie da się tego ta po prostu zapomnieć, ale..
- Przestań! To naprawdę nie ma znaczenia, bo miałeś rację. Wszystko co powiedziałeś jest prawdą. Jestem idiotą.
- Owszem jesteś. Ale moim idiotą.
- To znaczy, ze mi wybaczasz? (wybuch śmiechu)
- Oczywiście głuptasie.
- Kocham cię.
- Yeah… Mam nadzieję, że się rozpakujesz.
- Oczywiście. Już…
- Ale nie teraz!
- Czemu? Chce z tym czekać.
- No to będziesz musiał. (zaciekawiony wzrok Wilsona) Mam dla ciebie niespodziankę.
- Niespodziankę? Ty? Ale…
- Cii… Daj mi rękę. No nie bój się. Nic ci nie zrobię.
- Okeyyy. I co teraz?
- Czy musisz zadawać tyle pytań?
- Poczuj się jak ja. (złowrogi wzrok House’a)
- Mam nadzieję, że ten dowód ci wystarczy.
- Czy to jest… obrączka?!
- Albo to, albo jubiler mnie okłamał.
- House, to jest… najwspanialszy dowód jaki mogłeś mi dać. (pocałunek)
- Hmm… To nie wszystko.
- Nie??
- Ślub odbędzie się kiedy tylko zechcesz.
- Że… Ślub? Ty mówisz poważnie?
- A wyglądam jakbym żartował?
- Nie wierzę!
- Ja też nie.
- Nigdy nie pomyłabym, że mogę być taki szczęśliwy.
- To znaczy, że się zgadzasz?
- Oczywiście! Kocham cię.
- Ja ciebie też. (pogrążyli się w pocałunku)

The end xD

czarodziejka

Klepię.
Obiecuję rozbudować wypowiedź, jak najszybciej, kiedy będę miała wystarczająco dużo czasu. ^.^

Jestem!

Agusss, było poważnie, potem weselej, tak słodko, z happyendem i zakładam, że tak miało być. Jeśli tak, to możesz być ze swojego dzieła zadowolona.
Łatwo czytać jest rzeczy lekkie, śmieszne, pełne fluffu. Z tymi poważniejszymi jest inaczej, przy nich potrzeba więcej uwagi, przemyślenia, skupienia, a mimo to to tę formę właśnie kocham. Ma w sobie jakąś taką magię.

Czasami krótki dialog mówi więcej niż cały fik. Pięknie, Agusss, pięknie. Zawarłaś to, co było do zawarcia. Smutno, ale słodko, przy końcówce, aż się cieplutko robi na serduszku. Taka odskocznia od codzienności, ucieczka do światka, gdzie wszystko kończy się dobrze i powrót, kolej rzeczy.

Świetnie pokazana historia, w której House'owi zależy, on się stara. Nadchodzi sytuacja, kiedy to właśnie on musi wziąć sprawy w swoje ręce, zadziałać i robi to. Z miłości.

Podobało mi się. Naprawdę. Przyjemne w odbiorze.

Niech Cię matka Wena nie opuszcza.

Ściskam,
Czarodziejka

Izoch

lisek

To sie nazywa liskowy refleks

Ale jestem

Wiesz, co myślę o Twoim pisaniu

Twoje teksty, aż ociekają Hilsonizmem, że tak powiem

A te ich rozmówki

Bardzo House'owe i bardzo Wilsonowe jeśli wiesz, co mam na myśli

Po prostu oddałaś te postacie w 200%

I gdybyś nie poszła na całość w końcówce

zakochałabym się w tej części

masz rację chyba najlepsza

Wiesz, że kocham friend Hilsona całym sercem, a co do "love" obawiam się, że jeszcze kilka takich kawałków, a mój opór z pewnością zostanie złamany

No, cholera podobało mi się

Wena i czasu, bo pisze zdecydowanie zbyt rzadko

Buziaki, ma Hilsonowa przyjaźni

Agusss

*siedzi i wpatruje się w komentarz czarodziejki*
No wiesz nie mam pojęcia co mogę napisać. Chyba jednak pisanie tekstów wychodzi mi lepiej niż komentarze

Owszem takie było założenie[końcowe, gdyż po drodze trochę kombinowałam]

Ale chwila... Czyli, że to nie był jednak fluff?

Chciałam właśnie dialog, który ma powiedzieć "coś" a nie na pisany bez sensu. Więc łechtasz moje ego

Miło mi, że się podobało

Ściskam