Król Ulicy

Katty B.

Kategoria: love

Zweryfikowane przez Autorkę.

A/N
Nie moje, czy ja wyglądam, jak David Shore? Zainspirowane faktem, że profesor od PO jest wg. plotek złem wcielonym, a tak naprawdę wygląda całkiem sympatycznie. XD

P.S. Nazwa zespołu zainspirowana czyimś autentycznym adresem mejlowym. Tak, coś takiego istnieje.

Dla Richie, w podzięce za wszystko, co robi by propagować the good ship Hilson. (To jest to dzieUko, moja droga. Moja pierwsza próba w Hilsonowym cracku, który na dodatek wyszedł slashem. Więc się ciesz. XD)

OSTRZEŻENIE: crack, slash (Kal, nie czytaj!)

Król Ulicy

Był piękny dzień. Odchowane w zoo ptaki ćwierkały wyuczone na pamięć trele, policjanci wlepiali mandaty biegnącym na złamanie karku do swoich zaparkowanych-a-nieopłaconych samochodów kierowcom, ratlerki podgryzały przechodniom kostki, a dzieci wesoło się bawiły. Tego pięknego, wiosennego dnia James Wilson powolnym krokiem szedł w dół Baker Street, do mieszkania swojego nie tylko najlepszego przyjaciela. W jednej ręce trzymał siatkę z zakupami – nie podejrzewał Gregory’ego House’a o przebłysk geniuszu i wypad do sklepu – w drugiej niezwykle pasjonująca książkę, którą wspomniany wyżej Gregory House wypożyczył z biblioteki miejskiej dobre sześć lat temu. I kiedy tak szedł spokojnie do mieszkania 221B, natknął się na grupkę dzieci, myszkującą dwa budynki wcześniej.
- To tam. – Wysoki rudzielec wskazał palcem mieszkanie House’a. Wilson momentalnie przystanął.
- On właśnie tam mieszka? – spytała z lekkim przerażeniem mała blondyneczka. Wilson udał, że wielce zainteresował go plakat reklamujący koncert grupy trash-metalowej „Tyłek Twojej Ciotki” – pretekst, by móc posłuchać rozmowy dzieci.
- Tak, Bridget – odparł rudzielec. – Dokładnie tam mieszka Postrach Princeton, Największy Świr New Jersey, Demoniczny Doktor House.
- Nie wierzę, że on jest taki zły – odparła rezolutnie wyglądająca Chinka, poprawiając okulary. – W końcu to lekarz. Wykształcony człowiek – dodała z naciskiem. Pozostałe dzieci wybuchły śmiechem.
- Jesteś tu nowa, Lin – powiedział wyglądający na najstarszego brunet, klepiąc Chinkę po ramieniu – dlatego wybaczamy ci tę niewiarę. Ale ten facet to prawdziwy wariat.
- Co on takiego zrobił?
- Prawie pokroił starszego brata Josha.
Rudzielec wyprostował się dumnie.
- Tak – potwierdził – on chciał pokroić Tima w plasterki.
Wilson parsknął śmiechem, ale szybko zamaskował go atakiem kaszlu. Doskonale pamiętał tę sprawę – House faktycznie zaproponował poćwiartowanie pacjenta. W ramach żartu, oczywiście. Stojące w zbitej grupce dzieci posłały mu karcące spojrzenie; onkolog przeniósł się więc na drugą stronę słupa z ogłoszeniami, gdzie zapatrzył się w informację o zaginionym kocie.
- Ale to nie wszystko – kontynuował brunet. – To nie jest nawet w połowie tak straszne, jak to, co stało się tu prawie dziesięć lat temu.
Wilson nadstawił uszu. Dzieciaki chyba nie mówiły o…
- Świr mieszkał tu ze swoją dziewczyną – zaczął opowieść brunet. – Przez parę lat, tak mówi moja siostra Gil. Podobno fajna z nich była para. Aż pewnego dnia Świr miał jakiś wypadek i wtedy zaczęli się kłócić. Kiedyś była wielka awantura, a następnego dnia samochodu jego dziewczyny, Stacy, już nie było.
- Co się stało? – spytała blondyneczka cienkim głosem.
- Zadźgał ją. – Blondyneczka zakryła usta dłońmi. – Ciało wywiózł gdzieś do lasu, a samochód utopił w rzece.
- I od tamtej pory żyje samotnie i popada w większy obłęd – dokończył Josh. Wilson stwierdził, że ma już dość. Ponownie ruszył w drogę do apartamentu 221B, tym razem z szerokim uśmiechem na twarzy. Naprawdę chciał zobaczyć minę House’a, gdy mu o tym opowie…

***

- Spotkałem twoich sąsiadów – oświadczył Wilson, wchodząc do mieszkania. Od razu poszedł do kuchni, gdzie rozpakował zakupy. Tradycyjnie, House nie ruszył się z kanapy.
- Naprawdę? – spytał znudzonym głosem diagnostyk. – To fascynujące…
- I usłyszałem bardzo ciekawą rozmowę…
- Czyżby pani Kellerbaum znowu narzekała, że gram na gitarze w środku dnia i że to powinno być karalne?
- Nie. – Wilson wrócił do salonu i usiadł na kanapie obok House’a. – W zasadzie, spotkałem twoich innych sąsiadów. Najstarszy miał ze dwanaście lat.
House przewrócił oczami w ramach komentarza. Wilson wyszczerzył zęby.
- Czy powinienem się ciebie bać? – spytał, gdy diagnostyk spróbował objąć go ramieniem. House spojrzał na niego zdziwiony.
- Niby dlaczego?
- Bo słyszałem, że ostatnią osobę, która z tobą mieszkała, zadźgałeś i zakopałeś w lesie.
House uniósł ze zdziwieniem brwi, po czym – ku wielkiemu zdziwieniu Wilsona – uśmiechnął się.
- To znaczy, że się świetnie dobraliśmy – oświadczył, zbliżając swoje usta do warg onkologa.
- Czemu?
- Bo moi mali, interesujący sąsiedzi mają też teorie na temat ciebie.
- Na przykład? – zdołał spytać Wilson w ukradzionej sekundzie między kolejnymi pocałunkami.
- Na przykład, że jesteś poszukiwanym psychopatą, który ukrywa się w moim domu – odparł nieco zduszonym głosem House. – I wierz mi, to najmilsza ze wszystkich rzeczy, które ci przypisują.
- Och – odparł Wilson. W sumie nie wiedział, czy dotyczyło to ostatniej wypowiedzi House’a czy faktu, że ręka diagnostyka właśnie sprawnym ruchem rozpinała jego koszulę. – Myślisz, że ile cukierków na Halloween przekonałoby twoich sąsiadów, że nie jesteśmy bardzo złymi ludźmi?
House zachichotał.
- Gdybyś kupił im te cukierki – wymamrotał, zsuwając koszulę z ramion onkologa – do końca życia nie spłaciłbyś kredytu za nie.
Wilson przymknął oczy i uśmiechnął się błogo. I nie było więcej rozmów w ten jakże piękny dzień.

KONIEC

Any

W jednej ręce trzymał siatkę z zakupami
Kochany Wilson, jak zawsze przewidujący

Dokładnie tam mieszka Postrach Princeton, Największy Świr New Jersey, Demoniczny Doktor House.
Lol xD
Nie wierzę, że on jest taki zły – odparła rezolutnie wyglądająca Chinka, poprawiając okulary. – W końcu to lekarz. Wykształcony człowiek – dodała z naciskiem.
Mądre dziecko ^^
Zadźgał ją. – Blondyneczka zakryła usta dłońmi. – Ciało wywiózł gdzieś do lasu, a samochód utopił w rzece.
No nie :smt040
I nie było więcej rozmów w ten jakże piękny dzień.
No i dobrze - po co tu gadać?

Katty, bardzo fajnie

)

Kasinka

Jak powiem że się popłakałam ze śmiechu... wystarczy? Pewnie nie, dlatego komentuję:

w drugiej niezwykle pasjonująca książkę, którą wspomniany wyżej Gregory House wypożyczył z biblioteki miejskiej dobre sześć lat temu
Tylko 6 lat? Ja mam książki z biblioteki, którą 8 lat temu zlikwidowano :smt005... Ale tak na temat: ciekawe co to za książka... mam parę tytułów na myśli, ale nie przytoczę, żeby nie gorszyć :smt003

„Tyłek Twojej Ciotki”
:smt005 :smt005 :smt005 Ciekawe, kto chodzi na ich koncerty.

- Co się stało?...
- Zadźgał ją.
Aż mi się zrobiło żal Stacy :smt005 . Przez chwilę. Chwileczkę. Bardzo króciutką. Potem nie wytrzymałam i spadłam z krzesła z e śmiechu :smt044

- Czyżby pani Kellerbaum znowu narzekała, że gram na gitarze w środku dnia i że to powinno być karalne?
Znowu niemieckie nazwisko :smt005 . Moim zdaniem, to jeszcze mu płacić powinni żeby grał.

- Na przykład, że jesteś poszukiwanym psychopatą, który ukrywa się w moim domu Wilson psychopata :smt042

Ogólnie powalające. Bardzo przyjemnie się czytało :smt003 Brawo Kat. Dalszej Weny życzę.

marengo

To forum wprawia mnie w coraz lepszy nastrój. Jeśli dalej będę się tyle śmiać, nabawię się zmarszczek... ech, w tak młodym wieku

W zasadzie wszystko mi się podoba, i ratlerek, i przebłysk (czy raczej jego brak) geniuszu House'a, i "Tyłek Twojej Ciotki", i te określenia House'a - psychopaty...

A House i Wilson są tacy słodcy

Poziomka

:smt005 Leżę i płaczę ze śmiechu ! :smt003 Mimo, że króciutkie to wspaniałe.

I te dzieciaczki opowiadające sobie niestworzone historie. ;D
Muszę przyznać, że to jeden z tych fików, który wydaje mi się bardzo realistyczny. Koło mnie też mieszkają takie dzieciaczki, które co rusz wymyślają coraz to nowsze historyjki, żeby straszyć się nawzajem. ;P
Strasznie mi się spodobało.

Dzięki Katty za tą porcję śmiechu.

motylek

Bo słyszałem, że ostatnią osobę, która z tobą mieszkała, zadźgałeś i zakopałeś w lesie.- jaki romantyczny

Sukebe

Ha! Świetny fik, nie moge przestać się śmiać :smt005

Richie117

Bruno

Jejku jak ja to lubię xD
brakowało mi tego całego Hilsonowstwa xD tych fików xD dlabli xD pocałunków xD i tym podobnych rzeczy xD świetneeeeee xD kocham Was za to, że piszecie takie cuda xD

ceone

haaha lekkie i zabawne ;>