Lacrima Heliandum [M]

Katty B.

Kategoria: friendship

Zweryfikowane przez Autorkę

A/N
Oglądanie powtórek powinno zostać zabronione. Double drabble, którego powstanie zawdzięcza się dwóm rzeczom: oglądaniu 5x01 z Mamuś oraz samotnemu katowaniu 3x25 GA. A, i depresyjnej muzyce w tle.

OSTRZEŻENIE: spojlery 5x01 i spojlerów dot. piątego sezonu, Hilson f-ship (slasherzy, w tym fiku nie ma NIC romantyczno-ckliwego, więc albo wyłączycie przewrażliwione sensory, albo zmykajcie), może lekkie OOC (choć, po 5x01, uważam, że House'a stać by było na coś takiego)

Lacrima Heliandum*

A może to coś, czym House zatrzyma Wilsona, będzie po prostu tak nadzwyczajne w swej zwyczajności?
(Mamuś, po obejrzeniu 5x01)

Sentyment. Właściwie tylko to zagnało go na dach szpitala o brzasku. Stał tam, wpatrzony w horyzont, wdychając zapach wczesnojesiennego powietrza. Lekki wiatr mierzwił jego włosy. Było tak cicho, że delikatny stukot laski poniósł się echem. Nawet nie obrócił głowy, by spojrzeć na stojącego za nim mężczyznę. Nie musiał.
- Przepraszam – powiedział powoli House. W jego głosie słychać było napięcie, jakby przymuszał się do powiedzenia czegoś, czego wcale nie chciał mówić. – Za szantaż, za nachodzenie, za śledzenie i za detektywa. Po prostu... Chciałem, żebyś został.
- Chciałeś.
- Tak. Chciałem. – Pauza. – Jesteś moim przyjacielem. Ale wiesz… Myślę, że gdybym cię kochał, uszanowałbym twoją decyzję. Gdybym cię naprawdę kochał, pozwoliłbym ci odejść. – Na pewno wyimaginowane pociągnięcie nosem. – Jesteś moim najlepszym przyjacielem, James. Kocham cię. I dlatego… Pozwalam ci odejść. – Kolejna przerwa. – Ja… Mam nadzieję, że znajdziesz to, czego szukasz.
Ponownie stukot laski, trzask otwieranych i zamykanych drzwi. I później… Nic. Na dachu znów było cicho. Nawet wiatr ustał. Wilson wciąż stał, wpatrując się w przestrzeń, kurczowo ściskając poręcz. W momencie, gdy słońce pojawiło się na widnokręgu, zaczęło padać. Westchnął, przymknął oczy i podniósł głowę. Ciężkie krople obmyły mu twarz. Uśmiechnął się powoli, jakby nieśmiało. Wreszcie znalazł to, czego szukał.

Powód, by zostać.

KONIEC

*łac. łzy Heliosa, łzy słońca (poetycka nazwa dla bursztynu - chyba wszyscy wiemy, jak to jest po angielsku)

Richie117

W zasadzie to jak zwykle się bałam czytać Twoją twórczość... Szczególnie po zapowiedziach angstowych fików...

Sensorów nie wyłączyłam, ale skoro już tu weszłam, to nie zamierzałam uciekać z podkulonym ogonem

Też wierzę, że House'a byłoby stać na coś takiego... Wierzę, że byłoby go stać na wszystko, żeby zatrzymać Wilsona... (I myślę, że najlepszym wyjściem byłoby ostateczne niewracanie to tego, co powiedział Wilson w 5x01

)

Piękna jest całość, a najpiękniejszy tytuł

Wpadłam gdzieś na drabbelka "Stars", w którym to House po 4x16 wybrał się nocą na dach - jednak tamten był wielce depresyjny i kończył się słowami "Chciałby wierzyć w spadające gwiazdy"...

Wreszcie znalazł to, czego szukał.
Powód, by zostać.
wspaniale

i oby stało się to jak najszybciej

chociaż tak po cichu myślę, że Wilson nie musiał szukać powodu, by zostać - wystarczy, żeby go dostrzegł, bo powód cały czas znajdował się w zasięgu jego ręki

(a kiedy już zlazł z tego dachu i odszukał House'a, to pewnie znalazł wolną chwilę, żeby podrążyć sprawę słowa na "k"

)

Karola

Wzruszylas mnie, nic wiecej nie napisze.

Katty B.

Dziękuję bardzo.

Drabble chętnie przeczytam, mogłabym linkę prosić?

marengo

Takie to... delikatne. Ładne. I śliczne zakończenie.
Słowa. Tak mało, a tak dużo. I nie trzeba fajerwerków, żeby pokazać, co się czuje. Wystarczy kilka szczerych zdań. I wtedy może wiadomość dotrze do adresata ;).

A wszystko, co złe, spłynęło z deszczem ;). Nowe słońce, nowy dzień, nowa historia ;).

Richie117

Katty, drabbelka wysłałam na PW, bo miałam go zapisanego w Notatniku, więc nie byłam w stanie znaleźć linka

Też bym chciała usłyszeć "Everybody Lies" z ust Wilsona, tylko czy w tym momencie to by było odpowiednie??? Chociaż pewnie House byłby taki szczęśliwy, że może nawet by się roześmiał

Przyjaciel, który jest gotów na wszelkie poświęcenia, to największe szczęście

Pewnie dlatego, że jest ich w realnym świecie tylu, co różowych jednorożców

Tylko w filmach i książkach co i rusz ktoś mówi "Twoje szczęście jest dla mnie najważniejsze, więc idź i powodzenia", a wtedy ta osoba decyduje się zostać i żyją długo i szczęśliwie (sama coś takiego napisałam dawnodawno temu

)
Nie wiem, czemu uczepiłam się tak tego "szukania", ale teraz nie mogę się powstrzymać przed napisaniem, że "czekał, aż House dostarczy mu dowodu..." - to chyba pozostałość czepialstwa związanego z korektą napisów

Wiedziałam, że to napiszesz - więc tylko prowokowałam

(Co nie zmienia faktu, że mój Wilson chciałby wyjaśnień

)

Pewnie, że się cieszę

Mam zdecydowanie dość angstów, czy raczej dedfików

Muszę się zabrać za dokończenie za Burmę tłumaczenia "Chids Play", bo to taki fluffowy angst, który wcale nie musi być slashem

Sukebe

Nie lubię i lubię miniaturki zarazem, gdyż po pierwsze: szybko się kończą a po drugie: szybko się kończą. No żartuję

Są świetne, gdyż wystarczy niewiele słów by przedstawić jasno (przeważnie) sytuację i emocje bohaterów. Nie wiem ile wynosi "przedział" słów w miniaturkach, ale świta mi że ok. 200 i to jest wspaniałe. Tak wspaniałe jak to co napisałaś. Podobało mi się, bardzo mi się podobało.

ceone

piękne zakończenie. ale jak dla mnie : BYŁO CKLIWE *haha* ;d

madziax

bardzo ładne.
takie skromne

w dorym tego słowa znaczeniu. (dobra, nieważne o co mi chodziło. Ważne że ja wiem.)
czyli że w końcu nie odszedł tak? ;]

Any

Sensory zostały całkowicie wyłączone.

Z czystym sumieniem mówię, że to przepiękna historia.
I zgadzam się z tymi, którzy twierdzą, że House'a stać by było na takie słowa.
Bo on kocha Wilsona. Kocha i w końcu właśnie dlatego pozwoli mu odejść.
Chyba dzięki temu fikowi wróciła moja pewność że ta przyjaźń przetrwa wszystko.
Albo mi się wydaje albo mówię bez ładu i składu,
w każdym razie - dzięki, Kat.

Pattyczak

Zgadzam się w pełni z Anyway. Tylko troszkę mi się wydaje, że Wilson za bardzo milczał. Jest przecież wielką gadułą

Bruno

Łajej xD świetne xD chociaż w sumie może taaakie sprawy Wilson woli przemilczeć. Szczególnie wylewnego House'a xD

Kasinka

Ostatnio jestem menda i nic nie komentuję, czas odrobić przynajmniej część zaległości

Takie krótkie, a ile w tym wyrazu. I treści. Piękne, poruszające i fajnie napisane. I krótkie, ale tutaj to zaleta

Bardzo fajnie wyszło.

Gora

Proste. I w tej prostocie takie prawdziwe. I piękne

Ja tam nie lubię angstów. Zawsze przywiązuje się do bohaterów i boli mnie jak cierpią.