Would you like... [2/2]

vicodin_addict

Kategoria: love

Zweryfikowane przez Richie117

Tak, wiem, jestem straszna. Zalewam Horum moim pisaniem, bo mój wen daje mi o wiele za dużo pomysłów niż jestem w stanie napisać. Nie skończyłam tych ostatnio zaczętych, a już wstawiam nowy. Mam nadzieję, że mi wybaczycie. I nie dajcie mi napisać nic nowego, dopóki nie skończę reszty. Damn. Nvm. Miłego czytania.

Part 1

- Czy ty nie potrafisz zapamiętać, że na lunch chodzimy razem?

House kuśtykał w stronę siedzącego pod oknem onkologa, co kilka kroków machając komuś laską przed oczami. Wilson wpatrywał się w niego z łyżką trzymaną na wysokości ust, nie bardzo wiedząc, jak zareagować.

- Szukam cię od godziny. Zajrzałem do każdego twojego pacjenta. A ty w najlepsze sobie siedzisz i jesz. Nie pomyślałeś, że ja też mogę być głodny?
- To dlaczego nic sobie nie kupiłeś?
- Bo zabrałeś portfel, idioto! Za co miałem sobie coś kupić?
- No tak, bo przecież nie nosisz swojego ... – uniósł brew, widząc, jak diagnosta sięga po pudełko z sałatką.
- House spojrzał na niego. Wilson wciąż udający poirytowanego, wstał i ruszył w stronę bufetu.
- Przynieś mi jeszcze chipsy – krzyknął za nim Greg.

- House! Gdzie ty idziesz? – Cuddy złapała go za ramię, gdy miał akurat wyjść ze szpitala.
- Za dziesięć minut kończę pracę, nie mogłabyś pozwolić mi po prostu wyjść?
- Nie widziałam cię w klinice od dwóch tygodni. Cameron przyniosła dziasiaj część dokumentacji, Chase i Foreman ...
- Znów wychodizli razem? Mówiłem, żeby się z tym kryli. – House uśmiechnął się łobuzersko.
- Nie, Chase i Foreman zastanawiają się, po co mają przychodzić do pracy. Cameron przynajmniej odpowiada na twoje maila ... A Wilson ...

House zatrzymał się. Cuddy spojrzała na niego z ciekawośćią. Jego reakcja na nazwisko onkologa ... to było co najmniej dziwne. Owszem, wiedziała, że są przyjaciółmi, ale House zareagował co najmniej, jakby go skrycie kochał.

- No co z tym Wilson’em?
- Z ... – Cuddy straciła na moment wątek. – Wilson? Tak, Wilson prosił, żebyś na niego chwilę zaczekał.
- Zaczekał? Przecież zanim pożegna się ze wszystkimi łysymi dzieciakami ...- diagnosta uniósł oczy w górę, po czym wyszedł ze szpitala i usiadł na motor. Nie odjechał jednak. Po chwili ze szpitala wyszedł Wilson. Rozejrzał się, po czym podszedł do przyjaciela.
- A jednak poczekałeś – powiedział.
- Cuddy naciskała. Chciałeś coś?
- Masz coś przeciwko, żeby pojechać moim samochodem?

House prześwietlił go niebieskimi oczami i łyknął tabletkę vicodin’u. Nie miał pojęcia, a co chodziło.

- Ja nie mam dzisiaj urodzin. – powiedział krótko.
- Wiem. – uciął Wilson i popchnął go w stronę drzwi pasażera.
- Więc o co ...
- Czy ty musisz zawsze wszystko wiedzieć? Po porstu mi raz zaufaj – uciął James i usiadł za kierownicą. House’owi nie pozostało nic innego, jak wsiąść do samochodu.

wuss_92

czyżby kolejny fick o tematyce romansu House/Wilson???;>
skrycie mam nadzieję że nie;)
początek świetny!

motylek

Nie pomyślałeś, że ja też mogę być głodny?- widze minę House'a jak wypowiada te zdanie. ciekawie się zaczyna

Any

Taaak! House kocha Wilsona, House kocha Wilsona! Pojadą teraz do Wilsona do domu i będzie era!!
Ale nie uprzedzajmy wydarzeń.
Czekam z niecierpliwością na ciąg dalszy.

vicodin_addict

ewciaiwo

ciekawie sie zaczyna

czeka na wiecej

Jarii007

Hah xD Dobreee

ceone

tak tak tak tak!

*_______________________*
romans.

Kuki

vicodin!

*składa pokłon*
Pięknie się zaczyna. Hałs rzeczywiście kocha Łilsona! *.* Cudnie.

czyżby kolejny fick o tematyce romansu House/Wilson???;>
skrycie mam nadzieję że nie;)
Whatta... ?! Toż to dział Hilson! Dominują romanse, i mają dominować, a co! >:3

Em.

Czy Wilson teraz wywiezie House'a do lasu i go zgwałci? Mam szczerą nadzieję, że TAK

. Niemniej będę zadowolona nawet jeśli Wilson go nie zgwałci

.

vicodin_addict

No i się doczekaliście. Druga (i ostatnia) częśc. Jeśli ktoś się nie zorientował/nie domyślił, to tytuł pochodzi z reklamy McDonald's. Tzn, nie do końca, ale inspiracją było "Would you like fries with that". Nie wiem, może to lame, ale mi się podoba xD Miłego czytania.

Inspiration and lyrics used: Hoobastank - The Reason.

Part 2.

Zatrzymali się przed domem onkologa. House sięgnął w stronę drzwi, chcąc wysiąśc. James położył swoją dłoń na jego, prosząc, aby diagnosta zaczekał w samochodzie.
- To potrwa tylko chwilkę - rzucił i poszedł do drzwi.
Greg patrzył, jak przyjaciel znika za w mieszkaniu. Zastanawiał się, co onkolog wymyślił. Po chwili zauważył go, z dużym koszem piknikowym i aparatem fotograficznym zawieszonym na szyi. Jego niebieskie oczy nabrały wyrazu zdumienia.
- Po co ci to? – zapytał, gdy Wilson ponownie znalazł się za kierownicą.
- Niespodzianka. – odparł tamten.
- Daj spokój, chciałbym wiedziec, gdzie chcesz mnie wywieźc.
- Nie bój się, krzywda ci się nie stanie.
- A jak wywieziesz mnie do lasu, wykorzystasz i zostawisz? – House udał przestraszonego.
- Jeśli tylko miałbyś na to ochotę ... oczywiście bez zostawiania cię. – spojrzeli na siebie i wybuchnęli śmiechem. House zorientował się, że uważa „propozycję Jimmy’ego za co najmniej interesującą.

Po paru godzinach jazdy, przyprawionej muzyką diagnosty i, od czasu do czasu, jego śpiewem, zatrzymali się w jakimś lesie. Młodszy lekarz wysiadł i ruszył przed siebie, po chwili jednak orientując się, że diagnosta nie idzie za nim. Zawrócił.

- Co jest? – zapytał. – Dlaczego nie wysiadasz?
- Bo zastanawiam się, co tutaj robimy.
- House ... zaraz ci wszystko wyjaśnie ... Chodź, proszę. – uśmiechnał się.
- Myślałem, że pojedziemy do mnie i napijemy się piwa. Obejrz...
- Mam piwo ze sobą. – przerwał onkolog. – Idziesz, czy mam je wypic sam?
- Żartujesz? Przecież ty masz prowadzic, jeśli myślisz, że to ja nas będę odwoził ... – wysiadł z samochodu i obaj poszli ścieżką w głąb lasu.

Siedzieli na kocu. Właściwie to James siedział, House leżał, z głową na kolanach Wilson’a. Śmiali się, żartowali, pili piwo. Greg włączył iPod’a. The Reason Hoobastank. Uśmiechając się lekko, zaczął śpiewac.

I've found a reason for me
To change who I used to be
A reason to start over new
and the reason is you

- I co, podoba ci się? – James wyjął mu słuchawki z uszu.a

House tylko się uśmiechnął. To wystarczyło, żeby Wilson wiedział, że House czuł się bardzo swobodnie, że udało mu się sprawic, że „ten egoistyczny dupek”, jak zwykli o nim mówic pacjenci, uśmiechał się. To był rzadkośc, House, zawsze poważny, uśmiechał się w naprawdę nielicznych momentach. Robił to naprawdę rzadko, jakby bał się okazywac uczucia, co nie dziwiło tych, którze go znali naprawdę dobrze.

- Wiesz, zawsze chciałem ci coś powiedziec. – zaczął młodszy mężczyzna..
- Co? – Greg oparł się na ramieniu, patrząc przyjacielowi w oczy, chociaż już wiedział, co może usłyszec.
- Ja ... może to dziwne, ale ja ...
- Wiem, Jimmy, już wiem. – nie dał mu skończyc. – Ja też.
- Ty ...?
- Tak. Chodź, jedziemy do mnie. Trzeba to uczcic. Masz ochotę na frytki i colę?

ceone

eee? zakciłam się trochę. nie wiem czy rozumiem ;p.

Poziomka

Jarii007

Haha xD O nie mogę

Padnę zaraz

Karola

Pisalam, ze swietne? Chyba nie

Any

Świetne ^^ Ale proponuję dopisanie epilogu, w którym opowiedziałabyś, co chłopcy robili w domu