Benefits [M]

Pietruszka

Pierwszy fik, gdy jeszcze nie za bardzo wie się, co się własciwie robi, a tytuł pożycza się od odcinka "How I Met Your Mother" (mimo, iż nie ma najmniejszego sensu, jeśli odcinka się nie oglądało!).

Weryfikacja dodana przez Kat.

Romans mija, kiedy zaczynasz dostrzegać wady.
Kiedy nie przesłania ci wszystkiego płaski brzuch, miękkie piersi, długie nogi. Kiedy głośne jęki rozkoszy przestają dawać taką frajdę jak na początku.
Kiedy zaczynasz dostrzegać jej długie palce u nóg, zmarszczki wokół oczu, wystający ząbek w trakcie uśmiechania się.

Kiedy nagle odkrywasz, że nie możesz zignorować jego wielkiej blizny na udzie, że ona tam jest, że boli, że zawsze będzie wam przeszkadzać. Kiedy w czasie przeczesywania włosów palcami zaczynasz wyczuwać przerzedzenie na czubku, chociaż wcześniej nie zwracałaś na nie uwagi. Kiedy przypominasz sobie, że ma już 50 lat i długa gra wstępna to raczej nie objaw dbania o ciebie, ale wieku.

Przyzwyczajenie zaczyna się, kiedy te rzeczy przestają cię obchodzić. Mimo długich palców u stóp możesz zrobić masaż nóg wymęczonych po całodziennym ganianiu na obcasach. Kiedy narzeka na swój wiek i na to, że niedługo będzie cała pomarszczona, ty bezczelnie stwierdzasz, że już jest.

Kiedy ignorujesz bliznę i nie obawiasz się schodzić z pieszczotami poniżej pasa, kiedy ustępujesz, żeby oszczędzić mu bólu.

A miłość zaczyna się w miejscu, gdzie chcesz, żeby się uśmiechała, chcesz znowu zobaczyć wcześniej wspomniany ząbek. Kiedy wszystkie jej wady robią się dla ciebie ważniejsze niż zalety (nie licząc figury), bo to właśnie one czynią ją tym, kim jest. Kiedy zaczynasz o niej myśleć i to wcale nie w erotyczny sposób.

Kiedy kupujesz mu prezent urodzinowy i po kilku samotnych nocach dochodzisz do wniosku, że nie umiesz zasnąć bez jego chrapania. Że masz ochotę po prostu z nim być. Dłużej niż przez pół godziny, w trakcie której oddajecie się cielesności. Kiedy przestajesz wspominać o byłych kochankach, żeby go nie ranić, mimo, iż masz wrażenie, że to i tak go nie obchodzi.

Wtedy właśnie, gdy zaczyna się miłość, oboje panikują i zrywają swój układ bez zobowiązań.

Sarusia

Poważnie to debiut?
Wobec tego gratulacje.

Fajnie się Ciebie czyta, lekki styl, błędów brak, treść ciekawa (acz strasznie krótka).

Z powodu braku dialogów i opisów sytuacji, ciężko było wprowadzić charakter bohaterów, a mimo to jedno zdanie mnie przekonało, że na pewno czytam o House'ie:

Scribo

Droga Pietruszko...

Zacznijmy od tego, że cieszę się, że dołączyłaś do grona fickopisarzy ^^

Gratuluję debiutu - chociaż ciężko mi uwierzć, że to debiut. Bardzo ładnie napisane. Stylistycznie wszystko jest w porządku, nie ma błędów - i dobrze, bo w tak krótkim ficku nie powinno ich być - chyba, że coś przeoczyłam. Czyta się lekko i szybko, bez zgrzytów - no, prawie. Ale o tym za chwilę.

Widać, że chcesz coś przekazać tym fickiem i nawet wiem co - scenariusz doskonale nam znany. I nic dziwnego, bo właściwie pisząc mamy dwa wybory - happy i unhappy end. Do autora należy decyzja. Ty zdecydowałas sie na ten drugi. To dobrze. Bo do tego ficka nie pasuje inny. Zakończenie smutne, ale odpowiednie. Dlaczego? Bo takie prawdziwe.

Teraz to, co nieprawidłowego rzuciło mi się w oczy. Cały tekst jest pisany w drugiej osobie. Ty. A potem ostatnia linijka - notabene finałowa i moja ulubiona - jest napisana w trzeciej osobie. Oni. Myślę, że zamiast "miłość, oboje panikują i zrywają swój" powinno być "miłość, oboje pakujecie się i zrywacie swój".

Oprócz tego jak dla mnie trochę przykrótkie

. No ale spójrzmy prawdzie w oczy - takie jest dobre. Gdyby jeszcze coś tu wcisnąć na siłę, straciłoby swój urok.

Pietruszka

martusia14

Jak dla mnie jak na debiut to wypadło rewelacyjnie:)
bardzo ale to bardzo mi się podobało taki fiki to miodzik na moje serduszko!
czekam na kolejny fik
pozdrawiam:)

amandi

jestem oczarowana

To naprawdę debiut? Jeśli tak, to albo wypracowany, albo masz naprawdę spory talent

- w każdym razie tekstem jestem zachwycona

Szkoda, że trochę przykrótki, ale jednocześnie wyważony. Każdym słowem wiedziałaś, co chcesz powiedzieć. Naprawdę dobrze. Kolejne etapy po zakochaniu: wyolbrzymienie wad ze zniechęceniem i nudą, przyzwyczajanie się, w którym ta osoba zaczyna nam być niby "obojętna", ale robimy większość rzeczy, by sprawić jej radość, oraz miłość - doskonałe połączenie, gdzie uświadamiamy sobie, że to ta druga osoba dopełnia nasze życie. I, że nie potrafimy dać się uwięzić w klatce. Odchodzimy.

Piękny, bardzo prawdziwy i życiowy tekst

. Z przyjemnością przeczytam kolejny

- pozdrawiam gorąco

Pietruszka

runiu

Chociaż strasznie krótka ta miniaturka, to bardzo mi się spodobała. Nie zmieniłabym w niej ani zdania. Tekst jest bardzo realistyczny, a zakończenie niestety takie jak w życiu.

House_addict

O tak rzeczywistość boli.
Oryginalny i bardzo ładny.

Madalen

malinkasa

piękne, artystko szeroko utalentowana!

nic nie zmieniaj. jest piękne takie jakie jest.
czekam jednak na coś z dialogami.

unblessed

Po dwóch miniaturkach dołączyłaś do Autorów, których twórczość trzyma mnie z dala od ustaw, na których wkucie zostało mi ledwie parę dni, i których nick na forum bez względu na porę powoduje kliknięcie mojej myszy. O tym ficku nie można powiedzieć, że jest świetny, bo to by była obraza. Jest prawdziwy. Dawno nie czytałam czegoś tak dobrego, tak trafnych wniosków przedstawionych tak adekwatnie w krótkim kawałku tekstu.
Padam i biję pokłony.
u.

Kasiek

Gratuluję świetnego debiutu. Naprawdę bardzo zgrabna miniaturka I idę szukać dalszych Twoich prac

sleeplessy

Tak, jasne, naprawdę. Życie jest niesprawiedliwe.

Hej! nie można mieć aż tylu talentów. Piszesz, tworzysz świetne grafiki. Co jeszcze? Grasz na pianinie, śpiewasz i tańczysz?

Na to powinien być jakiś limit. Najwyżej jeden talent na raz. A tak poważnie. Ten "pierwszy fik, gdy jeszcze nie za bardzo wie się, co się właściwie robi" To fik lepszy od wielu innych fików i, ośmielę się stwierdzić, taki, który zajmuje miejsce na podium, w mojej prywatnej liście ulubionych. A są tam takie, których autorzy stworzyli dziesiątki, jeżeli nie setki innych tekstów.
No cóż. Przeczytałam dwa, (i, powtórzę za poprzedniczką) idę szukać kolejnych Twego autorstwa.
P.S. Kasiek dzięki za wygrzebanie wspaniałych tekstów z odmętów forum. ;D

Pietruszka

HannahLove

Kobieto zabije cie za tą końcówkę! ;/ Ale i tak pięknie i przecudownie!
Lovely!!