Dach [M]

cuddles

Zweryfikowane przez Kamę

Aa, witam ponownie! Ukłony dla wszystkich tutaj obecnych

Postanowiłam znowu wyskoczyć z jakąś miniaturką, ponieważ są ferie, duzo wolnego czasu itd...

No, to proszę bardzo:

- HOUSE!- krzyk słychać było chyba w całym szpitalu. Poszukiwany osobnik skulił się na dźwięk swojego nazwiska i szybciej niż mogłoby to się wydawać możliwe podążył w stronę wind. Doskonale zdawał sobie sprawę, że jeśli sprawczyni hałasu dostrzeże go gdzieś pomiędzy ścianami budynku, gabinetami i plastikowymi krzesełkami, to będzie zgubiony. Teraz naprawdę żałował, że nie może biegać. Gdyby nie laska, dzielnie dotrzymująca mu towarzystwa, popędziłby w stronę schodów, wbiegł do góry z potem zatrzasnął z hukiem drzwi prowadzące na dach i nikt, absolutnie nikt by go nie znalazł. Niestety, powyższy plan był z góry spisany na niepowodzenie.
Jednak jakimś cudem udało mu się dopaść do przycisku, świecącego na ścianie. Zaczął go nerwowo naciskać, jakby to mogło przyspieszyć jadącą windę.
"Szybciej, szybciej, szybciej!"- popędzał ją w myślach. Wreszcie usłyszał charakterystyczny brzdęk, metalowe drzwi się rozsunęły a on praktycznie wpadł do środka. Szybko wcisnął guzik z cyferką 5, modląc się do swojego osobistego boga, żeby to wszystko przyspieszył.
Nagle, ku jego przerażeniu, zza zakrętu na korytarzu wypadła pani dziekan. Rozejrzała się szybko i dostrzegła go, wciśniętego w kąt windy.
- House! Ani mi się waż uciekać, tchórzu jeden!- wrzasnęła, pędząc w jego stronę. Metalowe drzwi zasuwały się wolno. Według niego- zdecydowanie ZA wolno. Jednak w ostatniej chwili, gdy pani administrator była mniej więcej metr od windy, dwie połówki drzwi złączyły się ze sobą i powoli ruszyli do góry. Gregory House, sprawca całego zamieszania, zdał sobie sprawę, że od dobrych kilkudziesięciu sekund wstrzymuje powietrze, więc wypuścił je ze świstem. Mało brakowało.
Może to rzeczywiście nie był najlepszy pomysł, żeby fałszować podpis jego przełożonej, Lisy Cuddy, na papierze zwalniającym go z pracy w przychodni na najbliższe pół roku, ale cóż innego mógł zrobić?! On po prostu nienawidził tych wszystkich idiotów, którzy przyłażą do szpitala z katarkiem i panikują, jakby mieli za minutę umierać na marmurowej posadzce. Leki dostaliby bez recepty w każdej aptece, zwykła aspiryna i byliby zdrowi. Ale nie. Oni muszą zabierać jego cenny czas, w czasie którego on mógłby uratować komuś życie. Mniejsza o to, że byłoby to w grze na Playstation, gdzie ratowałby swego bohatera przed terrorystami.
Winda zatrzymała się, a diagnosta pokuśtykał przed siebie. Pchnął drzwi z napisem "roof" i wyszedł na mroźne, grudniowe powietrze. Podszedł do drabinki, patrząc w dół na przejeżdżające samochody.
- Błąd, House. Zapominasz, że w odrużnieniu od Ciebie, ja mogę wbiegać po schodach- usłyszał za sobą. Odwrócił się i stanął oko w oko z Lisą Cuddy.
- Cuddy! Jak miło cię tutaj gościć. Czyżby mi się wydawało, czy twój dekolt staje się z dnia na dzień coraz większy? I co cię tu sprowadza?
- Odpuść sobie. Dobrze wiem, co zrobiłeś, ale na szczęście udało mi się to odkręcić. Za karę spędzisz w przychodni nie tylko tyle godzin, ile masz w grafiku, ale także wszystkie godziny Cameron, Chase'a i Foremana!
- Maaamo! Nie możesz mi tego zrobić!- zawył
- Owszem, mogę. I dobrze wiesz, że zrobie!
- Nie zrobisz. Jeśli każesz mi iść do przychodni to...- zamyślił się.
- To co mi zrobisz?
- To cię pocałuję- zdecydował nagle. Spojrzała na niego z ironicznym uśmieszkiem. Oparła ręce na biodrach.
- No to możesz mnie pocałować od razu, i tak te godziny w przychodni odpracujesz- powiedziała pewnym tonem. House wzruszył ramionami, podszedł do niej i delikatnie musnął jej usta swoimi. Po chwili odsunął się i spojrzał na nią z uśmiechem
- Nie zaczynaj wojny ze mną, bo i tak nie wygrasz. Żegnam- wyszedł, zostawiając osłupiałą Lisę na dachu. Właśnie zdała sobie sprawę z całej zaistniałej sytuacji.
"Niemożliwe. Ten nieczuły dupek właśnie mnie pocałował!"- popatryła w ślad za nim. "Jeśli tak mają kończyć się potyczki z nim, to ja nie mam nic przeciwko!"

The end... mi sie tak średnio podoba, ale to ja