I Wirus, II Cienie przeszłości [Z]

T.

Zweryfikowane przez Saph

Nowy tydzień zaczął się dla Housa tak jak zwykle –czyli nudno. Najpierw obudził go telefon. ‘Czy oni nigdy się nie nauczą, że w poniedziałek rano się śpi, a nie idzie do pracy?’ –myślał ignorując kolejne sygnały telefonu brzęczącego mu nad uchem. Leżał jeszcze jakiś czas w łóżku zastanawiając się nad tym, co powiedzieć Cuddy kiedy znowu będzie się czepiała, że przyszedł parę godzin później niż powinien. Był to już ich prywatny rytuał. W każdy poniedziałek wciskał jej jakąś niesamowitą historię, a ona robiła tą swoją groźną minę pod tytułem „Joanna d`Arc pod Orleanem”, choć dobrze wiedział, że w duchu się śmiała. Zawsze puszczała mu to płazem, a on uwielbiał te ich gierki i potyczki. ‘Jakże świat byłby nudny bez tego’ –pomyślał powoli zwlekając się z łóżka.

Kiedy dotarł w końcu do gabinetu, jego podwładni pili kawę prowadząc ożywioną rozmowę.
- Znowu się kłócicie o to z kim dzisiaj śpi Cameron? Może rzućcie monetą? –uwielbiał obserwować ta mieszaninę konsternacji i zdziwienia na ich twarzach, kiedy rzucał w ich stronę tego typu zaczepki. Nigdy nie mógł sobie tego odmówić.
- Jesteś w końcu – zauważył Chase kładąc akcent na słowo w „końcu”.
- Jakby to był konkurs na spostrzegawczość dostałbyś jeden punkt! Brawo! Mamy jakiś przypadek?
- Nie –poinformowała Cameron –ale właśnie dyskutujemy o…
- Świetnie –przerwał jej w pół zdania diagnosta -Chase idzie po kawę, włamywacz idzie zwędzić cos do żarcia, a Cameron uzupełni dokumentacje…cos pominąłem?
- Jesteśmy Twoimi lokajami? –ze zwątpieniem w głosie zapytał Foreman.
- Właśnie podsunąłeś mi pomysł, od jutra będziecie chodzić w liberii… Cameron może bez…-mówiąc to puścił do nich oczko i zatrzasnął drzwi do swojego gabinetu.
‘Czas na relaks’ –pomyślał.

Oglądanie kolejnego odcinka General Hospital przerwał mu dźwięk pagera. Już drugi raz dzisiaj ktoś chciał go bardzo zdenerwować. Spojrzał na wyświetlacz i uśmiechnął się.
‘Przyjdź do gabinetu. Cuddy’ –przeczytał. Wyłączył przenośny telewizorek i ruszył do wyjścia. W tej rzadkiej chwili lubił poniedziałki.

Wchodząc do jej biura, kończył w myślach układać historię o złym Wilsonie, który zmusił go do przyjechania do niego w środku nocy i wysłuchania narzekań na niesprawiedliwy system alimentacyjny panujący w stanie New Jersey, kiedy przeżył pierwsze zdziwienie –Cuddy nie była sama. Na kanapie siedział kobieta, w wieku zbliżonym do wieku administratorki, całkiem ładna, ale nie tak ładna jak Lisa –szybko ocenił House.
-House, to jest Eve, moja przyjaciółka, Eve to jest Greg House –Cuddy dokonała szybkiej prezentacji.
- Wezwałaś mnie tu, żeby przedstawić mi swoja przyjaciółkę? Mam jej zaproponować randkę? –Greg był troszkę zły, że ktoś ośmielił się zakłócić ich rytuał.
- House, mógłbyś chociaż udawać, że jesteś normalny?
- Trójkącik? –diagnosta najwyraźniej nie zamierzał stwarzać pozorów.
- Mówiłaś, że on jest trochę dziwny, ale on wygląda na świra –niespodziewanie do rozmowy wtrąciła się Eve.
- No dobra może jest trochę ….hmmm…inny…ale jest najlepszym lekarzem jakiego mamy –Cuddy broniła swojego diagnosty.
- Hej! Ja tu jeszcze jestem! –odezwał się House –poczekajcie z tymi komplementami chociaż do momentu jak wyjdę. No dobra, Cuddy, czego ode mnie chcesz tym razem, poza moim boskim ciałem oczywiście.
- Eve, mieszka u mnie od dwóch dni, zatrzymała się w New Jersey, zanim wróci do Afryki. Jest zawodowym fotografem. Pracuje dla National Geographic. Dziś w nocy źle się czuła. Ma gorączkę, bóle mięśni i stawów. Podejrzewam grypę…ale chce żebyś na to spojrzał…
- Wezwałaś mnie, żebym zdiagnozował grypę? House nie mógł uwierzyć w taką „zniewagę”. - To prawda, że jesteś lekarzem kategorii B, ale z grypą to chyba dasz sobie radę? –ironizował.
- Tydzień w klinice –wypowiedziała trzy słowa niczym magiczne zaklęcie.
House przewrócił oczami z rezygnacją. Użyła mocnych argumentów.
- Proszę się położyć –powiedział do Eve zdejmując z szyi Cuddy stetoskop.
- Dzięki House –odezwała się administratorka.
- Oddasz w naturze –rzucił w jej stronę uśmiechając się szelmowsko.

Poświecił w oczy latarką. Zmierzył temperaturę. Z niepokojem patrzył na termometr. Przyłożył jej stetoskop do klatki i słuchał.
- Proszę się rozebrać –zakomenderował.
Eve posłusznie zdjęła bluzkę i czekała.
- Spodnie też.
- House, to chyba nie jest konieczne…-przerwała Cuddy
- Ściągaj spodnie –jego głos był śmiertelnie poważny i nie znoszący sprzeciwu.
Oglądał jej skórę centymetr po centymetrze bardzo uważnie.
- Gdzie pani była?
- W Afryce, wróciłam trzy dni temu –odparła Eve.
- Gdzie dokładnie? –dopytywał House.
- W Zairze, robiliśmy tam zdjęcia takiemu plemieniu…
House już nie słuchał tylko szedł w stronę telefonu. Podniósł słuchawkę i wystukał numer.
- Dr. House z tej strony, dzwonie z Princeton-Plainsboro Teaching Hospital, mamy tu najprawdopodobniej przypadek gorączki krwotocznej, tak ebola…tak wiem jak to brzmi…nie…nie żartuję. Potrzebna nam ścisła kwarantanna.

Gatha

wow, dobrze się zaczyna!

tylko nie zarażaj Cuddy, żeby House ją ratował...lepiej House'a żeby Cuddy ratowała

to się rzadziej w fikach zdarza

a tak na serio, to bardzo, bardzo mi się podoba i nie mogę się doczekać kontynuacji!

Ladybird

No w końcu się doczekałam

początek świetny

zamkniesz wszystkich w szpitalu na kwarantanne?

cwankiara

freelance

Robi się interesująco...

joasui

Fik wpisany na listę do śledzenia na bieżąco

. Czekam na ciąg dalszy

jeanne

- House, mógłbyś chociaż udawać, że jesteś normalny?
To tak jakby poprosić kota, żeby przestał jeść mięso :smt005
czego ode mnie chcesz tym razem, poza moim boskim ciałem oczywiście.
- Oddasz w naturze –rzucił w jej stronę uśmiechając się szelmowsko.
Ależ on ma poczucie własnej wartości xD
Potrzebna nam ścisła kwarantanna.
A po tym zdaniu roztoczyła się przede mną piękna wizja w jaki sposób Cuddy z Housem będą zapełniać wolny czas :smt005
Czekam na dalej xD Uprzejmie uprasza się o nie wysyłanie na tamten świat bohaterów :smt003

lisa

łoooooooooooooooo juz początek sprawia że ten fik będzie w ścisłej czołówce dla mnie

kremówka

nooooo...

bardzo mi się podoba, a rzadko się zdarza, żeby mnie porwał już pierwszy odcinek...

Cave

kwarantanna?? House i Cuddy i KWARANTANNA !! hahah:P bedzie dobre ;]

judyth1

Oj będzie się działo

Hilda

Zaczyna się interesująco. Miejmy nadzieje że House i Cuddy zamkną w jednej izolatce.

ewel

ciekawy przypadek

nowa "perełka" na huddzinowym rynku

czekam na rozwój wydarzeń. z niecierpliwością

madlen

haha no moja wyobraźnia już pracuje na najwyższych obrotach! :smt066 zapowiada się bardzooo interesująco . Czekam na ciąg dalszy

Mrs.Lovett

Super fic... interesujący jak cholera, nie mogę się doczekaj dalszej części :smt050

T.

Kiedy odłożył słuchawkę obydwie kobiety wpatrywały się w niego jakby zobaczyły co najmniej kolejne wcielenie Buddy. ‘Może jednak nie będzie tak nudno’ –pomyślał.
- House…powiedz, że żartujesz…-głos Cuddy drżał.
- A wyglądam? Mówię całkiem poważnie. Mamy tu całkiem ciekawy, niezwykle rzadki w tych stronach przypadek wirusa eboli. Twoja przyjaciółka przywlokła go z Afryki. Ciekawe z iloma czarnoskórymi dzikusami spała, wbrew pozorom wcale nie jest tak łatwo się zarazić w kontakcie bezpośrednim zdrowej, białej kobiecie.
Eve zbladła.
- Ja…ja nie wiedziałam…-wyszeptała przerażona.
- Ta jasne…-drwił House- słyszę to 10 razy na dzień w klinice. Tylko że tam zazwyczaj kończy się to na paru krostach na dupie, a nie na epidemii eboli w New Jersey…
Cuddy w końcu zdołała się otrząsnąć się z pierwszego szoku. Zmysł administratorki zaczął pracować na pełnych obrotach.
- Trzeba zorganizować kwarantannę. Nikt nie może wyjść ze szpitala. House, co proponujesz?
- Trzeba wyznaczyć 3 sektory. Jeden dla ludzi którzy mogli się zarazić. Drugi dla osób, które miały bezpośredni kontakt i trzeci dla nas… -House zachowywał się jakby miał do czynienia z zapobieganiem epidemii na codzien.
- Jak to? Dla nas? Ja zostanę z Eve. Ty musisz wyjść. –słowa Housa wzbudziły nagły niepokój –nie byłeś z nią tyle co ja. Nie jesteś, aż tak zagrożony.
- Miło mi że tak bardzo dbasz o mój tyłek, ale chyba jednego nie bierzesz pod uwagę. Z całym szacunkiem do Twoich medycznych umiejętności, ale ja wątpię czy dasz sobie rade sama. Trzeba zrobić badania…kiedy ostatnio robiłaś biopsje skóry?
- Będziesz mi mówił co mam robić, dam sobie radę! Skąd w tobie nagle taka chęć samoposwięcenia? –spytała podejrzliwie.
- Czy myślisz, że dobrowolnie odpuszczę taki przypadek? Chyba żartujesz. To może być jedyna taka okazja! –House szybko pozbawił ja złudzeń.
- jesteś kompletnie stuknięty! Będziesz się tak narazał, przez swoja ciekawośc? House, to już nie jest przypadek. Tu chodzi o życie!
- na cos trzeba zejść – powiedział cicho.
Cuddy patrzyła na niego z prosbą w oczach. Jakaś cząstka niej błagała żeby z nią został, inna chciała go chronić za wszelką cenę.
- Kapitan, schodzi z pokładu ostatni. Nie zostawię Cie –powiedział patrząc jej w oczy.
Cuddy była zaskoczona. Nie wiedziała jak ma odbierać te słowa.
- Zapominasz, że to ja jestem kapitanem –wykrztusiła w końcu.
- Każdy ma prawo do swoich marzeń…- powiedział uśmiechając się bezczelnie. Podał jej telefon.
- Pani administrator, dzwoń i wydaj zarządzenia.
Cuddy wzięła posłusznie telefon z jego reki.

W szpitalu co chwilę dzwonił telefon. Każdy z oddziałów dostał oddzielne wytyczne i dyrektywy. Personel zwijała się jak w ukropie organizując sale, pomieszczenia przejściowe i izolatki. W wkrótce w szpitalu pojawiły się również lekarze federalnej służby sanitarnej, odcinając placówkę od świata. Nerwowa atmosfera wywołana niepewnością i strachem rozprzestrzeniała się po szpitalnych korytarzach lotem błyskawicy. Nad Princeton Plainsboro Teaching Hospital zawisły ciemne chmury.

madlen

lisa

juz uwielbiam Twojego fika :smt003

Cuddy i House razem w izolatce - czego chciec więcej :smt003

judyth1

Genialny, typowo Hausowski tekścior, umiesz się wczuć

- Każdy ma prawo do swoich marzeń…- powiedział uśmiechając się bezczelnie.

Gatha

uwielbiam ten fragment:
- Kapitan, schodzi z pokładu ostatni. Nie zostawię Cie –powiedział patrząc jej w oczy.
Cuddy była zaskoczona. Nie wiedziała jak ma odbierać te słowa.
- Zapominasz, że to ja jestem kapitanem –wykrztusiła w końcu.
- Każdy ma prawo do swoich marzeń…- powiedział uśmiechając się bezczelnie. Podał jej telefon.

cały fik zapowiada się świetnie. już nie mogę doczekać się dalszej części

a tak przy okazji, kiedy można się jej spodziewać?

eye_roller

nooo- nareszcie trochę epidemicznej akcji. podoba mi się taki pomysł

zawsze można to jakos fajnie dalej pociągnąć.
aluzja ze statkiem-

ceone

świetny pomysł. czekam na jeszcze ;p. zapowiada się baaaardzo baaaardz ciekawie.

jeanne

- Czy myślisz, że dobrowolnie odpuszczę taki przypadek? Chyba żartujesz. To może być jedyna taka okazja! –House szybko pozbawił ja złudzeń.
- jesteś kompletnie stuknięty! Będziesz się tak narazał, przez swoja ciekawośc? House, to już nie jest przypadek. Tu chodzi o życie!
- na cos trzeba zejść – powiedział cicho.
Czy jeśli powiem, że śmiałam się po tym fragmencie jak głupia, będzie to stosowne? :smt003
zaczyna byc coraz ciekawiej xD
Chcę dalej!

Cave

- Trzeba wyznaczyć 3 sektory. Jeden dla ludzi którzy mogli się zarazić. Drugi dla osób, które miały bezpośredni kontakt i trzeci dla nas… -House zachowywał się jakby miał do czynienia z zapobieganiem epidemii na codzien.

myslalam ze dla house chodzi o 3 dla nich dwojga

byloby goraco

kremówka

Też na początku myślałam, że chodzi o sektor tylko dla House'a i Cuddy

Strasznie mi się podoba, dialogi bardzo House'owe a akcja rozwija się w kierunku, gdzie jedynym rozwiązaniem jest Huddy...

czekam na więcej