Już nigdy... [M]

Martuss

Zweryfikowane przez Kamę

pannaX

Kolejna wariacja na temat śmierci Grega, oczami Cuddy.

Piękne i wzruszające uczucia Lisy

A tak bardzo chciałaby usłyszeć coś z jego ust, nawet obraźliwego przy całym personelu PPTH, spojrzeć w jego niebieskie oczy, zaganiać do pracy w przychodni, czy mimo zagrożenia zgadzać się na ryzykowne leczenie jego pacjentów… już nigdy nie będzie miała takiej możliwości….

Smutne i takie melancholijne...

Schevo

Okay, oto ja i mój niezbyt inteligentny komentarz

Podobało mi się - zwłaszcza dlatego, że lubię smutne opowiadania

Przesłałam Ci parę moich uwag na PW, a poza nimi naprawdę nie ma do czego się przyczepić.
Piękne, smutne i melancholijne...
Aż kurczę nie wiem co powiedzieć - co ostatnio zdarza się coraz częściej.

Podoba mi się

Pozdrawiam

I życzę wiele wenów, które wspomogą w tworzeniu cudeniek

I czekam na jakieś kolejne dzieło

jeanne

Hania

smutne,ale bardzo mi się podobało.(;

nana

Piękne...
Nie wiem jak inaczej to określić. Mój słownik okazał się za mały

Naprawdę śliczne

Ej... chyba będę potrzebować chusteczek

Martuss

Dziękuje

Naprawdę nie wiecie jak się ciesze że się wam choć trochę podoba

Jeanne napisała:

madziax

Martuss, podziękuj Impulsowi. bardzo fajne

Ostatkiem sił przed ostatecznym zamknięciem oczu, szepcze jakby do siebie „kocham cię Greg”…

DisturbiA

O rany! Aż mnie wgniotło w fotel przed komputerem, gdy to czytałam! Jak ja kocham takie fiki! Takie przeraźliwie smutne! I jestem Ci ogromnie wdzięczna Martuss , że napisałaś to opowiadanie! Jejku. Aż zabrakło mi słów. Cudne, cudniaste! A ja, zamiast płakać, to się cieszę. Jakoś tak mam, że uwielbiam takie smutne opowiadania. Uhh... Co ja jeszcze mogę powiedzieć? Mogę tylko powtarzać jak bardzo mi się podobało

Pozdrawiam,
Dis.

minnie

Łoł...
Aż mi szczęka do podłogi opadła

Jestem pod wrażeniem, niby takie krótkie, o śmierci, ale niesamowite i śliczne

Pisz więcej i Wena życzę

Holiday

ech widzę że listopad nastraja do tragicznych fików

amandi

Teraz to mi się zebrało na płacz... Cuddy tak bardzo chciała się z nim połączyć... i to poczucie winy...

... a na dodatek ten cień... Kurczę, żeś on nie mógł patrzeć na drogę

. Cieszę się, że wrzuciłaś to opowiadanie

... smutne, ale dobre

runiu

Smutne, ale piękne. Bardzo mi się podobało, zwłaszcza ostatni akapit.

Mam nadzieję, że jeszcze coś napiszesz.

lizbona

Szkoda, że nie lubię smutnych historii i już

Ale muszę powiedzieć, że chwyta za serducho i pięknie napisane....

Sapphire

"Przewraca go w palcach i myśli. Po dłuższej chwili jest już w łazience. Nad umywalką. Stoi i przełyka głośno ślinę. I dzieje się najgorsze. Podcina sobie żyły. Ostatkiem sił przed ostatecznym zamknięciem oczu, szepcze jakby do siebie „kocham cię Greg”…"
rozwaliłeś mnie... pięknie, znowu miałam łzy w oczach...

lisa

o kurde... piękne!

Cave

zdecydowanie jest to dzielo.. piekne dzielo:)

rocket queen

Twój tekst zrobił na mnie niesamowite wrażenie! Naprawdę świetnie oddałaś rozpacz i tragizm cierpiącej kobiety, nie mogącej poradzić sobie z niespodziewaną stratą; nie godzącej się na samotność. Chylę czoła!

sylrich05 · Wysłany: Sob 13:30, 20 Mar 2010 Temat postu:

smutne ale piękne. ; (

Aleksandra · Wysłany: Sob 13:59, 20 Mar 2010 Temat postu:

Doprowadziłaś mnie do łez

Piękny fik, na prawdę. Uwielbiam smutne historie.

Pozdrawiam cieplutko.

Gorzata · Wysłany: Sob 14:34, 20 Mar 2010 Temat postu:

piękne!
chociaż smutne, bardzo mi się podobało!
świetnie piszesz!