Niezapomniane [M]

Pietruszka

Zweryfikowane przez autorkę.

Pamiętał, jak wyglądało to wszystko po wyrzuceniu go ze studiów: zaliczanie jednej dziewczyny za drugą, stawanie się szkolną legendą, podziw rówieśników z niezaprzeczalną nutą obrzydzenia.
Z jego rachunków wynikało, iż w trakcie zdawania egzaminów w Michigan przespał się z największą ilością dziewczyn w swoim życiu. Nie pamiętał ich twarzy, nazwisk, historii życiowych, sposobów, którymi zaciągał je do łóżka. Od czasu do czasu zdarzało mu się zapamiętywać tylko jakieś wyjątkowo giętkie ciało albo niesforną miseczkę DD.
Lisa Cuddy stanowiła jeden z jego celów. Mimo, iż była od niego znacznie młodsza, wiedział, że była puszczalska, więc na seks namawiał ją łatwo, prozaicznie, konkretnie, bez nuty tajemniczości czy romantyzmu.
Ona jednak nic sobie z tego nie robiła i bynajmniej nie zamierzała się z nim angażować w żadne aktywności pozalekcyjne. Zarazem też nigdy nie wpadała w złość i cały czas miała do niego zaskakującą cierpliwość.
Ze względu na to ich kontakty zaczęły przypominać coś na kształt przyjaźni: dziwnej, nieopartej na żadnych sensownych podstawach, pełnej dwuznacznych komentarzy. Zdystansowanej, bez dzielenia się uczuciami.

Tamten wieczór pamiętał najlepiej, chociaż potem nie zamienił z nią ani jednego słowa. Cuddy zniknęła z jakiejś imprezy (nie wątpił, że po rozstaniu z jednym ze swoich jednotygodniowych chłopaków) i przed wszystkimi zasłoniła się książkami. Było to do niej podobne, więc nikt z jej koleżanek ani adoratorów nie widział, że jest w rozsypce.
Bo to z kolei było do niej niepodobne.

Potrafiła dobrze grać, ale nie przed nim.
To była jedyna rozmowa, którą odbył z nią bez podtekstów i namawiania do zrzucenia ciuchów, jedyna, w której naprawdę poczuł, że coś ich łączy i chce jej pomóc.
Rozmowę tę Lisa szybko ucięła pocałunkiem - nie dzikim i namiętnym, ale najzwyklejszym w świecie. Wywołał jednak reakcję łańcuchową w postaci rzuconych na podłogę ubrań, dużej ilości westchnień i jęków, pieszczot jej najwrażliwszych miejsc i w końcu - obustronnego orgazmu.
Była wtedy mniej atrakcyjna niż w wieku średnim - miała szopę kręconych włosów i masywne brwi, jej biust ciągle rósł, a ona sama jeszcze nie do końca opanowała chodzenie na obcasach - ale nie zapamiętał jej ze względu na ciało.
No, nie licząc tyłka.

Przywykł do tego, że po seksie dziewczyny robiły się nachalne, chciały od niego związków, małżeństwa w Vegas albo chociaż powtórki. Lisa Cuddy po krótkim odpoczynku po prostu wstała, ubrała się i mu podziękowała, dodając tylko, że naprawdę tego potrzebowała.
Właśnie z tego powodu miał jej już nigdy nie zapomnieć.

Za betę dziękuję Erato

Scribo

Mam ze sobą taki problem - moim pierwszym forum było Mirriel, a tam komentarze są... cóz, powiedzmy tak: długie, wyczerpujące, wyciskające z tekstu co się da. I ostre, bardzo ostre. A moim problemem jest to, że zostało mi coś z tego forum. Kiedy komentuję, muszę komentować długo. Niekoniecznie ostro, ale na pewno wyczerpująco. Więc kiedy nie wiem co mam napisać - tak jak teraz - po porstu trzymam się utarteo schematu: robieram tekst na czynniki pierwsze.

Takich banałów jak to, że mi się podobało już chyba pisać nie muszę, prawda? To wiesz. Skupmy się na reszcie. Aha i dodam jeszcze - styl jak zawsze swietny

Studia Grega - dokładnie takie, jakie wszyscy sobie zawsze wyobrażali. Cuddy - już niekoniecznie. Inna forma przedstawienia jej... Dobrze. To mi się podoba. Tak samo jak jej sposób odpowiedzi na zaczepki Grega.

No i ta ich przyjaźń, która przetrwała do teraźniejsosci w prawie nie zmienionej formie. Mówię praiwe bo potem wszystkie te komentarze, zaczepki etc. już miały odniesienie do rzeczywistości... Tu wyłapałam bła - a przynajmniej tak mi się wydaje, bo może być tak, że to ja czegoś nie zrozumiałam:

Pietruszka

Błąd poprawiłąm, i bardzo cię dziękuję, Scribo! Zupełnie go nie zauważyłam

House_addict

Pietruszko, przeczytałam ten fick już dawno, ale z jakiegoś powodu go nie skomentowałam.
Pewnie dlatego, że nie chciałam się powtarzać. czyt. Ta laska pisze za ładnie i jej nie lubię, bo mi robi konkurencję.

Pyszna miniaturka. Mniam.

A ja i tak wolę Cuddy niewyżytą.

H_a

Repika

Nie wyobrażam sobie Cuddy która się puszcza. Po za tym, jeżeli była brzydka to jak mogła mieć AŻ takie powodzenie?

Pietruszka

Nie była brzydka. Tylko

Koszałek

Ten tekst, nie jest, dla mnie tekstem, jako takim, tylko obrazem, kompozycją. Głównie dlatego, ze najbardziej adekwatnym słowem do Twojego ficka jest kreska. Masz fajną kreskę. Nie mówię styl, bo wydaje mi się, że styl w innych twoich tekstach jest bardziej delikatny, zamglony i kobiecy. Tu nadałaś słowom mocniejszego brzmienia. Więc; masz świetną kreskę.

Ja sobie Twoją Cuddy bardzo dobrze wyobrażam. I naprawdę podoba mi się, że jeszcze Lisa nie jest idealna. A przynajmniej tak idealna, jak 20 lat później w serii.
Ma niewyregulowane brwi, łamie obcasy i męskie serca. I bardzo niedelikatnie wypróbowuje świat. Dużo tańczy, biega po imprezach. Dużo się uczy. A House wodzi za nos. Niezwykle prawdopodobna młoda Lisa Cuddy. Bardzo mi się podoba

dr. paula

Heh no więc przeczytałam dopiero co, Twój fik. Co do wyobrażenia Grega i Lisę ze studiów, mam takie samo zdanie jak Scribo Tzn. House sobie wyobrażałam właśnie coś w ten deseń, natomiast Cuddy... Hmm.. Raczej moje wyobrażenie o niej to fakt - atrakcyjność, ale taka dziewczyna z ,,dobrego domu" no i lubiąca się uczyć.
Ale mam komentowqć fik, a nie wypowiadsać się na temat wyobrażania Cuddy ze studiów...

No więc co do fiku to bardzo spodobała mi się w nim jego oryginalność i inne spojrzenie na relacje Cuddy-House. Niby zwykłe zaliczenie jej przez House'a, ale ... nie zwykłe

I to ostatnie zdanie, takie pasujące do House'a, który nie zwraca większej uwagi na takie zwykłe zachowania czy rzeczy tylko na takie no... normalne inaczej

Pozdrawiam !

runiu

Bardzo dobra miniaturka. House standardowy, taki jak w innych fikach, ale to też zaleta, bo przecież tak go sobie wyobrażamy. Mocna Cuddy. Nie piękna i idealna jak 20 lat później, określana przez innych puszczalską, co jak sama podkreśliłaś nie oznacza, że taką była. Po prostu biorąca od życia, co się da. Przy czym nie zapomniałaś nawet wspomnieć o książkach (bo za nic dobrych wyników przecież nie miała). W sumie nie wiadomo, czy gdyby o młodej Cuddy ktoś wspomniał w serialu, to nie byłaby taka jak Twoja. Myślę, że mogłaby być podobna.
Krótki tekst, a tak dużo w nim zmieściłaś. Gratulacje.

Katty B.

Dobre. Wzięłaś na tapetę łatanie dziur w kanonie, co zawsze wywołuje uśmiech na mojej twarzy.

Bardzo podobają mi się Twoje kreacje bohaterów. Są prawdziwe, widać w nich cechy późniejszych Cuddy i House'a, a jednak są inni - młodsi, świeżsi, odważniejsi. Ciekawie pokazałaś początki ich znajomości i zaserwowałaś najlepsze podsumowanie tego związku, jakie ostatnio czytałam:

HuddyFan

OŁGasz!!
Jeszcze w życiu nie czułam tyle różnych emocji gdy czytałam miniaturkę!!!
Na początku było miło, opowiadanie o ich życiu na studiach i takie tam.

Później przeszły mnie dreszcze, nie muszę chyba mówić w którym momencie

A POTEM jak opisywałaś Lisę to mi się nie dobrze zrobiło

Nie to żeby było aż tak straszne, ale samo wyobrażenie jej sobie w sposób który ją opisałaś przywołał u mnie niechcianą reakcję.
WieRZ lub nie, ale bardzo mi się podobało

Uczucia wymienione wyżej tylko potwierdzają, że oddałaś fik w brawurowym wydaniu!!!
Pozdrawiam i ściskam

Zmieszana,
Huddyfan

/literówka, Kat.

Pietruszka

dr. paula -> Każdy inaczej widzi bohaterów, ja Cuddy widzę dokładnie tak - mądrą, z dobrego domu, ale nie bojącą się korzystać z życia

runiu -> dziękuję!

Jak widać, największą kontrowersją ficka jest Cuddy

Katty B. -> wydrukuję sobie może dyplom za najlepsze podsumowanie, czy coś

I ponownie, strasznie mi się podobają twoje rozmyślania na temat ficka. I cieszę się, jak odebrałaś zabieg odmładzania

HuddyFan -> nie każdy może być całe życie idealny! Ale zawsze chcicłam wzbudzać emocję i cieszę się, że mi wyszło.