Statek [Z]

Kama

<i>Zweryfikowane przez Kamę</i>

Nowy fik. Raczej będzie krótki, kilka części.

Statek

Cuddy: That ship sailed long ago House. Get over it.
House: If your still referring to you ass I think that super tanker sailed would be a more precise metaphor.

I

Miała nadzieję, że nic złego się nie stało. I że nic mu nie jest. A równocześnie chciała, żeby stało się coś poważnego. Przynajmniej na tyle poważnego, by usprawiedliwić telefon w środku nocy i wezwanie jej na jakieś odludzie. „Pośpiesz się, Cuddy. To ważne”. Łatwo mu mówić. Zgubiła się trzy razy, zanim znalazła to nabrzeże.
Wysiadała z samochodu. Dziwne, że nigdy wcześniej tu nie była. Jezioro wydawało się piękne, o ile mogła ocenić coś w ciemności. Pewnie w dzień panował tu straszny tłok, a ludzie walczyli o skrawek miejsca do kąpieli. Ale teraz wszystko było ciche i przesycone spokojem. To wrażenie psuł tylko jeden obiekt. Wysoki, wyprostowany, sztywno podparty na lasce obiekt, który kojarzył jej się ze wszystkim poza ciszą i spokojem.
Stał nad wodą, obrócony do parkingu plecami. Nie poruszył się na dźwięk zamykanych drzwi auta.
Westchnęła. „Świetnie. Kolejna gra? Co tym razem? Piłka wodna czy...”
- ... pływanie synchroniczne? – niechcący powiedziała to głośno i zagryzła wargi.
Tym razem się odwrócił i posłał jej krzywy uśmiech.
- Dobra, ale tylko nago.
Pływanie nago, synchroniczne czy nie, nie było zagadnieniem, o którym chciałaby dyskutować z Housem. Jak na rozmowę z Housem ten temat był zdecydowanie zbyt... nagi?
- Czemu dzwoniłeś? Jest środek nocy.
- Chciałem, żebyś przyjechała. Szybko. Miło, że chociaż pierwszą część udało cię się wykonać.
- „Wykonać”? Czyli to było polecenie? – spytała groźnie.
- Skąd. Tylko propozycja nie do odrzucenia.
Odwróciła się bez słowa i ruszyła z powrotem w stronę parkingu.
- Cuddy, czekaj.
Zatrzymała się, ale wciąż stała do niego plecami.
- Eee... proszę? – dodał przez zaciśnięte zęby.
Uśmiechnęła się do siebie szeroko. Ale gdy odwróciła się w stronę jeziora, miała już absolutnie poważną minę.
- Tak lepiej. Trochę - stanęła obok House’a i patrzyła na słabo rysującą się w ciemności linię drugiego brzegu.
- Zawsze się nabierasz na to jedno małe słowo. Skąd wiesz, czy w takich chwilach po prostu tobą nie manipuluję? – sadząc po tonie jego głosu, podejrzewała, że się uśmiechał.
Przybliżył się do niej i mogła mimo ciemności stwierdzić, że się nie myliła.
- Ja doskonale wiem, że po prostu mną manipulujesz. Ale i tak bardzo lubię zmuszać cię do wymawiania słów, które więzną ci w gardle. Może kiedyś wreszcie jedno z nich cię udusi i oszczędzi mi zachodu.
W jego oczach dostrzegła żartobliwe iskry. To uświadomiło jej, że teraz stał już naprawdę blisko. Miała wrażenie, że wokół nich zrobiło się jaśniej. I trochę za gorąco.
- Jeśli zacznę się dusić, to musisz mnie ratować. Przysięga Hipokratesa.
- Ależ oczywiście będę się starała cię uratować – uśmiechnęła się. – Ale chyba pamiętasz, że jestem tylko „w najlepszym razie lekarzem klasy B”? Może mi się nie udać.
- Poczucie winy by cię zabiło.
- Są rzeczy, za które warto oddać życie.
- Na przykład odebranie życia mnie?
- To jest na szczycie listy.
- Dobrze wiedzieć, że w jakiś sposób jestem dla ciebie najważniejszy na świecie.
- Nawet, jeśli tylko w taki sposób? Nie masz dużych wymagań.
- Mam. Ale, o ile pamiętam, nie ma w nich nic, z czym byś nie mogła sobie poradzić – mrugnął do niej bezczelnie.
Zadrżała lekko. Zawsze w ich słownej walce następował moment, kiedy dla własnego bezpieczeństwa należało zmienić temat. Ten moment zdecydowanie właśnie nastał.
- Co tu robisz, House?
- Czekam.
- Bardzo konkretna odpowiedź – zakpiła. – A co ja tu robię?
- To samo.
Zapadła cisza.
Im szybciej się dowie, o co chodzi, tym szybciej wróci do swojego ciepłego łóżka.
- A na co czekamy? – poddała się.
- Na statek.

CDN.

dr Asia

jezu... to jest genialne

Kama, tylko błagam nie każ mi za długo czekać na ciąg dalszy

kmyhair · Gość

Kama - ubóstwiam Twoje fiki. Czy takie zdanie wystarczy za komentarz? ;-)

gosiaaa

Kama - chciałam cytować wszystko po kolei i omawiać jak fantastyczna była kolejna linijka. Wybrałam takie naj naj fragmenty:)

- Ja doskonale wiem, że po prostu mną manipulujesz. Ale i tak bardzo lubię zmuszać cię do wymawiania słów, które więzną ci w gardle. Może kiedyś wreszcie jedno z nich cię udusi i oszczędzi mi zachodu. :arrow: cała Cuddy, nic dodać nic ująć.

-Mam. Ale, o ile pamiętam, nie ma w nich nic, z czym byś nie mogła sobie poradzić – mrugnął do niej bezczelnie. :arrow: a to z kolei cały House, nie zaśnie jak nie powie choćby jednego aluzyjno- seksistowskiego komentarza

-Zadrżała lekko. Zawsze w ich słownej walce następował moment, kiedy dla własnego bezpieczeństwa należało zmienić temat. Ten moment zdecydowanie właśnie nastał. :arrow: a to jest zdecydowanie całe Huddy - świetnie to określiłaś i doskonale analizujesz ich zachowanie. Dosłownie w każdej scenie można się tego doszukać - albo zmiana tematu, albo wyjście z pokoju.

Nie no jak zawsze mnie urzekłaś. Doskonale wybrany temat i doskonały dobór słów. Nie napisze nic oryginalnego jak powiem - czekam na cdn.

eye_roller

rozpłynełam się w zachwycie. i teraz mam w pokoju mokrą plamę xD

agnieszka2372

bardzo obiecujące, czuje się wciągnięta

jak Gosi podoba mi się zdanie :

- Ja doskonale wiem, że po prostu mną manipulujesz. Ale i tak bardzo lubię zmuszać cię do wymawiania słów, które więzną ci w gardle - czyste Huddy

nie wiem czy jesteś osobą obowiązkową, czy jak ja potrzebujesz impulsów?

na wszelki wypadek wysyłam ci kilka

lisa

cudowne! nic wiecej nie powiem bo mnie zatkało

Gatha

aaa! boskie! tylko na tyle mnie stać po przeczytaniu, bo mnie zatkało xD
niecierpliwie czekam na part 2 xD

Annie

Cytowanie ich całej rozmowy nawet mnie wydało się paranoją, więc wciąż śmiejąc się z przysięgi Hipokratesa i lekarza klasy B i nie cytując całego tekstu, wysyłam tylko pozytywne impulsy, takie z tych bardziej natarczywych

Świetne!

Lolok

a więc czekają na statek, fik się rozkręca. Bardzo mi się on podoba

jakobson

pięknie.. aż nabrałam ochoty żeby sama coś napisac...

Kama

II

- Aha – przez chwilę bezmyślnie patrzyła w przestrzeń, nie mając pojęcia, o co mu chodzi. Po chwili ocknęła się: - Statek? House, to jest kąpielisko. Tu nie pływają statki.
- Chcesz się założyć?
- Oczywi... – zaczęła z przyzwyczajenia i urwała. – Nie, moment. Słyszę podstęp w twoich głosie.
- No to już wiem, babciu, dlaczego masz takie wielkie uszy – zakpił. – Szkoda, że tchórzysz. Chciałem się założyć o pięć godzin klinki.
- Niska stawka. Najwyraźniej sam nie jesteś pewien tego statku.
Wzruszył ramionami:
- Jestem pewien tylko tej części, która zależy ode mnie. Bo oczywiście istnieje możliwość, że ty jak zawsze spartaczysz część, która zależy od ciebie.
- Część statku? House, co ty znowu wymyśliłeś?! Jest czwarta nad ranem. Jest mi zimno i zamiast spać stoję nad jakimś przeklętym jeziorkiem. Z naćpanym wariatem.
- O wszystkich wielkich tak mówiono – zaśmiał się. - A potem doceniano ich geniusz
- Mhm. Jak już umarli – dodała grobowo. – Właściwie to w tej kwestii jesteś faktycznie blisko pójścia w ich ślady... Co to za statek?!
- Ten, który odpłynął.
- Kiedy? To znaczy, dokąd? Znaczy... Boże, czemu ja się daję w to wciągnąć?
- Nie wiem, kiedy i dokąd. To ty mówiłaś, że odpłynął. No to sobie postanowiłem tu stanąć i poczekać z tobą, aż przypłynie z powrotem.
Wreszcie zrozumiała. I wcale nie poczuła się z tym lepiej. O niczym tak nie marzyła, jak o odpieraniu pokręconego uwodzenia ze strony House’a na jakimś odludziu o czwartej nad ranem.
- House, ten statek nie przypłynie – westchnęła z irytacją. - Został wystarczająco uszkodzony przy poprzednim pobycie w tym porcie.
- Przyjemność czasem boli – uśmiechnął się znacząco. - To jeszcze nie jest powód, żeby z niej rezygnować. Z bólem można sobie jakoś poradzić, jeśli coś jest tego warte.
- Powiedział facet uzależniony od leków przeciwbólowych.
- Jak noga będzie mnie bolała z powodu przyjemności, to wtedy pogadamy.
- Przestań z tą nogą. Doskonale wiesz, nie miałam tu na myśli fizycznych uszkodzeń.
- Twoim zdaniem statek ma duszę? W krasnoludki też wierzysz?
- Nie – warknęła. – Ale w tej chwili wierzę w wilkołaki. Mógłbyś się trochę uczesać i ogolić.
Zaśmiał się:
- Tak jestem bardziej męski, przyznaj.
Prychnęła tylko.
- No, Cuddy, to co z tymi duchowymi uszkodzeniami statku? – zakpił.
Zagryzła wargi, a potem powiedziała cicho:
- House, statki faktycznie nie mają duszy. Ale ja mam. I nie zaprzedam jej diabłu.
- Znaczy mnie?
- Bardzo jesteś domyślny.
Na chwilę zamilkli oboje.
- Czemu tak nagle już nie wierzysz, że statek odpłynął na dobre?
- Nigdy w to nie wierzyłem.
- Oczywiście – zakpiła.
- Poważnie. Udawałem tylko, że wierzę.
- Aha. Udawałeś - sarkazm w jej głosie mógłby zamrozić całe to jezioro. - A dlaczego? Oczywiście, jeśli mogę spytać.
- Bo do dziś nie byłem całkiem pewien, czy chcę, żeby ten statek znów przypłynął.
Kolejny raz zapadła cisza.
- Czemu... – zaczęła po chwili nieswoim głosem i odchrząknęła. – Czemu dziś nagle wiesz?
- Po prostu – wzruszył ramionami.
Zdenerwowała się. Co to w ogóle miała być za odpowiedź? Sama nie wiedziała, co właściwie chciała usłyszeć. Ale na pewno nie to. Zdenerwowała się jeszcze bardziej, gdy uświadomiła sobie, że zdenerwowała się rozmową o czymś, co przecież nie miało już nigdy nastąpić.
- Zatonął – powiedziała ostro.
- Co? – zapytał, zdziwiony jej tonem.
- Statek. Zatonął. Przykro mi, że dowiadujesz się ode mnie, ale najwyraźniej telegram nie dotarł. A ja nie chciałam ci mówić, żeby nie odbierać ci wszystkich fantazji naraz. Nie jestem taka bezwzględna.
House uśmiechnął się szeroko. Za szeroko, zauważała z niepokojem.
- Prawie ci uwierzyłem, przebiegła kobieto. Ale przedobrzyłaś, mówiąc, że nie jesteś taka bezwzględna. Jesteś. A to znaczy, że wmawiasz mi zatonięcie, bo twoje hamulce słabną i nie chcesz, żebym cię przekonywał. Bo boisz się, że mi się uda.
- Tylko w jednym masz rację: nie chcę, żebyś mnie dalej przekonywał.
- I tak będę to robił.
- A to niespodzianka – westchnęła z rezygnacją.
- Kpij sobie. Na szczęście mam w sobie dużo wiary.
Parsknęła śmiechem.
- Właśnie, że tak. Po tylu burzach, ile przeszedł ten statek, wierzę, że przetrwa wszystko. I nigdy nie zatonie.
Popatrzyła na niego zaskoczona:
- Bardzo to romantyczne.
Uśmiechnął się zadowolony z wywołanego efektu, więc szybko zmieniła ton:
- A skoro ty jesteś romantyczny, to powód może być tylko jeden.
- Oświeć mnie, Wszechwiedząca Cuddy.
- Chcesz uprawiać seks, a skończyły ci się pieniądze.

CDN.

eye_roller

O niczym tak nie marzyła, jak o odpieraniu pokręconego uwodzenia ze strony House’a na jakimś odludziu o czwartej nad ranem.

- A skoro ty jesteś romantyczny, to powód może być tylko jeden.
- Oświeć mnie, Wszechwiedząca Cuddy.
- Chcesz uprawiać seks, a skończyły ci się pieniądze.

to są zdania tej części!

normalnie speechless jestem. ta metafora statku jest przepiękna!

kmyhair · Gość

Kama - wielbię Cię po prostu. Tyle jestem w stanie na klawiaturze wyklepać. I kocham Twoją Cuddy - jest taka, jaką chcę ją widzieć. Twarda, nieustępliwa, ale tez nie bezwzględna. Ale mu dosunęła na koniec - do cholerki - zasłużył sobie

Gatha

- A skoro ty jesteś romantyczny, to powód może być tylko jeden.
- Oświeć mnie, Wszechwiedząca Cuddy.
- Chcesz uprawiać seks, a skończyły ci się pieniądze.

Kama- biję czołem! super xD a końcówka to już po prostu masakra

lisa

nie bede sie powtarzac po innych ale końcówka mistrzostwo!!!

martuusia

hahha ostatnie zdanie rozwala

super, super, zobaczymy co dalej

Narenika

Chylę czoła - dialog perfekcyjny

Brawa dla Cuddy

Annie

- Przyjemność czasem boli – uśmiechnął się znacząco. - To jeszcze nie jest powód, żeby z niej rezygnować. Z bólem można sobie jakoś poradzić, jeśli coś jest tego warte.
- Powiedział facet uzależniony od leków przeciwbólowych.

To jest mój ulubiony fragment. I końcówka, oczywiście

evay

tak, wiem, powtarzam po innych ;pp
buahahah koniec rewelacyjny, a Cuddy jest wręcz WSPANIAŁA!!!

Lolok

rewelacyjna część, i oczywiście fantastyczna Cuddy.

gosiaaa

- Bo do dziś nie byłem całkiem pewien, czy chcę, żeby ten statek znów przypłynął.

Ja wiedziałam, że House to wie, że Cuddy nie mówiła w 3x16 na serio z tym statkiem

i że nie weźmie tego do siebie. A w to, że zatonął to też jej nie wierze - i House chyba też nie

Ostatnie zdanie mistrzostwo świata. Czasem się zastanawiam, które z nich jest lepsze w rzucaniu takich tekstów. Bo Cuddy już wiele razy dała dowód, że potrafi Housowi dogadać

Ja za każdym razem czytając Twoje fiki, myślę - ludzie to mają talent :wink:

Kama

III

- Nieźle – uśmiechnął się. – Człowiek, od którego uczyłaś się perwersyjnych komentarzy, musi być geniuszem.
- Niekoniecznie. Uczeń często przerasta mistrza – zakpiła.
- Tak z ciekawości... A co, gdybym faktycznie był romantyczny właśnie z powodu bankructwa?
- Pożyczyłabym ci trochę pieniędzy. A potem czerpałabym korzyści i rozkosz z faktu, że jesteś moim dłużnikiem.
Wzdrygnął się żartobliwie:
- Fajna perspektywa. Najwyraźniej mam szczęście, że nie jestem tu z powodu braku kasy... No, chyba że, mówiąc o korzyściach i rozkoszy, masz na myśli...
- Nie, nie mam – przerwała. – To czemu jesteś romantyczny, skoro nie z potrzeby seksu?
- A kto mówi, że nie z potrzeby seksu? Powiedziałem tylko, że nie potrzebuję pieniędzy.
Westchnęła:
- Zimno mi. Możesz chociaż raz powiedzieć coś wprost, żebyśmy mieli z głowę tę idiotyczną konwersację?
- Wprost? To nie zabrzmi za dobrze. Ale jak chcesz. Jestem tu z potrzeby szalonego seksu, który by coś znaczył. A ty jesteś na szczycie listy osób, u których mogę go znaleźć.
- Masz rację.
- Tak? – ucieszył się, że tak łatwo poszło.
- Mhm. Masz rację, że to nie zabrzmiało za dobrze. A teraz może pójdziesz po prostu do osoby, która jest druga na liście, a ja pojadę się wyspać?
- Nie ma takiej opcji?
- Dlaczego?
- Wilson jest dziś zajęty.
Zupełnie wbrew sobie parsknęła śmiechem:
- Przestań!
- No co? Zazdrosna?
- Nieziemsko – zakpiła.
- O którego z nas? Może postanowiłaś jednak zmienić Wilsona z bezpiecznej opcji w swoją zabawkę do poduszki? – mrugnął do niej.
- Naprawdę chcesz znów przechodzić przez tę scenę, kiedy mówię: „Ja i Wilson jesteśmy tylko przyjaciółmi, a ty nie masz prawa być zazdrosny nawet, gdyby było inaczej”?
Wzruszył ramionami:
- Będziemy przechodzić przez tę scenę do czasu, aż wreszcie zrozumiesz, że kobieta i mężczyzna nie mogą być tylko przyjaciółmi.
- Naprawdę? A ostatnio zastanawiałam się, czy w moim pamiętniczku wpisać cię do rubryki przyjaciół czy wrogów. Rozwiązałaś mój dylemat.
- Cuddy, ja to co innego. Byłem twoim...
- House!
- ... marynarzem - dokończył niskim tonem. – Nie możesz mnie uważać za „tylko przyjaciela”.
- Aha – pokiwała głową. – Czyli według twojej teorii mogę się przyjaźnić z facetem pod warunkiem, że się z nim wcześniej prześpię?
- Właśnie. Ale przespanie się to nie jedyny warunek.
- Szkoda – przewróciła oczami.
- No. Ale tak byłoby niesprawiedliwie. Nie możesz przecież mieć aż tylu przyjaciół. Muszą zostać jacyś dla innych ludzi.
Uderzyła go w ramię i syknął z bólu, ale zaraz dodał:
- Trzeba dorzucić parę warunków.
- Na przykład taki, że trzeba znać imię tej osoby, z którą się przespało? – zaproponowała. – No to odwracamy płeć. I już wiadomo, czemu masz niewiele przyjaciółek.
- Mam jedną, ale za to jaką – uśmiechnął się. - Tylko będzie mały problem z tym drugim warunkiem. Przypomnij mi, jak ty właściwie masz na imię, Cuddy.
Znów dostał w ramię.
- Odeszliśmy od tematu – uprzytomniała sobie. – To dla mnie ogromny zaszczyt, że jestem na szczycie listy, ale nie jestem w stanie ci pomóc.
- Jesteś.
- No tak, jestem – przyznała. - Ale nie chcę.
- Nie wierzę. Nie jesteś na tyle nierozsądna, żeby odrzucić taki... rejs.
- Rozsądku lepiej do tego nie mieszaj. I przestań już z tą statkową metaforą.
- Ty ją zaczęłaś. Zresztą, jest bardzo trafna. Pomyśl o tych wszystkich statkach, które zmieniły bieg historii. „Santa Maria”.... „Mayflower”...
- „Titanic”? – podsunęła.

CDN.

Annie

"Titanic" mnie rozwalił

Całośc super

kmyhair · Gość

Kama - kurde, miałam w planach dziś popracować trochę i olać (wybaczcie!) forum, ale kiedy tylko zobaczyłam powiadomienie o kolejnym poście w wątku "Statek" - nie mogłam sie oprzeć. O! Ty niedobra kobieto! Zamiast pracować, ja ostatni odcinek już trzeci raz czytam. Kocham Twoją Cuddy, jest tak samo genialna, a może nawet ciut lepsza niż w serialu.

- Tak z ciekawości... A co, gdybym faktycznie był romantyczny właśnie z powodu bankructwa?
- Pożyczyłabym ci trochę pieniędzy. A potem czerpałabym korzyści i rozkosz z faktu, że jesteś moim dłużnikiem.

No cholercia - cała ona!

...Pomyśl o tych wszystkich statkach, które zmieniły bieg historii. „Santa Maria”.... „Mayflower”...
- „Titanic”? – podsunęła.

Uwielbiam tę kobietę.
Kama - jesteś maestrą moją (chyba się powtarzam, ale co mi tam

)