Strumień nieświadomości [M]

a_cappella

<img src="http://i733.photobucket.com/albums/ww331/_horum_/fframki/huddy_00.jpg">

Będzie bez zbędnych wstępów. Aktualnie znajduję się w jakimś dziwnym stanie, cała trzęsę się od środka.

Na dodatek mam tę straszną świadomość, że powinnam (POWINNAM!) robić coś innego, a piszę.
Taka miniminiaturka. Nie, nie wiem, kto ją tu zamieścił!

Strumień nieświadomości

Myślał. Myślał codziennie. Analizował, eliminował, wyciągał wnioski, stawiał diagnozy… Diagnozy na ogół właściwe, które uratowały już wiele żyć. Jak będzie dzisiaj? Coś przeszkadzało mu myśleć. Coś w jego głowie… Zdarzało się czasami. Jego uwaga unosiła się rozproszona gdzieś w strumieniu złotego światła. Co mu jest? – usłyszał głos. – Skup się.
Próbował. Obracał elementy układanki. Ból. Kawa. Zapach migdałowego szamponu. Ucisk w klatce piersiowej. No, dalej – głos był coraz bardziej natarczywy. – Co mu jest?
Wstał. Ona będzie wiedziała.

Myślała. Myślała codziennie. Planowała, ustalała, kombinowała. Potrafiła trzeźwo ocenić sytuację, bezładne zdania ułożyć w uporządkowany konspekt. Objawy gładko doprowadzały do rozwiązania. Dzisiaj nie chciały. Znowu. Przezroczyste kulki myśli w nieładzie toczyły się po płaszczyźnie umysłu. Co jej jest? – usłyszała. – Postaw wreszcie diagnozę.
Starała się. Kawa. Niepewność. Błękit. Zapach wody po goleniu. Migotanie przedsionków. Skup się! Ona może umrzeć! Wstała. On będzie wiedział.

- Co im jest?– spytali jednocześnie.
Oboje domyślili się w ułamku sekundy. Chmura motyli uniosła się w powietrze.

baby

ciekawie, jak zawsze

Błękit. - mam obsesję na puncie tego słowa

PS. czekam na część dalszą o amfetaminie*

*Przed sobą nie mogę udawać

czarodziejka

Cudowne, takie... troszkę nie wiadomo co, ale ma tą głębię. Jedna chwila, podobny tok myślenia, jedno pytanie. I jedna miłość.

Podobało mi się, ma coś w sobie, nie wiem co, ale to z pewnością jest to.

Pozdrawiam cieplutko i wena z czasem.

neko.md

a_capella
genialne!
szkoda, że miniaturka.

marysiaaa

monad

Prawie poezja pisana prozą

Strasznie to krótkie ale ma niezaprzeczalny urok

HuddyFan

Na pewno wiesz co oznacza chwilowe zaniemówienie!

<--- Ten emotikon oddaje wszystko !!!

Zaszokowana
HuddyFan

Sarusia

Wow! To było... TO BYŁO!
Jestem pod wielkim wrażeniem.

Część z Was wstawia sobie w pospis listę ulubionych twórców. Gdybym miała stworzyć taki ranging, byłabyś bez wątpienia na podium.

Chylę czoła!

a_cappella

Dziękuję Wam ślicznie! Nie spodziewałam się pod tym tak miłych słów...

baby, pracuję nad tym, początek i koniec następnej części już dawno czekają, tylko jeszcze nie udało mi się sklecić niczego odpowiedniego do środka.

Czarodziejko - to miałam na myśli, tzn. dokładnie to i jeszcze trochę. Interpretacja dowolna.

neko.md, monad - w zamyśle nie miało być za długie, a i tak wyszło jeszcze krótsze... Z moim Wenem tak bywa.

marysiu! Cieszę się bardzo, że to zdanie spodobało Ci się na tyle, żeby umieścić je w podpisie. ^^

HuddyFan - Wiem, wiem, co oznacza, dlatego teraz ja jestem zszokowana, że zaniemówiłaś pod wpływem tych kilku moich linijek!

Sarusiu - yy... mmm... Jej. Dziękuję stokrotnie! Aż nie mam pojęcia, co powiedzieć...

Coccinella

Za późna pora, dla mojego mózgu, na dogłębne analizy, alee...
Bardzo mi się podobało. Fajnie, że każdy może to zinterpretować na własny sposób, ale za każdym razem jest to coś pozytywnego i huddżersowego.

Udane, udane.

buziaki

Czerwono-Zielona

Świetne! Podobało mi się. Bardzo. Uwielbiam takie zabawy słowem!

I ten rytm tego tekstu, taki wciągający... I poprzez formę oddane podobieństwo ich uczuć i myśli... I ten chaos, jaki mamy w głowie, gdy trudno nam te myśli i uczucia ogarnąć, zrozumieć, przyznać się do nich...

Wow, kocham takie niebabnalne twory...