Fic: Daddy's little devil

Richie117

Biedny House... Taka wpadka

I w dodatku nie wie z kim...

Keep writing

Madzia

wielka wpadka..xDD ale żeby nie wiedzieć z kim?!

shina

świetne wprost rewelacyjne:) House tatuśkiem no no no...
oby miała niebieskie oczęta po tatusiu...
ja chce szybko, więcej...
proszę...

Madzia

więcej! więcej!! WIĘCEJ!!!xDD

Gwenhwyvar

Wybaczcie zwłokę... Tym razem będzie nieco dziwnie :wink:

CZĘŚĆ IV

Poranek zapowiadał się paskudnie. Zimny, mokry, nieprzyjemny. Gregory House wszedł głównym wejściem. Źle spał tej nocy, ciężki narkotyczno-alkoholowy sen nie przyniósł upragnionego wypoczynku. Winda czekała już na niego. Zamknęła samoczynnie drzwi i ruszyła.
- Zobacz House – aż podskoczył usłyszawszy za sobą głos – Udało mi się.
Odwrócił się. To była Cuddy, rozpromieniona Cuddy wskazująca na dziecko, które właśnie karmiła piersią.
- Czyż ona nie jest piękna – zapytała uśmiechając się do niemowlęcia.
Zatkało go. Niebieskie, wyłupiaste, podkrążone oczy patrzyły na niego zza nabrzmiałej od mleka piersi. Boże jakie brzydkie dziecko... jakie podobne... Nie to niemożliwe! Cuddy by mi tego nie zrobiła!Prawie wypadł z windy, gdy tylko dojechała na piętro. Musiał porozmawiać z Wilsonem. Natychmiast. Opierając się ciężko na lasce udał się w kierunku właściwych drzwi. Gdy miał chwycić za klamkę złapała go Cameron. Przefarbowała się na swój naturalny kolor, nawet nakręciła dziś włosy, ale ten brzuch... taki wielki brzuch.
- Powiedziałam Chase’owi, że to od podjadania w nocy, ale on długo nie da się tak zwodzić – mówiła rozpaczliwym tonem – House on się domyśla! Już widać!
Chciał jej coś odpowiedzieć, ale był za bardzo zdezorientowany.Co tu się dzieje? Przecież to jakiś obłęd. Muszę się dostać do Wilsona. Zgrabnie wywinął się Cameron i wykorzystując element zaskoczenia wpadł do gabinetu przyjaciela zatrzaskując za sobą drzwi i blokując je własnym ciałem.
- Wilson
Onkolog siedział i czytał jakieś papiery... długie kasztanowe loki opadały mu na ramiona, klatkę piersiową i plecy... Poderwał się na widok Greg’a. Jego poza wskazywała na wielkie zakłopotanie. Postąpił kilka kroków, a jego oczy zrobiły się dziwnie szkliste.
- Muszę ci to wreszcie wyznać House. – zaczął – To ja jestem jej matką! Nie chciałem ci mówić, bo bałem się o naszą przyjaźń, ale teraz już jest wszystko jasne. Wybacz mi. – Wilson zbliżał się do niego – Zobaczysz. Zamieszkamy razem... ja, ty... i nasza córka.
House czuł jak włosy na karku stają mu dęba. Nie wahał się. Wybrał drogę przez balkon – musiał stąd uciec. Pokonał balustradę i gabinet. Wypadł na korytarz, ale niebezpieczeństwo było wszędzie – ciężarne kobiety, wózki, dzieci... zbliżały się do niego z każdej strony i te włosy, morze kasztanowych loków zalewające wszystko. Nie dawał za wygraną. Ucieknie im. Opanowały windy, ale zdążę do schodów!. Przeliczył się – nawet trudno powiedzieć aby biegły – one po prostu jakby materializowały się coraz bliżej i bliżej niego. Próbował wyminąć jedną z jointem w ustach i w kolorowych naszyjnikach w stylu new age, ale chwyciła go za rękę. Ja cię skądś znam....Chciał spojrzeć jej w twarz, ale ona nie miała twarzy – miała tylko włosy – długie kasztanowe loki oplatały się wokół jego rąk i szyi, wpadały do ust. Tłum napierał coraz bardziej. Zapach kwiatowego szamponu zmieszany z aromatem palonej marihuany zaczynał go mdlić. Z głębi korytarza wyłoniła się jakaś postać. Foreman! Dzięki Bogu Foreman był łysy! Pomocy!!! Nie Foreman, nie odchodź! Oddam ci moje markery i pozwolę ci zawsze pisać po tablicy! Nie zostawiaj mnie tu z nimi! Foreman!!!. Włosy zdławiły jego krzyk, były wszędzie. Pisk dzieci wwiercał się w czaszkę, nieznośny pulsujący dźwięk doprowadzał go do szaleństwa. Kobieta z jointem nachyliła się nad jego uchem
- Nie musisz kłamać. Wiem, że nie napiszesz – szepnęła.
House szarpnął się rozpaczliwie i... usiadł na łóżku. Budzik hałasował niemiłosiernie. Widać już od dobrej chwili usiłował wykonać swoje zadanie.

***
Kutner właśnie opróżnił plastikowy kubek i rzucił nim przez całe laboratorium w stronę kosza. Obrzydliwe coś z automatu na korytarzu było kawą chyba tylko z nazwy. Nie trafił - kubek odbił się od stojącej w pobliżu szafki. Westchnął ciężko i zebrał się by go podnieść. Pochylony zerknął kątem oka na zawartość kosza na śmieci. Przez chwilę myślał, że mu się wydawało, ale przyjrzał się uważnie i nie było mowy o pomyłce. Na kawałku podartej kartki widniały jednocześnie nazwisko jego szefa i duży nagłówek: „test na ojcostwo”.

jeanne

Wybacz ale chyba się nie pozbieram po tym kawałku xD
Siedzę i kwiczę ze śmichu

Sen fenomenalny

Dławiłam i dusiłam się razem z nim

Na kawałku podartej kartki widniały jednocześnie nazwisko jego szefa i duży nagłówek: „test na ojcostwo”.
Kutner ty nie dobryyyy

Grzebać w śmieciach? A fee!
Ciekawe co z tym zrobi xD może jakiś mały szantażyk??? Chociaż nie... House się nie da

Oczywiście czekam na wieceej

*Madziula*

aaaaaaaa

*leży pod biurkiem i umiera ze śmiechu*

sen Housa był zajedwabisty

Marau Apricot

House w desperacji oddaje Foremanowi swoje markery

House uczy nas (a przynajmniej mnie

), dlaczego nie wolno przed snem popijać dwóch nurofenów resztką piwa. Jakbym miała taki sen, to bym zwariowała.

Brawo, Gwenhwyvar! (Mogę sobie skrócić twój nick do "Gwen"? Bardzo proszę?)

Czekam na więcej

*Madziula*

Misha

kurcze sen niezły... w sumie to cieszyłam się jak czytałam fragment z Cuddy i dzieckiem w windzie, że jej sie wreszcie udało. Przy Cameron pomyślałam ''co to kumulacja jakaś, zbiorowe ciąże?" dopiero przy fragmencie o Wilsonie z lokami domyśliłam się, że coś tu jest nie halo:)
część fajna:) a teraz mykam na kolejny odcinek 2 sezonu na tvp2:D

*Madziula*

ja już się domyśliłam, że to sen przy Cuddy karmiącej piersią w windzie - to po prostu już całkowicie nie było realne

Marau Apricot

*Madziula*

Richie117

Jeśli o mnie chodzi, to ZDECYDOWANIE przesadzam z fikami połączonymi z paleniem papierosów... Serce przyspiesza podwójnie i czasem mdleję na jakąś godzinkę...

Więc nie polecam

A na temat? Jak pisałam wyżej - przesadzam z fikami, więc po wprowadzeniu "będzie dziwnie" czułam, że to nie będzie realne

Cuddy i Cam trochę mnie przeraziły, ale jak doszłam do kawałku o Wilsonie, to chociaż się czegoś takiego spodziewałam, popłakałam się ze śmiechu, czytając:
To ja jestem jej matką! Nie chciałem ci mówić, bo bałem się o naszą przyjaźń, ale teraz już jest wszystko jasne. Wybacz mi. – Wilson zbliżał się do niego – Zobaczysz. Zamieszkamy razem... ja, ty... i nasza córka.

mam nadzieję, że sny House'a nie sprawdzają się tak często jak moje

Couvert de Neige

Świetna część. płakałam ze śmiechju jak Willson mówił - JA JESTEM MATKĄ .

paciulina

Fajny! I jeszcze zainspirowany moim tematem <rumieni się>. Może przynajmniej przestanę się ukrywać i zacznę coś pisać (komentarze:P) dzięki tobie :-).
Ale fik jest świetny miło się czyta. Czekam na ciąg dalszy.

shina

Kidy następna cześć...
bo już nie mogę sie doczekać...

Jen

przyłączam się do pytania shiny

DJWero

Oh..... SUPER!!!!!!!!

dzio

Bardzo fajnie! Córeczka niezłe ziółko, można sobie było darować ten test na ojcostwo, od razu widać czyja ona.

Będzie ciąg dalszy?

elex1989

kiedy ciąg dalszy?

Poziomka

Ojoj! :smt026 Dlaczego ja to dopiero teraz przeczytałam??? :smt003
Genialne. Świetnie napisane, naprawdę. :smt001

Pink Butterfly

Sen House'a boski.

ginger_42

OMG! O.o Dlaczego wcześniej tego nie widziałam? I dlaczego, ooo DLACZEGO to nie jest kontynuowane?

Boskie i genialnie śmieszne! Umierałam przed kompem XD Teksty House'a i opis snu (morze włosów i kobiet w ciąży!) bezbłędne!

ceone

super fik ! i córka House zdecydowanie odziedziczyła po nim charakterek ;pp.