Fic: To Whom It May Concern

Marau Apricot

"To Whom It May Concern" ([link widoczny dla zalogowanych])

Akcja dzieje się po "Merry Little Christmas"

Frajerstwo! Nie mogę przestać szczękać zębami od dzisiejszego paplania. Jest mi bardzo trudno pisać, nie mogę kontrolować rąk.

Dlaczego niektórym ludziom jest tak trudno zrozumieć? Nigdy nie biorę tego na siebie! To mi się przydarzyło. Było dobrze dopóki przeznaczenie czy cokolwiek innego nie wkroczyło. Nigdy nie szukałem stałości bólu w nodze. To stało się wbrew mojej woli. Utknąłem i chcę sobie dać z tym radę.

Chodzenie z laską to wrzód na tyłku. Nigdy nie masz dwóch wolnych rąk. Zawsze trzeba wynajdować sposób na to jak zrobić prostą rzecz z jedną zajętą ręką. Gdzie podziać laskę, gdy robisz coś, co wymaga dwóch rąk. Jak trzymać coś w rękach i otwierać sobie drzwi, zachowując przy tym równowagę? Teraz moje życie jest całkowicie pozbawione równowagi.

Lekarstwo działa i powoli się uspokajam. Lekko stępia ból, ale przynajmniej przestałem się trząść jak chory na Parkinsona pacjent. Punkt dla mnie.

Mogę dobrze funkcjonować, gdy nie zataczam się z bólu. Jestem dobry w swojej pracy. Ciągle mi to mówią. Nie wymagam potwierdzenia. Wiem, że jestem dobry. Cóż w tym złego? Co złego jest w tym, że chcę być najlepszy w tym, co robię? Nie mogę nic zrobić, jeśli nie będę mógł pomyśleć o czymś innym niż ból. Jeśli nie odczuwałbym bólu, nie potrzebowałbym tych cholernych tabletek. Lecz, gdybym nie miał tabletek, ból nie mógłby w magiczny sposób znikać. To nie jest wymienne. Ale chcę, by było.

Biorę więc swoje tabletki i przetrwam przez cały dzień. Biorę prysznic. Kończę swoją pracę. Żyję swoim życiem. Ładne, proste równanie. Nie biorę swoich tabletek, trzęsę się, moje serce pędzi, skręca mi się żołądek, moja noga boli jak diabli, nie mogę myśleć i nie mogę skrywać moich uczuć. Jestem emocjonalnie rozdarty i wrażliwy, a to jest niedopuszczalne.

Ale ty wiesz wszystko na ten temat. Więc dlaczego piszę do ciebie ten list?

To dla mnie. Mogę tutaj mówić o tobie wszystko. Mogę krzyczeć, płakać, przeklinać ciebie i Boga, albo być całkowicie uczciwym tu, na papierze i nie czuć strachu, ponieważ nigdy tego nie przeczytasz. Mogę mówić ci, że cię nienawidzę, za to, co mi zrobiłeś. Jak mogłeś mnie zdradzić? Niczego nie zrobiłem! To był zamach na moją osobę! Myślałem, że pomożesz mi przez to przejść i będziesz ze mną. Nie. Pomogłeś mi, i teraz sam gniję w piekle.

Kończę pisać ten list do ciebie. Przeczytam go parę razy. Spalę go, tak samo jak wszystkie wcześniejsze, które do ciebie pisałem przez te lata. Dobrze... w pewnym sensie.

Odtruwany i cierpiący jak diabli,

Greg.

Richie117

So sad... So cute...

Poor Greg

*tuli*

(jezu, źle ze mną, zaczynam już pisać po angielsku

)
Apricotko - rozrzucasz Hilsonowe fiki gdzie popadnie :wink:

Gość

Takie... prawdziwe... i smutne...
Szkoda, że takie króciutkie...

evay

ech

biedny Greg, wlasnie takie fiki sa najgorsze... to znaczy najlepsze... no wiecie o co mi chodzi - gdzie opisywany jest jego bol. tak przerazliwie. tak bardzo prawdopodobnie...

swietnie, Apricotka ;D
więceeeej!
(ery!)

Kasinka

Super Super Suuuper tylko.. co to robi w dziale "inne"? i czemu jest takie krótkie?
Może i krótkie, ale jakie piękne.... realistyczne.... tylko wziąć biednego Gregusia i utulić.

EDIT: No dobra, ten dział jest chyba dobry. To ja wszędzie widzę podteksty...

Em.

Jak trzymać coś w rękach i otwierać sobie drzwi, zachowując przy tym równowagę? Teraz moje życie jest całkowicie pozbawione równowagi.

Nie mogę nic zrobić, jeśli nie będę mógł pomyśleć o czymś innym niż ból. Jeśli nie odczuwałbym bólu, nie potrzebowałbym tych cholernych tabletek. Lecz, gdybym nie miał tabletek, ból nie mógłby w magiczny sposób znikać. To nie jest wymienne. Ale chcę, by było.

Kiedy czytam takie rzeczy, mogę mu tylko współczuć. I mam problem, żeby zaakceptować "pomoc" Wilsona...

ana12

piękne

motylek

listy do nie znajomych, wykrzyczenie tego czego nie chcemy powiedzieć im w nich. pomaga każdemu jak Greg' owi. przestanie być wściekły . Piękne . wyjaśnia jego nienawiść.