Alergia [+13, NZ]

nefrytowakotka

No dobra... moje potrójne widzenie oraz Nisia z ptakiem w ręce (sztucznym... bądź też nie

) będzie niezapomniane!
Nie mogę się śmiać bo kaszlę ale i tak padłam

Kiedy cd???

dyla

O eigle na Twojego fika warto czekać rok. Uśmiałam się niesamowicie i czekam na ciąg dalszy!

eigle

Dyla, nareszcie się odezwałaś.

Warto było zaryzykować, byleś się pojawiła.

Na chwilę uwaga odwrócona od HH. Kiedy nas dotknęła czasowa niemoc, tęgie umysły medyczne zastanawiają się nad sposobami uleczenia nietypowej choroby.

3.

Oczekiwanie na wyniki badania poziomu stężenia IgE zajęło akurat tyle czasu, by ordynator Wolf zdążył zamienić kilka zdań ze swoją koleżanką i podwładną a potencjalnym nosicielkom zarazy niewiadomego szczepu, bo i taka możliwość została wzięta pod uwagę przez doktor Cameron, zmierzono temperaturę. Wydawało się, że sytuacja została opanowania, bowiem wskaźniki potwierdzały podejrzenie wystąpienia zmian skórnych alergicznych i choć dziwne wydawało się ich pojawienie u tak zróżnicowanych osobników w tym samym czasie, zaordynowano im zastrzyki z adreanaliny oraz maść kortykosteroidową. Tylko na wszelki wypadek zdecydowano, by gromadkę pozostawić na noc pod obserwacją. Przez ten czas leki histaminowe powinny złagodzić objawy, a to potwierdziłoby zwykłą alergię.

Jakież było zdumienie doktor Cameron i przestrach siostry Akalaitis, kiedy podczas porannego obchodu zobaczyły, że zamiast spodziewanego polepszenia stan pacjentek widocznie pogorszył się. Zmiany na skórze były bardziej rozległe, w kilku miejscach doszło nawet do wysięku, zaś u najmłodszej „głównej” chorej nastąpił też atak duszności. Podstawowe i silnie działające medykamenty nie pomogły, wydawało się, że wręcz zaszkodziły. Popłoch to delikatne słowo na określenie stanu w jaki popadły doktor Cameron i oddziałowa. Podczas gdy ta druga już w myślach organizowała zamknięcie oddziału i odizolowanie nosicielek niebezpiecznego wirusa, pierwsza zdecydowanym krokiem udała się do gabinetu, by zadzwonić.

Przez krótką chwilę nieco mechanicznie porządkowała papiery na biurku, by potem wziąć głęboki oddech i szybko wybrać numer do Princeton. Było na tyle wcześnie, że telefon powinien odebrać jej dobry kolega.

- Doktor Cameron! Jak tam życie płciowe?

Nie tych słów się spodziewała. Nie od tego człowieka. Była zaskoczona i wytrącona z równowagi, ale jak zawsze podczas rozmów z Nim nie dała po sobie niczego poznać.

- Lepiej niż jesteś sobie w stanie wyobrazić. Potrzebuję Foremana. Jest w pobliżu?

- A ja ci nie wystarczę?

- Skąd takie pytanie? Już kilka lat temu doszedłeś do wniosku, że nie podołasz moim wymaganiom. – mówiąc to spojrzała odważnie na wideofon. Tym razem to on musiał wytrzymać jej spojrzenie. Przechylił przy tym nieco głowę jakby zaskoczony.

- Nie naciskałaś zbytnio. – odparł.

- Humanitarna natura się we mnie odezwała. Nie chwytaj w sidła zranionego ptaszka.

- Jak sobie dajesz radę w mieście wiatrów? – Nie potrafił nic sensowniejszego wykrztusić. Tylko w ten sposób w był stanie kontynuować rozmowę.

- Odpowiedź będzie brzmiała: „świetnie”, jeśli połączysz mnie z Foremanem. Potrzebuję jego pomocy.

- Kaczuszki odpoczywają po ciężkiej nocy. Zostałem ci tylko ja.

- Zbyt błaha sprawa na twój wielki umysł.

- Dziś dzień miłosierdzia dla proszących. Wybieraj. Ja albo żaden inny.

Spokojnie zreferowała sytuację. Przedstawiła grupę, objawy, reakcję na podane podstawowe leki oraz decyzję szefa oddziału o kwarantannie. Sama była ostrożniejsza we wnioskach. Intuicja podpowiadała jej, że nie ma do czynienia z chorobą zakaźną, ale źródła reakcji alergicznej nie potrafiła wskazać. Stąd chęć konsultacji. W skrytości ducha nawet odpowiadała jej nieobecność kogokolwiek z jej dawnego zespołu i możliwość rozmawiania z Housem. Był w końcu także specjalistą od chorób zakaźnych. Nawet, jeśli wyśmiałby jej lekarskie umiejętności, wiedziała, że i tak podsunie jakiś pomysł.

On jednak potraktował sprawę poważnie i bez typowej dla niego uszczypliwości. Ku jej zaskoczeniu. Czyżby poczuwał się do winy za przyczynienie się do zniszczenia jej małżeństwa z Chasem? Nie, to niemożliwe. On nie zwykł winić siebie za decyzje i czyny innych.

Gdy zakończyła omawianie przypadku, on tylko krótko zaordynował:

- Pora sięgnąć do jądra ciemności.

- House, o czym mówisz?

- O tym, czego ty się nie dowiedziałaś. Wodzu prowadź!

- Niby jak? Jesteś niemal 1000 km od Chicago!

- A od czego najnowsze osiągnięcia techniki? Skype’a i kamery nie macie? Daję ci pół godziny na przygotowanie pokoju zeznań.
- House! Dlaczego? – zapytała szybko nim zdążył się rozłączyć.

- Ciekawość. Jestem ciekaw, co przeoczyłaś i dlaczego konsultacji szukasz 1000 km od szpitala, w którym pracujesz.

Salamandra13

Będzie konfrontacja z House'em! Ale jazda!

Ciekawe jak się zachowamy

Naprawdę chciałabym zobaczyć jego minę na widok rozbrykanej grupki.
Weny, kochana!

Kejti

Jak mogłam przeoczyć kolejną część?

rozmowa House'a i Cam - bardzo, bardzo.
Odpowiadająca jej zmianie i jego poczuciu humoru (ach, ten sarrkazm)...

Ciekawe jak House potraktuje 'połączenie sekty i związku żebraczego z Europy Wschodniej'

nefrytowakotka

Już sie nie mogę doczekać konfrontacji

silna grupa pod wezwaniem kontra Gregory House

Stawiam na silną grupę

Mmmm... House jest sobą

Nareszcie!

Sonea

Również nie mogę się doczekać starcia. Może będzie remis? xD

Nisia

Jak dobrze, że w fikach House nadal bywa sobą...

Rozmowa House- Cameron świetna, jak się cieszę, że zdecydowałaś się coś napisać! Takie kawałki to ja mogę czytać od wschodu do zachodu słońca po prostu. I nawet przy księżycu.

Przez głowę przebiegła mi myśl, że alergia jest mocno "dopingowana" przez chore, w celu połączenia Cam i House'a na powrót...

kin

Pokój zeznań XD jeżeli będą tam sami to strach się bać do czego tam może dojść