01x17 "Role Model"

Cuddy

Odcinek 17 "Role Model".

michnik

Nie pamiętam już w tej chwili całego odcinka, ale uwielbiam z niego jedną scenę - kiedy Cameron przychodzi do House'a, a w tle leci cudne It's Okay to Think About Ending. I tu chyba po raz pierwszy zdarzyło mi się poniekąd wzruszyć

, bo do tej pory House mnie jedynie śmieszył.

Rashid

Obok wspomnianej przez michnika sceny, warte zapamiętania jest niewątpliwie także przemówienie House'a, o które prosił go Vogler

Majstersztyk

Tristan

Szkoda mi Cameron. Juz bardziej bym chcial zeby ktos z pozostalej dwojki odszedl - ale chyba najbardziej Foreman. Scena w windzie jak House zaczal szczekac albo jego przemowa dla Voglera - boskie

Viper

Taa..przemowienie bylo boskie. Szczekanie w windzie extra

A to jak Cameron przyszla...smutne to bylo troche

Ale ładna pioseneczka wtedy leciała

kmyhair · Gość

ja jestem chyba nienormalna...Całego - dotychczas emitowanego na innych stacjach telewizyjnych "House'a" mam juz za sobą, ale kiedy przychodzi czwartek..., no nie potrafię się powstrzymać mimo średniego tłumaczenia i mniej niż średniego lektora... i siadam przed telewizorem. Wczoraj też...

"Afternoon delight. She just loves the hard wood. " -uwielbiam ten tekst

Odcinek świetny, po raz pierwszy oglądałam go już jakiś czas temu, ale wczoraj "odkryłam" go na nowo - zorientowałam się, ze owszem ogólny zarys historii pamiętałam, ale umknęło mi wiele mniejszych zdań i zdarzeń też wartych zapamiętania. Przemówienie House'a naprawdę rewelacyjne - już za pierwszym razem oglądając ten epizod - byłam pewna, ze House się jednak nie sprzeda - nawet za jednego z "pupilków"

"I threw in a joke" - cały House...

kasiat88

Poza wspomnianymi już szczekaniem i przemówieniem, moją uwagę zwrócił też sposób w jaki House zmusił pacjnta do powiedzenia prawdy. Gdyby ktoś sie o tym dowiedział, to Hause pewnie straciłby prawo do wykonywania zawodu. Ale mu takie rzeczy uchodzą na sucho...

A mina Hausa, jak koło windy przez chwilę myślał, że Wilson kręcił z Cameron? Bezcenna

Wyłapałam też razem z rodzicami (lekarzmi) błąd/niedopatrzenie. Mianowicie kiedy House i Foreman badali odruch kolanowy senatora, uderzali tym młoteczkiem zbyt wysoko i za słabo. Nic dziwnego, że go nie miał

kmyhair · Gość

kasiat88

Em.

Odcinek niezły. Przez ułamek sekundy sądziłam, że House da sobą pomiatać, ale sposób, w jaki upokorzył Voglera to istny majstersztyk ("Dorzuciłem żart")

. Sceny z Cameron wyjątkowo mało irytujące i ta mina Grega kiedy Wilson powiedział "Może"

.

House : Czujesz do siebie obrzydzenie?
Cuddy : Tak.

Myślałam, że odpowie, że on też czuje je do siebie... Ale nikt nie zmusi House'a do ujawnienia swoich uczuć

.

adamus84

Jedna z lepszych scen to krótka przemowa Housa na temat leku; umieścił w niej cała esencję, klasa!

Em.

Borderline · Wysłany: Wto 1:27, 25 Mar 2008 Temat postu:

Co mi się w tym odcinku najbardziej podobało - mała poprawność polityczna. Może to brzmi paradoksalnie, ale to jest bardzo dobre, że w amerykańskich serialach można sobie pozwolić na tekst "Biały Dom nie bez powodu nazywa się 'biały'". W polskich serialach praktycznie w ogóle nie zwraca się uwagi na kontrowersyjne sprawy typu homoseksualizm, dyskryminacja rasowa, itp., tak jakby te problemy zupełnie nie istniały. I pewnie jeszcze długo będą tematem tabu.

kratos

Zgadzam sie z tym przemówieniem . Zart był więc nie rozumiem Vogglera

A swoją drogą straszny z niego tyran , po prostu strach sie bac . Ostatnia scena z Cameron no normalnie sie wzruszyłem - serio .Ta jej dobroc mnie przeraża , kiedyś ją wpędzi do grobu.

Co do Dnia świra , którego notabene uwielbiam , to może i racja ale ja bym ich raczej nie porównywał .Tak dla zasady :d

paula

Voggler działa na mnie jak płachta na byka,oj tak...
Odcinek całkiem zacny

szczekanie w windzie-swietne, przemowienie podobnie,takie Houseowate

ogolnie-jestem na tak

DJWero

Ooooo aż mi się pod koniec płakać chciało.
Cam: Goodbye House....

Nena

mimo tego, że jestem wielką Huddzinką scena House-Cameron mnie wzruuszyła

a to jak szczekał wywołało duużo śmiechu xDD
to było słoodkie :smt007

Vanilla87

To chyba mój ulubiony odcinek w tym sezonie, a już na pewno najbardziej Hameronkowy. Cameron zachowuje sie coprawda jak zakochana licealistka, a to jak zaczyna dziękować House'owi za to jak się dla nich poświęca

MartaOSB

Poryczałam się na scenie końcowej, autentycznie. Aż mama do mnie " Co Ci jest ??" House-piesek wyszedł bomba. A przemówienie mnie rozbroiło jak House chciał już zakończyć i Vogler mu powiedział " Cameron albo Foreman" to miałam ochotę wskoczyć do TV i Voglera zadusić na śmierć

m90

Wyżej wspomniana scena Wilson&House podobała mi się najbardziej, z typowo Hameronowych scen tego odcinka, bardziej niż ostatnia.
I nie mogę zrozumieć co wzbudziło w was wzruszenie... Mnie to nawet przez myśl nie przeszło, kiedy to oglądałam.
Nie przepadam za ckliwymi scenami, są takie... płaskie.

judyth1

Cuddy i jej
Podążałąm za wonią arogancji
uwielbiam tą scenę

Zaczyna się ta chor aakcja z Cameron...ble ble ble :smt012 :smt012

Biedny Chase(chodź sobie zasłużył) przez przemówienie Hausa sam bedzie mieć przewalone! Po sposobie w jaki wypił alkohol widać, że zdaje sobie z tego sprawę!

Już zapomniałam jaki był Chase w pierwszym sezonie i kompletnie nie rozumiem jak mogli się dogadywać z Hausem i innymi kaczuszkami tak dobrze w 2 i 3 sezonie! :smt017 :smt017

evi

z tego odcinka w pamięć zapadła mi rozmowa House'a i senatora, w której senator stwierdził, że "woli wierzyć w dobro ludzi" (czy coś w tym rodzaju).

ponadto, jak zwykle niesamowite potyczki słowne (:

świetny przypadek w klinice, a poza tym odczyt nie mający sobie równych.

i na koniec: już zapomniałam, że z Chase'a był taki gagatek.

DjAnEtInKa

Kasiat88, ta scena z Wombatem była boska xDD.
Według mnie House nie chciał podać ręki Cameron, bo nie chciał żeby odchodziła. Miał przecież minę zbitego psa. Evi, on zawsze pozostanie gagatkiem.

kornelia233

za pierwszym razem jak ogladałam ten odcinek to mialam wrazenie ze nasz doktorek sie popłacze...mam na mysli ostatnie sceny:P
a tak poza tym podobala mi sie rozmowa senator- House...w sumie nie bede wymieniac wszystkich scen ktore mi sie podobaly, bo caly odcinek byl wspanialy (szczekanie, przemówienie, rozmowa z Willsonem:P)

amandi

Tia...ta przedostatnia scena była niezła, sama miałam łzy w oczach. I ten jego cichszy niż zazwyczaj ton.. A ja myślę, że on nie dał Cameron tej ręki, bo się bał.. i jej odejścia, i samego z nią kontaktu, że może wtedy zrobi coś więcej, niżby chciał. A poza tym...jemu chyba było wstyd, że przez zawalone przemowienie ona musi odejść. I to, że go pochwaliła..