Substacja numer 8 [13/?, NZ, AU, OOC]

nefrytowakotka · Wysłany: Śro 7:08, 18 Mar 2009 Temat postu:

Statuetka w kształcie ryby mnie zabiła

Nie, cętkowaną strzykwę to House rozbił. W innym AU ale ze skutkami na zawsze i wszędzie

Nie możesz dawać dłuższych części?? Narobisz smaka i potem trza czekać .

eigle · Wysłany: Śro 8:30, 18 Mar 2009 Temat postu:

Przydał się zmysł obserwacji jak rzadko.
Dzięki takim elementom (kanapa, game boy, statuetki z rybą, pornosy, przerywanie rozmowy) mimo innych zupełnie realiów nadal mamy klimat z House'a. Realia inne, ludzie i ich zachowanie pozostają nadal "nasi".

Zrób coś z tym Chasem (niekoniecznie o mord mi chodzi), bo mnie tak wkurza. Taki jest filmowy.
Jego konformizm podniesiony do potęgi. Ręce mnie świerzbią, gdy się pojawia.

Dark Angel · Wysłany: Śro 12:01, 18 Mar 2009 Temat postu:

nefrytowakotka · Wysłany: Śro 12:42, 18 Mar 2009 Temat postu:

Z całym szacunkiem DA, fiki powinno się publikować w całości. Dawanie kawałkami to podpada pod znęcanie się, a to jest karalne

Dark Angel · Wysłany: Śro 13:10, 18 Mar 2009 Temat postu:

Możemy przenieść się z tą dyskusją do Luizjany? Tam, jak mi sie zdaje, dawanie fików w kawałkach nie jest karalne

kropka · Wysłany: Śro 15:36, 18 Mar 2009 Temat postu:

eigle · Wysłany: Śro 16:13, 18 Mar 2009 Temat postu:

Nie Czejs ma być inny tylko DA ma z nim coś zrobić.
To znaczy: rozerwanie Chaserona, kastracja, defibrylacja, suscytacja albo degradacja i zesłanie.
Słowem eliminacja.

Przecież wystarczy, że mi wadzi w serialu.

Tak, a swoją drogą może warto się zastanowić nad możliwymi sposobami zneutralizowania Chase'a, czyli likwidacji Chaserona.

kropka · Wysłany: Śro 16:26, 18 Mar 2009 Temat postu:

Sposób nr. 1
Coś czuję, że w imię konformistycznych zachowań Czejs pójdzie na ugodę z Trąbą Powietrzną.
Wieszczę tu zdrady na lewo i prawo, bo przecież Cam z miłości wszystko mu będzie w stanie wybaczyć - oprócz zdrady oczywiście.

Sposób nr2
No chyba, że jak się pojawi Wiadomo Kto, to Czejs się zrobi malusieńki, całkiem tyci i automatycznie wszyscy o nim zapomną

eigle · Wysłany: Śro 17:00, 18 Mar 2009 Temat postu:

To w fiku DA, choć autorka może nas zaskoczyć czymś naprawdę Kosmicznym.

A w real-filmie? Tylko zdrada Chase'a? Czy możliwa? Kiedyś był z niego kogucik, ale teraz?

Jen · Wysłany: Śro 18:37, 18 Mar 2009 Temat postu:

zaczepista cześć !
czekam na cd.

addictions · Wysłany: Śro 21:01, 18 Mar 2009 Temat postu:

Uwielbiam Twój fik DA, ale to już pewnie wiesz

Kolejna świetna część, którą z przyjemnością przeczytałam i oczekuję na ciąg dalszy

Richie117 · Wysłany: Śro 21:03, 18 Mar 2009 Temat postu:

nefryt, jestem pewna, że Wilson był tak przywiązany do tej strzykwy, że kupił sobie drugą. Albo House mu taką podarował z okazji rocznicy

***

Dark Angel · Wysłany: Sob 15:51, 21 Mar 2009 Temat postu:

Obiecałam, że będzie w miarę szybko, to jest... jak tylko się ogarnęłam z nauką i imprezami

Miłego czytania.

Rozdział 5

Po wyjściu Chase'a gabinet opustoszał. Została tylko ona. Przez moment siedziała przy stole bez ruchu, ze zmarszczonymi brwiami, po czym wyjęła z kieszeni pager i ustawiła minutnik na 24 godziny. Ani sekundy więcej... - pomyślała z rozżaleniem. Tajemnicze cienie przebiegające pod skórą pacjenta śniły jej się nawet na jawie. Wzięła swojego laptopa, usiadła na kanapie i włączyła kilkuminutowy film z nagranymi cieniami. Jakość filmu nie powalała na kolana, bo nikt nigdy nie czuł potrzeby sprowadzania na substację porządnej kamery. Zaznaczyła opcję odtwarzania od początku po zakończeniu filmu i patrzyła w ekran, to powiększając, to zmniejszając obraz. Podciągnęła kolana pod brodę i objęła nogi ramionami. A film leciał wciąż od nowa...

Żadnego olśnienia. Zamknęła pokrywę laptopa z irytacją i spojrzała na bezlitośnie upływający na minutniku czas. No cóż, pora na konsultację. Podeszła do konsoli, zalogowała się i wystukała na klawiaturze 2208#26*05. Patrzyła na ikonę sygnalizującą inicjalizację połączenia i zdążyła kilka razy pomyśleć, by je anulować, jednak zdławiła swoją ambicję, wiedząc, że nic dobrego z tego nie wyniknie. Ich potencjał był niewystarczający jak na taką zagadkę, a tylko ona uważała, że podskórne cienie mogły być niebezpieczne i wymagają wyjaśnienia.

Okno czata otworzyło się. Palce Cameron szybko przebiegły po klawiaturze:
- 2208*05 l-alfa do 2226*05 l-alfa.
- Tu 2226*05. Łączę.

Sygnał otwarcia połączenia oderwał go od kolacji. Jego substacja wreszcie przestała się poruszać po zmianie położenia i mógł spokojnie zjeść. Nie był szczęśliwy, słysząc brzęczenie, ale wstał i ze słowami Kogo diabli niosą? podszedł do komputera.
- Tu 2226*05. Połączenie przychodzące od 2208*05 l-alfa.
- Odbieram - wystukał. Otworzyło się nowe okno. Szybko napisał:
- Tu 2226*05 l-alfa. Co się stało, doktor Cameron?
Ledwo zdążył ugryźć kanapkę, a już na monitorze pokazało się:
- Mamy problem, doktorze Foreman.
- Cienie?
- Tak.
- Możemy przejść na połączenie głosowe? Właśnie jem kolację...
- Pan może, jeśli jest pan sam, ja założę słuchawki i będę pisać. Zależy mi, żeby nikt poza nami nie wiedział o naszej rozmowie. Informatycy i tak nigdy nie sprawdzają połączeń między lekarzami - uśmiechnęła się, pisząc te słowa. Nie ma to jak dogłębne poszanowanie tajemnicy lekarskiej.
- Ok - napisał lakonicznie Foreman, przełknął ostatni kęs pierwszej kanapki i włączył mikrofon. - Co z tymi cieniami?
- Mieliśmy pat w głosowaniu nad przeniesieniem pacjenta z izolatki. Szef substacji dał mi dobę na obserwację. Jeśli w tym czasie nic się nie ujawni, gość wyląduje na sali ogólnej. A my nadal nie wiemy, co to było. Mamy tylko niezbyt wyraźne nagranie.
- Może je pani przesłać?
- Momencik.
Podeszła do laptopa, wyjęła z niego małą płytkę i wsadziła ją w podłużny otwór w konsoli, tuż pod monitorem. Przeciągnęła plik z nowego okna do okna rozmowy i potwierdziła wysłanie.
- Już.
- Ok, mam go. Jakieś podejrzenia?
- Niestety, żadnych. Myślałam, że to mogą być jakieś pasożyty, ale wyniki pacjenta pan zapewne widział... żadnych śladów.
- Konsultowała się pani z kimś jeszcze?
- Nie.
- Nawet... z l-alfą z Matki? - w głosie Foremana słychać było wahanie.

Cameron przeszedł zimny dreszcz. Zwłaszcza z l-alfą z Matki. Miała to szczęście, że ominęła ją wątpliwa przyjemność bycia studentką House'a. Gdy jej rocznik miał obowiązkowe roczne zajęcia z zakresu chorób pozaziemskich, on był na Marsie, gdzie dawał wskazówki co do wyposażenia nowej uczelni i szykował się do Misji. Wszyscy wiedzieli, że choć był świetnym fachowcem, nauczyciel z niego surowy i wymagający. Niespecjalnie było czego żałować.

- Nie - napisała po chwili.
- Chyba powinna pani.
- Wkrótce nie będzie o czym rozmawiać. Mam niewiele ponad dwadzieścia trzy godziny, zero pomysłów i zero dowodów.
- To rzeczywiście kiepsko - zaśmiał się nerwowo.
- Pomoże mi pan?
- Proszę się odezwać za godzinę. Przejrzę wszystko jeszcze raz i zobaczymy, czy da się coś zrobić.
- Dziękuję.

Rozłączyli się. Cameron wyjęła płytkę z konsoli, wylogowała się i wróciła na swoje miejsce na kanapie. Włożyła płytkę z powrotem do stacji dysków, usiadła w poprzedniej pozycji i znów oglądała nagranie. Później porozmawia z Robertem i powie mu, co myśli o jego decyzji...

***

Lisa Cuddy włączyła trójwymiarową mapę Układu słonecznego. Patrzyła na przesuwające się punkty z dumą. Pomagała ją zaprojektować. Mapa miała swoje wady. Bardzo obciążała system, przez co obliczenia były przeprowadzane nieco wolniej niż gdy korzystała z ekranu, ale za to wszystko wydawało się jej bardziej przejrzyste. Będę musiała poprosić informatyków o dodanie kilku procesorów - zanotowała w myślach.

- Szefowo, raport z "ósemki" na drugim kanale - usłyszała w interkomie.
- Już odbieram - rzuciła do przyczepionego do krawędzi mocno wydekoltowanej bluzki mikrofonu wielkości guzika.

Raport był krótki, parę zdań zaledwie. Zero symptomów do tej pory i doba na zakończenie kwarantanny. I słusznie. Cała ta sprawa została chyba zbyt rozdmuchana.

- Przekażcie raport House'owi i jak tylko nadejdzie informacja z "ósemki" o zakończeniu kwarantanny, powiadomcie Radę - poinstruowała swoich asystentów. - A teraz chciałabym mieć godzinkę dla siebie. Nie łączcie nikogo poza członkami Rady.

Po otrzymaniu potwierdzenia włączyła specjalnego laptopa dla programistów i zaczęła wprowadzać poprawki do mapy. To była jej rozrywka na "godzinkę dla siebie".

***

Gregory House udawał, że przegląda wysłane z Marsa wyniki badań nad nową chorobą, ale tak naprawdę zajęty był brzmiącymi mu w uszach dźwiękami i własnymi myślami. Nie cierpiał bezprzewodowych mikrosłuchawek, ale tylko tak mógł się odciąć od świata, żeby nikt nie zauważył. Ponieważ nawet nie patrzył na swojego laptopa, nie widział mrugającej ikony przychodzącego połączenia.

Myślał o Stacy. O jej pięknym uśmiechu, ciepłych, brązowych oczach i delikatnych dłoniach. Miała palce artysty, długie i smukłe. Uwielbiała malować. Po chwili te przyjemne wspomnienia wyparły inne. Blada, niemal przezroczysta twarz, wokół kroplówki... Nawet wtedy uśmiechała się słabo i powtarzała mu, że będzie dobrze. Jego rozpacz, gdy dowiedział się, że była w ciąży. Zabronił lekarzom mówić jej o tym. Wiedział, jak bardzo chciała mieć dziecko - ta wiadomość zabiłaby w niej ducha walki. A musiała się zgodzić na przeszczep. Jednego zastraszył, dwóch przekupił i się nie dowiedziała. Nigdy.

DiamondB*tch · Wysłany: Sob 16:03, 21 Mar 2009 Temat postu:

Kolejna wspaniała część! Mogłabyś pisać scenariusz do House M.D 2

nefrytowakotka · Wysłany: Sob 16:18, 21 Mar 2009 Temat postu:

Ricie, z całym szacunkiem, ale strzykwa jest OHYDNA

I dobrze House zrobił, że ją rozbił

DA, za krótko!!! Podkręcasz atmosferę

Ale Stacy to ja nie lubię...

No nic, czekam kiedy wreszcie House spotka/zobaczy Cameron

eigle · Wysłany: Sob 16:39, 21 Mar 2009 Temat postu:

Przyłączam się do Nefrytowej, czekam cierpliwie (udaję) na telekonferencję Cam - House.

No, ale jest tąpniecie w Chaseronie. Samodzielnie zaczyna myśleć dziewczynka, a Chase swoim raportem pokazał, że z niego palant.

Richie,
strzykwa z nazwy kojarzy mi się z Wiedźminem. Tam takie stworzenie pasuje, ale ta maszkara do Wilsona nie pasuje.

motylek · Wysłany: Sob 18:16, 21 Mar 2009 Temat postu:

ta część z Stacy nawet swietny przerywnik w całej sprawie.

Jen · Wysłany: Sob 19:17, 21 Mar 2009 Temat postu:

ja tam Stacy też nie lubię i nie jest mi jej nawet żal... po prostu jestem może wredną suką, że jej nie doceniam, ale trudno, taka już jestem, o.

addictions · Wysłany: Sob 20:55, 21 Mar 2009 Temat postu:

DA kocham Twój fik. (piszę to po raz kolejny chyba, ale z zachwytu nad tą częścią nie wiem co innego mogłabym naskrobać.)

miss rain · Wysłany: Sob 21:30, 21 Mar 2009 Temat postu:

Od 3 dni ciągle zaglądałam na forum i zawsze w pierwszej kolejności sprawdzałam, czy pojawiło się uprawnione "6/?"

No i dziś jest! Mniam, smakowita cześć, ale ciągle taka wprowadzająca, zawiązująca intrygę - czas na akcje! Lubię Stacey, fajnie ją wpisałaś w tę historię. Czekam na więcej

Dark Angel · Wysłany: Nie 3:02, 22 Mar 2009 Temat postu:

Wen się darł przez trzy dni, że nie mam dla niego czasu. Teraz mnie molestuje, ile wlezie. W związku z tym powstała kolejna część kosmicznego fika.

Rozdział 6

Było już dobrze po północy, gdy wszedł do ich pokoju. Cameron jeszcze nie było. Zamknął drzwi i poszedł w kierunku szpitala. Znalazł ją w pierwszym miejscu, do którego zajrzał. Siedziała skulona na kanapie, z brodą opartą na kolanach, i oglądała wciąż ten sam fragment filmu. Wokół niej i na stole porozrzucane były wyniki badań.

- Kochanie, chodź spać.
- Nie będę dziś spała - odpowiedziała cicho, lecz stanowczo.
- Wzięłaś Energix?
Skinęła głową i sięgnęła po stosik wydruków po prawej.
- Myślisz, że coś zmienisz?
- Ktoś musi, skoro ty zdecydowałeś, że pacjenta można wypuścić z izolatki... - zawiesiła głos i spojrzała na ekranik pagera. - ...za piętnaście godzin i osiem minut.
- Przesadzasz. Głównodowodząca zaakceptowała moje rozwiązanie.
- Jasne, że zaakceptowała. Nie po to włazisz jej w dupę dzień w dzień, by ją anulowała.
- Allison!
- Przepraszam - młoda kobieta zarumieniła się. - Jestem teraz zbyt zdenerwowana, żeby z tobą rozmawiać. I zbyt zajęta. Mogę odegnać zmęczenie, ale czasu nie umiem cofać.

Spojrzała na niego sugestywnie.

- Jak chcesz - wymamrotał i wyszedł z gabinetu. Wiedział, że jego narzeczona ma obsesję na punkcie leczenia ludzi i stwierdził, że lepiej jej teraz nie wchodzić w paradę. I tak jej szybko przejdzie, jak zawsze. Wrócił do pokoju i położył się spać.

Cameron jeszcze raz przeczytała krótką wiadomość od Foremana:
«Niby coś tam było, ale wydaje mi się, że najlepszą opcją będzie zostawienie tej sprawy w spokoju. Nie mam pojęcia, co to mogłoby być. Jeśli koniecznie chce Pani drążyć sprawę, sugeruję kontakt z Housem.»
Westchnęła. House nie słynie z uprzejmości. Jeśli do niego napiszę, pewnie będzie wściekły, że mu zawracam głowę. Ale nie chcę tego tak zostawiać. Cóż, chwycę się brzytwy...

«Szanowny Doktorze House,
Przesyłam Panu wyniki badań pacjenta szpitala substacji numer 8 i nagranie, które zrobiliśmy celem utrwalenia cieni przebiegających pod skórą. Wszyscy twierdzą, że pacjenta należy wypuścić z izolatki za niecałe piętnaście godzin. Coś mi się jednak w tym wszystkim nie podoba. Jeśli zechce się Pan zainteresować sprawą, proszę do mnie napisać jak najszybciej. Będę cały czas na odbiorze.
Z wyrazami szacunku,
dr Allison Cameron, l-alfa substacji numer 8»

***

House nie spał. Dalej myślał o Stacy, ale nie musiał się kłopotać udawaniem, bo Amber już dawno spała u siebie w pokoju. Zawsze wstawała wcześnie i robiła obchód, wzywając go tylko do poważniejszych przypadków. Oszczędzało to mu czasu, a pacjentom - złego traktowania. Doktor House był bowiem nie tylko pogromcą studentów, ale i chorych ludzi. Tak, jakby naśmiewanie się z nich sprawiało mu przyjemność. Gdy swego czasu Cuddy wezwała go do siebie i w przypływie słusznego gniewu kazała mu wyobrażać sobie za każdym razem Stacy na łóżku szpitalnym, House odpowiedział, że bardzo mu przykro, ale nie ma hodowli wątroby, i na tym lekcja się zakończyła.

Podszedł do laptopa z zamiarem obejrzenia jednego z przywiezionych z Marsa filmów porno i zauważył, że dostał wiadomość. Kliknął na ikonce koperty w prawym górnym rogu i otworzyła mu się wiadomość od Cameron. Przebiegł po niej szybko wzrokiem, a gdy skończył, kliknął jeszcze raz. Otworzył się list wysłany parę godzin wcześniej:

«House, doktor Cameron z "ósemki" może do Ciebie napisać w sprawie pacjenta. Bądź dla niej choć trochę wyrozumiały, to jej pierwsza tak poważna posada i bardzo się kobieta przejmuje. Ja już w to zajrzałem i nic z tego nie wynikło, ale jeśli nie masz co robić lub chcesz poudawać, że coś robisz, to jest to doskonała okazja.
Foreman»

Uśmiechnął się pod nosem i stwierdził, że skoro i tak w najbliższym czasie nie da rady zasnąć, to równie dobrze zamiast filmu o treści wiadomej może sobie poczytać dokumenty podesłane przez Allison Cameron. Jednak najpierw musiał jeszcze raz kliknąć, by odebrać kolejną wiadomość:

«Doktorze House,
Szef substacji numer 8 zdecydował, że jeśli stan zdrowia pacjenta w ciągu doby nie zmieni się, przeniosą go z izolatki do normalnej sali. Wiem, że doktor Cameron, tamtejsza l-alfa, była przeciwko. Jak ją znam, to może się Pan spodziewać w najbliższym czasie maila od niej.
Uszanowanie,
dr James Wilson»

Sami, cholera, wróżbici w tym towarzystwie. Szkoda, że Foreman nie jest tak dobry w zakładach, jak w przewidywaniu zachowań niektórych ludzi. Zbiłby na tym niezły majątek.

Dopiero gdy upewnił się, że ikonka w kształcie koperty zniknęła na dobre, otworzył pliki z parametrami życiowymi pacjenta i zaczął je przeglądać, nucąc pod nosem "You can leave your hat on".

Gdy skończył dwie godziny później, odpisał doktor Cameron, że niczego nie znalazł poza niewytłumaczalnymi cieniami. I że chce widzieć tego pacjenta u siebie, jak się wyliże na tyle, by spokojnie przelecieć z "ósemki". Tymczasem nie widzę przeciwwskazań do dalszej izolacji - ułożył w myślach ostatnie zdanie, napisał je i wysłał wiadomość.

***

Minął tydzień. Pacjent opuścił szpital substacji numer 8, ale wciąż nie był w wystarczająco dobrej formie, by przelecieć na Stację-Matkę. Wykonywał więc lżejsze prace pomocnicze, głównie wysyłając raporty, i czekał, aż lekarze pozwolą mu polecieć na badania do House'a, a potem na Marsa, do domu. Był w grupie wysokiego ryzyka, a w Kosmosie potrzebny byli zdrowi, silni ludzie, którzy mogli w razie potrzeby dać z siebie wszystko. Stan przedzawałowy wykluczył go z dalszego podboju Układu Słonecznego.

Cameron odsypiała nocny dyżur. Pokłóciła się nieco z Robertem z powodu jego wcześniejszej decyzji, ale już wszystko było w porządku. Wybaczyła mu, jak zawsze, a i on się na nią nie gniewał. Zresztą, on miał wszystkich po swojej stronie... Nieważne. Ich życie wróciło do normy. Spała smacznie i uśmiechała się lekko, jakby śniło jej się coś przyjemnego. W pewnym momencie jej pager zaczął piszczeć przeraźliwie. Zerwała się, zobaczywszy czerwony kolor wyświetlacza, chwyciła fartuch i nałożyła go w biegu, a następnie przejechała po włosach ręką i związała je gumką w kucyk.

- Co się stało? - niemal krzyknęła tuż po wejściu do szpitala do czekającego na nią doktora Fence'a.
Zamiast odpowiedzi zaprowadził ją przed szybę izolatki. Leżał tam tydzień wcześniej wypuszczony ze szpitala pacjent. Jego ciałem raz po raz wstrząsały drgawki.
- Ma bardzo wysoką gorączkę, której nie jesteśmy w stanie niczym zbić. Będzie prawdziwym szczęściarzem, jeśli przeżyje noc.

Richie117 · Wysłany: Nie 3:28, 22 Mar 2009 Temat postu:

nefrytowakotka · Wysłany: Nie 3:28, 22 Mar 2009 Temat postu:

DA, klifhangery to Twoja specjalność, co???? *mamrocze pod nosem nieprzyzwoite wyrazy*
Jak zawsze podkręciła atmosferę i poszła spać...
A Chase'a to ja wręcz nie znoszę.

EDIT:

Richie, bo dłubanie w oku jest... no jest śmieszne. O.

penis wieloryba??? *spada z krzesła ze śmiechu*

Richie117 · Wysłany: Nie 6:43, 22 Mar 2009 Temat postu:

bardzo się potłukłaś, nefryt? *zbiera nefrytową z podłogi*
Taaa, ciekawe, czy House zasugerowałby coś takiego, gdyby wiedział, że Wilson nie jest tak hetero jak się wydaje?

(D.A. wybacz offtopowanie

)

nefrytowakotka · Wysłany: Nie 8:34, 22 Mar 2009 Temat postu:

Richie, profilaktycznie położyłam najpierw poduszkę na podłodze

Uuuuu... jakby wiedział o Wilsonie, to pierwszy raz w życiu trzymałby język za zębami

Tak, DA to jest offtop i zaraz nas zamordujesz