Airport Entertainment [Hilson]

Lolok

Kategoria: friendship

Zweryfikowane przez Richie117

Autor: TheAmethystRiddle
Oryginał:
[link widoczny dla zalogowanych]
Tłumaczenie: lolok25

PART ONE

-Hej, Wonder Boy, zagrajmy.
-Co?

House i Wilson usiedli wśród niezadowolonych pasażerów na ohydnie niewygodnych krzesłach, które stały w terminalu na lotnisku, czekając aż się chmury rozejdą, żeby mogli albo wziąć taksówkę i wrócić do hotelu, albo wejść na pokład samolotu. Byli na jednej z głupich ( opinia House’a) imprez na których musieli spotykać fundatorów którzy pokazywali jak bardzo są bogaci, nie liczyli na to, że pogoda się tak zepsuje. House’owi zostały tylko cztery ostatnie Vicodiny i był znudzony. Złe połączenie.

- Powiedziałem zagrajmyw grę.

-Jaką grę? Bo myślę o kilku w które nie chciał bym z tobą grać. Pierwszą z nich jest gra w butelkę.

-Nie, nie. Nic takiego. Zagrajmy w małą grę, nazwijmy ją ‘Date, Bang, Kill’.

-Uh…

-Ok., dobrze. Mam jedno dla Ciebie: ja, Cuddy, Cameron.

-Więc, właśnie teraz, zabiłbym Ciebie, umówił się z Cuddy i trzasnął Cameron.

House zaśmiał się z zachwytu.
- Naprawdę możesz wiele dowiedzieć się o ludziach grając w to.

-Ok, twoja kolej.

-O, nie. Nowa gra.

-W żądnym wypadku! Musisz mi też odpowiedzieć! Ja, Cuddy, Cameron.

House namyślał się przez moment i powiedział:
-Więc, trzasnął bym Ciebie…

-Co?

-Poprzednio trzasnąłem dwóch innych, i sam wiesz, co mówili o nowych odczuciach.

-Nie, właściwie, nie.

-Ja też nie, więc czy mogę kontynuować to, co mówiłem?

-Nie, ponieważ musi być więcej powodów, dla których chcesz mnie trzasnąć, a nie Cameron!

-Oh, Cameron. Myślałem, że powiesz Foreman. Ciągle jednak trzasnął bym Ciebie, tak myślę. Zbił bym Cuddy, tylko za dodatek do pensji, później umówił bym się z Cameron, żeby ukryć nasz związek.

evay

NASZ związek?
nie jestem pewna kogo mial na mysli ;D

super ;D

Lolok

PART TWO
Usta Wilsona były praktycznie dotykały ziemi. Był zadziwiony.
-Zagrajmy w inną grę.- powiedział słabo.

-Okay.- powiedział radośnie.- Zagrajmy, nie wiem jak to nazwiesz. Ile musiał bym zapłacić żeby przespać się z jedną z twoich ex-żon?

-Dużo.-mętnie odpowiedział Wilson

-Nie, nie, prawdziwe liczby, ceny, teraz.

- Piętnaście tysięcy dolców.

-Jedna noc z kimś, z kim byłeś żonaty. Cholera, drogi jesteś. Ile żeby się ze mną przespać?

Wilson przyjrzał się House’owi.
- Jedna noc czy regularnie?

-Jedna. Tylko jedna.

- Dwieście pięćdziesiąt.

Usta House’a się otworzyły. Przyglądał się w całkowitym zadziwieniu przez chwilę, potem sięgnął ręką po portfel. Wilson podniósł rękę.

- To tylko teoria. Teraz twoja kolej.

-Nie, może za minutę.

-Poczekaj.

-Ile za striptiz i głupi taniec na ladzie w klinice?

-Albo pięćdziesiąt tysięcy, albo półtora butelki whiskey. Ile za to żebyś przestał brać Vicodin przez tydzień?

-Dlaczego ty zawsze o tym?

-Bo jestem twoim przyjacielem i chcę żebyś przestał.

-Bardziej chyba żebym odszedł. Tysiąc dolarów.

-Ile za to żebyś przestał na jeden dzień.

-Sto dolarów. A ile za to żebyś się zamknął i już o tym nie mówił?

-Dziesięć dolarów.

-Serio?

-Dzień.

-Ok., nie ważne. Ile za to żeby zgwałcić Chase’a?

-Oh…. Ok. Milion dolarów.

-A co gdyby ktoś Ci właśnie za to zapłacił?

- Albo wziął bym pieniądze i uciekł, albo uciekł.

-Co za nudna gra.

-Ty ją zacząłeś.

-Zagrajmy w inną.

-O, Boże.

evay

już myślałam, że zapłaci za tą noc

super! ;D

Richie117

TAK :!: Kocham tą grę

To niech już wezmą książeczki czekowe, wsiądą w taksówkę i pojadą do hotelu

martuusia

hahha uśmiałam się

ja mam nadzieję, że im nie będzie potrzebna żadna książeczka czekowa

ofwca

lolok to jest przezabawne!

te ich gry mnie całkowicie rozłożyły, właśnie wstałam po tarzaniu się po dywanie

Lolok

Cieszę się że się wam podoba. Jak się wyrobie to następna część może będzie już dziś wieczorem.

Saph

Haha genialne gry! Nie mogę się doczekać kolejnej

evay

hej czekam i czekam i czekam...
no i gdzie ten nowy rozdzial? ;D

Lolok

Już jest ;p. Z dedykacją dla niecierpliwej Evay.

PART THREE

-Co by było … jeśli byśmy się ze sobą przespali. Jak, no wiesz nie wiemy jak to się stało.

-Dlaczego ty zawsze o jednym?

-Jestem tylko ciekawy.

-Tak, wszyscy mówili tak samo.

-Skąd to wiesz? Mówili, że tylko mi mówią.

-Najwyraźniej tak.

- Jesteś tak bystry, że mam ochotę zakneblować Ci usta. Tak szczerze?

-Myślę, że by mnie to prześladowało i myślę, że czułbym się winny. Znienawidziłbym Cię za wchodzenie we mnie.

-Ale kocha byś mnie za spanie z tobą?

-Ah, nie. Prawdopodobnie nie.

- A co jeśli Chase i Foreman zaczęliby spać razem?

-Oh, nie. Nie, nie. Nie idź dalej z tą myślą. To jest po prostu chore. Zwymiotowałbym. Miałbym koszmary nocne. Zrobiłbym wszystko, żeby wydostać to z mojej głowy.

-To jest rzecz gdzie Cię mam.

-Yeah, bardzo.

-Co by było, jeśli Cameron poprosiłaby Cię o randkę?

- Zauważmy, że jestem twoim przyjacielem, nie tobą. Nie umówiłbym się z nią.

-Hańba. To byłoby niezłe małżeństwo do rozpadnięcia.

-Nie poślubiłbym jej!

-Oh, rozumiem. Łatwo się żenisz. [przyp. tłumacza: było marriage whore dosłownie: żeniąca się dziwka]

-Nie jestem ok. Co byś zrobił, gdybyś przespał się z Chase’m?

-Chyba raczej, co ty byś zrobił gdybym ja się przespał z Chase’m. Bardzo podobają mi się jego włosy.

-Jeśli przyleciałbyś Chase’a, to ja przeleciałbym ciebie.

-Serio? Gdzie jest ten piękny chłopak kiedy go potrzebujesz?

-A co jeśli przeleciałbyś Foremana?

-Co jeśli przeleciałeś Foremana? Co jeśli przeleciałeś Chase’a? Co jeśli Cuddy urządziłaby przyjęcie z okazji nowego roku, i wszyscy wypiliby tyle alkoholu, że każdy pieprzyłby się z każdym i to by się zamieniło w masywną orgię?

-House, może zagrajmy w inną grę?

Nagle ogromna kobieta zbliżyła się do nich.
-Przepraszam.-powiedziała
Oby dwoje zaczęli się na nią patrzyć.
-Mogę tu usiąść?- spytała pokazując na krzesło (jeżeli możemy je tak nazwać) gdzie leżały rzeczy Wilsona i House’a.

-Dlaczego? Tam jest wolne krzesło. Czy potrzebujesz oby dwóch, żebyś się zmieściła? -zapytał House.

Wilson zakrył mu twarz dłonią i wyszeptał:
-Zamknij się!

Odwrócił się do kobiety i przeprosił:
-Przepraszam za tego idiotę. Nie ma swoich lekarstw i za nimi tęskni. Jest odsunięty od Vicodinu,[przyp. tłumacza: Vicodin withdrawal’s a bitch] więc nie przejmuj się nim. Zawsze jest taki.- Uśmiechnął się jak pocieszasz-umierajęcych-na-raka-pacjentów. I odwrócił się do House’a.

-Pomóż mi.-powiedział, i zdjęli ich rzeczy z krzesła i postawili na podłodze. Kobieta usiadła, a Wilson był zmuszony do przesunięcia się paru centymetrów, aby dać jej wystarczająco dużo miejsca do siedzenia. House nie chciał się posunąć. Po pewnym czasie Wilson siedział praktycznie na miejscu House’a.

-Co byś zrobił, gdyby TO Cię pieprzyło?- House wyszeptał cicho.- I TO by było na górze?

Wilson wzruszył ramionami, a House powstrzymywał śmiech.

-Jestem pewien, że kilka kości by się złamało, a potem byś się udusił. – wyszeptał, uważając na to żeby utrzymać głośność wypowiadanych przez siebie słów, poniżej poziomu na którym, kobieta mogła to usłyszeć.
Siedzieli tak minutę, albo dwie w ciszy, do czasu aż House ją przerwał.

-Okay, napięcie seksualne mnie zabija.- wyszeptał ciszej niż dotąd.-Co byś zrobił, gdybym przeleciał Cię właśnie teraz?

Wilson spojrzał się na House’a, zauważając jak blisko siebie są.
-Pozwolił bym Ci, ale potem pozwolił bym jej.

House uśmiechnął się.
-Dobra odpowiedź.

Nagle głos z głośnika powiedział:
-Pogoda się poprawiła, więc pasażerowie mogą wchodzić już do samolotów. –Wszyscy czekający dokończyli lunche i przygotowywali się do wejścia na pokład. Wielka kobieta, zupełnie nieświadoma ich rozmowy, która toczyła się o niej poszła w kierunku bramek. House i Wilson wstali i się uśmiechnęli.

-Nie ma jak mieć w posiadaniu trochę mężczyzn a nie posiadać jednego.- powiedział House.

-To zabrzmiało bardzo źle.

-Yup.

Byli w połowie drogi do bramek, prawie już kładąc bagaże na ladzie, kiedy Wilson odwrócił się do House’a i powiedział:
-Co zrobimy jeśli ta pani będzie na tym samym pokładzie co my?

House spojrzał na niego i zrobił przerażającą minę.
-Umrzemy! Samolot się rozbije i będziemy jak ci ludzie z Lostów.

Wilson zaśmiał się jak wchodzili na pokład.
-Jeżeli zamierzamy się rozbić, to obiecuję, przelecę Cię.

THE END

Bruno

oby się rozbił

albo nie

oby myśleli że się rozbije, Wilson by go przeleciał potem by się okazało, że jednak wszystko okej i byłby Hilson jak nic

super fik

super tłumaczenie

evay

aaaaaaaaaa, dziękuję za dedykację!
byłam tak niecierpliwa, że aż włączyłam oryginał, ale stwierdziłam, że jednak wolę poczekać na Twoje tłumaczenie, tymbardziej, że do końca było mało tekstu.

-Ale kocha byś mnie za spanie z tobą? tu masz literówkę, chyba powinno być "ł", tak?

początek taki trochę męczący, bo trzeba sie zorientować kto co mówi ;D
ale i tak jest wspaniale!

wspaniałe zakończenie i GENIALNA rozmowa!
czytałam tego fika z wielkim uśmiechem na twarzy i aż wyobrażam sobie, co by było, gdyby to nakręcili... *_*

Richie117

martuusia

hahha uśmiałam się

a musze być cicho bo nadal w szkole jestem

evay

ja bym wolala zeby sie rozbili jak Lost i nie bylo zadnej kobiety wsrod nich ;pp

eletariel

Super! Jeden z kilku hilsonowych ficów jakie mi sie podobają^^

Bruno

ej nie

bo któryś któregoś musiałby szyć

dedos

Świetne

Rozbawiło mnie na maxa

ceone

hahah *leże ze śmeichu*.
Rozbijcie ten samolot !!!!!!!!

Any

-Ile za striptiz i głupi taniec na ladzie w klinice?
To mnie definitywnie powaliło. Za taki widok oddałabym wszystko

Gora

Boskie

Ten monotematyczny House

Już myślałam, że wyjmie te 250 dolarów

I co oni się tak uwzięli na biednego Chase'a. No i końcowa obietnica... obiecująca :DDDDD

Richie117

oł... czyżbyś zaczynała myśleć jak love!Hilsonka?

Gora

Zaczynam... ale ciągle się przed tym bronię :PPP Oni muszą być hetero i wyprodukować tabun małych Wilsonów i House'ów! Dla dobra świata

D

Richie117

w moim światopoglądzie oni mogą być hetero i być zakochani w sobie nawzajem

I bardzo chętnie zacytuję słowa Liz Cruz z serialu "Nip/Tuck" (5x16)
Seks jest jak polityka. Nazywasz się... republikaninem, demokratą, hetero lub homo... aż pewnego dnia, przekraczasz granice, bo żywisz silne uczucie do konkretnego kandydata, wtedy nie wiesz kim naprawdę jesteś.
(...) Etykietki są dla puszek z tuńczykiem,|nie dla ludzi.

A temat powiększania światowej populacji o nosicieli genów House'a i Wilsona jest fik "Gimme more of your love" by me i "Najpiękniejsze dzień..." by Lady M.