Słodycz.

Kallien

Kategoria: friendship

Zweryfikowane przez Richie117

Fik powstał z fascynacji słowem ‘cukier’. Już od początku widać, że coś poważnego dzieje się z moim mózgiem (muskiem?) ; P Czy wyszło, to nie mnie oceniać.
Wesoły crack, Hilson f-ship, kochany PI, Pewne OTP, powiedzmy, że drabble.
Dla Sis. Luw ja, Katuś!

Słodycz.

I know a girl who's tough but sweet
She's so fine she can't be beat
Shes got everything that I desire
she sets the summer sun on fire
I want Candy
(Good Charlotte/I want candy)

Każdy lubił coś słodkiego. Jedni preferowali czekoladę, drudzy zwykłe cukierki, inni z kolei potrafili zadowolić się byle jakim batonem. Chwila słodkiej zadumy należała się każdemu.
Lucas Douglas doskonale o tym wiedział.

***

Lizak.
Gregory House lubił podkradać jedzenie. Ale ponad wszystko uwielbiał garściami podbierać te tandetne czerwone lizaki z kliniki. Wilson zdawał sobie z tego sprawę, bo był głównym celem do zabierania żarcia. Wydawało się, że tak jest od zawsze i przestało mu to przeszkadzać. A Greg z lizakiem wyglądał po prostu uroczo.
Onkolog właśnie kierował się do Cuddy kiedy zobaczył niezwykłą scenę. House opierał się o ladę przy dyżurce pielęgniarek i intensywnie wpatrywał się w słój z lizakami. Wyglądało to co najmniej tak, jakby diagnosta chciał zahipnotyzować słodkości i poprowadzić je rządkiem do swojego gabinetu. Widok był na tyle osobliwy, żeby odciągnąć Wilsona od pogawędki z Dziekan Medycyny.
- Czy właśnie zobaczyłeś w tym słoju jakieś zjawisko paranormalne? – rzucił onkolog od niechcenia.
Zero reakcji.
Do zdziwionego lekarza podeszła Cameron. Wydawała się być niewzruszona zachowaniem diagnosty. Wilson spojrzał na nią, w stanie kompletnej dezorientacji, nie mogąc sklecić zdania. Lekarka uśmiechnęła się ze zrozumieniem.
- Nie martw się, jutro dojdzie do siebie.
Onkolog w końcu zdołał z siebie wykrzesać jedynie „Ale o co chodzi?”, patrząc to na House’a, to na Allison. Gregory mruczał coś cicho do siebie.
- Firma produkująca te lizaki zbankrutowała.
- Ostatni słoiczek...

***

Czekolada.
James Wilson rzadko pozwalał sobie na zupełny luz. Zawsze trzeba było coś zrobić, załatwić, gdzieś pójść. W tych momentach żałował, że nie ma żony na stałe.
Wilson pochylił się na deską do prasowania. To, co na niej zostało nie przedstawiało się zachwycająco. Żelazko, pozostawione samo sobie, z radością wypaliło gustowną dziurę w najlepszym wilsonowym krawacie. Najlepszym! Do uszu Jamesa dobiegł odgłos pukania. Nie był w stanie nic powiedzieć. Przecież... No, krawat...
- Cudowny chłopcze, wiem, że są momenty, w których się nie przeszkadza. Ale zdajesz sobie sprawę, że są osoby, które mają to gdzieś?
Onkolog ze łzami w oczach wpatrywał się w niebiesko-brązowy kawałek materiału.
- Wchodzę. I jeżeli zobaczę cię podczas czegoś, czego nie chcę zobaczyć, to naprawdę pożałujesz.
Wilson wziął do ręki zmarnowany materiał. Usłyszał przekręcanie klucza w zamku. House wszedł do salonu, a widok Jamesa z tym niewiarygodnym krawatem w ręce niesłychanie go rozbawił. Jednak mina jego przyjaciela była zastanawiająca.
- Jimmy, ty płaczesz nad krawatem.
Wilson pociągnął nosem.
- Najlepszy! Gwarantowana jakość! Z Chin!
House stłumił atak głupawki. Podszedł do przyjaciela.
- Nie martw się. Kupię ci inny. W sklepach nie brakuje idiotycznych krawatów. Poza tym, przyniosłem coś na wieczór.
Wilsonowi zaświeciły się oczy. Przeszedł w tryb gotowości bojowej.
- Mam tę obrzydliwie słodką czekoladę. Made in Super-Chocolatier.
James uśmiechnął się rozbrajająco.

***

Pudding.
Lisa Cuddy była z siebie zadowolona. Była kobietą sukcesu, zarządzała najlepszym szpitalem w Princeton, dorobiła się tytułu Dziekana Medycyny, a w pracy miała świetną kadrę (co też było okupowane nieludzkim wysiłkiem, by jak najwięcej zostało po staremu).
Lisa mogła teraz spokojnie leżeć na kanapie i jeść swój ukochany śliwkowy pudding. I nie musiała go sama robić! Mogła wreszcie w pełni nacieszyć się weekendem. House nie zawracał jej głowy Wilsonem, Wilson Housem...
- Świetny pudding – powiedziała Cuddy, odkładając pustą miseczkę na stolik. – Co prawda nie umywa się do świątecznych wyrobów mojej, Panie świeć nad jej duszą, babci, ale i tak jest pyszny.
Mężczyzna leżący koło Lisy uśmiechnął się i przytulił do jej pleców.

Stanowczo i nieodwołalnie, ulubioną słodkością Lucasa Douglasa była Cuddy.

-------------
Koniec.

eletariel

Jestem zachwycona!!! Pięknie napisane , wątek cudowny, po prostu ACH:) Sama słodycz dla moich oczu^^

Richie117

Właśnie kończę tabliczkę czekolady, więc fik w sam raz pasuje

[House wpatrujący się w słój z lizakami]
poor Greg

pewnie żałował, że zamiast nefrologii nie wybrał kierunku "genetyka lizaków" - wtedy wiedziałby, jak sklonować swoje czerwone skarby

I muszę zgodzić się z Wilsonem - House z lizakiem wygląda uroczo

(i tak dwuznacznie...

)

**
[Wilson i przypalony krawat]
aż się łezka w oku kręci

Tylko gdzie ten idiota polazł, że zostawił żelazko bez opieki?

Wchodzę. I jeżeli zobaczę cię podczas czegoś, czego nie chcę zobaczyć, to naprawdę pożałujesz.

nie wierzę, że istnieje jakaś sytuacja, w której House nie chciałby zobaczyć Wilsona

Poza tym, przyniosłem coś na wieczór. (...)
- Mam tę obrzydliwie słodką czekoladę. Made in Super-Chocolatier.
hmm... o ile dobrze pamiętam, to nie shipujesz love!Hilsona, ale gdy widzę w bliskim sąsiedztwie słowa "czekolada" i "Wilson", to nasuwa mi się tylko jedno:
“Chocolate coated Wilson. Mm.”

(I think, Greg has excelent taste

)

**
[Cuddy, Pudding i Lucas]

taaaak

Luddy rlz

I cóż mogę więcej dodać? Dosłownie SWEET

Any

piękne, piękne, piękne!!

ostatni słoiczek - w tym momencie nie wytrzymałam

a Wilson płaczący nad krawatem...

ślicznie

Katty B.

Moja Siostra napisała Hilsooona, Kallie napisała Hilsooona! ^^ *ekstaza* *kochakocha*

Słodkości (a związek X gdzie? XD) wspaniałe. House ubolewający nad firmą produkującą lizaki, Wilson ubolewający nad krawatem, Lu, który spełnił sój obywatelski obowiązek i pogodził chłopców... I Cuddy! Lucas/Cuddy! Aaa! *kchakocha* Mamuuusiu! Kocham Cię, Kal. Słońce Dni Moich, DZIĘKUJĘ!!!

ceone

*_______________________________________________*
House z lizakiem wraz z Wilsonem i czekoladą
Cuddy z Lucasem.
2 najlepsze shipy EVER !!!

Kallien

Poziomka

Popłakałam się ze śmiechu.

Ja, niczym Wilson, zajadam się czekoladą.

Ale nad krawatami (których i tak nie mam) raczej bym nie płakała. Szczególnie nad tymi z Chin.

"Ostatni słoiczek" wymiata.

Śliwkowy pudding? Hmm... Lepiej truskawkowy, jeśli można w ogóle go zrobić. *tęskni za truskawkami*

Faaaaaaaajne.

Podobało się.

Richie117

Katty B.

Chica, Siostra i ja jesteśmy niewinne. Do sześcianu wręcz. Jak te jaśminy z Kamasutry i niczego nam nie udowodnisz, o. XD

Richie117

aha, Kattuś

Więc ten seks i kłótnie kochanków w "Szybkich samochodach..." jednak nie były pomiędzy nimi?

Katty B.

Oczywiście, że były. Między chłopcami, znaczy się. XD Jam niewinna jak ten jaśmin z Kamasutry, ale przynależność do gatunku literackiego zwanego erotyką zobowiązuje, nie? XD

Richie117

a zobowiązań trzeba dotrzymywać

więc oby tak dalej

Katty B.

Będę się starać, choć muszę wyznać, ze po napisaniu pierwszego (i na razie ostatniego) NC-17 w zyciu moja psychika doznała trwałego urazu. I nie wiem, jak to dalej z tym będzie. XD

Richie117

ależ urazy psychiczne spowodowane NC-17 to jest to, co tygryski lubią najbardziej

jakby co, to jestem w połowie studiów psychologicznych, więc jak tylko uporam się z własną skrzywioną psychiką, to chętnie służę pomocą

Katty B.

Ale nie wiem, czy takie odgięcia da się wyprostować. Myślę, że minęłam już punkt w którym ktokolwiek może mi udzielić pomocy.
(A drugi z nowych fików, które powstały jak Cię nie było nie jest angstem/deathfikiem! XD)

Richie117

no, jeśli nie da się wyleczyć, to pogłębiaj i pielęgnuj ten uraz

(wiem, widziałam i czytałam, tylko nie miałam czasu wystkać komenta... zaraz nadrobię tę zaległość

)

Katty B.

Ja się tego urazu boje. Przez niego za kadym razem, jak włączę teraz "Tudorów" i moje OTP pojawi się na ekranie, mam kosmate myśli. XDDD

(Tak tylko mówię, bo pomyślałam, że przeraziłaś się tytułu, który jest optymistyczny. XD)

Richie117

i tak nic nie przeskoczy moich kosmatych myśli... ostatnio cały czas pracuję mentalnie nad erą po "Understanding" by dzio

A Tudorów nadal nie obejrzałam

i żałowałam, że jak porywałam lapka do szpitala, to nie zabrałam też płytki z serialem, ale cóż...

(mnie już chyba nic nie przerazi...

Ale nie próbuj testować tego mojego stwierdzenia

)

Gora

Kwik!
Ostatni słoiczek mnie zabił xDDD
I Jimmy płaczący nad krawatem. No tak Jego Nieśmiertelne Krawaty :DDDD
No i House zawracający głowę Wilsonem a Wilson House'm :DDDD

Takie cudownie miłe, lekkie i odprężające

A ja kocham czekoladę ^^

Cudna :D

"W tych momentach żałował, że nie ma żony na stałe." - Wilson, masz Hałsa. On jest lepszy od żony.

Biedny krawat made in china.

Narobiłaś mi smaku na czekoladę. Świetny fik.