Czerwiec [Z]

galena

Dobry tekst, noi te KOTY w tle, najkrócej rzecz ujmując, zero uwag, przyjemnością było przeczytanie powyższego fika

Pietruszka

wela89r

Dziękuję bardzo za dedyka!

Koszałek

Śliczne, naprawdę. Zaskakujące, naprawdę. I jeszcze niebanalne. Bardzo podoba mi się postać June. To ona nadaje temu fickowi ikrę. Tekst czyta się świetnie.
Znalazłam dwie literówki i Ci, Tobie, Ciebie to z wielkiej piosze się TYLKO w listach. W opowiadaniach - nie.

amandi

Scribo!!!!!!!!!!
Czy ja ci już mówiłam, że jesteś niesamowita w tym, jak i co piszesz?
Jeśli nie, to właśnie nadrabiam i ci mówię

Przepraszam, że komentuję dopiero teraz, ale rozumiesz - wielkanocne porządki

. W każdym razie, jak się dorwałam, nie mogłam przestać czytać - skoro wszyscy porównują się do Vicodinu

, to ten fik jest dla mnie niczym Vicodin

Naprawdę, świetnie, z wyczuciem napisany. Na koniec była radość przez łzy. Łzy, bo June śmiertelnie zachorowała, a radość, bo... bo nikt już nie był nieszczęśliwy. Każdy odnalazł spokój w duszy, a pewne dwie osoby nawet miłość...

Wywołałaś we mnie tyle emocji... przedstawiłaś tak plastycznie każdą sytuację... przemówiłaś do serca.. pokazałaś nam prawdziwe intencje bohaterów.. zrobiłaś wielowątkowy, realistyczny utwór z głebią.. coś pięknego

Nadal szkoda mi June. Była tak energiczna, tak pełna życia, tak kochająca i kochana. Najpierw straciła synka, a potem - samą siebie. Polubiłam osobę, z którą wiązały się najpiękniejsze wspomnienia młodości House'a.. Która starała się wszystkich chronić, nawet swoim kosztem...

Pomysł z końcówką uważam za naprawdę dobry - takie podsumowanie, choć bardzo refleksyjne i życiowe, jeśli rozumiesz, o co mi chodzi

. June Lisa i Jasper Gregory - ich imiennicy zasłużyli na taką pamięć. Bezapelacyjnie.

Tak samo jak ty bezapelacyjnie zasługujesz na to:

ściskam gorąco

P.S. Dziękuję za dedyk przy czymś tak rewelacyjnym

czarna kawa.

Cudownie.
Po prostu. I już.

runiu

Niesamowity fik, zakończenie naprawdę dobre, myślałam, że będzie troszkę odbiegać od reszty i będzie przesłodzone, ale jest równie świetne jak pozostałe części

Czerwono-Zielona

Właśnie przeczytałam... I zaniemówiłam... Miałam łzy w oczach... Piękne.

Jasper wzruszył mnie niesamowicie... I scena, gdy House ogląda zawartość pudełka... Nie do opisania.

A przy całym dramatyzmie poszczególnych fragmentów, duża dawka świetnego house'owego humoru...

Zahipnotyzowało mnie.

Masz niezwykły talent - do tworzenia historii, jak i niezwykle zgrabnego ich opowiadania... Plastyczność opisów jest tak niezwykła, że widziałam każdy grymas twarzy, czułam sama każdą opisaną i nieopisaną emocję...

Chylę czoła

P.S. Zauważyłam pewną niepokojącą rzecz... Otóż historie przedstawiane w fikach zaczynają mieszać mi się z serialową rzeczywistością i czasem łapię się na tym, że zastanawiam sie, czy dana scena miała miejsce naprawdę czy też widziałam ją tylko oczami wyobraźni...

Jestem przekonana, że po tym fiku przy oglądaniu następnego odcinka będę się dziwić czemu House nie jest z Cuddy, dlaczego nie ma w domu zdjęcia Jaspera i dlaczego nikt nie mówi nic o June...