Happy Birthday House [M]

[B]asilic

<i>Zweryfikowane przez [B]asilic</i>

Na początek- Witajcie!
To mój pierwszy fik...I wiem, że jest koszmarny, może płytki, dziwaczny i pospolity...ale jakoś mnie tchneło i musiałam go dodać

Dotarło do niego, że już nie śpi, ale nie otworzył oczu.
„Zaraz zadzwoni”- pomyślał, a chwilę potem poczuł irytację na dźwięk budzika.
Była z nim. Jego stara przyjaciółka, której zawdzięczał wiele i jednocześnie jej nienawidził. Przejechał po niej dłonią. Wciąż bolała.
- Cholerna noga....- westchnął.
Krople deszczu uderzały o szyby, za którymi wiła się szarość poranka.
Zapatrzył się na pomarańczową fiolkę stojący przy jego łóżku.
- Witaj kochanie...- wydał z siebie pomruk radości.
Szybkim ruchem wydobył dwie pastylki i wrzucił je sobie do ust.
Chwilę potem stał pod prysznicem ze spuszczonym wzrokiem zatrzymującym się na jego stopach. Następnie wciągnął spodnie, które znalazł na podłodze oraz koszulkę wydobytą spod kanapy. Zarzucił na siebie marynarkę i zasznurował trampki. Zarzucił niebieski plecak na ramię i jeszcze tylko upewnił się czy ma fiolkę Vicodinu w kieszeni.
W drzwiach wpadł na listonosza, który dziś jak na złość przyniósł mu wielka i ciężką paczkę, na której widniał adres matki diagnosty. Pokwitował odbiór i zatrzasnął drzwi swego domostwa nawet nie zaglądając do przesyłki.
Podpierając się laską dotarł do swojego gabinetu.
Na biurku zauważył kawę w jego ulubionym czerwonym kubku i małe czekoladowe ciasteczko. Zmarszczył czoło i wzdychając z poirytowania ruszył w na oddział onkologiczny.
- Zaręczyłeś się, znów bierzesz rozwód, zrobiłeś dziecko Meggy z księgowości i chcesz o tym pogadać, czy starasz się wyłudzić ode mnie forsę?- zapytał rozdrażniony diagnosta.
Doktor James Wilson próbował udawać zdziwienie, lecz na daremnie.

- Właśnie dowiodłeś jak bardzo jesteś bez serca, sądząc, że sprawienie komuś bezinteresownej przyjemności to kompletny kretynizm....
- Bo to jest kompletny kretynizm! Gdyby wszystkie prostytutki rozumowały tak jak ty, to w gazetach pisaliby o bankructwie kolejnych domów publicznych! Chociaż ja przynajmniej miałbym satysfakcję do woli...- potarł podbródek w zamyśleniu.
Wtedy do gabinetu weszła siwiejąca kobieta z nadwagą.
Jimmy odchrząknął.
- Doktorze House...czy na konsultacje w sprawach kwestii moralnych zechciałby pan wpaść po luchu?- Wilson starał się ratować swoją reputację przy pacjentce jednocześnie z naciskiem wymawiając ‘’kwestii moralnych’’.
- Naprawdę nie rozumiem za co ci płacą....zaraz powiesz jej, że umrze na raka i bardzo ci przykro, ale oglądając ze mną pornosy dzis wieczorem na pewno nie pomyślisz o jej chorobie i strasznym nieszczęściu.- Wygłosił swój monolog ironicznie diagnosta i trzasnął drzwiami zostawiając onkologa z przerażoną pacjentką.
- Tyłek Cuddy przypomina wielkie centrum handlowe....pragniesz się tam dostać za wszelką cenę i odwiedzić każdy najmniejszy sklepik, zostawiając w środku mnóstwo gotówki ku uciesze sprzedawców...to znaczy jednej sprzedawczyni...- House fantazjował przy lunchu, podczas gdy Wilson podsunął mu tace z jedzeniem pod nos, samemu zostawiając sobie tylko kawę.
- Zapomniałeś, że to ja bezczelnie zabieram ci zawsze lunch a ty irytujesz się za każdym razem tak samo?- diagnosta zmierzył Wilsona wzrokiem mówiącym ‘’ Koleś, przestałeś być fajny!’’
- Pomyślałem, że w ramach przyjaźni chociaz jeden z nas powinien być dobry dla drugiego...
[Godzinę później-burza mózgów przy Białej Tablicy]
-Czarny, rusz mózgiem, w końcu jesteś neurologiem! A Kangur niech przestanie się gapić na dekolt koleżanki i liczyć że znów się naćpa i ją przelecisz!
House przez chwilę poczuł się dziwnie na widok tego, co stało się później.
Foreman zaczał recytować wszystkie możliwe chorob, Chase wstał, zrobił kawę i wręczył ją House’owi a Cameron podała mu czarny pisak przewiązany wstążką patrząc mu żałośnie uroczo w jego niebieskie oczy.
- Nowy....na nowy początek...
- Zróbcie mu biopsję...nie pytajcie Cuddy...sam się do niej przejdę...- przerwał Cameron i zdezorientowany ruszył do gabinetu administratorki.
- Musimy zrobić biopsję...oszczędź sobie protestów bo i tak mi ulegniesz jak tylko spojrzysz w moje pięk...
- Dobrze.- obdarzyła go uśmiechem i zatopiła wzrok w stercie dokumentów leżących na jej biurku.
- Co?!
-W porządku...zrób biopsję...
- Żadnych kazań, wrzasków, jęków i rzezi?!
- House...po prostu zrób tę biopsję i już...- wciąż mówiła spokojnym głosem.

Gregory wpadł do gabinetu Wilsona z hukiem.
- Coś się stało...coś złego...
- Dziwka odmówiła wizyty?
- Gorzej...Foreman zaczął myśleć, Chase jeszcze bardziej włazi mi w tyłek, Cameron daje mi prezenty, a Cuddy...PO PROSTU zgodziła się na biopsję z uśmiechem na ustach!!!
- To chyba dobrze...?
-Żartujesz?! Chyba zaczęli brać prozac...
- Ludzie są dla ciebie dobrzy, a ty sądzisz, że po prostu leczą swoje stany lękowe?
House zmierzył go wzrokiem. Jego oczy trafiły na kalendarz wiszący na ścianie Wilson’owego gabinetu. Nagle coś mu zaświtało, a na twarz wpełzł mu ten uśmieszek, kiedy zawsze coś knuł.

Wieczorem House zasiadł na swojej kanapie.
Spokojny nastrój zostaj wręcz rozszarpany przez dzwonek jego telefonu.
Niechętnie odebrał
-Tu pralnia z kim mam...
-House, nie wygłupiaj się i przyjedź do szpitala...natychmiast!
-Cameron...po prostu oddaj się Chase’owi i ...
-Chodzi o pacjenta!
W tle House słyszał szmery i pomruki.
-Taaaaaak?
- Yyy...pogorszyło mu się! Ma...yyy....wysypkę w okolicy...a właściwie to boli go też ząb bo...
Rozłączył się. Doskonale wiedział o co chodzi.
Zasiadł do pianina. Jego palce wędrowały po klawiszach uwalniając melancholijną muzykę z wnętrza instrumentu.
Usłyszał dzwonek. Nie miał zamiaru otwierać, ale gdy usłyszał drażniący dźwięk po raz piętnasty, powędrował ku drzwiom.
Zastał w nich Lisę Cuddy.
-Nagle postanowiłaś cofnąć zgodę na biopsję...?
-House! Nie jestem tu z powodu cholernej biopsji...
-Wiem dlaczego tu jesteś. Nie obchodzę urodzin.
-Wiem. Cameron dzwoniła, przygotowaliśmy dla ciebie niespodziankę chociaż...każdy wie, jak tego nie znosisz...
-Skoro tylko raz w roku postanowili mi słodzić swoim zachowaniem, to znaczy, że są skończonymi idiotami. Ale miałem nadzieję, że chociaż ty i Wilson zachowacie się normalnie...dlatego cały dzień schodziłaś mi z drogi?
-House, że to dla ciebie głupi zwyczaj, że cię to drażni ale...to dało mi pretekst...pretekst żeby tu przyjść tak po prostu.
- Obawiałaś się tu przyjść bez pretekstu?
Spojrzał jej w oczy pełen powagi
-Ja...chciałam ci powiedzieć, że...po prostu chodzi mi o...
Przybliżyła twarz do jego twarzy. Delikatnie ujął ją w dłonie i złożył na jej ustach czuły pocałunek.
-House....
- Ciiiii..- położył jej palec na ustach- Są moje urodziny.
Oboje uśmiechnęli się do siebie.
- Wszystkiego najlepszego...- pocałowała go nie tłumiąc dłużej swych uczuć.
Nie odrywając się od siebie weszli do środka, zatrzaskując za sobą drzwi.
--------------
Wybaczcie błędy interpunkcyjne i ortografię xd

cuddles

pierwsza!

Fik bardzo fajny, nie znalazłam jakiś większych błędów poza tym, że w jednym miejscu powinno być napisane lunchu, a jest luchu...

Ale to nic wielkiego

Pisz dalej, bo masz talent!

GosiaczeQ_17

Mi się nawet podobało

Niektóre fragmenty fajne

"- Tyłek Cuddy przypomina wielkie centrum handlowe....pragniesz się tam dostać za wszelką cenę i odwiedzić każdy najmniejszy sklepik, zostawiając w środku mnóstwo gotówki ku uciesze sprzedawców...to znaczy jednej sprzedawczyni...-"
Świetna metafora

Może nie jest to ff utrzymany aż tak bardzo w klimatach serialowych ale jest śmiesznie przynajmniej.
Jedyne co mnie poraziło to to, że się do siebie uśmiechnęli. Wiem. Głupi szczegół. Nie wiem dlaczego akurat to

Podsumowując cały ff jest git

NiEtYkAlNa

Witaj, nowa duszyczko!

Przeczytałam Twój fic i muszę powiedzieć, że mi podobał mi się. Sypiesz bardzo zabawnymi tekstami, pisze ciekawie i podobała mi się metafora z tyłkiem Cuddy - celny strzał

Mogłaś tylko trochę bardziej rozwinąć, tzn opisać ostatnie wydarzenie [odwiedziny Lisy]. Szkoda, że to miniatura, ale może napiszesz nam coś jeszcze.

Co do błędów, zauważyłam całkiem sporo, aczkolwiek nie są kardynalne

Brak spacji przed i po myślnikach, piszemy jeden albo trzy znaki interpunkcyjne. Brakowało przecinków i było kilka literówek. Polecam znaleźć betę, ona na pewno to wyłapie

Pomysł chyba był opisywany nie raz, ale napisałaś to bardzo ładnie i zainteresowałaś czytelnika, czyt. mnie

[B]asilic

cuddles
Pierwsza ocena mojego fika i bardzo miła, dzięki

GosiaczeQ_17
Tak to już jest, że wszyscy się nabijają z tyłka biednej Cuddy xd
Dziękuję

NiEtYkAlNa
Dzięki, dzięki, dzięki. Rzeczywiście z interpunkcją nie jest u mnie najlepiej...Ale to wszystko przez to, że na polskim przelatują mi w głowie wizje, jakim tekstem House chlapnąłby mojej nauczycielce xd Ocena wnikliwa i brdzo dobrze

Dzięki za przyjęcie do grona fikopisarzy...w stylu Wilsona

NiEtYkAlNa

Zuu

bardzo dobry opis poranka w wersji house i ta końcówka

*(:

daritta

Po pierwsze: Witaj Huddzinko.!
I po drugie: Bardzo mi sie podobalo i mam oczywiscie nadzieje,ze bede mogla czytac wiecej fickow twojego autorstwa

Pozdrawiam i wena zycze

Gorzata

ładnie, ładnie!
bardzo mi się podobało!
czekam na kolejne twoje ficki!
Wena!

mazeltov

Bardzo mi sie podoba

Ja sie bledow nie czepiam bo sama robie wiecej

Swietnie oddalas jego charakter, twoje poczucie humoru naparwde Housowe

A fragment z tyfkiem Cuddy poprostu boski, mistrzostwo nic iecej nie powiem bo mi slow brakuje

zastanow sie czy nie chciala bys przedluzyc tego fika zapowida sie wysmieniecie i tak jak Nietykana sadze ze mogla bys napisac o odwiedzinach Cuddy

i co sie wydarzy pozniej
Witam i czekam na wiecej

NiEtYkAlNa

[B]asilic

Zuu
Dzięki

daritta
Och, dzięki - a Wen się przyda

mazeltov & NiEtYkAlNa
A wiecie, że myślałam nad kolejną częścią?

W każdym razie dzięki.

Gorzata
Dziękuję

NiEtYkAlNa

mazeltov

zgadzam sie z przedmowczynia mysl mysl a po tym jak juz zaczelas mam sporo mozliwosci zeby to dalej pociagnac ja sama widze kilka ciekawych kontynuacji tej histori

chetnie sie nimi podziele jesli chcesz na pw

pozdrawiam mazeltov

Zuu

A nagłówek [M] zawsze można zmienić na[NZ]

LissLady

Czytałam to dawno temu, ale teraz dopiero komentuję.
Musze ci powiedzieć, że jak na pierwszy z twoich ficków to całkiem udany. Fajne dialogi no i oczywiście Huddy