Moje wewnętrzne ja [M]

cwankiara

Zweryfikowane przez Kamę

Moje wewnętrzne ja

Jak co roku, w pewnym, znanym wszystkim szpitalu odbywał się halloween`owy bal charytatywny z całą rzeszą nadzianych kasą sponsorów, ciągle zabieganą i wrzeszcząca szefową oraz jednym zupełnie niezdyscyplinowanym lekarzem. House, który nigdy nie przepuściłby okazji do ogrania w pokera tego grubego członka zarządu i wyduszenia z niego ostatniego dolara, już szykował swój najlepszy frak, kiedy jego wewnętrzny głos powiedział:

- Przeczytaj jeszcze raz zaproszenie, debilu!!!

Ponieważ Greg nigdy nikogo nie słuchał, nawet siebie (z zasady) zaniechał wykonania tej drobnej czynności i stwierdził, że skoro jest już 10.00 to ostatecznie powinien już wychodzić do pracy.

Oczywiście pierwszym pomieszczeniem, do którego się udał po wejściu do szpitala był gabinet Wilsona, to co tam zobaczył zadziałało na niego ja mocna kawa, wiecie taka siekiera. Zobaczył swojego przyjaciela, chociaż nie, w tym momencie wątpił czy to jest jego przyjaciel i już zaczynał wybijać numer na swojej komórce, aby ktoś z oddziału z piętra wyżej przyjechał po onkologa. Ale zaraz, jeszcze nie wiecie co takiego robił Jimmy. Może od początku: House ja zwykle z impetem otworzył drzwi i zobaczył człowieka, który ma na głowie maskę Achmed`a * i krzyczącego:

-I`II kill you!!!!

Greg nie wiedział, czy śmiać czy płakać. Zrobił minę taką, jakby się dowiedział, że Cuddy chce adoptować dziecko.

- Mamusia cię biła w dzieciństwie? – zapytał.
- To tylko maska na bal, chciałbyś być moim Jeff Dufman`em?? - Wilson spojrzał na Grega maślanym wzrokiem.
- Wybierasz się na bal przebierańców?? Chyba faktycznie jesteś chory? A może baby ci trzeba?- zapytał, coraz bardziej zirytowany House.
- Nie udawaj głupka, przecież za tydzień jest bal charytatywny
- No właśnie, a ty zdrajco wybierasz się na jakąś maskaradę… Cuddy nigdy ci tego nie wybaczy, ja z resztą też. – Greg otworzył drzwi z zamiarem wyjścia
- Mogłem się tego domyślić. Nie przeczytałeś zaproszenia. Każdy uczestnik balu, zobowiązany jest aby przebrać się w jakiś ciekawy kostium. – Wilson zatrzymał przyjaciela na moment
- Nie będzie w tym roku darmowego chlania. Ja się w takie dziadostwo nie bawię.

Po tych słowach House , ze spuszczonym wzrokiem wyszedł z gabinetu. Wtedy koleiny raz odezwał się jego wewnętrzny głos.

- Mówiłem Ci o zaproszeniu, ty uparty ośle
- Skoro ja jestem upartym osłem, to ty również – zripostował House.
- Nigdy mnie nie słuchasz!!!
- Nie ufam lekomanom.-Zakończył House
- Radzę Ci, lepiej idź na ten bal i…

Tydzień później

Wszyscy bawili się na wyjątkowo udanym balu. Foreman był Robin Hood`em, Cameron – Fioną, natomiast Chase – kapitanem Jackiem Sparrow`em. Zabawa była przednia. Wszyscy bawili się i pili, no może nie wszyscy. Nie było tam najbardziej znanej w szpitalu postaci: Gregor`ego House`a. Każdy zauważył jego nieobecność, a atmosfera wśród jego współpracowników była dość napięta:

- Pewnie znów się naćpał – spekulował Foreman
- Wiecie, że on nie lubi tego typu imprez – broniła Cameron
- Nie obchodzi mnie to gdzie on jest i co się z nim stało… Hej mała, może zaprezentować ci technikę masażu serca?? –rozmowę zakończył Chase zaczepiając przechodzącą obok pielęgniarkę.

Brak House`a odczuła najbardziej Cuddy. Jako Pocahontas wyglądała seksownie i kusząco, podświadomie wybrała ten strój właśnie z myślą o diagnoście. Zmęczona całym wydarzeniem, wymknęła się po angielsku do swojego gabinetu. Zamierzała tylko wziąć torebkę i pójść do domu. Jakie było jej zdziwienie kiedy wchodząc do środka zauważyła maleńką lampę zaświeconą przy jej biurku. Jej fotel powoli obrócił się, a na jej miejscu siedział najbardziej znany diagnosta w całym New Jersey

- Nie mogłem odpuścić sobie obejrzenia największej tegorocznej klapy- zaczął House
- To nie była klapa, to najlepszy bal za moich rządów. Z resztą nie powinieneś tu być.
- Dlaczego? Przecież dostałem zaproszenie – zapytał ze zdziwieniem
- Nie masz kostiumu, są zasady, a tym razem nie pozwolę ci ich złamać
- Ale ja się przebrałem
- niech zgadnę, za dr. House`a? – zapytała Cuddy z sarkazmem
- Dokładnie – odpowiedział wstając

W tym momencie serce Cuddy zabiło mocniej. To… nieprawdopodobne, House stał przed nią w… lekarskim kitlu

-Nie miałem pomysłu na kostium, z resztą i tak widzę, iż masz na mnie aż taką ochotę, że zaraz zdejmę z siebie nie tylko tą białą szmatę.

Podszedł do Cuddy i za chwile jej kanapa przestała pełnić funkcję mebla, na którym siedzą sponsorzy podczas podpisania umowy. Zapomnieli jednak o małym szczególiku, lampce na biurku, która wbrew pozorom pozwoliła pewnemu wścibskiemu onkologowi oglądać to co się działo w środku biura.

- wiedziałem, bez darmowego picia i pokera przeżyje, ale nigdy nie odpuści darmowego seksu.

*Achmed – postać z jednego ze skeczy Jeff`a Dufman`a

madziax

świetne to:)

- Nie obchodzi mnie to gdzie on jest i co się z nim stało… Hej mała, może zaprezentować ci technikę masażu serca?? –rozmowę zakończył Chase zaczepiając przechodzącą obok pielęgniarkę.
yyy... oh fuck ?

Że niby Chase jako Sparrow ? to musiałabyć porażka..

*Madziula*

minnie

Świetne!
Zapomnieli jednak o małym szczególiku, lampce na biurku, która wbrew pozorom pozwoliła pewnemu wścibskiemu onkologowi oglądać to co się działo w środku biura. Ahh ten Wilson....xD
Mam nadzieję na ciąg dalszy

Pozdrawiam

madlen

Bardzo fajnie! Sam pomysł zresztą przypadł mi do gustu

BRAVO
*czeka z niecierpliwością na ciąg dalszy*

Hania

uwielbiam Achemda.

i to opowiadanie też .^^

amandi

fajny pomysł i naprawdę zabawnie opisałaś tą sytuację (brawo za dialogi)...

podobało mi się

. Lekko, z wyczuciem i jakim zakończeniem

. Napiszesz coś jeszcze? *prosi*

cwankiara

To był tylko jednoodcinkowy konkursowy fick:)
Dzięki za komentarze

Schevo

*dead*

To było cudowne!

Tylko tyle mogę powiedzieć...

Podobało mi się

Bardzo

Pozdrawiam

Sapphire

oj Wilson jest niegrzeczny... A chciałąbym zobaczyć Chase'a w przebraniu Sparrowa

cwankiara

Hej
Powinniscie zmienic opis na miniaturkę

Sama napisałam kilka postów wyżej, że to tylko jednoodcinkowy fick.

Już poprawione, a fik wraca do Huddy. Moderatorstwo w mojej osobie bardzo przeprasza za swoją pomyłkę.
M. F.