Niebo nad San Francisko [Z]

Cave

wlaczylam sobie ta piosenke

piekna

oh.. bede teraz jej sluchac.dziekuje

ewel

kawałek świetny

i chyba miałam trochę racji z tym Montgomerym??

pioseneczkę już znałam z jakiegoś fanvida, ale teraz to muszę ją mieć, emule do dzieła

no i "niebo nad San Francisko" *,*
pięknie! pozdrawiam

T.

ewel: miałas racje:P ale co dokładnie jej powiedział...to sie jeszcze dowiecie, buziak:*

Alusia: dzis juz nie dam rady, ale powiem, że Twój wpis z pytaniem przed ta częścia zmotywował mnie do działania:)

Licence to Kill: ja nie wiem...samo jakoś tak wychodzi...ja tylko klepie w klawiature...

Madziula: musze trzymac sie wersji że fik jest +13

Dzieki za wszystkie miłe komentarze, miło widzieć, że ktoś jeszcze czyta:D

A za piosenke dziekuje szczególnie Kamie, która wygrzebała ją spośród nieprzebytej przestrzeni wirtualnej, Dzieki:*
Prawda że jest ona niesamowicie Huddy?

Cave

Madziula: musze trzymac sie wersji że fik jest +13

przecierz mozesz zmienic weryfikacje

LicenceToKill

alusia_ jestem za ;D

Cave

wlasnie

kazdy na pewno by sie zgodzil

ciesze sie ze chociaz dodalas dzis jedna czesc

Kama

T. nie ma sprawy z tą piosenką. Znalazłam ją też dla siebie. Non stop jej słucham. I tak: jest bardzo Huddy. A fanvid dałam parę dni temu w temacie Huddy, jak ktoś chce obejrzeć. Świetny jest.

Co do fika: bardzo mi się podoba, jak lawirujesz między tzw. angstem a scenami romantycznymi czy wesołymi. Naprawdę wciąga. I wszystko jest bardzo realistyczne. To bezgraniczne zaufanie Cuddy do House'a - wbrew rozsądkowi. Bronienie go bez względu na wszystko. Nieumiejętność zbudowania czegoś z kimś innym, bo to nie House.
No i House, który chce, ale się boi "do something"

A weryfikację wiekową można zmienić

Sama ostatnio komuś zmieniałam...

vicodin_addict

ja też nie mam nic przeciwko zmianie klasyfiakacji wiekowej nyahahaha!

Fragment oczywiście cudowny.
House'owe zaproszenie do tańca - boskie.
House - niebo nad San Francisko - porównianie jest piękne.
Fragment zako,nczony w takim momencie? No nie, ja chcę next part

Izabella

jejku jakie to wszytsko piekne.
To że jest 13+ tez ma swój urok. dzieki temu uczucie zachowuje jakąś niewinność, a nasza wyobraznia działa.
T następny fik poproszę 21+

T.

Przyszedł WEN:D pewnie dlatego że mi go zyczyliście...wiec musiałam napisać...

Mój mężczyzna
Myśl ta napawała ją radością duma i całym szeregiem intensywnych uczuć, których nawet nie potrafiłaby nazwać po imieniu. A może na nazywanie ich było jeszcze za wcześnie?
Mój mężczyzna
Uśmiechnęła się do swojego lustrzanego odbicia. Usta nadal miała nabrzmiałe od pocałunków, a skórę zaczerwienioną i wrażliwą. Wszystko to przypominało jej wydarzenia ubiegłej nocy, których wspomnienie wywoływało rumieniec na twarzy.
Mieszkanie skapane w porannym blasku słońca, zdawało się być jeszcze pogrążone w leniwej, nocnej ciszy. Tylko strumień lejącej się wody, dwa kieliszki i krzywo zawieszona na oparciu krzesła marynarka, były świadectwem jego obecności. Znowu uśmiechnęła się do swoich myśli. Zawsze już będzie się tak uśmiechać?
Mój mężczyzna
To było więcej niż suchy fakt. Więcej niż słowa. Nigdy żadnego mężczyznę nie nazwała naprawdę swoim. O żadnym do tej pory tak nie myślała. I nie była to kwestia tego, że nie mogła. Ona nie chciała. Nigdy się nie czuła gotowa. Nigdy nie była przekonana i tak bardzo pewna słuszności tych słów. Te przeklęte zaimki – „mój”, „moja”, „twój”, „twoja” – nakładały na człowieka olbrzymią odpowiedzialność. Były granicę, po przekroczeniu której, nie można już wyjść i trzasnąć drzwiami. One sprawiały, że bierze się w swoje ręce życie innego człowieka. One splatają dwie odrębne historie w jedna, tworząc nierozerwalna wieź. Do tej pory nie była na to gotowa. A może po prostu do tej pory nie mogła nazwać tak właśnie JEGO?
Mój mężczyzna.
Jak ona mogła do tej pory nie zauważyć niezwykłej magii i piękna tych słów. Myśl, że należy tylko do niej przepełniała ją radością granicząca niemal z euforią. Nawet tej niezwykłej nocy, kiedy to raz po raz udowadniali sobie, jak bardzo tylko do siebie należą, nie wiedziała, czy rozkosz, którą przeżywała, płynęła z doznań cielesnych, czy z faktu, że ta słodka myśl kiełkowała już w jej głowie.
Mój mężczyzna
Kiedy otworzyła oczy, czuła miarowy oddech i ciepło jego ciała, wtulonego w jej plecy. Czuła jego zapach, szorstkość brody, ciężar ramienia obejmującego ją w talii. Leżała w ramionach mężczyzny –jej mężczyzny. Naprawdę był obok. Najbardziej zdumiewający był jednak fakt, że to wciąż był ten sam człowiek, co dzień czy tydzień temu. Ten sam, co przez ostatnich kilka lat. A jednak nie taki sam. W zasadzie nie zmieniło się nic. W zasadzie zmieniło się wszystko.
Mój mężczyzna
Nigdy przed żadnym mężczyzną nie otworzyła się tak bardzo. To nie była tylko jedność ciał, rozkosz i spełnione pragnienie. To była jakaś więź, wypracowana przez wiele lat, zbudowana na kłótniach, sporach, kompromisie i zrozumieniu. Przyjmując go w sobie, bez wahania patrzyła mu w oczy –nic z tej chwili nie było tylko jej –chciała dzielić się z nim wszystkim.
Mój mężczyzna
Nadal nie mogła w to uwierzyć. Znała go lepiej niż ktokolwiek inny. Wiedziała, ile nosi w sobie, goryczy, bólu i cierpienia. Wiedziała, jak ciężko było mu zaryzykować raz jeszcze. Teraz należał do niej. A ona do niego. Dusze i serce oddała mu już dawno. Dzisiaj podarowała mu również i ciało. Gdyby miała coś jeszcze –oddałaby i to bez wahania.
Nie ciało było tu najważniejsze i o tym obydwoje wiedzieli już od dawna. Jednak w tym ostatecznym akcie zjednoczenia było coś takiego, czego żadna rozmowa, czy wymiana spojrzeń nie mogłaby im dać. Po raz pierwszy stali się dla siebie kobietą i mężczyzną w pełni. Nie przyjaciółmi.
Kochankami.
Granica, którą wyznaczyli sobie tak dawno, i którą tyle razy przesuwali coraz dalej, została definitywnie przekroczona.
Mój mężczyzna
Szum wody ucichł. Wiedziała, że za chwile zobaczy go mokrego, z zabawnie rozrzuconymi włosami. Stanie w drzwiach owinięty rzecznikiem i uśmiechnie się do niej. I tak zacznie się pierwszy dzień całej reszty ich życia.
Na samą myśl o tym, że za chwilę będzie stał przy niej, ogarnęła ja ekscytacja. Czy można stęsknić się za kimś w 10 minut? Kobieta w lustrze uśmiechnęła się ponownie i powiedziała, że tak.
Stanął w drzwiach sypialni i uśmiechnął się…
Mój mężczyzna
Tak zaczyna się nowy rozdział…ale to już zupełnie inna historia…

Koniec części pierwszej:D

Jeśli jesteście ciekawi, jak dalej potoczy się los Housa i Cuddy, czy Wilson odnajdzie szczęście przy boku Paris Hilton, oraz co takiego powiedział John Montgomery i jak się skończy jego historia…to zapraszam na cześć drugą…comming soon:D

Inspired by Anka

kremówka

czytam tego fika i czytam, ale nie mogę sformułować jakoś ambitnego komentarza

ale to tylko dlatego, że nie chcę w każdym komentarzu pisać po raz enty, że bardzo mi się podoba

a baaaardzo mi się podoba

i będę niecierpliwie czekać na kolejną część... jestem dziwnie spokojna, że strasznie mi się spodoba

Izabella

Mój mężczyzna

Kurcze, dlaczego nie mój?

Dzięki T. za rozważania Cuddy. Z chęcią poznałabym przemyślenia Housa po tej nocy.

Wierzę, że soon, będzie naprawdę soon

pannaX

Ciekawy koniec części pierwszej i optymistyczna dalsza zapowiedź. Ciekawe co z Wilsonem...

Cave

omg..czy ty wiesz co robisz z ludzmi?? to jest niesamowite.. najlepsze w swoim rodzaju..

a tak na marginesie to keidy nastepna czesc ??

ewciaiwo

Gdyby miała coś jeszcze –oddałaby i to bez wahania.
śliczne...

kiedy następną część??

T.

Hmmm jeszcze dokładnie nie wiem kiedy...
mam w planie kolejne dwie części -zdradzę Wam tyle, że jedna będzie miała miejsce w szpitalu, a druga po za nim. Mam zarys obydwu, ale nie wiem jeszcze od której zacząć...Obie kształtują sie powoli w mojej głowie...

ewel

Część z rozważaniami Lisy boska *,* bosz, która by się tak nie uśmiechała

Jak zwykle cudowna analiza uczuć, same wspaniałości

Niechaj WEN Cię nie opuszcza, T.

Hania

BOSKIE.

3

Qzka

Cudo T., cudo!!!!

House dostający po gębie:> piękne i to jak porównuje siebie do nieba nad San Fransisco, zapraszając Cuddy do tańca muah. Normalnie się rozpłynęłam.
Uwielbiam jak oni w Twoich fikach najpierw rywalizują i się kłócą, a potem kochają

Zniecierpliwiona czekam na części dalsze.

Cave

a ja myslalam ze dzis bedzie kolejna czesc

Izabella

LicenceToKill

Trzymam kciuki za Ciebie T.
Niech wena dopisuje

A ograniczenia może +18? Hmmm... ;D

jeanne

willanka

Oficjalnie: zakochałam się w twórczości T. :smt007 . Szczególnie w tych fragmentach, gdzie są przemyślenia Cuddy bądź House'a, czyli taki jak ten

.

evi

oczywiście, że z niecierpliwością będę oczekiwać na część drugą :smt001

pięknie, ostatni "rozdział" [?] cudny! mogłabym czytać w nieskończoność