Only one night stand? [Z]

Em.

Dwukwiat... Ten fik mnie gnębi, nie jestem dobra w czekaniu

.

kmyhair · Gość

Przyłączam się do Em.... No, Dwukwiat - chcemy wiedzieć co dalej. Tak namieszałaś, a teraz nie piszesz?

Bruno

No

dalej

więcej

Em.

Zaraz jakiś strajk zaczniemy!

Dwukwiat

Jejku nooo... blagam o wyrozumialosc, jeli czlowiek jest na nogach od 6.30 do 20 przeszlo bez chwili wytchnienia, a wracajac do domu ma przed oczami sprawdzian z biologi i chemii. Po czym pada niewiele sie uczac spac o 22 (zazwyczaj padam kolo 2) to nie jest w stanie napisac cocby linijki. I tak sie stalo wczoraj... Dzisiaj mam luzniejszy dzien, bo odpowiedz z rusa zaliczona (ma semestr mamy okolo 5 ocen z odpowiedzi xD) to zaraz po skonczeniu ogladania cos napisze, moze caly odcinek

Em.

Dwukwiat, czy my wywieramy na ciebie presję?

Nie mogę się doczekać - sama ostatnio coś tam próbowałam napisać, ale oprócz złośliwych tekstów Grega raczej średnio mi szło

.

ofwca

oglądnij sobie House'a

on cię na pewno natchnie

Dwukwiat

Tak... o wy złe wywieracze presji! Pociesze was, czekacie gora 3 dni na odcinek, a fani mojego drugego opowiadania to po miesiac, 2 xD

Ach, ogladam jakies Huddy w kolko

Em.

Bo my jesteśmy WYJĄTKOWI i taki temat na opowiadanie też jest WYJĄTKOWY, więc szybko i przyjemnie się pisze

.

Dwukwiat

No tak, o House'ie pisze sie ltwiej, bo mam go na bierzaco pod reka, a na [link widoczny dla zalogowanych] musze myslec nad cala historia, datami itp... liczcie, ze dzis cos znow nabazgram dla was

Em.

Ja od dawna na to liczę

. Bo się wciągnęłam, ot co. Swoją drogą, powinna powstać książka z fikami tego serialu - fajnie byłoby mieć coś takiego

.

kmyhair · Gość

Dwukwiat

O Kmyhair madra diewuszka!

Pisac miast wywierac presje na biednym przywiedlym dwukwiatku

Kwestie Grega jakosmi same przychodza do lba, ale czasem mysle, zeby cos bardziej uszczpliwego bylo i mam problema...

Dwukwiat

Tak, więc....

ODCINEK 4 "-Cuddy, ty idiotko!"

Cuddy zawalona dokumentami siedziała przy swoim biurku. Z całej siły próbowała się skupić na owej ważniej dokumentacji. Spojrzała na zegar. Była czternasta. Przeraziła się gdy to zobaczyła. Miała dwie godziny do szalenie ważnego spotkania, po którym miała szanse dostać olbrzymie wsparcie finansowe na szpital i wydatki na House'a w końcu nie obciążałyby budżetu tak silnie. Jednak pewna myśl, do której bała się przyznać sama przed sobą nie dawała jej spokoju. Natrętnie pozbywała ją trzeźwego myślenia. Miała niesamowitą ochotę zwolnić Cameron. Oczami wyobraźni widziała siebie podchodzącą do niej i ze stoickim spokojem wypowiadając te słowa: "zwalniam cię". Jednak gdy wyobrażenia zaczęły obejmować zasmuconą, oburzoną i bliską płaczu Alison trzepała mocno głową w celu poprowadzenia myśli na właściwy tor. Nie potrafiła dopuścić do ciebie myśli, że tak była zazdrosna o Grega.
- Cuddy, ty idiotko... Przecież to aspołeczny, zdziwaczały, opryskliwy i uparty jak osioł House! - beształa sama siebie w myśli. Jednak to nie działało na jej korzyść. Tylko coraz więcej myślała też o nim. Nie czuła, że go kocha. Nie czuła, że chce coś między nimi zmieniać. Jednakże czuła jak zazdrość przenika każdy jej narząd po kolei. "Dla mnie nigdy się nie stroił..." po tej myśli uderzyła lekko głową w blat biurka. Była w końcu administratorką szpitala, a nie rozhisteryzowaną szesnastolatką z kupą kompleksów. Czasem chciała wrócić do czasów studenckich. Do dziś pamiętała ich zderzenie na korytarzu i słowa jakie do niej wypowiedział.

Był to jej pierwszy miesiąc na uczelni. Młoda, ambitna, z przywódczymi zapędami. Potrafiła być zimna i odmówić najbanalniejszej rzeczy najgorętszemu mężczyźnie. Jednak zabawić też się umiała. Tego dnia, była na ekstremalnym kacu. Impreza ze strasznymi rocznikami to był idealny moment, żeby się pokazać. Poszła na całość. Przypominała sobie kolejno każdą minutę kiedy uderzyła w kogoś bardzo mocno i wszystkie papiery, które trzymała w rękach. Jednak z transu wybił ją dopiero wredny głosik chłopaka:
- Masz tak wielkie zderzaki, że zasłaniają ci widok?! - patrzył na nią wychudzony, potargany chłopak z szaleńczo niebieskimi oczami. Tak szaleńczo, że Lisa omal kolejny raz nie straciła kontaktu z rzeczywistością - trzeba uważać jak implanty się instaluje! Aż dziw, że nie pękły przy takim zderzeniu - nie wyglądał też na zbyt dobrze wychowanego. Mimo to równocześnie schylili się w celu podniesienia leżących na podłodze luźnych kartek. Wtedy dopiero spojrzał na jej twarz.
- Whoa! Twarz też dopasowałaś do biustu? - patrzył na nią przenikliwym spojrzeniem - co robisz dziś wieczorem? Może seks? Albo kino? A może tłumaczenie anatomii. Nawet mogę ci każdą najmniejsza kosteczkę wskazać na twoim ciele.
W Lisie rosło oburzenie. Nienawidziła kiedy faceci traktowali ją jak łatwą panienkę, tylko na podstawie wyglądu. Jednak tym razem nie potrafiła włączyć opcji "zimna suka" i ku swojemu zdziwieniu przystała na jego propozycję.
- Jak jesteś taki mądry to mam parę wątpliwości dotyczących anatomii. Pokój 662. Dziewiętnasta i ani minuty później - rzuciła mu ostatnie przemądrzałe spojrzenie i ruszyła prze siebie. Czuła na sobie jego wzrok przez cały czas. Potrafiła manipulować mężczyznami. Szykowała się niezła zabawa.

Cuddy parsknęła śmiechem w dokument. Dziwiła się sobie, że mogła tak naiwnie wierzyć, że to ona go manipuluje. Był sprytniejszy. Przez kilka miesięcy grał uległego przed nią, aż okazało się, że to ona uzależniła się od niego kompletnie i ulegała w każdej kwestii. Pracowali w jednym zespole badawczym, razem przesiadywali w bibliotece. Kilka razy spali ze sobą. Jednak nigdy nie było między nimi niczego więcej. Zawsze byli przyjaciółmi. Tylko przyjaciółmi. Lubiła ten układ. Nawet bardzo.

Był to ostatni dzień przed wakacjami. W akademiku gwar. Co krok widać było grupki tych upitych ze szczęścia i tych ze smutku. Greg House, jeden z tych którzy ukończyli właśnie uczelnię pakował wszystkie książki do torby. Jego pokój przypominał bibliotekę połączoną ze sklepem muzycznym i śmietnikiem na tyłach hipermarketu. Nic dziwnego, że nikt nie chciał dzielić z nim pokoju. Nawet mucha czuła się tu klaustrofobiczne. Jedyna osoba, która lubiła spędzać czas w tym śmietniku to Cuddy. Również tym razem siedziała w zapadniętym fotelu patrząc na pakującego się chłopaka.
- Dziwnie będzie tu bez ciebie. Uczelnia bez swojej legendy.
- Jakby mnie potrzebowali. Najlepszy zespół badawczy, a najmniejsze osiągnięcia. Ty równie dobrze manipulujesz ludźmi, a znacznie lepiej potrafisz robić rzeczy, których się wymaga.
- No jasne, tylko, że ja nie jestem takim wybitnym mózgiem. Sam to powiedziałeś.
- To było dawno. Teraz dorosłaś i stałaś się zimniejszą suką niż na początku. POradzisz sobie. Tylko musisz spełnić jeden warunek.
- Jaki? - zaciekawiła się dziewczyna.
- Ostatni seks ze mną - zobaczył jej minę pełną politowania - żebyś w pełni posiadła moje zalety! To jest naprawdę nieuniknione!
Cuddy wstała i ruszyła do drzwi.
- Mówiłeś, że jestem zimniejszą suką? - wyszła przed pokój, a Greg z kartonem i torbą za nią - gdzie się teraz wybierasz?
- Jersey.
- Jersey?! Stary to trafimy razem! - jakiś obcy chłopak o sympatycznej twarzy i uroczym uśmiechu stał oparty o ścianę na przeciwko pokoju House'a.
- A my się znamy? - Greg od razu poczuł wyraźną niechęć do niego.
- Nie, przyjechałem tu tylko po dziewczynę. James Wilson - podał mu rękę ze szczerym uśmiechem, ale spojrzenie House'a zmusiło go do zabrania jej.
- Jaka specjalizacja?
- Onkologia.
- Uf, to może się więcej nie spotkamy, bo nie wytrzymałbym obcowania z kimś w tak obrzydliwym krawacie - ruszył w stronę schodów nie oglądając się nawet na nowo poznanego. To Cuddy za niego posłała Wilsonowi przepraszające spojrzenie i pobiegła za przyjacielem.

Cuddy pogrążona we wspomnieniach zapomniała całkowicie o świecie. Dopiero okropnie głośny stukot laski o boazerię sprowadził ją na ziemię.
- CUDDY! Dziesięć minut! No i kto tu komu musi przypominać o spotkaniu! - House w wyprasowanej różowej koszuli stał na nią.

Em.

Świetne. I udało mi się przeczytać (a przynajmniej napisać komentarz) jako pierwszej

. Jakoś inaczej wyobrażałam sobie znajomość House'a z Cuddy (na co niemały wpływ miała kmyhair), ale też wymyśliłaś to całkiem nieźle. Cuddy zazdrosna o Grega - to takie piękne

. No i zaintrygowała mnie ta wyprasowana koszula. Bo skąd ją wziął, jeśli był w szpitalu (i na pewno w nie wyprasowanej) i dlaczego szedł na to ważne spotkanie (przecież House gdziekolwiek to katastrofa

). Więc teraz będę czekać z utęsknieniem przez kilka kolejnych dni na coś nowego

.

ofwca

świetne

poprawiłam sobie humor zaraz z rana, Cuddy zazdrosna o House po prostu boska! i pierwsze spotkanie Wilsona z House'em

Gregory w wyprasowanej koszuli hmmm.. Cuddy ma powody do zazdrości
z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy :wink:

kmyhair · Gość

Dwukwiat, to wszystko coraz lepsze i lepsze, aż się nie mogę doczekać dalszego ciągu. I muszę przyznać, ze bardzo mi się podoba TAKA wizja pierwszego spotkania House'a z Cuddy, a jeszcze bardziej pierwszego spotkania House'a z Wilsonem "podał mu rękę ze szczerym uśmiechem, ale spojrzenie House'a zmusiło go do zabrania jej" - no cały House -wyobraziłam sobie właśnie to spojrzenie (Dwukwiat, czy to było coś na kształt looka, którego House posłał Chase'owi, witającemu go po rekonwalescencji klepnięciem w ramię?)!