Tańcząca w deszczu [M]

dr Tygrysolka

Zweryfikowane przez Tygrysa

House_addict

O jejku, ta miniaturka jest taka... idealna. Chyba zajmie pierwsze ex aequo miejsce z Bezcenną Pietruszki. Matko, dawno nie czytałam czegoś tak dobrego. Świetnie dobrane słowa, zdania płynne, a cały utwór jest jak jakaś przyjemna, nieznana melodia, która korzystnie wpływa na spokój ducha.

Cudo!

H_a

happy_liar

To było jak najpiękniejsza, najdelikatniejsza pieśń, która podporządkowuje sobie umysł czytelnika, obraca go między palcami i pozwala dostrzec piękno idealnie dobranych słów.
Rozpłynęłam się nad tą minaturką.

Oby więcej takich

Agnes

Pięknie napisane, naprawdę. Nie było ani jednego zbędnego słowa, ani jednej niepotrzebnej emocji. To tak, jakbym słuchała jakiejś smutnej piosenki albo oglądała "Słodki listopad". Wzruszające, piękne, w jakiś sposób zapadające w pamięć. Brawo, Tygrysie.

Właściwie to nie jest miniaturka. To coś jak wiersz, ale bardziej wzruszające. Jak piosenka, ale bardziej stała.

Nie wiem, co napisać, żeby opisać, czym jest ten twór. Albo nie, już wiem - cudo

Zdecydowanie jedna z najlepszych miniaturek jakie w życiu czytałam. Na Horum i ogólnie.

Życzę Wena na więcej takich perełek.

_sympatyczna_

Cudownie napisana miniaturka.

Uwielbiam twoje teksty są takie...idealne.

Idealnie dobrane słownictwo w pięknej historii.
Uwielbiam tą część fika...

dr Tygrysolka

H_a, bardzo Ci dziękuję, ten komentarz naprawdę wiele dla mnie znaczy. Chociaż nie porównałabym tego do Bezcennej (tak, też ją uwielbiam)...

happy_liar, dziękuję Ci bardzo, starałam się, aby nie było ani jednego zbędnego słowa. Tylko nie rozpływaj się za bardzo, zamrażalnik mi szwankuje

Agnes, dziękuję Ci z całego serca. Tylko musiałaś pisać o TYM filmie... Sama jego nazwa powoduje, że mam łzy w oczach. Tak, ja, Tygrys mordujący wszystkich naokoło. Ale na filmach łatwo się wzruszam

Ale to, że szlocham rzewnie na 'Mieście Aniołów' to tajemnica! Szszszsz!

_sympatyczna_, Tobie również, kochana, dziękuję. Co drugie zdanie w komentarzu zaczęłaś od 'uwielbiam'

Nie wiem, czy zasłużyłam

Potraktujmy ten komentarz jako chrzest bojowy nowego laptopa i radosnym machnięciem ogona uczcijmy mój powrót z wygnania

Serdecznie wszystkich pozdrawiam,
Tygrys

GosiaczeQ_17

Wróciłam, przeczytałam i komentuję

Ale mam problem, bo słów mi zabrakło

Piękne

Niby nie duże zaskoczenie, bo wszystkie Twoje ficki są poruszające

Ale i tak jestem powalona po prostu

Pzdr

GosiaQ

IloveNelo

Obiecany komentarz

Nie będę oryginalna, jeżeli powiem, że miniaturka jest idealna i dopracowana w każdym calu. Wyraźne wątpliwości Cuddy, mętlik, niepozorny taniec i w końcu obietnica.

I najpiękniejszy koniec:

Estelle

Wspaniałe!

Ani razu nie użyłaś imienia ani nazwiska kochanka głównej bohaterki, a tak genialnie to opisałaś.
Niesamowite, piszesz tak jakbyś już była profesjonalistką.
Wydaj książkę! Kupię na pewno

Zuu

Ciekawe, orginalne i oczywiście pisane Twoim pięknym i wzruszającym językiem

Naprawdę bardzo dobre

HuddyFan

Piękna miniaturka.

Tak jak już powiedziała H_a, jest idealna.

Mam straszne problemy z komentowanie angst'ów.

A to źle, bo słaby komentarz do takiego dzieła to hańba.

Wiesz, że jesteś utalentowana, że Twoje słowa potrafią człowieka doprowadzić do łez, śmiechu, smutku lub radości, a to nie lada talent.

Co jeszcze napisać?

No, kurczę, nie wiem, bo ja już wszystko mówiłam.

Uwielbiam Cię (tak, to też już wiesz, ale musiałam Ci przypomnieć).

Życzę Wena, i czekam na kolejny tffór.
(A czuję, że się zbliża

)
Całuję,

Huffuś

cbo

przestałam czytać fiki na jakieś pół roku bo doszło do tego, że jak zaczynałam czytać to przestawałam dopiero o 4 nad ranem... niezdrowo- pomyślałam. i przestałam.

twój fik jest pierwszym, który czytam po długiej nieobecności na horum. kurcze! ileż ja pięknych tekstów i myśli musiałam stracić przez ten czas

rozgadałam się jak zwykle. podoba mi się bardzo. lubię treściwe miniaturki w których można znaleźć tyle uczuć. do tego super napisane i chyba jak zwykle odnajduję trochę siebie samej.

Pirania

Ojej. Ojej. Ojej.
Tak działa w tej chwili mój mózg.
Miewam takie dni, kiedy maniacko czytam ficki o Huddy. Ale z reguły trzymam się starych, wypróbowanych autorów, a do wszystkich innych podchodzę z ogromnym dystansem. Bo to jest cholernie trudny kanon i wystarczy drobiazg, żeby zepsuć całe opowiadanie. Bardzo trudno jest pisać o tak bogatych, skomplikowanych postaciach i nie przesadzić w którąś ze stron.
Ten fanfict mnie absolutnie zauroczył. Jego atmosfera, subtelność, delikatność...
Ktoś wyżej nazwał tę miniaturkę angstem. czy ja wiem, czy to angst? Ten tekst jest tak dobry, bo nie jest ani wesoły ani smutny. Jest słodko-gorzki, brak w nim happy endu, ale przecież to zakończenie nie jest smutne. To opowiadanie jest... jak życie. Właśnie, życiowe to dobre słowo. Bo to przecież dwójka ludzi doświadczonych przez życie, z trudnymi charakterami... Nie mogłoby być bajki. Ale nie ma też tragedii. Cieszę się, że nie stawiasz kropki nad i.
Niniejszym zarzekam się, że przeczytam resztę Twoich tekstów. Coś czuję, że na to zasługują.