Trzy strony medalu - odsłona trzecia [M]

ECC

Zweryfikowane przez Kat.

minnie

I co ja mam napisać? Hmm...?
Że mi się podoba? Że jestem pod ogromnym wrażeniem? Że siedzę na podłodzę i patrze się w monitor jak idiotka? Że w momencie, w którym zaczęłam czytać odsłonę III, materiały na uczelnię poszły w siną dal?
Nie wiem.... Wiem jednak, że podoba mi się niesamowicie,że jestem pod wrażeniem wszytskich trzech odsłon...Nie skomentowałam II, ponieważ nie potrafiłam sklecić nic co miało by jakiś sens. Odsłona I zagościła w mej pamięci chyba na dobre, ale wszystkie są świetne. Zauważyłam, że ostatnio piszę coraz bardziej rozwiązłe komentarze, ale to chyba dlatego, że mi sie podoba to co czytam. Nie wiem, czy nazwać to pechem, czy nie, ale wszystkie genialne teksty kończą się źle...
Kończąc moją wypowiedź, napiszę, że Ci gratuluję i zazdroszczę takiego talentu.

Pozdrawiam i Weny życzę

Minnie.

Coccinella

Wysoki, przeraźliwie głośny kobiecy krzyk rozdarł mój pokój...
Greg nie żyje...ale wiedziałam, wiedziałam że tak zrobisz ty zÓa kobieto...
Nie będę pisać, że to jest piękne, szokujące, boskie, bo ty to wiesz i musisz mnie teraz pozbierać z podłogi.

Kuba

[H]ouse

ECC widzę że coś ci siedzi na sercu...
piszesz pięknie...ale.. coś jest nie tak z tobą.uszaki do góry

Scribo

...
To zdecydowanie moja ulubiona odsłona... I... Kurczę, ECC... Ja nie jestem w stanie nic napisać. Naprawdę. Tekst wywołuje u mni etyle emocji, uczuć, a ja... Czuję jak krążą wokół mnie, pozwalają się przeżywać, ale nie dają się ubrać w słowa. Bo tego się nie da opisać. Ten tekst wywołuje odczucia na całkiem innych płaszczyznach - to już nawet nie przemyślenia. Nie umiem tego nazwać.

Z powyżeszego chyba już ię omyśliłaś, jak bardzo mi się spodobało

Cóż musz się wziąć w grść i napisać sensowny komentarz - jak zwykle kawałek po kawałku.

Deszcz - dobry na wstęp. Pasujący. Chyba podobał mi się najbardziej - lepszy od łóżka i od domu. Szczególnie, że ten deszcz odgrywa ważną rolę. Przewija się przez całość tekstu - odnoszę wrażenie, że właściwie jest samodzielną postacią. Świetny zabieg stylistyczny - nawet przyroda ubolewa nad tragedią, która ma się rozegrać. Mówi się, że deszcz to łzy bogów. Jeśli jednak istnieją i są choć trochę wrażliwi - w tym wypadku to chyba prawda. Bo nad tragedią śmierci bez pożeganań, uprzedzenia, z taką prozaicznoscią w sobie - trzeba płakać. Bo tylko łzy są milczącym świadectwem rozpaczy. Po śmierci coś się kończy - i nic się nie zaczyna.

Następny fragment - mogę go nazywać bajkowym, prawda? - jednak nie dorównał temu z pierwszej odsłony - światło było lepsze. Nie znaczy to jednak, że było źle - bo było cudownie - tylko troszkę gorzej.

House miał do czego wracać - w końcu. Do domu, Prawdziwego domu, nie złożonego ze ścian, drzwi, okine, mebli czy przedmiotów - do domu złożonego z osoby i z uczucia. Bo taki dom jest najważniejszy.

Wspomnienie - uwielbiam tą część tekstu we wszystkich odsłonach - przekonało do siebie caaaałe moje serducho. Takiego House'a uwielbiam - zazdrosnego, walczącego o Cuddy, bezczelnego... Kiedy napisałąś o mężczyźnie siedzącym z nią na kanapie aż się zbulwesrowałam -no bo tak nie wolno, o! A potem... Ta mieszanka uczuć House'a i pierwszy pocałunek i tlumaczenie się przed Nickiem... Mistrzostwo. A potem... Ta druga część wspomnienia - czytałam ze ściśniętym gardłem. Wzruszające, poruszajace, pełne czułości, takie... No i znów słowe znikjają w niełądzie, chaosie, zostają same odczucia, których jest tak dużo, że kłębią się, nie chcę czekać na swoją kolej, nie pozwalają myśleć i się wyrazić. To pytanie czy nie wie, że to nie nienawiść, ten opis pocałunku... Bo to nie był zwykły pocxałunek. To było coś, co zatrzęsło niebem i ziemią, co zatrzymało czas na tę jedna krótką chwilę. ECC, wielbię cię za ten pocałunek.

galena

O nie, popłynęły mi na końcu łzy.
Nienawidzę tego fika.
Za to, że jest katalizatorem.

Madness

Piękne *-*
Pozdrawiam *-*

ECC

minnie
Bardzo Ci dziękuję. I nie chciałam żeby twoja czelnie poszła w odstawkę... Nie wiesz jak strasznie miło mi czytać takie komentarze.

Cocci

*zbiera z podłogi i otrzepuje*
Baannanna na mojej twarzy zagościła na dobre po twojej wersji "wysokiego krzyku"

[H]ouse
*Ciągnie się za uszy do góry*
no może coś tam siedzi.... coś, coś na pewno.

galena
Czy wszystkich muszę doprowadzać do płaczu?!

Madness
dzięki

Scribo
Kurczę no Scribo. Po twoim komentarzy zamarłam i padUam.
Po prostu tak mi słodzisz, że od razu nabieram ochoty na pisanie czegoś nowego. Ale i tak nie dorównam nigdy twojemu "monologowi..." bo to mistrzostwo!

Kuba

Czytam kochanie ten twój komentarz... I tak sobie myślę.
Właściwie to po cholerę piszę takie rzeczy. Pogłębiam twój nie najlepszy humor, no i co poza tym? Czuję się z tym źle. Naprawdę.
A dziś, po moim wczorajszym popisie czuję się jeszcze gorzej. I nie wiem, czemu nie napiszę Ci tego na pw... Ale... Czuję się jak s*ka. Bardzo, bardzo mi z tym niewygodnie... I bardzo, bardzo chciałbym, byś jednak teraz mnie znienawidził...

martusia14

Tak pięknie piszesz,że aż moje serduszko się raduje i jakis dziwne salta wyprawia ze szczęścia po przeczytaniu kolejnego twojego wielkiego dzieła.

Byle tak dalej

Kuba

czarna kawa.

Ugh! Chyba nie dam rady się pozbierać.
Aż zaparło mi dech w piersiach.
Cudownie

JigSaw

ECC kochana

Miniaturkę przeczytałem zaraz po umieszczeniu jej w dziale

Do napisania jakiegoś sensownego komentarza, który oddałby moje uczucia po przeczytaniu tego cuda (tak dobrze słyszysz - CUDA!) podchodziłem ok. 3 razy z marnym skutkiem. Dzisiaj postanowiłem wziąć się w garść, ale dalej nic nie mogę z siebie wykrzesać

I tutaj powinnaś popaść w samozachwyt ponieważ miniaturka wzbudziła we mnie emocje których nie jestem w stanie wyrazić słowami. Mogę oczywiście napisać że podczas czytania wbiło mnie w fotel, pojawiła się gęsia skórka, a oczy lekko zaszkliły - ale nawet to nie odda w pełni moich uczuć....

runiu

Przeczytałam wszystkie odsłony jeszcze raz i stwierdzam, że ten cykl jest jednym z najpięknięjszych i najbardziej wzruszających tekstów jakie czytałam.

queen eLISAbeth

Zamiast się uczyć, siedzę z otwartymi ustami i czytam wszystkie 3 osłony.
Trudno cokolwiek napisać, bo po przeczytaniu tych ARCYDZIEŁ mój mózg odmawia tworzenia jakichkolwiek zdań.Jestem pod wrażeniem.
Wszystkie fragmenty o tym, jak smakuje śmierć są BOSKIE.

Kocham Cię za te testy ;*