W psychiatryku można zwariować [M]

Coccinella

Zweryfikowane przez Cocci 

 dla Sarusi i jej pogruchotanego serducha

Wyobraź sobie, że zostałeś sam.
 Sam? 
Tak. Sam. Zostałeś zupełnie sam. Bez przyjaciela bombardującego cię kłamstwami, po to tylko, żeby poprawić ci humor. Bez ukochanego, czerwonego, wyszczerbionego kubka, w którym uwielbiałeś co rano delektować się świeżą kawą. Bez przyszłości, bez przeszłości. Bez marzeń, bez perspektyw. Bez miłości, bez nadziei.
Nawet bez tego cholernego wehikułu czasu, o którym naoglądałeś się w bajkach.

A teraz wyobraź sobie że leżysz na łące.
 Sam? 
Nie sam głuptasie! Z nią. Jest tam. Nie musisz otwierać oczu, po prostu wiesz, że tam jest. Czujesz jej zapach. Te perfumy... pamiętasz? Dostała je od Wilsona na gwiazdkę, a może to były urodziny... Nie ważne. Jest tam i pachnie nieziemsko. Cała twoja. Chcesz ją dotknąć prawda? Ale niestety kochanie...
Ty akurat jesteś sam.
 Sam... ale...
Wiem, że to boli, wiem. Sama ta świadomość, że ona jest tam z innym mężczyzną. Że on pewnie ją całuje, pieści i dotyka. To niesprawiedliwe, prawda? Ty powinieneś być na jego miejscu. To ty powinieneś być tym szczęśliwcem. Ty powinieneś sunąc palcem wzdłuż linii jej policzków. Ty powinieneś patrzeć jak się śmieje. Ty, ty i nikt inny powinieneś być teraz z nią. Ale pamiętaj. To był jej wybór. To ona cię odrzuciła, nie chciała. Zostawiła na progu drzwi jak bezdomnego psa, choć tyle cię kosztowało zmuszenie swoich uczuć do ujawnienia i wypowiedzenia tych dwóch słów - „kocham cię”. Przepraszam, nie powinnam tego wspominać. Uspokój się, do jasnej cholery! Co ty wyprawiasz?
 Nie zostawię tak tego.
Ale wiesz co Gregi? Chyba masz rację. Co cię ona w ogóle obchodzi. No co? Nie doceniła cię. Wykorzystała. Takim należą się kary. Och... o tak, weź ten większy. Nada się bardziej. Gdzie ty idziesz? Drzwi są tam! No, teraz dobrze. A może jednak je zamkniesz. Wiesz, tak na wypadek gdyby ktoś chciał coś podwędzić. Zamknij te drzwi do cholery!
 Nie. 
A jak jakiś zdesperowany narkoman dowie się gdzie trzymasz leki? O, mądry chłopczyk. Teraz jedziemy. Taksówką?! Litości. No po co kupowałeś motor? O, teraz lepiej. Uwielbiam pęd powietrza we włosach. Uważaj! Jak coś sobie zrobisz, to ja też mogę. Nie chcesz, żebym zniknęła prawda? No pewnie, że nie. Już niedaleko. O, widzisz? Już jesteśmy na miejscu. Może zaparkujesz motor tam? Mówiąc tam miałam na myśli chodnik. Widzisz? Od razu lepiej. Teraz musimy być cichutko. Nie dysz tak. Spokojnie. Pamiętaj co ci zrobiła. Klucz trzyma w doniczce. Nie pamiętasz? Chowała go przy tobie. Dalej, dalej, przekręcaj ten klucz. Cichoo! Chcesz ją obudzić? Właśnie. Teraz naciśnij klamkę. O tak. Sypialnia jest tam. Ładnie tu prawda? Nigdy nie zwracałam uwagi na wyposażenie. Niezły gust. Ciekawe co się stanie z tym domem. Może byśmy go tak potem kupili? Uwielbiam małe domki na przedmieściach. Jest sama, to dobrze. Śpi jak zabita. Nie poczuje różnicy. No dalej Gregi, dalej. Wyciągaj to, co masz w kieszeni. Taki mały? No wiesz? Myślałam, że się postarałeś. Najwyżej będzie bardziej bolało. No to do dzieła.
 Nie mogę, nie dam rady. 
Ależ oczywiście, że dasz. To nic trudnego. Pamiętaj co ci zrobiła. Jeśli nie może być z tobą, to lepiej, niech nie będzie z nikim.
 Masz rację. 
I widzisz jak szybko poszło. Pięknie. Nawet nie poczuła.
 Nie... Nie! 
Spokojnie. To było konieczne.
 Nie wcale nie...Liso! Nie...
Przestań się do niej tulić, to obrzydliwe! Zobacz na koszulkę, cała we krwi.
 Nie... nie. Co ja... ja ją... 
Och przestań już. Nic nie rozumiesz, to było konieczne! To dla twojego dobra! Zależy mi tylko na tym. Chcę, żebyś był szczęśliwy!Greg! Cholera wstawaj! Nie dotykaj tego noża! Odłóż to! Zastanów się. Nie możesz się ot tak po prostu odebrać sobie życ...

- Panie House! Panie House! - zaniepokojony młody lekarz stał nachylony nad łóżkiem House'a.
- Niech pan się wreszcie ocknie panie House!
- Zniknęła - odpowiedział House sennym głosem.
- Kto?
- Amber.

 Zmieniłam troszkę całość

, mam nadzieję, że już wszystko gra.

Sarusia

Od czego by tu zacząć... hm, może niebanalnie od początku?

Tytuł.
Gra słów jest rewelacyjna.

Dedykacja.
Jeeej, jak mi miło! Poważnie, siedzę przed kompem i się uśmiecham jak głupia do siebie! Dziękuję

Treść.
Cóż mogę powiedzieć? Rewelacja!!
Świetny pomysł, na opisanie sytuacji - z punktu widzenia Amber, mówiącej do House'a, przypominającej mu wszystko.
Przeraziłaś mnie trochę tym, co kazała mu zrobić, ale sposób, w jaki to rozwiązałaś - mistrzostwo.
Teraz pozostaje mi mieć nadzieję, że Shore to przeczyta i weźmie sobie do serca (o ile takowe ma).

Dziękuję

Za dedyk, za piękny fik, za poprawienie nastroju, za wszystko!

dycha

Boski, cudowny, rewelacyjny fik

Pinky

No nie... I widzę, że już ktoś mnie uprzedził jeśli chodzi o fik z psychiatrykiem...

Ale przyznam, że zgrabnie ci to wyszło, Cocci.

martusia14

Gratulacje !!
Fik rewelacja

galena

W pierwszym zdaniu jest literówka w słowie "zostałaś" zamiast "zostałeś". A tak poza tym, co zarąbiście rozpisane na dwugłos, noi ten "Gregi", mało co nie opryskałam się kawą

. Zdradź proszę, jakie miało byc pierwotne zakończenie? Amber ,widzę, ewoluowała w groźną demoniczną osobowość, ale nasz "Gregi" nie potrafiłby zrobić tego Cuddy, nawet pod jej przemożnym wpływem, nawet w majakach. Noi na końcu Amber odchodzi, przegrywa - pokrzepiające, nie powiem

Szkoda tylko, że w tak drastycznych okolicznościach. Aż tyle by było trzeba, by pozbyc się wrednej wszy, oh god, jak ja ją uwielbiam

ECC

Niecodzienne.
Fajne ujęcie tego tematu, z prespektywy Amber. Podobała mi się forma, nie jest taka jak inne. I mimo kilku błędów, jak dla mnie zbyt... "zwartej" formy tekstu, to czytało się to miło.
Tylko ( *włącza marudnik* ) nie podobało mi się zakończenie. Nie wiem czemu, ale po prostu mi się nie podobało. Może to kwestia tego że mi ogólnie mało zakończeń przypada do gustu, a może to przez to, że troszkę je zmieniłaś. Nie wiem.
Ale ogólnie to podoba mi się twój styl. Jest lekki, a twoje teksty dobrze się czyta.

A, no i mam nadzieję że nie odbierasz mojej opini jako napadu na Ciebie. Ja tylko sobie tak na boczku, cichutko marudzę i krytykuję. Tak już mam, mało rzeczy rzuca mnie na kolana.

Pozdrawiam Cię Coc cieplutko,
ECC

Koszałek

Ładny, niecodzienny, psychiczny, mogę więcej, tekst. Ale, to tyle z dobrych strony. Poprzednicy powiedzieli wszystko co ja bym miała.
Tylko...
Literówki, cała masa literówek. I interpunkcja, trochę interpunkcji.
Na przykład:

Coccinella

Tak, jestem leniwym, nieuważnym dyslektykiem- beztalenciem.

( Pierwotnie to miało się dziać w umyśle Cuddy, stąd te pozostałości.)
Już kilka osób zwróciło mi na to uwagę.

Zaraz się biorę za poprawki.

Sarusia

Koszałek

Nie napisałam, żeś jest beztalencie, tylko leniwiec. To różnica, bo talent masz:)

Astarte

Repika

Podoba mi się ten tekst. Jest ładny. Ma kilka błędów interpunkcyjnych, gramatycznych i ortograficznych, ale po za tym jest ładny.
Podoba mi się zabieg jaki zastosowałaś z tym, że Amber w głowie House'a wmawia House'owi że jest samotny i że namawia go do morderstwa. Nieprawdziwe nieco wydawało mi się, że House tak łatwo wierzy swojej podświadomości już po intrydze z Chase'm. Przecież właśnie dlatego głównie House chciał się pozbyć Zdziry ze swojej głowy, nie ufał jej, dlatego mogłaś dodać kilka linijek jego oporu i wysuwanych przez nią argumentów. Nie podoba mi się tytuł, sugeruje tekst na nieco niższym poziomie, pozytywnie mnie zaskoczyłaś i to jest oczywiście plus. Mimo to tytuł brzmi prymitywnie. Ale to szczegół. Zakończenie było przewidywalne nieco. Wiadomo bylo po ostatnim odcinku serii że kiedy House myśli, że coś jest prawdą, to przeważnie nią nie jest, wiadomo jeszcze, że w takim opowiadaniu zakończenie ma być zaskakujące przeważnie jednak można się go domyślić.
Mimo to podobało mi się.

Coccinella

Błędy ortograficzne? interpunkcyjne, ortograficzne... ? Boże, jeszcze? Gdzie? Poddaje się.

Co do uległości House'a. Takie było założenie. Człowiek w zakładzie psychiatrycznym, nafaszerowany lekami, prędzej czy później się podda, tym bardziej House- słaby psychicznie narkoman.

Sorry, ale tytuł jak tytuł. Taki wybrałam taki jest, przykro mi, że się nie podoba.

Dalej. Krytyka jest dobra, ok, ale nie w takich ilościach ! Poza tym uważam, chociaż nie jestem obiektywna, że tekst może i nie oddaje charakteru House'a, ale ogólnie chyba nie jest aż taki cholera zły, żeby po nim jechać i tu i na pw.

A na sam koniec dodam, że napisałam to z myślą o Sarusi i miło, że się jej podobało.

Tak więc, żegnam zabitych przez kubki, tych którym się MIMO WSZYSTKO podobało, namiętnych wyłapywaczy błędów i piszących lepiej. Dziękuję i już obiecuję was nie męczyć.

M.

Astarte

Coccinello, przyznam, że nie rozumem Twojej postawy. Skoro wrzucasz fika na forum, to chyba liczysz się z tym, że inni go ocenią. A, że ludzie odbierają ten tekst na swój własny sposób (bo spostrzegają i interpretują zgoła odmiennie), stąd różne opinie. Kulturalnie przedstawione, co najważniejsze...

Ala

A mi się bardzo, bardzo podobało!! Wcale nie MIMO

Pisz dalej i się nie przejmuj opiniami:)

Madness

Jesteś straszna ! O.O
To na prawdę, było straszne...ale mnie nie wystraszyłaś...^^"
Muszę przyznać, ze rola Amber, jako cichego głosu zabójczyni mnie podekscytowała.
Na prawdę boskie to było.
Straszne.?
Teraz prawdziwe.
Na prawdę genialne. Proszę o więcej i pozdrawiam.

Mad.