Wrócę, kiedy nadejdzie zima [M]

dr Tygrysolka

To jest prezent świąteczny dla: Sarusi, Ley i IloveNelo.
Przez Nelo powstały dwie alternatywne wersje. Pierwsza jest normalna, druga powstała przez tą wariatkę.
Życzę wesołych świąt

Powoli przemierzał korytarz onkologii. Rozglądał się uważnie, jakby chciał zapamiętać każdy szczegół. Dzierżąc w dłoni torbę, z sercem przekrojonym na pół, nienawidził sam siebie. Delikatnie pchnął drzwi gabinetu przyjaciela.
Wilson podniósł głowę znad papierów. Irytacja w jego oczach zamieniła się w zaskoczenie, gdy zauważył płaszcz i torbę w ręce diagnosty.
- Wyjeżdżam – powiedział głucho House. James wstał i wyciągnął rękę, jakby chcąc go powstrzymać.
- Czemu? – zapytał, nic nie rozumiejąc.
- Muszę – odparł Greg. Odwrócił się w stronę drzwi i położył dłoń na klamce. W progu zawahał się jeszcze. Spojrzał na przyjaciela.
- Powiedz jej, że wrócę, kiedy nadejdzie zima – dodał, po czym opuścił gabinet Wilsona.

***

Stała przed nim, kręcąc głową z niedowierzaniem.
- Jak to „odszedł”? – zapytała. – Wyjechał?
Wilson rozłożył ręce.
- Nie wiem – przyznał. – Powiedział tylko, że…
- Tak? – podchwyciła szybko.
- Kazał ci przekazać, że wróci, gdy nadejdzie zima – zakończył James. Cuddy spojrzała za okno.
- Jest wiosna – stwierdziła. – Czekamy?…
- A mamy inne wyjście?

***

Wiadomo, że nie czekała. Wcale nie zrywała niecierpliwie kartek z kalendarza. Nie liczyła każdego dnia. Nie myślała o nim codziennie.
Wiadomo, że nie tęskniła.
- Mamusiu, kiedy wróci wujek? – pytała Rachel. – Jutro?
- Nie, skarbie, nie jutro – odpowiadała jej, wzdychając.
- Pojutrze?
- Nie, nie pojutrze.
- To kiedy? – denerwowała się dziewczynka.
- Na zimę.
- A kiedy będzie zima?
Lisa patrzyła przez okno.
- Jak spadnie śnieg.

***

Pączki na drzewach rozkwitły i zmieniły się kwiaty, które następnie opadły, mieszając się z brązowymi, zeschniętymi liśćmi. Wiosna zmieniła się w lato, lato zmieniło się w jesień. A mały światek szpitala klinicznego Princeton Plainsboro tkwił w pełnym napięcia oczekiwaniu.
- Złap spadającą gwiazdkę i włóż ją do kieszeni, nigdy nie daj jej zgasnąć – podśpiewywała Rachel, siedząc na oddziale diagnostycznym. – Złap spadającą gwiazdkę i włóż ją do kieszeni, zachowaj ją na deszczowe dni!
- A ty gdzie masz swoją gwiazdkę, co? – zapytała Trzynastka, łaskocząc ją. Dziewczynka zachichotała.
- Schowałam! – zawołał ze śmiechem. – Bo ona spełnia życzenia!
- A co sobie zażyczyłaś?
- Żeby była już zima!

***

- Rachel, skarbie, obudź się – Cuddy delikatnie pogłaskała córeczkę po policzku.
- Nieeee… - mruknęła mała, odwracając się na drugi bok.
- Rachel, otwórz oczka… Spadł śnieg.
Dziewczynka poderwała się z pościeli.

***

Cuddy siedziała samotnie przy jednym ze stolików. Po chwili przysiadł się do niej Wilson, nie mówiąc ani słowa.
- Myślisz, że miał na myśli następną zimę? – przerwała przedłużającą się ciszę Lisa.
- Jest dopiero 24 grudnia – powiedział. – Jeszcze ma czas.
- Ale ja nie mam cierpliwości.

1) wersja

Stukanie do drzwi. Otworzyła.
- Przepraszam, nie zdążyłem dotrzeć przed dwudziestym czwartym - powiedział uśmiechnięty House. Nie odwzajemniła uśmiechu.
- Gdzieś ty był? – wyrzuciła z siebie.
- W Peru – oznajmił szczerze. Zatkało ją.
- Po co?…
- Tam jest… taki ośrodek. Leczą nie ból, ale jego przyczynę. Mogę prawie normalnie chodzić…
Na poparcie swoich słów zrobił kilka kroków w głąb jej mieszkania. Szedł jedynie lekko chwiejnie, a laska w jego ręce stanowiła zaledwie rekwizyt.
Patrzyła na niego ze zdumieniem.
- Mam dla ciebie prezent – dodał, podając jej paczkę. Rozdarła papier i uśmiechnęła się lekko, widząc czerwone stringi. – A ty coś dla mnie masz?
Zakłopotała się, ale po chwili jej twarz znowu rozjaśnił uśmiech.
- Wiesz – zaczęła. – Czasami najlepszym prezentem jest jego brak.
- Całkowicie się zgadzam – przytaknął, składając na jej ustach delikatny pocałunek i rozpinając górny guzik jej bluzki. – Bo chyba musisz zdać się na improwizację.

2)wersja

Stukanie do drzwi. Otworzyła.
- Przepraszam, nie zdążyłem dotrzeć przed dwudziestym czwartym - powiedział uśmiechnięty House. Nie odwzajemniła uśmiechu.
- Gdzieś ty był? – wyrzuciła z siebie.
- W sypialni u Nelo – oznajmił szczerze. Zatkało ją.
- Tak długo?…
- Zamknęła mnie w szafie – wyjaśnił. – To było straszne. Ma same zielone bluzki.
- Odwiedzasz wszystkie napotkane dziewczyny? Myślisz, że możesz sobie tak znikać tylko dlatego, że zamiast szafy mam komodę?!
- Kupię ci szafę – obiecał, całując ją w usta.

Zawsze mówiłam, że Nelo jest dziwna

IloveNelo

NO NIE... TYGRYSIEE!!!!!!!!!
UROCZYŚCIE OŚWIADCZAM, ŻE TO TY BĘDZIESZ PIERWSZYM PRZYPADKIEM MORDERSTWA PRZEZ GG!!!!!!

Ale pomijając drugą część... Komentarza konstruktywnego nie będzie

Ślicznie, cudownie, wspaniale

ITAKNIEŻYJESZ

I

Nelo

edit: dobra już mi przeszło

Druga część też jest...fajna

edit2: czytam to pięćdziesiąty raz i wymięklam

Jesteś genialna

Z pięciu moich słów całe alternatywne zakończenie

Padam

Ley

Cudne, cudne, cudne!!

Kooochaaam cięę Tygrysie!

*całuje po rączkach*
Świetne! I moja kochana Rachel w twoim wykonaniu!
Taka mądra dziewczynka, i te życzenie...

No i przyjazd House'a!

Pocałunek....

A druga część!

Pokłon dla <b>Nelo</b>, za zabawny pomysł. ;]
Uśmiałam się jak nigdy. xD
Komoda, szafa, zielone ubrania.

Cudownie jak zwykle. Moja ulubiona kwalifikacja wiekowa.

Pozdrawiam i kocham!

HuddyFan

Super

Druga część wymiata

"Kupie ci szfę"

Ja też chcę szafę! Najlepiej żeby oboje siedzieli w środku

Buziak na zimowy wieczór

HuddyFan

Agusss

Próbuję się ogarnąć po 2 wersji

Nelo jest genialna

A Ty wspaniałe, ze to wykorzystałaś

kocham Cię za to! xD

Ogólnie cała miniaturka jest wspaniała!

Jest piękny Hilson, jest niby to zimna Cuddy i jest wspaniała Rachel!

Jeszcze do tego Twój świetny styl pisania!
No, no! Mimo wszystko tak łatwo na Huddzine mnie nie przerobicie^^

Weny!

coolness

Całość jest rewelacyjna, ale druga wersja zakończenia wymiata

Cudne

ot_taka

Świetne, a wersja dwa....

....ekhm... ja też mam szafę, co by tu uknuć....?

monad

Niezłe, krótkie, szalone, przesycone totalnym szaleństwem

Bardzo mi się podobało a akcja z szafą przeszła nawet moje oczekiwania

mazeltov

cudne poprostu cudne i takie tygrysie

a wersja druga jest taka szafowa chociaz wersja ala stringi tez cudna
zycze wielkiego wena na kolejne szafiaste fiki

czarodziejka

Tygrysku wspaniałe!

Ley

Jej! Właśnie zapomniałam jeszcze o jednym.

Z całego serca dziękuje za dedykację! Prezent przecudowny!!

I jak tu cię nie kochać?

Pozdrawiam!

Sarusia

O mamusiu

Wróciłam do domu, a tutaj taka cudowna niespodzianka: w dziale Huddy nowe dzieło Tygryska! Klikam cała uhahana, a tu niespodzianka do potęgi: dedykacja!
Uważam, że zdecydowanie za bardzo mnie rozpieszczasz, ale dziękuję po stokroć!

Tekst krótki, a jakże treściwy. I mimo tego, że krótki, nie czyta się go w kilka sekund. Przynajmniej ja nie czytałam. Owszem - jest przyjemny w odbiorze, ale swoim stylem spowodowałaś, że linijki pochłaniałam powoli, w skupieniu, jednocząc się z bohaterami w oczekiwaniu i napięciu.
Jak nienawidzę zimy, tak z cała mocą pragnęłam, żeby w końcu nadeszła - przynajmniej tutaj, w Twoim opowiadaniu.
Nie wiem, jak to robisz, ale dwie rzeczy wiem na pewno:
a) to zasługa Twoich ogromnych zdolności,
b) chciałabym kiedyś dojść do stylu przynajmniej w połowie tak dobrego, jak Twój.

Wersja 1:
O rany! Aż mnie gdzieś za serce ścisnęło. To piękne!

Wersja 2:

Jasne! Nie ma to, jak najpierw czytelnika wzruszyć, coby się rozpłynął na mokrą plamę, a potem tę plamę doprowadzić do spazmów ze śmiechu

Takie rzeczy tylko u Tygryska

Tekstów się teraz namnożyło w trzy i trochę. Są lepsze i gorsze, niektóre naprawdę dobre. Ale niewiele z nich zasługują na miano dzieła. To zasługuje z całą pewnością. Dodałabym nawet przedrostek "arcy".

Jeszcze raz Ci dziękuję: za dedykację, ale też za to, że mogłam przeczytać kolejne cudo Twojego autorstwa.

Ke$$i_gl-huddy

Cuuuudowne!!!

Na napisanie czegoś wiecej mnie nie stać...!

Pikaola

Rachel tęskni za wujkiem... Słodkie

House na tak długo wyjechał, straszna wizja

A całość opowiadania bardzo mi się podobała.
Cuuudo ;*