Fic: Poczucie winy

Dżuczek

:smt003
Wiecie, że gdyby nie to forum to pewnie nigdy nie napisałabym tego co napisałam? Tłukłoby się to po mojej głowie i z czasem pewnie bym o tym zapomniała. Dziękuję za to, że jesteście :smt003

Jeśli się zmobilizuję - a z tym mam gigantyczny problem - to postaram się dokończyć kilka rzeczy, zacząć inne i coś kiedyś wrzucić. :smt006

Kasinka

Powiem krótko: nie sądziłam, że po przeczytaniu pierwszej części wrócę do tego fika, te opisy... po pierwszej części długo nie mogłam dojść do siebie...

A po przeczytaniu całości czuję się... nie, tego się nie da wyrazić. Ten fik po prostu powala na kolana. Klękajcie narody...

Świetny, długo pozostanie w pamięci, bardzo daje do myślenia.

Brandy

Normalnie w szoku jestem :smt107 Dżuczek jestem pełna podziwu :smt001 Masz taki piękny styl pisania, że nie mogę nawet opisać jak bardzo mi sie on podoba :smt003

P.S. To mój drugi ulubiony fik :smt001

P.S.2 Mój pierwszy ulubiony fik to 'Śmierci się nie przeżywa' :smt002

Couvert de Neige

Dżuczek jestem poprostu nie wiem, gdzie jestem...
Rewelacja. Wiedziałam,z e to ojciec ale ze samobójstwo O_O
Bije pokłony całuje po stopach. kocham cię za tego ficka, za house'a demolującego gabinet za opisy, słownictwo, za pomysł i ujecie tej historii...
Jakby powiedział House:
"Cool, Ha?"

Greg uderzył ojca? I potem wypowiedział jestem złym człowiekiem... czy ja mam takie wrazenie?

Dżuczek

Spokojnie Couvert de Neige jesteś na naszym Horum :smt001
Dobrze, że stopy mam czyste :smt005 A poważnie to dzięki. :smt003

Nie, Greg nie uderzył ojca, przecież rozmawiali przez telefon.
Ale miałam scenę, w której House "odkuwa" się na ojcu za lata poniżania i traktowania jak worek treningowy. Tzn, to nie miała być bójka między nimi ani zemsta tylko swego rodzaju ostrzeżenie: Greg jest prawie dorosły i nikt nie będzie nim więcej poniewierał- takie miało być mniej więcej jego przesłanie. Koniec końców zrezygnowałam z tego fragmentu uznając chyba za częściowo niepotrzebny i bądź co bądź drastyczny - dla mnie. W sumie ten fik za taki uznaję. Bicie własnego dziecka, uderzenie jednego z rodziców (choćbyśmy nie wiem jak bardzo byli przekonani o tym, że sobie na taki los ktoś zasłużył - moim zdaniem nikt nie zasługuje) to bardzo bardzo ciężki temat. Mam nadzieję, ze tekst z powodu braku tego niezapisanego nawet fragmentu nie ucierpiał

Couvert de Neige

:smt003 :smt003
A ja myślałam,z ew ostatniej scenie ficka gada z nim na żywo, ale to mój pokrecony umysł ^^

Gatha

wow, ale wspaniały fik!
strasznie smutny, ale jak super napisany. opisy to po prostu cuda!

jeez, przeczytałam wszystko na raz i nie mogę teraz ochłonąć z tych emocji co mnie opanowały gdy czytałam... :smt001

T.

Nie napisze ze mi sie podobało bo to byłaby obraza dla tego fika.

Udało Ci sie stworzyc poruszjący obraz dziciństwa Housa, w którym możemy odnaleźć przyczyny dla których stał sie tym kim sie stał; cynicznym człowiekiem,który chowa uczucia bardzo głęboko. jest to obraz na tyle przekonywujacy, że miałam przed oczami Housa tłuczącego szklany gabinet i współczułam mu z calego serca. Bardzo rzadko fik tak bardzo potrafi mnie poruszyć.

Chylę czoła bardzo nisko.