Alison w Krainie Czarów [NZ; 1/?]

ceone

Początkowo fick był mikołajkowym prezentem dla addictions i jej go dedykuję : *. Postanowiłam go jednak rozbudować, ponieważ mam teraz na niego trochę lepszy pomysł, więc przed wami rozdział pierwszy : ).

Rozdział 1

Seattle 12.12.2012 20:48

Stała przed delikatnie oświetloną kawiarnią rozcierając zmarznięte ręce. Zaczynało się już ściemniać. Temperatura sięgała zera. Westchnęła cicho. 21 minut. Tom znowu się spóźniał. Niby nie powinno jej to dziwić, w końcu najbardziej rozchwytywany chirurg North Seattle Surgery Center ma mnóstwo obowiązków. Mimo to czuła się lekko rozczarowana. Przygryzła usta w zamyśleniu po czym zdecydowanym krokiem skierowała się w stronę przystanku autobusowego.

Seattle 24.12.2012 19:45

Siedziała na kanapie z kubkiem gorącego kakao w rękach i rozmyślała. Minął trzeci rok od przeprowadzki, a ona wciąż nie znalazła upragnionej stabilizacji. Nie, żeby nie miała powodzenia, wręcz przeciwnie, wielu mężczyzn oddałoby wiele za jeden jej uśmiech

Po rozstaniu z Robertem, Alison wyjechała do Nowego Yorku. Przez pół roku próbowała odnaleźć się w jego wielokulturowym zamęcie, gwarze maszyn i labiryncie oślepiających świateł. Znalazła dobrze płatną pracę i komfortowe mieszkanie w stosunkowo spokojnej okolicy. Poznała grono osób, których może byłaby w stanie polubić, kupiła nawet kota. Jednak każdy kolejny dzień spędzony w tym mieście, uświadamiał jej jak bardzo zaczyna go nienawidzić. Gdzieś w tym odmęcie zdarzeń, w splątaniu ulic i trąbieniu samochodów zagubił się prawdziwy człowiek. I tak, mieszkając pośród kilku miliardów osób, Alison Cameron czuła się okropnie samotna. Nie umiała i nie chciała tak żyć. Z dnia na dzień porzuciła wszystko i wyjechała.

Tu, w Seattle, znalazła dom. Znalazła spokój. Patrzyła oczarowana, jak za oknem cicho tańczą wieczorne cienie, zastanawiając się co tym razem tak naprawdę poszło nie tak. Tom był przecież niezwykle miłym człowiekiem, lekarzem z misją, stuprocentowym gentlemanem. Był taki, jakim chciała, żeby jej partner był. Skąd więc znowu ten głosik w jej głowie? Skąd odczucie, że to nie to? Z cichym westchnięciem wstała z kanapy i podeszła do wieszaka. Narzuciła na siebie płaszcz i pierwszy lepszy szalik, otworzyła drzwi i wkroczyła w zamieć wirującego, białego puchu.

Seattle 24.12.2012 21:03

Spacer okazał się dobrym rozwiązaniem. Wszystkie smutne myśli zniknęły z jej głowy i Cameron poczuła się wolna. Nie samotna, nie porzucona, ale wolna. Swobodna. Nieskrępowana. Uśmiechnęła się promiennie do przechodzącego mężczyzny. Odpowiedział uśmiechem. Nic na siłę- powiedziała sobie – Miłość sama mnie znajdzie. Roześmiała się głośno. Nie wierzyła już od dawna w bajki o miłości. Życie pokazało jej, że nie ma dla nich miejsca w szarej rzeczywistości. Jednak teraz, pośrodku pustej, oświetlonej lampionami uliczki w bezsennym Seattle, mogła udawać. Mogła znów stać się naiwną, młodą dziewczyną, która wierzy, że w życiu zawsze jest miejsce na odrobinę magii.

Gdzieś daleko zatrąbiły samochody i Alison powróciła do rzeczywistości. Rozejrzała się dookoła z ciekawością. Stała przed przytulnie wyglądającą, delikatnie oświetloną kawiarnią. Miała wrażenie, że już kiedyś tu była. Odwróciła się na pięcie i podeszła bliżej. Porośnięty bluszczem szyld oznajmiał: Kraina czarów. Miejsce wyglądało jak żywcem wyjęte z książki. Ironia losu – pomyślała wesoło. Czyżby świat próbował jej powiedzieć, że baśnie jednak istnieją? Ogarnięta dziecięcą ciekawością otworzyła drzwi i cicho wsunęła się do środka.

eigle

Bardzo nastrojowe. Jakby i czytelnik powoli wkraczał w krainę, w której rzeczy niezwykłe są naturalne.

Spodobał mi się styl, jego lekkość i jakiś spokój bijący z postaci bohaterki.

Z pewnością będę czekała na ciąg dalszy.

nefrytowakotka

Śliczne. Delikatne i czarowne. Cam dojrzała, spokojna i wiedząca czego chce. I nie polubiła Nowego Jorku, podobnie jak ja

Czekam niecierpliwie na dalszą część.

mella

Pino

Przyznam, że do przeczytania tekstu 'zmusił' mnie tytuł. Coś, co się tak nazywa nie może być nudne (nawiązanie do "Alicji..." zobowiązuje xD). I rzeczywiście, choć ta część jest troszkę krótka, to na pewno będę czekać na ciąg dalszy:)

Zanosi się na czary^_^

kin

Zapowiada się niezła bajka

addictions

Ceone, to ty!

Twój fik jest śliczny, dziekuję, dziękuję, dziękuję

Żeby było zabawnie, to Ty miałaś mnie, a ja Ciebie

Jen

ciekawy jest ten fick, kiedy pojawi się w nim więcej House'a ?
czekam na cd.