Inna Cameron... [NZ]

Niqsia

Zweryfikowane przez Zuczek

To moje pierwsze opowiadanie więc proszę i błagam o wyrozumiałość. W opowiadaniu pojawia się uroczy Vogler.
Sorry jakbyście znaleźli jakieś błędy...
______________________________
- Dzień dobry Ameryko!!! Godzina 9:00 rano!!! Pora wstać, koniom owsa dać!!! Na rozbudzenie polecam trochę mocnego rocka!!! - Z małego czarnego pudełeczka zaczęły wydobywać się pierwsze dźwięki muzyki.
- 9:00...budzić człowieka w środku nocy... JAK MOŻNA?!!! - spytał głośno poduszkę Gregory House. Jego reakcja była rutyną. Nieważne czy ustawił budzik na godzinę 8:00, 9:00 , 16.00 czy 21:00- zawsze był środek nocy. Od dwóch godzin powinien być w szpitalu.
- Mam jeszcze kupę czasu... -powiedział sam do siebie. Usiadł na skraju łóżka. - AAA!!!-krzyknął padając na podłogę. Udo bolało jak widok śmiejącego się Voglera. Natychmiast zażył sporą dawkę Vidocinu. Odczekał dwie minuty i pokuśtykał do kuchni. Na ladzie leżała niebieska, wymięta koszula. Powąchał ją . Odczekał chwilę... jeszcze żył a więc mógł ją założyć. Znalazł jakiś pomięty kawałek jeansu, uznając, że to spodnie założył je i szybko zrobił sobie kawę, popatrzył przez okno. Zapracowani ludzie wyglądali dość komicznie. Gdy na nich patrzył z uśmiechem stwierdził, że nie ma pewnie osoby, która rozpoczyna dzień tak jak on. Wstaje z bolącą nogą krzycząc sam do siebie, kawa, sprawdzenie jakości swoich ubrań, obejrzenie TV i śmianie się z zapracowanych ludzi. Tak... tylko on zasługuje na nazwisko "House", wiązł do ust kubek z kawą i dopił ostatni łyk. Gdy skończył obejrzał nagrany wczoraj na video odcinek "General Hospital". Mało rozumiał z ów odcinka... główkował bardziej jak uprzykrzyć dziś życie Voglerowi. Knując bardzo housowaty plan zobaczył na ekranie napisy końcowe. Wyłączył telewizor. Zerknął na zegarek...11:40. Spokojnie wstał, ubrał buty, kurtkę, wziął klucze i wyszedł.
______________________________________________
- Dzień dobry Ameryko!!! Godzina 9:00 rano!!! Pora wstać, koniom owsa dać!!! Na rozbudzenie polecam trochę mocnego rocka!!! - Z małego srebrnego pudełeczka zaczęły wydobywać się pierwsze dźwięki muzyki.
- 9:00... chyba wieczorem... ŚRODEK NOCY!!! - Pani immunolog krzyknęła na cały dom. Krzyczała tak zawsze gdy wczoraj siedziała przylepiona do fotela oglądając telewizor do 2 w nocy. Wstała z łóżka, lecz zaraz upadła. Strasznie bolała ją noga - dokładnie udo. Nieźle nadwyrężyła mięśień ćwicząc. Teraz bolał ją jak widok uśmiechającego się Voglera. Szybko wzięła z szafki nocnej pudełeczko APAPU. Połknęła dwie tabletki i odczekała dwie minuty i pokuśtykała do kuchni. Na krześle leżała czarna bluzka. Obejrzała ją, wyglądała na czystą więc ją ubrała. Wsunęła też na siebie jakieś spodnie. Zrobiła sobie i kawę i włączyła wiadomości. Śmiać jej się chciało na myśl o ludziach którzy od paru ładnych godzin męczą się w pracy. Oglądając telewizję czuła się wyjątkowo, czuła jakby ona jedyna rozpoczynała tak poranek: Wstając z bolącą nogą krzycząc sama do siebie, kawa, sprawdzenie jakości swoich ubrań, obejrzenie TV i śmianie się z zapracowanych ludzi. Niby normalny poranek, a taki wyjątkowy... nie wiedziała czemu... ale czuła, że nim jest. Gdy zegarek w telewizorze pokazał 11:40 wcisnęła czerwony guzik na pilocie, ubrała buty, wzięła klucze i wyszła.
_____________________________________________
- ZA CO???
- Za ostatni tydzień...
- TO BYŁO TYLKO RAZ!!!!
- Nie House, 3 razy...
- Czepiasz się.
- Tak czy inaczej czekają cię 2 dodatkowe godziny przychodni dziennie...
- Kobieto co ja ci zrobiłem? - Rozmowa Housa i Cuddy o jego dodatkowych godzinach przychodni trwała od pół godzinny... - Nie ma kogoś kto może mnie zastąpić?
- Nie, nie ma. Na nikogo bym się nie zgodziła a poza tym, dziś mamy zebranie rady.
- No i?
- Vogler będzie chciał ciebie zwolnić.
- Mam ciebie i Wilsona.
- Tylko mnie.
- Jak to?
- Wilsona przegłosowano wczoraj.
- Jak to?
- Nie mówił ci?
- Nie...
- Za bardzo przeszkadzał Voglerowi.
- NIE WSTAWIŁAŚ SIĘ ZA NIM?!
- NIE MOGŁAM!!!
- Ale i tak mam jeszcze ciebie w radzie.
- Po szpitalu chodzą plotki... Mnie też mają dziś głosować.
- CO?! NIE MOGĄ?
- Oczywiście,że mogą! Vogler ze swoim milionem może wszystko! Chase i Foreman pracują dziś ostatni dzień... Vogler ich zwolnił. Nikt się nie odezwie bo on ma kasę, ma władze. - House obrócił się na pięcie i wyszedł trzaskając za sobą drzwiami.

Staraj się uważać na pisownię, bo jak widać błędów jest od groma. I mam też prośbę, byś po kropkach, przecinkach i myślnikach dawała spację - tekst jest wtedy bardziej przejrzysty Zuczek

motylek

trochę dziwne. ból uda u Cameron coś nowego .
tak w wogóle jest śmieszne.

Marau Apricot

Pamiętam swoje początki na tym forum i też prosiłam o wyrozumiałość. Być może nie jest to mój dział i odpowiedni moment, aby wyrazić słowa krytyki, jednak moje palce aż rwą się do klawiatury.

Pomiajając "zlepkowatość tekstu" (dzięki bogu za spację), pomijając podstawowe błędy, to muszę przyznać, że tekst nie przedstawia sobą niczego zachęcającego. Jak rozumiem, osadziłaś akcję w pierwszym sezonie serialu - zaznaczyłaś na początku, że pojawia się Vogler. Błędy odstraszają, treść nie przyciąga - cóż więcej mogłabym napisać?

Nie spodziewam się, że tekst w następnych częściach (o ile takowe się pojawią) będzie ciekawy, jednak sądzę, że gdybyś popracowała solidnie nad swoimi umiejętnościami (o ile takowe... nie, nie jestem wredna, tylko szczera) to może udałoby ci się stworzyć coś interesującego.

Kończąc ten komentarz, powiem jeszcze - przyjmuję przeprosiny.

ana12

nie jest aż tak źle

z odcinka na odcinek będzie coraz lepiej

Jen

to dopiero początek, więc nie zrażaj się, tylko próbuj dalej

będzie dobrze !

[G]regory [H]ouse

Suuuper, nareszcie coś nowegoo! Proszę kontynuuj...

eigle

"Zlepkowatości tekstu" nie zauważyłam. Jest za to nowy pomysł: porównanie myśli i zachowań House'a i Cam.
Osadzenie fika w przeszłości, którą znamy z filmu, nie oznacza, iż alternatywna akcja jest nieciekawa.
Nowy pomysł, styl dobry, słownictwo dobre. A błędów, to ja widziałam o wiele więcej i znacznie poważniejszych w zwykłych, krótkich postach.
Pisze dalej, bo czekamy na więcej.

m90

Mam mieszane uczucia. Widzę w tym trochę naiwności. Porównujesz House'a i Cameron, cóż "porównujesz" to za duże słowo. Ujednolicasz ich. Ból nogi Cameron i połykanie apapu, dajcie żyć. Wybuchnęłam śmiechem. Ale cóż, twój pomysł, twoja sprawa. Trudno oceniać na podstawie fragmentu, zobaczymy jak się rozwinie i wtedy można powiedzieć więcej.

Wika

Naqsia, jak na pierwszą część fika to dałaś radę. Jest

Oby tak dalej. Trzymam za ciebie kciuki.

PS Z niecierpliwością czekam na następną część.