Munio&Atris : Idiotyzmy młodości [8/? NZ]

Atris

Oto prezentujemy efekt naszej weny, która oficjalnie powróciła z dłuuugich wakacji

I znów się pakuje, ale spokojnie, będziemy trzymać ją rękami i nogami. W razie czego, możemy przebić opony w taksówce na lotnisko

Kartka autorstwa Munia, nie moja, moja będzie następna

Parę słów wstępu:
Atris: Po tej części możecie spodziewać się bardzo wiele. Mnie osobiście bardzo się podoba, czego Munio nie może przyjąć do wiadomości

A na kolejne części, tak cudownie napisane, to ja bym się nie nastawiała, bo kolejna część, Jimmy'ego część, będzie duuużo gorsza. Naprawdę.
W każdym razie... miłego czytania!
Muniashek: Jednak wyobrażenia młodego Hilsona nam nie mogły dać spokoju

A mi jest zdecydowanie mało jakiegokolwiek

Mam nadzieję, że moje rażące niemyślenie nie da za bardzo znać o sobie

Ostrzegam przed piciem i jedzeniem w trakcie czytania, bo może to się skończyć tragicznie dla monitora i klawiatury??? I myszki

Nie wiadomo, co nam strzeli do główek, ale dobry humor jest pewny

Miłego czytania, ofkorz!

Kategoria: love

1 września 1990r.

Nie napiszę „Drogi pamiętniczku”. Nigdy w życiu. Ten zeszyt nie jest mi drogi i piszę tu tylko i wyłącznie dla zabicia czasu. Czuję się jak jakaś głupia różowa panienka. Ale nie mam nic innego do roboty.

Dzisiaj było rozpoczęcie roku szkolnego, jak można wywnioskować po dacie. Owszem, byłem, chociaż z chęcią bym to olał. Po co mi słuchanie po raz kolejny tego samego, z tym że teraz w nowej szkole? A integracja? Nie znam nikogo, kompletnie nikogo, kto chciałby się ze mną integrować. I raczej nie znajdę osoby, która będzie przebywać ze mną z przyjemnością dłużej niż pięć sekund. Bo tyle zazwyczaj zajmuje mi obrażenie jakiegokolwiek człowieka. Tylko rodzice przyzwyczaili się do tego.

Dlatego wątpię, aby ktokolwiek chciał mnie bliżej poznać. Więc, po co mi była ta cholerna integracja? Chyba jedynie dla mojej satysfakcji z doprowadzenia do płaczu kolejnego rozchwianego emocjonalnie nastolatka. Taa, taki jeden rozryczał się przeze mnie. Ale co ja mogę za to, że uwagi na temat jego fryzury są… Śmieszne. Dla mnie. Gościu jakiś dziwny. Psychicznie leży i kwiczy. Cóż.

Jedna dziewczyna, Lisa Cuddy, zdążyła mnie za to zirytować. Ten błysk w jej oku mnie zaniepokoił i słusznie. Już po chwili do mnie podeszła i zagadywała. Nie rozumiem, po co, dlatego próbowałem ją zbyć, ale ona jest chyba jeszcze gorsza ode mnie! Po pięciu minutach rozmowy z nią miałem serdecznie dosyć, a nie łatwo mnie doprowadzić do tego stanu. Zdecydowanie odszedłem, dając jej wyraźnie do zrozumienia, że nie mam najmniejszej ochoty z nią rozmawiać, a ona, jak gdyby nigdy nic, poszła za mną.

Stwierdziłem, że wcale nie muszę jej słuchać i nie mam zielonego pojęcia, o czym mówiła. Zauważyłem tylko, jak w pewnym momencie dosyć nieudolnie próbowała chwycić mnie za rękę. Wtedy dosłownie na nią warknąłem i kazałem jej się odczepić ode mnie w niecenzuralnych słowach. Olała to.

W trakcie tego „niesłuchania” zauważyłem interesującego chłopaka. Stał w grupie innych, trochę nieśmiały, ale na pierwszy rzut oka widać, że straszliwie pomocny. Zazwyczaj takie osoby mnie nie interesują, ale tym razem było inaczej. Jego brązowe włosy i te czekoladowe oczy… Nie mogłem wzroku od niego oderwać. Nie wiem, co w nim jest takiego… I próbowałem wmówić sobie, że nie może mi się podobać fizycznie i pewnie po prostu znalazłem nową ofiarę do wyśmiewania.

Chyba to jednak nie jest to… Aczkolwiek wolę tego nie nazywać, przynajmniej nie teraz. Mogę się cieszyć, bo chyba też przykułem jego wzrok. Patrzyliśmy sobie w oczy przez kilka sekund i w jego mogłem dojrzeć jakiś błysk, coś takiego… Nie zdążyłem tego określić, bo po chwili spuścił głowę, najwyraźniej próbując ukryć swoje rumieńce. Roześmiałem się w głos, jestem pewien, że usłyszał, ale nie spojrzał na mnie jeszcze raz. Odwrócił się do mnie bokiem i widziałem, jak zażenowany potarł kark ręką.

Kończę na dziś, muszę obmyślić plan spławienia tej głupiej Cuddy, to jest zupełnie rozpieszczony dzieciak i trzeba się jej pozbyć.

coolness

Umgh... mnie osobiście się podoba

Z doświadczenia wiem, że jak dwie osoby zabiorą się wspólny fick to nie ma rady... musi wyjść coś śmiesznego (bójcie się tego czegoś co piszemy z Agusss

)
Wizja młodego House'a do mnie całkowicie przemawia... i jeszcze pomysł z pisaniem w formie pamiętnika... miodzio

Ja chcę więcej!
(A Cuddy niech spada, gdzie raki zimują... bo ja przeczuwam zagrożenie...)

333bulletproof

Pozbyć się Cuddy!! *wyciąga transparent* *ucieka przed tłumem rozeźlonych Huddych*

Podobaa mi się

Czekam na cd :>

(P.S. A czy post Wilsona będzie taaki uroczy i nieśmiały? *_*
A czy kiedyś pomylą im się pamiętniczki? *evil mode on*)

Agusss

Dziewczyny jesteście wspaniałe!
House piszący pamiętnik

Pierwsze spotkanie oczy

Mrau

Chociaż chwilami są zdanie, których nie powinno być

ponieważ naprawdę nie mógł wtedy[pisząc] wiedzieć, że Wilson pociera ręką o kark z zażenowania xD Niepotrzebna wstawka moim zdaniem

Ale rewelacja!

Piszcie dalej!

Em.

To pierwszy house'owy fik od bardzo dawna, który zaczęłam czytać i widzę, że dobrze trafiłam

. Jak dwie osoby piszą razem, to zawsze coś ciekawego wyjdzie, od razu mówię, że będę czekać z niecierpliwością na ciąg dalszy

.

Co do treści... Przyjemnie jest od czasu do czasu zapuścić się w historię młodości House'a i reszty. Nie zawsze i tylko jeśli ktoś potrafi opowiadać, ale przyjemnie. Wydaje mi się, że rok 1990 to trochę za późno jak na szkołę, poza tym nie mam żadnych obiekcji.

Weny życzę

.

iskrzak

Jej, zapowiada się rewelacyjnie - ale jak młody House ma prawo spotkać młodego Wilsona? *zastanawia się chwilę, po czym porzuca to zajęcie i tylko się cieszy*
Weny, weny, weny. I nie każcie długo czekać.

marysiaaa

Muniashek

Um... Czuję się zaszczycona, móc odpisać na tyle komentarzy

Atris

Och, mnie też po tylu komentarzach nie wypada się nie wypowiedzieć

Wszystko co Munio napisała w naszym imieniu się zgadza

Cuddy będzie dręczona, aż do skutku

I jestem zaszczycona obecnością Em.

A mój Wilsonowy post pojawi się jak wrócę ze szkoły

Bo tak sądzę, że trzeba co nieco w nim jeszcze poprawić

A wszystkie te "niezgadzające się" szczegóły, to przez tą naszą wyobraźnię. No bo jak miałyśmy ich spotkać? W szkole jest najfajniej

I rok też wymyślony naprędce, nic nie było liczone w latach, czy czasem nie za bliski nam jest

I dziękujemy za wszystkie komentarze, to jest naprawdę, naprawdę miłe

Em.

Atris

marysiaaa

ATRIS GENIUSZKU!

Em.

Przepraszam, to moja pierwsza i jedyna reakcja

. Ciężko mi się przestawić na myślenie, że kiedyś Wilson był mniej poważny i mógł wyrażać się w taki sposób, może dlatego jest tak zabawnie

. Nie, żebym umniejszała twój talent, Atris

.

Ja wiedziałam, że ciekawie się zrobi. Może nie do końca spodziewałam się tego, że Wilson się zakocha tak od razu, no ale... Przez to mam wrażenie, że jest łatwy trochę

. A House jest wstrętny dla Cuddy

. Chociaż w sumie ciekawiej by było, gdyby dalej z nią siedział, a James umierałby z zazdrości

.

Przepraszam, ale to przez tego fika dostałam głupawki

. W każdym razie dobre bardzo

.

[mój komentarz może nie trzymać się kupy, nie zwracaj na niego uwagi

]

iskrzak

Awww!

*Ómiera z zachwytu*

Jak on rozkosznie nieskładne pisze - całkowite przeciwieństwo zwięzłego stylu Grega.
To... słodkie, że jako młodzieniaszek od razu się zakochał.

Narobiłaś mi takiego smaku, że następną część trzeba będzie oblać!

Agusss

O matko! geniusze!

Nie powiem, że początkowo pogubiłam sie czyja to relacja

Ale nieważne w końcu doszłam!

Ja nie wiem, ale wciąż mi się śmiać chce!

Gęba mi się szczerzy xD Czy to normalny stan?

Czy ja już oszalałam?

dziewczyny ja Was kocham normalnie!!

No! Ja więcej sensownych rzeczy nie powiem xD

Atris

Greg to młody Bóg był

A ten Jimmy to się tak nie zakochał, on tylko nieśmiały jest (Jesssu, co ja próbuję wam wmówić?)

Wiecie jak fajnie jest widzieć taką reakcję na rozdział? Mam taaakiego banana na twarzy

333bulletproof

Księżniczka buraków

Wyobrażam sobie wpis po kilku(nastu?) latach: "Księżniczka buraków została moją szefową. Zbliża się koniec świata"

Atris

333bulletproof ty tylko o jednym myślisz

A to z tym spokojem, to tak miało być. Tylko, że to nie jest jak do psa!

Taaak, koniec świata!AAA! Uciekajcie

coolness

Toż to jest genialne^^
Hmmm... nie wiem co powiedzieć...
... albo już wiem...
Chce wiecej!

Naprawdę najlepszeteksty wychodzą pisane w dwie osoby

(nie zwracajcie na mnie uwagi... mogę pisać bez sensu... ale moja psychika została zniszczona przez pisanie z Agusss Hilsonka

)

Muniashek

Przepraszam! Nie skalpujcie mnie!

Święta potrafią wciągnąć, uwierzcie...

Przychodzę z nowym dniem, w końcu

Bójcie się, narody świata

***

3 września 1990r.

Już przypomniałem sobie, dlaczego nigdy nie lubiłem szkoły. Zdecydowanie. Pierwsza nagana ułatwiła mi sprawę.

Dlaczego dostałem naganę? A żebym ja to wiedział… Próbowałem tylko udowodnić nauczycielowi od biologii, że się myli. A raczej, że ma niedokładne informacje. Nie moja wina, że od razu chciałem to pokazać na koleżance Cuddy… Naprawdę nie moja.

Wczoraj był śmieszny dzień. Pierwsza nasza lekcja to była matematyka. Generalnie miałem gdzieś to, że obok mnie usiadł ten rozpieszczony bachor. Zawsze skupiam się na lekcjach do tego stopnia, że poza tym nie wiem co się wokół mnie dzieje. No, przynajmniej się skupiałem…

Mówię w czasie przeszłym, bo wtedy właśnie wszedł ten interesujący chłopak. W sali było jedno wolne miejsce, gdzieś z tyłu. Widziałem w jego spojrzeniu przerażenie i… Coś jakby złość, czy zazdrość… W każdym bądź razie, chciałem poznać go bliżej, dlatego bez żadnych skrupułów wywaliłem Cuddy z krzesła i po chwili z rosnącą satysfakcją widziałem, jak chłopak zbliża się do mojej ławki i niepewnie siada.

Nie mogłem się więcej skupić. Lekcja naprawdę mało mnie interesowała. Skoncentrowałem się na obserwowaniu, jak się okazało, Jamesa. James Wilson, tak się nazywa.

Reszta dnia minęła bardzo szybko. Pamiętam tylko, że James się zmieszał, gdy spytałem go o imię i powiedział coś niezrozumiałego. Nie mogłem powstrzymać śmiechu.

Dzisiejszego dnia natomiast, oprócz wspomnianej wyżej biologii, Cuddy zdążyła doprowadzić mnie do szewskiej pasji. Zawsze bywałem wybuchowy, ale umiałem nad sobą zapanować, oddając się jakiemuś hobby. Ta dziewczyna najwyraźniej o tym wie i nigdy nie mogę się na niczym przy niej skupić. Potrafi zagadać każdego na śmierć. Nie, żebym jej słuchał, ale sam fakt…

Ok, myślę o tych czekoladowych oczach i jest dobrze.

Na każdej lekcji siedziałem z Jamesem. Udało mi się nawiązać z nim w miarę normalny kontakt. To znaczy, oprócz niezrozumiałych słów, wyciągnąłem od niego nieco informacji. Ma rodzeństwo, to na pewno. No i kochających rodziców. I to wszystko. Reszta zaginęła w gąszczu chrząkań i innych dziwnych dźwięków.

No, to byłoby na tyle. Jak nic, zaraz ktoś mi wejdzie do pokoju i wyśmieje pomysł prowadzenia pamiętnika, po czym go spali, a tego bym nie chciał.

Wciąż obmyślam plan pozbycia się tego głupiego bachora…

baby

baby w Hilsonku!

to jest boskie!

ale czemu oni nie mają różowych pamiętniczków?

no i świetnie przezwisko dla Cuddy

pozdrawiam,
baby

333bulletproof

Nareszcie! ^^

Atris

Możesz dostać jedną perspektywę i jeden dzień? Chcesz? To taka promocja

Wieeem, to chrząkanie mnie rozwaliło

Pomyślałam, że to jak Bella, która zobaczyła Edzia.
- Eee- eee - eeedward?

Baby, chyba żartujesz, różowy pamiętniczek?

Greggguś wszedł do klasy. On jest taki słodziutki. Usiadł na skraju mojej ławki i wyciągnął z torby różowiutki zeszycik. Ależ on jest sweeet. Ja mam taki sam. Jesteśmy dla siebie stworzeni!

333bulletproof

Atris

Ciekawe, czy pozwoli mi wpisać się do jego Pamiętniczka! Mógłbym narysować mu błękitne niezapominajki i serduszka! A potem ja dałbym mu swój, i co tydzień byśmy się wymieniali, i nie mielibyśmy przed sobą sekretów, i to byłoby takie SŁODKIE!

Atris

Oh MY GOD! Gregguś napisał w moim pamiętniczku, że mnie lubi. Czy on nie jest najukochańszym chłopczykiem na ziemi? Musze kupić mu w nagrodę nowy pamiętniczek! Będzie taki jeszcze bardziej słitaśny i różowy niż przedtem! I na pierwszej stronie narysuje mu kilka serduszek! I gwiazdek! Ale będzie słitaśnie. Nie mogę się doczekać.