Wychowanie [NZ/P]

klecza

Krótko i na razie bardziej Hilson niż Huddy, ale jestem ciekawa, jak to przyjmiecie. Bez obaw, działów nie pomyliłam, to zdecydowanie będzie Huddy :)
Całkowicie alternatywne.

Zweryfikowane przez kleczę.

WYCHOWANIE

1.

Gregory House miał cztery lata. Potrafił już sznurować buciki i składał pierwsze literki. Mówił wyraźnie i nie lubił, kiedy inni seplenili. Był już poważnym chłopcem.
Rodzice Grega należeli do bardzo zapracowaniych osób, posłali więc syna do przedszkola. Nie lubił tego miejsca, nie lubił innych dzieci. Miał wrażenie, że był jedyną myślącą osobą w grupie. Jack i Marlene jeszcze nie potrafili nawet mówić, Sofie się jąkała, Adam nie umiał policzyć, ile jest jeden dodać dwa, a Susan już kilka razy posikała się w majtki.
Gregory House był inny. Nie lubił rysować, nie bawił się klockami Lego. Trzymał się na uboczu i obserwował. Większość dzieci wydawała mu się prosta, przewidywalna. Było jednak też kilka osób, które go intrygowały.
– Nie lubis tu być – usłyszał nagle głos jakiegoś chłopca.
Odwrócił głowę i spojrzał na niego. Jimmy Wilson, jedna z osób, które ciężko było mu zrozumieć.
– Nie lubis się z nami bawić – dodał.
– Nie lubię – powiedział House i wstał. – Idę do toalety – rzucił do opiekunki.
– Greg! Nie pójdziesz, dopóki nie zapytasz ładnie, czy możesz.
– Po co mam pytać, skoro i tak mi pani pozwoli?
– Jesteś niegrzeczny. Idź do kąta i wróć, gdy postanowisz być bardziej miły.
– Ale ja muszę iść do toalety.
– Więc zapytaj, czy możesz.
Gregory House nigdy nie przejmował się opinią innych osób. Nie obchodziły go także żadne zasady, był ponad nimi. Wyszedł z pomieszczenia, nie zwracając uwagi na oburzenie opiekunki i grupki grzecznych dziewczynek malujących właśnie kota, który swoim wyglądem bardziej przypominał szczura lub królika. Ale na pewno nie kota.
Pięć minut później chłopiec wrócił do Sali i usiadł na swoim zwykłym miejscu – przy najbardziej oddalonym od innych stoliku.
– Ale ty nawet nie próbujes się bawić. Ty nie nie lubis nas. Ty nie lubis zabawek.
Dlaczego on przyczepił się do mnie, pomyślał.
– Skoro ty je tak bardzo lubisz, to może się nimi zajmiesz?
– Chodź, pokazę ci, ze można się fajnie bawić – powiedział i zaczął ciągnąć Grega za rękaw.
– Daj mi spokój – odparł, wyrywając rękaw z dłoni Jimmy’ego.
– Chodź, pokonamy Toma w budowaniu wieży!
– Dlaczego się mnie uczepiłeś? – zapytał House. Nie wiedząc czemu, podążył za Jimmym.
– Bo jesteś smutny – odparł, jakby to była najoczywistsza z prawd.

coolness

Eee... to jest Huddy? *jakastam sprawdza czy nie pomyliła działu*
Dobra poczekamy, zobaczymy jak zrobisz z tego Huddy. Nie mam w głowie żadnego pomysłu jak chcesz z tego wybrnąć. Tym bardziej czekam niecierpliwie na ciąg dalszy.
Błędów nie zauważyłam i szukać ich na siłę nie mam najmniejszej ochoty, bo treść jest powalająca.

marysiaaa

orany

słodkie te dzieciaczki

może być, ekhm, ciekawie

baby

hahaha. boskie

kocham cię najnormalniej nienormalnie.

klecza

Spokojnie, to będzie bardzo, bardzo Huddy. Ale nie wyobrażam sobie pisać dłuższe Huddy bez udziału Wilsona, bo to nie byłoby to samo

I cieszę się, że się podoba

Marysiuuu, to nie błąd. Wilsonowi chodziło o to, że on nie nie lubi ich xD Czyli że nic do nich nie ma

No, następnym razem postaram się mniej pokręcone zdania pisać

baby, dziękuję i cieszę się niezmiernie

marysiaaa

martusia14

Jakie słodkie maluchy

Ciekawe co będzie dalej

Czekam na Huddy

HuddyFan

No nie mów, że potem do przedszkola przyjdzie mała Lisa i będą mieli romans?!?!

Przecież to nie etyczne!!!

Swoją drogą, sam początek przypomniał mi tą bajkę o żółwiu. "Franklin" czy coś?
Lektor zawsze na początku mówił :
"Franklin był już dużym żółwiem. Umiał czytać i sam sznurował buciki (...)"

W każdym razie, muszę się dowiedzieć co będzie dalej

Pisz szybko i niech Wen będzie z tobą

Happy,
HuddyFan

a_cappella

klecza

Hahaha, HuddyFan, aż tak źle ze mną nie jest, nie będę robić +18 wśród czterolatków xDD
Martusiu14, dzięki

a_capella, kwiczałam jak głupia przy Twoim komentarzu

I w ogóle nie wiedziałam, skąd znam to o sznurowaniu bucików i właśnie mi przypomniałyście

Cieszę się, że Wam się podoba i mam nadzieję, że dalej nie zawiodę

Następna część, enjoy!

2.

Tom był bardzo drobnym brunetem z odstającymi uszami i okrągłymi okularami. Wyglądał na młodszego od reszty uczniów i należał do tych, których Greg uważał za nudnych. Był wiecznie otoczony klockami lub samochodami, nie potrafił nawet napisać swojego imienia. House czuł, że będzie żałować, że uległ Jimmy’emu. Oprócz Toma, swoje wieże budowały także dwie dziewczyny – Lisie i Susan. Greg usiadł jak najdalej tej drugiej, bo bał się, że może na niego nasikać. Jimmy zajął miejsce obok House’a.
Gregory House zawsze wykazywał zdolności manualne. A także matematyczne i językowe. Był bardzo zdolnym dzieckiem. Jednak także niezwykle egoistycznym. Kiedy wszystkie klocki się skończyły, a każda wieża jeszcze stała nienaruszona, Greg poczuł, że musi być lepszy od Lisie, której budowla jako jedyna przewyższała jego dzieło. Gdy czwórka dzieciaków wokół niego siedziała i nie wiedziała, co zrobić w związku ze skończeniem się klocków, Greg już wiedział, co należy. Spojrzał na Jimmy’ego, ale ten patrzył w inną stronę, co mu było jeszcze bardziej na rękę. Sięgnął do wieży chłopca i ściągnął z niej kilka najwyższych klocków.
– Hej! Oszukujesz! – krzyknęła. Lisie.
House uśmiechnął się do niej kpiąco.
– I wygrywam.
– Ale to nie fer!
– Nikt nie kazał mi grać fer.
Lisie wpatrywała się w Grega tak, jakby chciała go zabić. Po krótkiej chwili wstała, podeszła i zburzyła mu całą wieżę.
– Wyglałam – powiedziała i uśmiechnęła się.
W tej samej chwili rozległ się krzyk opiekunki, pani Parsley:
– Lisie, co ty robisz?! To było nieładne z twojej strony. Przeproś Grega i obiecaj, że już tak nie będziesz.
Dziewczynka spojrzała gniewnie na chłopca, któremu kpiący uśmieszek nie schodził z twarzy.
– Nie przeploszę go.
Gregory House rzadko się mylił. Dlatego w tym momencie był tak bardzo zdziwiony. Podobnie jak pani Parsley.
– Dlaczego?
– Bo nie.
– Lisie, przeproś ładnie Grega i podajcie sobie rączki.
– Ale ja go nie chcę przeplosić. Dobrze mu tak. Oszukiwał!
– A ty po nim.
Lisie spuściła głowę. House obserwował ją uważnie. Teraz ciężko mu było stwierdzić, jaki będzie jej kolejny ruch. Zaskoczyła go i wiedział już, że nie była jedną z tych grzecznych dziewczynek.
– Przeplaszam, Gleg – powiedziała i wyciągnęła do niego rękę.
House uśmiechnął się z satysfakcją, a pani Parsley wróciła do swojego biurka.
– Wygrałem – szepnął dziewczynce na ucho, wstając i wracając do swojego stolika.

marysiaaa

ej, kleczczczczczcz

to jest słodkie

PRZEPLASZAM GLEG

coolness

O kolejna część! *jakastam skacze z radości*

monad

Hehehe

Nasza gromadka w przedszkolu

Pisałam kiedyś do kogoś taki skrócik myślowy umieszczając naszych bohaterów właśnie na poziomie piaskownicy

Ten ktoś wie o czym mówię

To może być całkiem ciekawe

Niecierpliwie czekam na pojawienie się naszej młodocianej Cuddy

Huddy w przedszkolu, tego jeszcze nie było

Gratuluję pomysłu!

Mój internet chodzi z takim tempem dziś, że zanim napisałam komentarz pojawiła się druga część

To mi się jeszcze nie zdarzyło

No i jest Lisa

bo w widzę że w tym fiku będziemy operować imionami a nie nazwiskami

Greg od dziecka był okropny jak widać, biedna Lisa, która musiała przeprosić

Niedobra Pani Przedszkolanka

No ale mam nadzieję, że Lisa będzie miała jednak charakterek i się odgryzie jakoś na Gregu

Jak to w przedszkolu

A i czemu Jimmy to taka sierotka?

Choć w sumie... to cały Jimmy

Jejku ale musiałam się skupić żeby nie pisać House, Cuddy i Wilson

Ale dałam radę

I się powtórzę

Gratuluję pomysłu

baby

martusia14

Słodziaki z nich.
Lisa nawet jako mała dziewczynka nie daje za wygraną

Uwielbiam te małe potworki

HuddyFan

Zastanawiam się czy Lisie to forma od Lisy

Chyba mam obsesję! Ale to zauważyłam już dawno temu

a_cappella też zauważyła Franklina

Tekst jest super, a te dialogi?! Ahh... No cóż, zostało mi tylko, rozpływać się jak masło na patelni. *kończy komentarz i idzie do kuchni*
Roztopiona,
HuddyFan
P.S. Może zanim dotrę do patelni, wspomnę, że część była nieziemska

a_cappella

klecza

Rany, dziewczyny, kochane jesteście

marysiuuu, baby, martusiu14, dziękuję Wam, cieszę się, że Wam się to tak podoba

jakastam, przesadzasz, ale miło mi

monad, dzięki, pomysł mi przyszedł, jak czytałam jakiegoś fika, ale nie pamiętam, który to był xD I też mam trudności z operowaniem imionami, ale tak dziwnie byłoby używać nazwisk w rozmowach czterolatków xD A Jimmy zawsze był taki biedny przy Housie xD Dziękuję też

HuddyFan, uznałam, że to mi najbardziej pasuje, bo Lisa mi się wydaje takie poważne

I dziękuję

Rany, naprawdę, nawet nie wiecie, jak sięcieszę z tych komentarzy. Zamiast pisać wypracowanie na polski, chodzę w wielkim bananem na ustach i szczerzę się jak głupia

edit:
a_capella, nie zdążyłam przed Twoim komentarzem xD Rozumiem, że Ci się podobało, tak? To cieszy mnie to niezmiernie

Idę się wziąć za to wypracowanie w końcu, to forum za bardzo wsysa

Pozdrawiam,
klecz

sarah_amelia

Mmm...Słodkie dzieciaczki.

Tak strasznie chcę się dowiedzieć co będzie dalej... Proszę nie każ nam za długo czekać.

klecza

I kolejna część

I zadedykuję ją. Tylko miałam taki paskudny problem z tym, komu. Więc dedykuję ją Wam, bo to dzięki Wam ten fik istnieje

Enjoy

3.

Następnego dnia mama przyprowadziła Grega wcześnie do przedszkola i, jak zwykle, był jednym z pierwszych dzieci w budynku. Usiadł na ławeczce, ściągnął buty i z uśmiechem na ustach demonstrował nielicznie obecnym dzieciom, jak świetnie idzie mu wiązanie kokardek w sznurówkach, podczas gdy innym pomagali rodzice. Przybił mamie piątkę i poszedł do sali, aby usiąść na swoim stałym miejscu. Nie cierpiał się w ten sposób żegnać, ale to był kompromis, na który się zgodził, byle tylko nie musieć dawać jej buziaka na oczach wszystkich.
Rysował właśnie wielką, wielokolorową plamę kredkami, by zająć sobie jakoś czas, gdy usłyszał dźwięk przysuwanego krzesła obok siebie. Postanowił je jednak ignorować.
– I tak wiem, ze wies, ze tu jestem – powiedział cicho Jimmy.
House postanowił udawać, że nie usłyszał.
– Chces, zebym sobie posedł? – kontynuował niezrażony Wilson. – Ale ja nie pójdę.
Greg podniósł głowę i spojrzał na chłopca ze zdenerwowaniem pomieszanym z irytacją i ciekawością.
– Dlaczego nie?
– Bo ty byś chciał, zebym posedł.
Greg zastanowił się chwilę. Dorysował parę kresek do wielkiej plamy i spojrzał znowu na chłopca.
– Więc jak ci powiem, żebyś został, to pójdziesz? – zapytał z nadzieją.
– Nie. Wtedy będę wiedział, ze chces się ze mną bawić.
House popatrzył na niego zdziwiony i doszedł do wniosku, że nie pozbędzie się natręta. Odłożył żółtą kredkę, którą właśnie trzymał w ręku.
– Co chcesz robić? – zapytał.
– Pograjmy w łapki.
Greg, sam nie wiedział, dlaczego, ale zgodził się. Chłopiec go irytował, ale mimo tego nie miał ochoty potraktować go jak każdego innego, kto próbował zaciągnąć go do zabawy. Przynajmniej nie teraz – postanowił po prostu odłożyć to na później.
Po kilkunastu minutach zabawy, która, ku zdziwieniu House’a, sprawiała mu nawet przyjemność, ktoś im ją przerwał.
– Znowu oszukujesz.
Chłopcy podnieśli głowy i ujrzeli nad sobą dziewczynkę z burzą brązowych loków.
– A ty znowu wtykasz swój nochal nie tam, gdzie trzeba – odciął się.
– Jak można osukiwać w łapki? – zapytał zdezorientowany Jimmy, gdy Greg i Lisie mierzyli się wzrokiem.
– Zaglajmy – powiedziała dziewczynka. – Ale tym lazem, ja ci mówię, żebyś nie oszukiwał, więc już nie możesz. Chciałeś, żeby ktoś ci to kazał, więc ci każę.
– Nie chciałem. Ale okej. Tylko ty też masz być fer. – zaznaczył. – Będziesz sędzią – dodał, zwracając się do Jimmy’ego.
– Dobla.
Lisie próbowała przez kilka minut zbić Grega, ale jej sięnie udawało. W końcu jedną ręką złapała go za dłoń, a drugą mu ją przyklasnęła.
– Wyglałam! – ucieszyła się i wstała.
– Ale to było oszukiwanie!
– A ja nie powiedziałam, że będę cię słuchać – odparła, pokazała mu język i poszła.

sarah_amelia

coolness

Lisie, Greg i Jimmy są boscy!

uwielbiam ich

i ciebie też klecza

martusia14

Pokochałam te dzieciaczki

a_cappella

Oo, no proszę, taka mała, a już się nie daje jakiemuśtam podrzędnemu koledze!
Bo co będzie ją ogrywał w łapki, nie?

Hahaha, no i masz - zamiast się uczyć z biologii, to próbuję sobie wyobrazić czteroletnią Cuddy.

klecza, jesteś mistrzem. xD

monad

Boskie

BRAWO Lisie

Dobra dziewczynka

House dał się podejść

charakterek ludzi widoczny jest już od maleńkości

Teraz Greg się odgryzie na Lisie a potem Lisie się odgryzie na Gregu a potem Greg się odgryzie na Lisie a potem

temu wszystkiemu ze stoickim spokojem będzie się przyglądał Jimmy, który w 102 odcinku dojdzie do wniosku że są dla siebie stworzeni i rozpocznie akcję swatania

Tak to widzę

Buźka