6x10 - "Wilson"

Dżuczek

Aż muszę skomentować ten ep.

Tak mi się po jego obejrzeniu gęba śmieje.
To zmniejszenie ilości House'a w odcinku było bardzo dobrym zabiegiem-na korzyść fabuły i Wilsona. Jakże inny byłby to serial gdyby jego głównym bohaterem był współczujący, troskliwy lekarz z nadmiarem organów

Zgodzę się jednak, że onkologia na pierwszym planie zanudziłaby nas na śmierć. Nie to przecież nas w tym serialu pociąga (lub pociągało). Sposób w jaki Wilson zabrał się za diagnozowanie - House ma na niego wpływ nie tylko w obrębie ich domowego ogniska (btw kupno domu, razem!!! Chyba zacznę na poważnie zastanawiać się nad Hilsonem

) - uświadomił mi, że i on jest bardzo dobrym lekarzem, a jednak jedyne co w nim się dostrzega to upierdliwe pouczanie House'a (tzn tak było kiedyś, bo ostatnio był co najmniej wobec naszego diagnosty oziębły). Ta postać zasługuje na poświęcenie jej nieco więcej uwagi, zwłaszcza teraz, gdy Wilson jest wkurzony - manewr ze sprzątnięciem chaty sprzed nosa Cuddy, aby jej ździebko tego nosa za skrzywdzenie House'a utrzeć jest kapitalny.

Wracając do House'a: w pierwszej części odcinka było go mało, ale intensywność jego pojawień była w sam raz wyważona. W drugiej było go więcej i okazuje się, że wcale nie musi biegać za Cuddy i Lucasem-ep przeżył bez całego ambarasu wokół Luddy, po prostu się obyło. Scena w domu siostry niedoszłego dawcy bardzo mi się spodobała. Wilson próbuje jak to on, przekonać delikatnie kobietę do odpowiedniej decyzji. House na swój houseowy bezpośredni sposób daje do zrozumienia co myśli o niej i o jej religii-za takie teksty kocham tę postać. Generalnie, jak ktoś już zauważył, House mimo nieczęstej obecności miał bardzo fajne teksty. I co najważniejsze z mojego punktu widzenia (bo to całe Luddy-Huddy mnie, delikatnie mówiąc, irytuje) to on mówi w pewnym momencie Wilsonowi, że ta cała rozmowa na temat Cuddy jest nudna. I tak trzymać. Niech już dadzą spokój tej kobiecie scenarzyści i jej życiu prywatnemu, pleaseeeeeee. Dziś było ok - póki House unika Cuddy (ona jego zresztą też) i póki Cuddy nie daje mu do zrozumienia jak bardzo jest House jej obcy. Niechże oni wrócą do zwyczajnego utyskiwania sobie nawzajem - ostatnie relacje między nimi są męczące, przypominają zachowania 11-latków.

Team zajęty pacjentem i w przelocie podający Wilsonowi jego bieżący stan-widok bezcenny. Przejęcie pod fałszywym pretekstem sali operacyjnej-to lubię. Biedne te pielęgniarki

Czy to przypadkiem nie House podsunął pomysł z poświęceniem się lekarza dla dobra pacjenta? Wszedł do sali Tuckera ociekając wodą i mimochodem wyjaśnił, że musiał razem z teamem przeprowadzić badanie pod prysznicem - który lekarz byłby zdolny do takiego morderczego, niebezpiecznego kroku?

Siedział później w tej czapeczce Wilsona i w koszuli zapiętej po szyję

I wreszcie wrócił do scenariusza problem etyczny, tyle że dotyczył Wilsona. Ale zawsze to coś.
Dawno mi się tak odcinek nie podobał-a przyznać muszę, że traciłam już nadzieję.

Atris

Jejku! Jejku! Jejku!
Na początku nudziłam się niemiłosiernie. Jedyne ciekawe fragmenty to te, w których zespół z pacjentem wymijali Wilsona.
Ale gdy House powiedział, że nie przyjdzie na operację to popłakałam się. Ze szczęścia, bo w końcu przyznał się, jak dużo znaczy dla niego James. Och, ten odcinek to raj dla Hilsonki

O scenie w nowym domku nie wspominając! Wreszcie James pokazał, że i on nosi w tym filmie spodnie. Och, oby tak dalej, bo ten odcinek oficjalnie kocham, kocham, kocham!

gawith

a właśnie, wreszcie House ma jakiś fajny przypadek (meksykański grubas zatruty popcornem ;d i wspólna scena teamu pod prysznicem!!) a oni nam Wilsona pokazują przez cały odcinek!

laizly

10, bo pozytywnie zaskoczona jam była.
mało telenoweli w wykonaniu Huddy (niektóre Hilsony łzawe można był darować, ale i tak) i więcej Jimmiego w normalnym życiu - to było fajne.

komiczne sceny na korytarzu, jak Kaczuszki biegły z pacjentem: rozwalało mnie za każdym razem.
odcinek może nie idealny, ale pozytywny.
ta dyszka może nad wyrost, ale może dlatego, że złamali formę.

Majka

Yarpennus

Odcinek RE-WE-LA-CJA!

Nie miałem innego wyjścia - 10/10. Dużo, dużo, dużo ciepełka, końcówka miażdży fajnymi emocjami, rewelacyjne pokazywanie się kaczuszek "w biegu", bardzo komediowe takie, no

Za dużo pisać nie będę, bo zrobili to przedmówcy, wypisze tylko coś, co mnie zaniepokoiło...

House rozcierał bolącą nogę...

Poprawiłam polskie znaki. /madziax

Dżuczek

Krwawa łania

lgtco99

Chyba najlepszy odcinek 6 sezonu.
Najlepszy tekst odcinka:
Wilson rozmawia z Cuddy, gdy zza rogu wiozą pacjenta (obok Chase i 13 a na pacjencie Foreman który go reanimuje)
-Jednak nie grał w tenisa!-

Gregoria

noooooo nareszcie. trochę się bałam ogladac, że znowu jakiś szajs będzie , ale jak zobaczyłam w wypominkach DORIS EGAN, to wiedzialam ze będzie dobrze!!!
(BTW, dlaczego wszystkie epy które pisze Doris są świetne, a reszta scenarzystów tak nie umie.................)

poczatek--marzenie--od jutra odkurzam gitarkę

na wieeeeelki plus brak Cuddy i tych cholernych Luddy, huddy i co tam jeszcze można wymysleć............... po prostu te wątki to juz lekko "moda na sukces" zalatywało. A tak Lisy tyle co trzeba, i jeszcze jaka wredna

hihih

Wilson i Greg razem, no czego chciec wiecej, najpierw wkurzenie potem takie wyciszenie ( po operacji ---ach ta scana z Hoesem w OKULARACH!!!!!!!!!!!!!!!!!!!-------------

juz sobie screena zrobiłam), a na końcu sielska-anielska idylla w nowym domku, dodatkowo z satysfakcją zrobienia na złość Cuddy.

pacjent--porazka, no ale odcinek był dośc słodki, więc wrzucenie takiego paskuda było koniecznością.
Zespół i latanie po korytarzach--bezcenne!!!!!!

na poczatku troche sie pogubiłam co i jak ( napisy miałam niedopasowane do wersji) ale pozniej , z dobrymi rżałam ze smiechu i szczęścia. zreszta zaraz ide ogladać kolejny raz

Oby więcej takich epów!!!!! Dorissssss, plissssss................

iskrzak

Najlepszy, zdecydowanie najlepszy odcinek od początku serii.
10/10
Hilsonek był piękny jak z fika.

Czego chcieć więcej od tych scen z przed, podczas i po operacji? Odwiedzenia ich nowego gniazdka?
Chyba tylko my-hilsonki-już-dobrze-wiemy-czego.

Perspektywa Jimmiego mnie zachwyciła - jak to dziwnie spojrzeć na House'a i zespół z całkiem innej strony! Wyglądają jak stadko wariatów, nie dziwię się już innym lekarzom, że takie a nie inne mają o nich zdanie.

Joolka

maryś

iskrzak

Joolka

Było było, i chyba przerzucę się na Hilsona, skoro tak skutecznie obrzydzili mi Huddy

to smutne naprawdę, ale autentycznie odetchnęłam, gdy nie bylo tych 'dziwnych' scen.. Wracając do Hilsona: Pierwsza scena wymiata!

jak jeszcze weźmie się pod uwagę tekst piosenki xD Właśnie muzyka- bardzo dobra, szczególnie spodobał mi się ten kawałek już przy końcu odcinka, leci chyba w momencie gdy House rozciera sobie nogę, i Wilson do niego przychodzi, niestety jest instrumentalny i pewnie nie ma szans, żeby go znaleźć

, choć może?

mambala

co za cudny odcinek
-przełamanie jak ktoś pisał Schematu
-ograniczenie wątku miłosnego
-ekstra dialogi
-Jeden z lepszych odcinków w całym serialu

a co 10/10

magda123

Przepiękny odcinek !
Aż sie wzruszyłam kiedy Wilson poprosił Housa żeby towarzyszył mu przy operacji, a on, że nie, bo jak umrze zostanie sam ... <p> Świetny moment !!!

Naprawdę uważam ze to 2 najlepszy odcinek sezonu !!

ziggy

madzia-cuperek

moim zdaniem ciekawy i dobry odcinek...

w końcu pojawił się Wilson w pełnej krasie i zobaczyliśmy to, czym zajmuje się na co dzień...

końcówka odcinka bardzo dobra, I mean Hilson... zabawny i podstępny dialog, szyderczy uśmiech... chociaż mam małe ale - rozumiem że Cuddy i Lucas kupują dom, ale House i Wilson? chyba troszkę przeginają... czy oni są już po ślubie, czy jak? albo będzie zabawnie, albo wyjdzie z tego wątku wielka klapa

trochę bawiły mnie sceny "drużyny" House'a - laboratorium i reanimacja na korytarzu - wszystkie w biegu... wiem, że nie oni byli najważniejsi w tym epie, ale jakoś karykaturalnie to wyszło

przypadek medyczny był całkiem normalny i w sumie tej medycyny nie za wiele... większe skupienie na temacie przyjaźni - mogli sobie darować już te rozmowy o Huddy przed domem siostry potencjalnego dawcy, bo sama scena w środku była na poziomie - Wilson dobroduszny, a House "z grubej rury"
sam pacjent troszkę zagubiony w tej swojej miłości... manipulował emocjonalnie Wilsonem i to nie było miłe... Wilson oddał wątrobę, a kolega szybko pocieszył się w ramionach Ashley, mimo, że wcześniej chciał znowu być z żoną... cała ta sytuacja jest dla mnie nieco niezrozumiała - chodzi mi tu o Wilsona i jego zachowanie, jako lekarza... odważnie postąpił i ryzykownie i nie wiem, czy realia by na to pozwoliły

dobry dialog House'a z Wilsonem przed operacją... wydawał się być szczery - po pierwsze dlatego, że House się wzruszył, gdy zdradził się ze swoją obawą o samotność i możliwość straty przyjaciela, a po drugie dlatego, że Wilson uśmiechnął się na stole tuż przed zaśnięciem, gdy zobaczył House'a za szybą... ładne dwie sceny
poza tym House znowu dotyka nogi... też to zauważyłam... i nie wiem co to może oznaczać... może to przypadek

nie było przychodni i za to wielki minus

szkoda... po ostatnim epie, liczyłam, że wróciła na dobre - wiem, że to był ep Wilsona, ale mimo wszystko odczuwam niedosyt

za to Cuddy znowu taka, jaką lubię najbardziej

i wrócę jeszcze do początku odcinka... scena z gitarą była super zabawna - zachciało mi się grać

nie podobał mi się tylko ten bałagan w salonie Wilsona... wyglądało to tak, jakby dwóch studentów mieszkało razem, a nie dwóch dorosłych facetów... galaretka z margherity?

wyjątkowo w tym odcinku podobał mi się ten stonowany humor i zwrócenie uwagi na przyjaźń... myślę, że jest to jeden z lepszych odcinków 6 sezonu

gdyby kogoś też naszła ochota na granie, to proszę...
"Faith"
intro: B B
zwrotka -> B B E B
pre-chorus -> E B E B E B G#7/G#m C# F#
chorus -> B

pozdrawiam

marysiaaa

JESTEM. POD. WRAŻENIEM.
Odcinek absolutnie miód na moje chore, smutne serce. Kocham Wilsona od zawsze, coś czuję, że czas pokochać i fshipowego Hilsonka

I jak przez całe 6 sezonów, nawet w 4x15 i 4x16 tego nie poczułam, tak ich przyjaźń w tym odcinku po prostu było tak bardzo czuć, widać, cokolwiek, że omatko.
Poza tym, od początku odcinek jest niesamowitą kopalnią fantastycznych tekstów, np:
H: Nawet nie wie, jak masz na imię... Nazywa cię Jim.
W: Jim to skrót od James

lub:
H: Dwie sypialnie. Z daleka cuchnie problemami w związku.
W: Albo tym, że ona ma dziecko.

Absolutnie cudowna pierwsza scena, kiedy to House śpiewa jedną z lepszych piosenek ever

Dziwi mnie postawa tego całego Truckera, i to okropne zdrobnienie... Ej, nie rozumiem. Niby tak do tej żony że o matko znów ją kocha... A potem ten tekst o tym, że ktoś kogo pragniesz za życia to nie musi być ta osoba której pragniesz umierając... Kinda weird, nieważne.

iskrzak

Ach, dodam od siebie, że słodka była scena Wilsona chwalącego się przy Housie swoim diagnostycznym "olśnieniem". Watson robił to samo przy Holmesie i też rzadko kiedy mu się udawało. Miłe nawiązanie, jedno z wielu, ale miłe.

A patrząc na innych, nie ograniczając się do hilsona:
Cuddy - kiedy entuzjazmowała się przy Wilsonie prawie ją polubiłam.
Kaczątka - Ich reakcja na "chcecie pozbawić go stówy" była świetna. A bieganie po korytarzach niesamowicie wręcz pozwalało spojrzeć na to, jak ich codzienne zachowania są obierane przez bardziej statecznych lekarzy - banda niegroźnych wariatów którym się już nikt nawet nie dziwi x).
Asystentka Wilsona nie przyciągała za dużo uwagi, ale cóż, była.
Tucker - wnerwiający, samolubny dupek. Od samego początku mi się nie spodobał, a potem było tylko gorzej. Wilson powinien był zachować wątrobę na lepszą okazję, ot co.

Wracając do Wilsona, podoba mi się jego przemiana. On nie chcę być wycieraczką, dla mnie bomba. Koniec z ciepłymi kluchami! :3

I tak zawsze zostaniesz Jimmim, panie macho.

baby

zacznijmy od tego, że oglądałam po angielsku więc niektórych słów nie zrozumiała, ale to nic xd

1.Odcinek ciekawy, Wilsonkowy
2.Sountrack świetny.
3.Spisek z mieszkaniem wspaniały.

Przepraszam, że tak krótko, ale nie mam czasu na dłuższe wywody.

Lamek

kwiatek

Lucas_21

Heh odcinek z punkty widzenia Wilsona

Ciekawie rozegrany i bardzo prosty, że tak powiem. Wilson za dużo nie główkował, tylko wpadł na pomysł i działał. Heh House miał wszystko pod kontrolą, ma długie ręce w szpitalu

Koncówka bardzo, bardzo fajna

Wilson kupuje dom dla siebie i House'a i widać House ucieszony. To co wcześniej powiedział, że ma tylko Wilson było lekko smutne...